IBPBII/2/415-368/13/ŁCz

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że Pana stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 2 kwietnia 2013 r. (data wpływu do tut. Biura 8 kwietnia 2013 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego - jest nieprawidłowe.

W dniu 8 kwietnia 2013 r. do tut. Biura wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu lokalu mieszkalnego.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca w 1968 r. wpłacając wkład mieszkaniowy otrzymał przydział spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu mieszkalnego w miejscowości P. W dniu 9 marca 1974 r. wnioskodawca zawarł związek małżeński i w lokalu mieszkalnym zameldowany został małżonek wnioskodawcy. W dniu 13 sierpnia 1974 r. wnioskodawca za pośrednictwem dwóch spółdzielni zamienił posiadany lokal mieszkalny w miejscowości P. na inne równorzędne mieszkanie w miejscowości T. W dniu 7 stycznia 1992 r. spółdzielcze lokatorskie prawo do lokalu zostało przekształcone w spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego. W 2000 r. wnioskodawca rozstał się z małżonkiem, który zamieszkał na stałe za granicą, a w 2005 r. doszło do rozwodu. W 2011 r. małżonek wnioskodawcy wystąpił o podział majątku wspólnego, którym było ww. spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego. W dniu 10 października 2012 r. w Sądzie Rejonowym podpisana została ugoda. W wyniku zawartej ugody wnioskodawca zobowiązał się do zapłaty w ciągu 3 miesięcy od jej podpisania 35 000,00 zł na rzecz byłego małżonka. Aby wywiązać się ze zobowiązania wnioskodawca był zmuszony przedmiotowe mieszkanie sprzedać, co uczynił w dniu 3 grudnia 2012 r. za kwotę 110 000,00 zł. Następnie w dniu 7 stycznia 2013 r. wnioskodawca zapłacił byłemu małżonkowi kwotę 35 000,00 zł. Wnioskodawca nadmienił, że w całości uiścił wkład mieszkaniowy w 1968 r. Również wszelkie opłaty eksploatacyjne i remontowe od 2000 r. do dnia kiedy wnioskodawca został wyłącznym właścicielem lokalu mieszkalnego były ponoszone przez niego.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy w opisanej sytuacji powstał dla wnioskodawcy przychód z tytułu odpłatnego zbycia lokalu mieszkalnego określony w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zdaniem wnioskodawcy, kwota która stanowi podstawę ewentualnego opodatkowania to 35 000,00 zł, która odpowiada nabytej przez niego części mieszkania od współmałżonka w drodze ugody z dnia 10 października 2012 r. Równocześnie kwota ta jest kosztem uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nabytych w drodze spadku, darowizny lub w inny nieodpłatny sposób, gdyż stanowi nakład zwiększający wartość rzeczy i praw majątkowych poczyniony w czasie jego posiadania. Inaczej mówiąc, kwota 35 000,00 zł jest kosztem, który wnioskodawca musiał ponieść aby uzyskać dochód ze sprzedaży swojej części mieszkania. Reasumując, w ocenie wnioskodawcy, jego zobowiązanie podatkowe równe jest 0.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego stwierdzam co następuje:

Zgodnie z przepisem art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a - c) ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.) podlegającym opodatkowaniu źródłem przychodu jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

- jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.

