IBPBII/2/415-356/10/MM

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że Pana stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 15 marca 2010 r. (data wpływu do tut. Biura 16 marca 2010 r.), uzupełnionym w dniu 10 maja 2010 r.,o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży mieszkania - jest nieprawidłowe.

W dniu 16 marca 2010 r. do tut. Biura został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży mieszkania.

W związku z brakami formalnymi wniosku, pismem z dnia 5 maja 2010 r. Znak: IBPB II/2/415-356/10/MM wezwano wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku. Uzupełnienia dokonano w dniu 10 maja 2010 r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

W dniu 6 listopada 2008 r. została zawarta notarialna umowa dożywocia, w której Pani P. dotychczasowy właściciel mieszkania oświadczyła, że przenosi na rzecz wnioskodawcy i jego małżonki własność lokalu mieszkalnego, natomiast wnioskodawca wraz z żoną oświadczyli, że w zamian za przeniesienie własności nieruchomości lokalowej zobowiązują się zapewnić Pani P. dożywotnie utrzymanie, przyjąć ją jako domownika, dostarczyć jej wyżywienia i ubrania, oraz zapewnić jej odpowiednią pomoc i pielęgnowanie w razie choroby lub niemocy starczej, oraz sprawić jej pogrzeb odpowiadający zwyczajom miejscowym.

Strony ustaliły wartość nabytego mieszkania na 200.000 zł, od czego wnioskodawca zapłacił podatek od czynności cywilno-prawnych w wysokości 2%, to jest 4.000 zł, oraz pozostałe opłaty (opłatę notarialną, sądową i podatek VAT) w łącznej kwocie 6.448 zł.

Po śmierci żony w dniu 11 września 2009 r., na podstawie jej testamentu i postanowienia sądu z dnia 21 grudnia 2009 r. wnioskodawca został jedynym spadkobiercą spadku po żonie w całości, wprost.

W związku z powyższym wnioskodawca postanowił sprzedać ww. mieszkanie i w dniu 18 lutego 2010 r. sprzedał je na podstawie notarialnej umowy kupna-sprzedaży za kwotę 227.000 zł.

W uzupełnieniu wniosku wnioskodawca poinformował, iż w lokalu mieszkalnym nie był zameldowany ani na pobyt stały ani na pobyt czasowy. Z prawem własności ww. lokalu związany był udział w użytkowaniu wieczystym gruntu wynoszący 470/16217 części działki o powierzchni 578 m², co stanowi 16,75 m² gruntu.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Jaki podatek, w jakiej wysokośic i od jakiej kwoty należy zapłacić w urzędzie skarbowym.

Zdaniem wnioskodawcy, jest to podatek dochodowy w wysokości 19% od różnicy kosztów nabycia i sprzedaży, to jest 19% od kwoty 27.000 zł.

Uzasadniając swoje stanowisko wnioskodawca stwierdza, że mimo śmierci żony, dalej skrupulatnie wypełnia zobowiązania podjęte w umowie dożywocia.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego stwierdzam, co następuje.

Zgodnie z treścią art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307), źródłem przychodów jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2, m.in.:

W myśl powyższego odpłatne zbycie nieruchomości lub ww. praw stanowi źródło przychodu podlegające opodatkowaniu, jeśli zbycie ma miejsce przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.

Ustawą z dnia 6 listopada 2008 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 209, poz. 1316) z dniem 1 stycznia 2009 r. zmieniono m.in. zasady opodatkowania przychodów z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z art. 8 ust. 1 ww. ustawy zmieniającej do przychodu (dochodu) z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nabytych lub wybudowanych (oddanych do użytkowania) w okresie od dnia 1 stycznia 2007 r. do dnia 31 grudnia 2008 r., stosuje się zasady określone w ustawie zmienianej w art. 1, w brzmieniu obowiązującym na dzień 31 grudnia 2008 r.

Oznacza to zarazem, iż nowe zasady opodatkowania mają zastosowanie do dochodów uzyskanych ze zbycia nieruchomości i praw nabytych po 1 stycznia 2009 r.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że w dniu 6 listopada 2008 r. wnioskodawca wraz z małżonką nabył na podstawie umowy o dożywocie lokal mieszkalny wraz z udziałem w użytkowaniu wieczystym gruntu, natomiast w wyniku śmierci małżonki w dniu 11 września 2009 r. wnioskodawca został jedynym właścicielem przedmiotowego mieszkania.