W świetle powyższego, każda czynność prawna, której przedmiotem jest odpłatne zbycie nieruchomości lub praw wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c) ustawy stanowi źródło przychodów w rozumieniu tego przepisu, jeżeli zostanie dokonana w określonym czasie tj. przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie i nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż wnioskodawca w 1968 r. wpłacając wkład mieszkaniowy otrzymał przydział spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu mieszkalnego w miejscowości P. W dniu 9 marca 1974 r. wnioskodawca zawarł związek małżeński i w lokalu mieszkalnym zameldowany został małżonek wnioskodawcy. W dniu 13 sierpnia 1974 r. wnioskodawca zamienił posiadany lokal mieszkalny w miejscowości P. na inne równorzędne mieszkanie w miejscowości T. W dniu 7 stycznia 1992 r. spółdzielcze lokatorskie prawo do lokalu zostało przekształcone w spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego. W 2005 r. doszło do rozwodu, a w 2011 r. małżonek wnioskodawcy wystąpił o podział majątku wspólnego, którym było ww. spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego. W dniu 10 października 2012 r. w Sądzie Rejonowym podpisano ugodę. W wyniku zawartej ugody wnioskodawca zobowiązał się do zapłaty w ciągu 3 miesięcy od jej podpisania 35 000,00 zł na rzecz byłego małżonka. Aby wywiązać się ze zobowiązania wnioskodawca był zmuszony przedmiotowe mieszkanie sprzedać, co uczynił w dniu 3 grudnia 2012 r. za kwotę 110 000,00 zł. Następnie w dniu 7 stycznia 2013 r. wnioskodawca zapłacił byłemu małżonkowi kwotę 35 000,00 zł.

W przypadku sprzedaży lokalu mieszkalnego decydujące znaczenie w kwestii opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych uzyskanego z tego tytułu dochodu ma moment jego nabycia. W rozpatrywanej sprawie niezbędne jest zatem ustalenie momentu nabycia przez wnioskodawcę prawa własności do spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego, w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy.

Należy wyjaśnić, że zgodnie art. 218 § 1 ustawy z dnia 16 września 1982 r. - Prawo spółdzielcze - w brzmieniu obowiązującym na dzień przekształcenia tj. 7 stycznia 1992 r. (Dz. U. Nr 111, poz. 480) - lokatorskie prawo do lokalu jest niezbywalne, nie przechodzi na spadkobierców i nie podlega egzekucji. Natomiast zgodnie z art. 219 § 1 ww. ustawy na pisemne żądanie członka i po wniesieniu przez niego wkładu budowlanego na zasadach określonych w art. 226 spółdzielnia obowiązana jest, w terminie określonym w statucie, dokonać przekształcenia przysługującego mu prawa na własnościowe prawo do lokalu. Oświadczenie spółdzielni powinno być pod nieważnością złożone w formie pisemnej.

Wobec tego, że spółdzielcze lokatorskie prawo do lokalu mieszkalnego nie ma charakteru prawa własnościowego i jest niezbywalne, to zbycie lokalu jest możliwe dopiero z chwilą uzyskania prawa o charakterze własnościowym.

Mając na uwadze powyższe stwierdzić należy, iż do momentu przekształcenia wnioskodawca nie miał żadnych praw własnościowych do lokalu, bo był jedynie jego najemcą. Zatem data przekształcenia spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu mieszkalnego w spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego tj. 7 stycznia 1992 r. jest więc datą nabycia lokalu przez wnioskodawcę i jego małżonka.

Podkreślenia wymaga fakt, iż przepisy prawa spółdzielczego obowiązujące przed dniem 15 stycznia 2003 r. przewidywały tzw. przymusową wspólność spółdzielczego prawa do lokalu mieszkalnego przydzielonego w trakcie małżeństwa dla zaspokajania potrzeb mieszkaniowych rodziny. Zgodnie bowiem z art. 215 § 2 ustawy z dnia 16 września 1982 r. - Prawo spółdzielcze (Dz. U. Nr 54, poz. 288 z późn. zm.) - w brzmieniu obowiązującym przed 15 stycznia 2003 r. - spółdzielcze prawo do lokalu przydzielonego obojgu małżonkom lub jednemu z nich w czasie trwania małżeństwa dla zaspokojenia potrzeb mieszkaniowych rodziny należy wspólnie do obojga małżonków bez względu na istniejące między nimi stosunki majątkowe. Jeżeli między małżonkami istnieje rozdzielność majątkowa, do wspólności spółdzielczego prawa do lokalu w kwestiach nie uregulowanych w przepisach niniejszego artykułu przepisy o wspólności ustawowej stosuje się odpowiednio. W myśl art. 215 § 3 ww. ustawy ustanie wspólności majątkowej w czasie trwania małżeństwa nie pociąga za sobą ustania wspólności spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu. Jednakże sąd, stosując odpowiednio przepisy o zniesieniu wspólności majątkowej, może na żądanie jednego z małżonków z ważnych powodów znieść wspólność tego prawa. Natomiast stosownie do art. 215 § 4 ustawy, jeżeli stosunki majątkowe między małżonkami podlegają wspólności ustawowej, wkład mieszkaniowy lub budowlany należy przed przydziałem lokalu wspólnie do obojga małżonków, niezależnie od pochodzenia środków, z których został zgromadzony. Przepis ten nie narusza uprawnienia każdego z małżonków do żądania zwrotu wydatków i nakładów poczynionych z jego majątku odrębnego na majątek wspólny.

Powyższe regulacje należy odnieść do przedmiotowej sprawy gdzie przydział spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu nastąpił 13 sierpnia 1974 r., przez co kwestią drugorzędną jest czy nastąpiło to na rzecz obojga małżonków, czy też na rzecz jednego z nich, bowiem przepisy wyraźnie stanowią, że wkład mieszkaniowy stanowi majątek wspólny małżonków, chociażby nawet pomiędzy małżonkami istniała rozdzielność majątkowa, jeśli został nabyty w trakcie trwania małżeństwa przed dniem 15 stycznia 2003 r. Z opisu stanu faktycznego w sposób jednoznaczny wynika, że nabycie zbytego w dniu 3 grudnia 2012 r. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego nastąpiło po zawarciu związku małżeńskiego tj. 7 stycznia 1992 r. Ponadto zauważyć należy, że prawo to należy do majątku wspólnego, także gdy wkład mieszkaniowy został w całości sfinansowany z pieniędzy należących do majątku odrębnego jednego z małżonków co ex lege wynika z powyższej regulacji prawa spółdzielczego. Fakt wpłacenia wkładu mieszkaniowego od lokalu mieszkalnego w miejscowości P. nie ma znaczenia.

Stosunki majątkowe między małżonkami zostały uregulowane w ustawie z dnia 25 lutego 1964 r. - Kodeks rodzinny i opiekuńczy (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 788 z późn. zm.). Zgodnie z art. 31 § 1 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego z chwilą zawarcia małżeństwa powstaje między małżonkami z mocy ustawy wspólność majątkowa (wspólność ustawowa) obejmująca przedmioty majątkowe nabyte w czasie jej trwania przez oboje małżonków lub przez jednego z nich (majątek wspólny). Przedmioty majątkowe nieobjęte wspólnością ustawową należą do majątku osobistego każdego z małżonków. Ustrój wspólności ustawowej obejmujący dorobek obojga małżonków, ukształtowany został przez ustawodawcę jako wspólność łączna, bezudziałowa. Wspólność ta charakteryzuje się tym, że w czasie jej trwania małżonkowie nie mają określonych udziałów w majątku wspólnym, nie mogą zatem rozporządzać udziałami, a także nie mogą żądać podziału majątku objętego wspólnością - art. 35 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego. Dopiero z chwilą ustania wspólności ustawowej, co ma miejsce m.in. z chwilą ustania małżeństwa, wspólność ta ulega przekształceniu. Z chwilą ustania wspólności ustawowej małżonkowie mają równe udziały w majątku wspólnym stanowiącym ich dorobek (art. 50¹ Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego).