W związku z powyższym należy wyjaśnić, że stosunki majątkowe pomiędzy małżonkami zostały uregulowane w ustawie z dnia 25 lutego 1964 r. - Kodeks rodzinny i opiekuńczy (Dz. U. Nr 9, poz. 59 z późn. zm.).

W myśl art. 31 cytowanej ustawy, istota wspólności ustawowej wyraża się w tym, że:

Co więcej, wspólność ustawowa charakteryzuje się tym, że w czasie jej trwania udziały małżonków w majątku wspólnym nie są określone, a zatem jest to typ współwłasności łącznej.

W sytuacji śmierci jednego ze współmałżonków następuje zarówno ustanie wspólności majątkowej, jak i otwarcie spadku po zmarłym. Tym samym połowa dotychczasowego majątku wspólnego przypada małżonkowi pozostającemu przy życiu, a druga połowa należy do spadku po zmarłym.

Zgodnie z art. 922 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.) spadek to prawa i obowiązki zmarłego wynikające ze stosunków cywilnoprawnych, które z chwilą jego śmierci przechodzą na następców prawnych. W myśl art. 924 Kodeksu cywilnego spadek otwiera się z chwilą śmierci spadkodawcy, natomiast spadkobierca nabywa spadek z chwilą otwarcia spadku (art. 925 Kodeksu cywilnego).

Na podstawie powyższego należy stwierdzić, że 1/2 udziału w przedmiotowym mieszkaniu wnioskodawca nabył w 2008 r., natomiast pozostały udział nabył w 2009 r., stając się tym samym jedynym właścicielem mieszkania. Następnie w dniu 18 lutego 2010 r., czyli przed upływem 5 lat od daty nabycia poszczególnych udziałów w przedmiotowym mieszkaniu, wnioskodawca je sprzedał. Uzyskany przychód ze sprzedaży mieszkania stanowi więc źródło przychodu podlegające opodatkowaniu podatkiem dochodowym, przy czym 1/2 uzyskanego przychodu podlega opodatkowaniu na zasadach określony w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym na dzień 31 grudnia 2008 r., natomiast pozostały przychód podlega opodatkowaniu na zasadach określony w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2009 r.

W stosunku 1/2 uzyskanego przychodu ze sprzedaży mieszkania, czyli przychodu odpowiadającemu udziałowi w mieszkaniu nabytemu na podstawie umowy o dożywocie, stwierdza się co następuje.

Zgodnie z art. 30e ust. 1 i 4 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym na dzień 31 grudnia 2008 r., od dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c), podatek dochodowy wynosi 19% podstawy obliczenia podatku i jest płatny w terminie złożenia zeznania za rok podatkowy, w którym nastąpiło odpłatne zbycie. Podstawą obliczenia podatku, jest dochód stanowiący różnicę pomiędzy przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw określonym zgodnie z art. 19, a kosztami ustalonymi zgodnie z art. 22 ust. 6c i 6d, powiększoną o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1, dokonanych od zbywanych nieruchomości lub praw (art. 30e ust. 2 ww. ustawy).

Przy czym przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych oraz innych rzeczy, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8, jest wartość wyrażona w cenie określonej w umowie, pomniejszona o koszty odpłatnego zbycia (art. 19 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

Koszty odpłatnego zbycia nie są tym samym co koszty uzyskania przychodu. Kosztem odpłatnego zbycia są wydatki poniesione przez sprzedającego, które są konieczne, aby transakcja mogła dojść do skutku np. koszty wyceny nieruchomości przez rzeczoznawcę majątkowego, prowizje pośredników w sprzedaży nieruchomości, koszty ogłoszeń w prasie związanych z zamiarem sprzedaży nieruchomości, wydatki związane ze sporządzeniem przez notariusza umowy cywilnoprawnej, koszty i opłaty sądowe, koszt uzyskania wypisu z ksiąg wieczystych itp. Pomiędzy tymi wydatkami a dokonanym odpłatnym zbyciem musi istnieć zatem związek przyczynowo - skutkowy. Przy czym należy pamiętać, że poniesione przez wnioskodawcę koszty odpłatnego zbycia dotyczą całego sprzedanego mieszkania. W związku z powyższym koszt odpłatnego zbycia przypadający na udział w mieszkaniu nabyty w 2008 r. będzie stanowił 1/2 całego kosztu sprzedaży mieszkania.

Natomiast stosownie do art. 22 ust. 6c ww. ustawy za koszty uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c), z zastrzeżeniem ust. 6d, uważa się udokumentowane koszty nabycia lub udokumentowane koszty wytworzenia, powiększone o udokumentowane nakłady, które zwiększyły wartość rzeczy i praw majątkowych, poczynione w czasie ich posiadania.