Mając na uwadze przyjętą linię orzecznictwa Naczelnego Sądu Administracyjnego, za datę nabycia nieruchomości lub prawa - w przypadku ich zbycia, które przypadły danej osobie w wyniku podziału majątku dorobkowego małżeńskiego, należy przyjąć datę ich nabycia w czasie trwania związku małżeńskiego (do majątku wspólnego), ale tylko wówczas jeżeli podział taki jest ekwiwalentny w naturze i nie towarzyszą mu spłaty lub dopłaty albo wartość otrzymanej przez daną osobę nieruchomości lub prawa w wyniku podziału majątku mieści się w udziale, jaki temu małżonkowi przysługuje w majątku dorobkowym małżeńskim. Jeżeli natomiast podział odbył się w naturze, lecz w sposób, który był nieekwiwalentny i towarzyszyły mu spłaty lub dopłaty albo gdy wartość otrzymanej przez danego małżonka nieruchomości lub prawa przekracza jego udział w majątku dorobkowym małżeńskim, to wówczas za datę nabycia tego udziału w nieruchomości lub prawie, który przekracza udział danego małżonka w majątku dorobkowym, należy przyjąć dzień, w którym dokonano podziału majątku dorobkowego.

W każdej sytuacji, kiedy w wyniku podziału majątku jeden z małżonków został zobowiązany do spłaty, mamy do czynienia z nieekwiwalentnym podziałem majątku, a po stronie małżonka zobowiązanego do spłaty następuje nabycie majątku przekraczające pierwotnie posiadany przez niego udział w majątku wspólnym. W tej części bowiem, w której przyznane na wyłączną własność składniki majątkowe przekraczają wartość udziału w majątku wspólnym, małżonek musi zapłacić odpowiednią kwotę ustaloną przez sąd. W tym zakresie niewątpliwie podatnik nabywa prawo własności nieruchomości i praw w rozumieniu analizowanego przepisu. Przez pojęcie "nabycie" użyte w art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy należy rozumieć każde zwiększenie aktywów majątku podatnika.

Przenosząc powyższe uregulowania prawne na grunt rozpatrywanej sprawy stwierdzić należy, że dokonany podział majątku dorobkowego małżonków nie był ekwiwalentny albowiem w jego wyniku wnioskodawca otrzymał na wyłączną własność spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego za spłatą na rzecz byłego małżonka w kwocie 35 000,00 zł. Wnioskodawcy w wyniku ustania wspólności ustawowej na skutek ustania małżeństwa przysługiwał wyłącznie udział 1/2 w ww. lokalu mieszkalnym, co wprost wynika z powoływanego wcześniej art. 50¹ Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego. Udział tej samej wielkości należał do byłego małżonka. Skoro na skutek podziału wnioskodawca otrzymał na wyłączną własność cały lokal podlegający podziałowi, to jest rzeczą oczywistą, że otrzymał więcej niż posiadał w chwili ustania wspólności majątkowej. To oznacza, że podział majątku stanowił dla wnioskodawcy nabycie udziału #189; w spółdzielczym własnościowym prawie do lokalu mieszkalnego, który to udział uprzednio należał do byłego małżonka.

W świetle powyższego stwierdzić należy, iż wnioskodawca nabył przedmiotowe spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego w różnym czasie i w różny sposób:

* udział 1/2 odpowiadający udziałowi w majątku wspólnym nabył w dniu 7 stycznia 1992 r.,

* udział przekraczający jego udział w majątku wspólnym (1/2) nabył w wyniku podziału majątku dorobkowego w 2012 r. - podział ten był bowiem w sposób oczywisty nieekwiwalentny i przekraczał udział w majątku dorobkowym małżeńskim do jakiego prawo miał wnioskodawca.

Z uwagi na to, że nabycie spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego nastąpiło odpowiednio w udziale #189; w 1992 r. oraz w udziale #189; w 2012 r., pięcioletni termin, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych należy oddzielnie liczyć w stosunku do każdego udziału jaki wnioskodawca nabył.

Ponieważ od końca roku, w którym nastąpiło nabycie udziału #189; w spółdzielczym własnościowym prawie do lokalu mieszkalnego na prawach wspólności ustawowej, a więc od końca 1992 r. minęło pięć lat, zatem ta część przychodu uzyskanego z dokonanego w dniu 3 grudnia 2012 r. odpłatnego zbycia (1/2 całego przychodu ze sprzedaży) nie będzie stanowić w ogóle źródła przychodu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a tym samym nie będzie podlegała w ogóle opodatkowaniu podatkiem dochodowym.

Opodatkowaniu podlegała będzie natomiast sprzedaż udziału nabytego w wyniku podziału majątku dorobkowego z 2012 r. Dokonując oceny skutków podatkowych sprzedaży przedmiotowego spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego w części odpowiadającej udziałowi nabytemu w 2012 r. w wyniku podziału majątku dorobkowego (1/2) należy zastosować przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2009 r. Ustawą z dnia 6 listopada 2008 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 209, poz. 1316 z późn. zm.) zmieniono m.in. zasady opodatkowania przychodów z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Nowe zasady opodatkowania, zgodnie z art. 14 ustawy zmieniającej, mają zastosowanie do uzyskanych dochodów (poniesionej straty) od dnia 1 stycznia 2009 r.

I tak w myśl art. 30e ust. 1 i art. 45 ust. 4 pkt 4 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2009 r., od dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c), podatek dochodowy wynosi 19% podstawy obliczenia podatku i jest płatny w terminie złożenia zeznania za rok podatkowy, w którym nastąpiło odpłatne zbycie. Zgodnie z art. 30e ust. 2 ww. ustawy, podstawą obliczenia podatku, jest dochód stanowiący różnicę pomiędzy przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw określonym zgodnie z art. 19, a kosztami ustalonymi zgodnie z art. 22 ust. 6c i 6d, powiększoną o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1, dokonanych od zbywanych nieruchomości lub praw. Przy czym przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych oraz innych rzeczy, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8, jest wartość wyrażona w cenie określonej w umowie, pomniejszona o koszty odpłatnego zbycia (art. 19 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

Pojęcie kosztów odpłatnego zbycia nie zostało przez ustawodawcę zdefiniowane w ustawie, należy zatem stosować językowe rozumienie tego wyrażenia, zgodnie z którym za koszty odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych uważa się wszystkie wydatki poniesione przez zbywającego, które są konieczne, aby transakcja zbycia mogła dojść do skutku (wszystkie niezbędne wydatki bezpośrednio związane z tą czynnością, np. koszty wyceny nieruchomości przez rzeczoznawcę majątkowego, prowizje pośredników, koszty ogłoszeń w prasie związanych z zamiarem odpłatnego zbycia nieruchomości itp.).

W tym miejscu należy jednak zaznaczyć, że jeśli wnioskodawca poniósł tego rodzaju koszty, to koszty te dotyczyły całego spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego, które w udziale 1/2 nabył w 1992 r. oraz w udziale 1/2 w 2012 r. Jak już wyżej wyjaśniono, opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlega wyłącznie zbycie udziału nabytego w 2012 r. W związku z tym 1/2 przychodu podlegająca opodatkowaniu będzie mogła zostać obniżona wyłącznie o 1/2 poniesionych przez wnioskodawcę kosztów odpłatnego zbycia. Połowa kosztów odpłatnego zbycia przypada bowiem na udział #189; nabyty w 1992 r. Skoro przychód przypadający na ten udział nie podlega opodatkowaniu, to rozliczeniu nie będą też podlegały koszty odpłatnego zbycia przypadające na ten udział.

W myśl art. 22 ust. 6c ww. ustawy koszty uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c), z zastrzeżeniem ust. 6d, stanowią udokumentowane koszty nabycia lub udokumentowane koszty wytworzenia, powiększone o udokumentowane nakłady, które zwiększyły wartość rzeczy i praw majątkowych, poczynione w czasie ich posiadania. Wysokość tych nakładów, ustala się na podstawie faktur VAT w rozumieniu przepisów o podatku od towarów i usług oraz dokumentów stwierdzających poniesienie opłat administracyjnych (art. 22 ust. 6e ww. ustawy).

Przepis art. 22 ust. 6c ustawy w sposób jednoznaczny stanowi co może być uznane za koszt uzyskania przychodu w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy. Przepis ten posługuje się pojęciem kosztu nabycia oraz udokumentowanych nakładów.