Z treści art. 22 ust. 6e ww. ustawy wynika, iż wysokość nakładów, o których mowa w ust. 6c i 6d, ustala się na podstawie faktur VAT w rozumieniu przepisów o podatku od towarów i usług oraz dokumentów stwierdzających poniesienie opłat administracyjnych.

Wnioskodawca udział w mieszkaniu nabył na podstawie umowy o dożywocie.

W myśl przepisu art. 908 ww. ustawy - Kodeks Cywilny, jeżeli w zamian za przeniesienie własności nieruchomości nabywca zobowiązuje się zapewnić zbywcy dożywotnie utrzymanie (umowa o dożywocie), powinien on, w braku odmiennej umowy, przyjąć zbywcę jako domownika, dostarczać mu wyżywienia, ubrania, mieszkania, światła, i opału, zapewnić mu odpowiednią pomoc i pielęgnowanie w chorobie oraz sprawić mu własnym kosztem pogrzeb odpowiadający zwyczajom miejscowym.

Przedmiotem świadczenia ze strony zbywcy (dożywotnika) jest przeniesienie własności nieruchomości. Nabywca nieruchomości zobowiązuje się natomiast do świadczeń określonych w art. 908 Kodeksu cywilnego. Umowa dożywocia ma charakter umowy zobowiązującej, odpłatnej i wzajemnej. Zatem zawarta umowa dożywocia ma charakter świadczenia ekwiwalentnego.

Kosztem nabycia nieruchomości będzie więc wartość świadczeń na rzecz dożywotnika w wartości ekwiwalentnej cenie zbycia w drodze umowy dożywocia.

Jednakże w przedmiotowej sprawie należy pamiętać, że przedmiotowe mieszkanie zostało nabyte na podstawie umowy dożywocia przez wnioskodawcę i jego żonę. Wnioskodawca nie może więc do kosztów nabycia zaliczyć całej wartości mieszkania określonej w umowie o dożywocie, ponieważ wnioskodawca w drodze umowy dożywocia nabył 1/2 udziału w mieszkaniu i tym samym jego koszt nabycia wynosi 1/2 wartości mieszkania określonej w umowie o dożywocie. Fakt, iż mimo śmierci żony wnioskodawca nadal skrupulatnie wypełnia zobowiązania podjęte w umowie dożywocia nie oznacza, że jego koszt nabycia tego udziału w mieszkaniu zwiększył się. Wnioskodawca dziedzicząc udział swojej żony do przedmiotowego mieszkania przejął również jej zobowiązania wobec dożywotnika, jednakże zobowiązanie to związane jest z udziałem nabytym w 2009 r. w drodze spadku a nie z udziałem nabytym przez wnioskodawcę w 2008 r. na podstawie umowy o dożywocie.

Stąd należy jeszcze raz podkreślić, że kosztem nabycia 1/2 udziału na podstawie umowy o dożywocie jest 1/2 wartości mieszkania określona w umowie o dożywocie.

Kosztem nabycia dla wnioskodawcy 1/2 udziału w przedmiotowym mieszkaniu będzie również wartość połowy opłat poniesionych przez wnioskodawcę w związku z zawarciem umowy o dożywocie.

Reasumując, 1/2 przychodu uzyskanego ze sprzedaży lokalu mieszkalnego, z którym związany był udział w prawie wieczystego użytkowania gruntu należy pomniejszyć o 1/2 kosztów odpłatnego zbycia, o których mowa w art. 19 ust. 1 ww. ustawy oraz o koszty uzyskania przychodu zgodnie z art. 22 ust. 6c ww. ustawy. Przy czym kosztem nabycia udziału w przedmiotowym mieszkaniu w drodze umowy o dożywocie będzie 1/2 wartości mieszkania określonej w umowie o dożywocie zawartej w dniu 6 listopada 2008 r. oraz 1/2 z kwoty opłat poniesionych przez wnioskodawcę w związku z zawarciem tej umowy. Tak ustalony dochód podlega opodatkowaniu 19% podatkiem dochodowym.

W stosunku do 1/2 uzyskanego przychodu ze sprzedaży mieszkania, czyli przychodu odpowiadającemu udziałowi w mieszkaniu nabytemu w drodze spadku, stwierdza się co następuje.

Zgodnie z zapisem art. 30e ust. 1 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2009 r., od dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) podatek dochodowy wynosi 19% podstawy jego obliczenia.