W świetle powyższego, w przypadku odpłatnego zbycia spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego nabytego ponad udział w majątku dorobkowym małżonków, kosztem uzyskania przychodu może być m.in. udokumentowana kwota faktycznej spłaty na rzecz małżonka, ponieważ mieści się ona w kategorii kosztów nabycia, o których mowa w ww. art. 22 ust. 6c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Spłata stanowi bowiem wydatek na nabycie udziału w spółdzielczym własnościowym prawie do lokalu mieszkalnego, który na skutek ustania wspólnoty majątkowej należał do małżonka wnioskodawcy. Zatem kwota spłaty na rzecz małżonka dotycząca tego udziału w ww. prawie, który należał do niego może stanowić koszt nabycia zbywanego udziału, o który wnioskodawca może pomniejszyć uzyskany ze sprzedaży przychód. Podkreślić należy, że przywołany przepis zezwala na zaliczenie do kosztów uzyskania przychodu z odpłatnego zbycia udokumentowanych kosztów nabycia lub wytworzenia, powiększonych o udokumentowane nakłady, poczynionych w czasie posiadania nieruchomości lub prawa. Użycie czasu dokonanego przy określeniu kosztów uzyskania przychodu oznacza, że wydatki muszą być przez podatnika faktycznie poniesione, czyli zapłacone. Brak zapłaty jest równoznaczny z brakiem możliwości pomniejszenia podstawy opodatkowania o należną, lecz nie dokonaną faktycznie na rzecz małżonka spłatę.

Odnośnie natomiast wydatków poniesionych przez wnioskodawcę na remonty lokalu mieszkalnego zauważyć należy, że zgodnie z art. 22 ust. 6c do kosztów uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia lokalu mieszkalnego zalicza się m.in. udokumentowane koszty wytworzenia, powiększone o udokumentowane nakłady, które zwiększyły wartość rzeczy i praw majątkowych, poczynione w czasie ich posiadania.

Z cytowanych powyżej przepisów prawa podatkowego wynika, iż nakłady na lokalu mieszkalny mogą zostać zaliczone do kosztów uzyskania pod warunkiem, że:

* zwiększyły jego wartość,

* poniesione zostały w czasie jego posiadania,

* zostały udokumentowane fakturami VAT lub dokumentami stwierdzającymi poniesienie opłat administracyjnych.

Jak już wyżej wyjaśniono opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlega wyłącznie udział nabyty w 2012 r. W związku z tym #189; przychodu podlegająca opodatkowaniu może zostać obniżona wyłącznie o #189; poniesionych przez wnioskodawcę po ustaniu wspólności majątkowej nakładów na przedmiotowy lokal mieszkalny. Przy czym wydatki te wnioskodawca winien udokumentować fakturami VAT.

Zauważyć równocześnie należy, że kosztami uzyskania przychodów w rozumieniu powyższego przepisu nie mogą być wydatki związane z utrzymaniem powyższego lokalu mieszkalnego będące opłatami eksploatacyjnymi (np. energia elektryczna, gaz, woda, wywóz śmieci). Takie wydatki nie są bowiem nakładami na lokal mieszkalny, które zwiększają jego wartość, lecz są wyłącznie rachunkami związanymi z jego użytkowaniem.

W związku z powyższym, jeśli wnioskodawca jest w stanie udokumentować poniesienie wydatku równego 35 000,00 zł z tytułu spłaty na rzecz małżonka, to wówczas uzyskany przychód ze zbycia lokalu mieszkalnego w części odpowiadającej udziałowi nabytemu w 2012 r. o takie koszty może pomniejszyć. Równocześnie skoro połowa przychodu nie podlega opodatkowaniu z uwagi na to, że przypada na udział nabyty w 1992 r., to połowa nakładów poniesionych przez wnioskodawcę po ustaniu wspólności majątkowej na lokal mieszkalny, przypadająca proporcjonalnie na ten udział, nie może pomniejszyć podlegającego opodatkowaniu przychodu przypadającego na ten udział. Jeżeli wysokość kosztów uzyskania przychodu ustalona dokładnie według przedstawionych powyżej zasad będzie równa lub wyższa od połowy przychodu uzyskanego ze sprzedaży lokalu mieszkalnego, to wówczas faktycznie nie wystąpi u wnioskodawcy dochód do opodatkowania.

Stosownie natomiast do art. 30e ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, po zakończeniu roku podatkowego podatnik jest obowiązany w zeznaniu podatkowym, o którym mowa w art. 45 ust. 1a pkt 3 (PIT-39), wykazać:

* dochody uzyskane w roku podatkowym z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c) i obliczyć należny podatek dochodowy od dochodu, do którego nie ma zastosowania art. 21 ust. 1 pkt 131, lub

* dochody, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 131.

Zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wolne od podatku dochodowego są dochody z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, o których mowa w art. 30e, w wysokości, która odpowiada iloczynowi tego dochodu i udziału wydatków poniesionych na własne cele mieszkaniowe w przychodzie z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, jeżeli począwszy od dnia odpłatnego zbycia, nie później niż w okresie dwóch lat od końca roku podatkowego, w którym nastąpiło odpłatne zbycie, przychód uzyskany ze zbycia tej nieruchomości lub tego prawa majątkowego został wydatkowany na własne cele mieszkaniowe. Udokumentowane wydatki poniesione na te cele uwzględnia się do wysokości przychodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych.

Reasumując, wnioskodawca udziały w przedmiotowym lokalu mieszkalnym nabył odpowiednio w #189; w 1992 r. na zasadzie wspólności ustawowej oraz w #189; w 2012 r. w wyniku podziału majątku dorobkowego małżeńskiego. Ponieważ od końca roku, w którym nabyto udział #189; na zasadzie wspólności ustawowej, a więc od końca 1992 r. minęło pięć lat zatem ta część przychodu uzyskanego z odpłatnego zbycia nie stanowi źródła przychodu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych a tym samym nie będzie podlegała w ogóle opodatkowaniu podatkiem dochodowym. Opodatkowaniu podlegać będzie natomiast pozostała #189; część przychodu ze sprzedaży lokalu mieszkalnego nabytego w 2012 r. w udziale #189; w wyniku podziału majątku dorobkowego. Opodatkowanie nastąpi na zasadzie art. 30e ust. 1 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2009 r. Podatek wynosi 19%, przy czym przychód ze sprzedaży stanowi #189; ceny zbytego lokalu mieszkalnego pomniejszonej o połowę kosztów odpłatnego zbycia (o ile były poniesione). Natomiast dochodem jest różnica pomiędzy kwotą tak ustalonego przychodu a kosztami jego uzyskania określonymi w art. 22 ust. 6c ustawy, do których wnioskodawca może zaliczyć spłatę na rzecz małżonka faktycznie zapłaconą oraz #189; nakładów poniesionych przez siebie po ustaniu wspólności ustawowej, które zwiększyły wartość lokalu mieszkalnego (gdyż tylko połowa przychodu ze sprzedaży podlega opodatkowaniu według zasad obowiązujących od 1 stycznia 2009 r.).

Stanowisko wnioskodawcy, że kwota która stanowi podstawę ewentualnego opodatkowania to 35 000,00 zł, która odpowiada nabytej przez niego części mieszkania od współmałżonka w drodze ugody z dnia 10 października 2012 r. i równocześnie kwota ta jest kosztem uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia, gdyż stanowi nakład zwiększający wartość rzeczy i praw majątkowych poczyniony w czasie jego posiadania, uznać należało zatem za nieprawidłowe. Wnioskodawca w 2012 r. nabył udział #189; w spółdzielczym własnościowym prawie do lokalu mieszkalnego, gdyż taki udział w wyniku ustania małżeństwa należał się jego małżonkowi. To oznacza, że opodatkowaniu podlega połowa kwoty przychodu ze sprzedaży mieszkania. Natomiast kwota spłaty nie jest nakładem na lokal mieszkalny, ale wydatkiem na nabycie udziału #189; od byłego małżonka.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-100 Gliwice po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.