Stosownie natomiast do art. 30e ust. 2 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych podstawą obliczenia podatku jest dochód stanowiący różnicę pomiędzy przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw określonych zgodnie z art. 19, a kosztami ustalonymi zgodnie z art. 22 ust. 6c i 6d, powiększoną o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1, dokonanych od zbywanych nieruchomości lub praw.

Przy czym przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych oraz innych rzeczy, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8, jest ich wartość wyrażona w cenie określonej w umowie, pomniejszona o koszty odpłatnego zbycia. Jeżeli jednak cena, bez uzasadnionej przyczyny, znacznie odbiega od wartości rynkowej tych rzeczy lub praw, przychód ten określa organ podatkowy lub organ kontroli skarbowej w wysokości wartości rynkowej (art. 19 ust. 1 ww. ustawy).

Jak już wyżej wyjaśniono kosztem odpłatnego zbycia są wydatki poniesione przez sprzedającego, które są konieczne, aby transakcja mogła dojść do skutku. Pomiędzy tymi wydatkami a dokonanym odpłatnym zbyciem musi istnieć zatem związek przyczynowo - skutkowy. Przy czym należy pamiętać, że poniesione przez wnioskodawcę koszty odpłatnego zbycia dotyczą całego sprzedanego mieszkania. W związku z powyższym koszt odpłatnego zbycia przypadający na udział w mieszkaniu nabyty w 2009 r. będzie stanowił 1/2 całego kosztu sprzedaży mieszkania.

Natomiast stosownie do art. art. 22 ust. 6d ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych za koszty uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c), nabytych w drodze spadku, darowizny lub w inny nieodpłatny sposób, uważa się udokumentowane nakłady, które zwiększyły wartość rzeczy i praw majątkowych, poczynione w czasie ich posiadania oraz kwotę zapłaconego podatku od spadków i darowizn w takiej części, w jakiej wartość zbywanej rzeczy lub prawa przyjęta do opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn odpowiada łącznej wartości rzeczy i praw majątkowych przyjętej do opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn.

Z treści art. 22 ust. 6e ww. ustawy wynika, iż wysokość nakładów, o których mowa w ust. 6c i 6d, ustala się na podstawie faktur VAT w rozumieniu przepisów o podatku od towarów i usług oraz dokumentów stwierdzających poniesienie opłat administracyjnych.

Wnioskodawca 1/2 udziału w przedmiotowym mieszkaniu nabył w drodze spadku po żonie. Nabyty udział obciążony był dożywociem. Wnioskodawca odziedziczył więc nie tylko udział w przedmiotowym mieszkaniu ale również związane z nim zobowiązanie wobec dożywotnika.

Z cytowanego powyżej art. 22 ust. 6d ww. ustawy, wynika, że do kosztów uzyskania przychodu z odpłatnego zbycia mieszkania nabytego w drodze spadku, darowizny lub w inny nieodpłatny sposób zaliczane są wyłącznie:

* udokumentowane nakłady na to mieszkanie zwiększające jego wartość,

* kwota zapłaconego podatku od spadków i darowizn w takiej części, w jakiej ten podatek przypada na to mieszkanie.

Przejęte przez wnioskodawcę zobowiązanie do świadczenia na rzecz dożywotnika, którym obciążony był udział w mieszkaniu posiadany przez żonę wnioskodawcy nie może więc stanowić kosztu uzyskania przychodu. Przepis art. 22 ust. 6d ww. ustawy w sposób jednoznaczny wskazuje co może być kosztem uzyskania przychodu przy sprzedaży mieszkania nabytego w drodze spadku. Brak więc jest podstaw prawnych aby do kosztów uzyskania przychodu zaliczyć zobowiązania wobec dożywotnika przejęte w drodze spadku.

Stosownie natomiast do treści art. 30e ust. 4 ww. ustawy po zakończeniu roku podatkowego podatnik jest obowiązany w zeznaniu podatkowym, o którym mowa w art. 45 ust. 1a pkt 3, wykazać:

Podatnik korzystający ze zwolnienia, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 131 ww. ustawy, zobowiązany jest więc wykazać kwotę dochodu korzystającego ze zwolnienia w zeznaniu podatkowym dotyczącym dochodów z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych.

Natomiast w przypadku niewypełnienia powyższych warunków zwolnienia, podatnik jest obowiązany do złożenia korekty zeznania, o którym mowa powyżej i do zapłaty podatku wraz z odsetkami za zwłokę. Odsetki te są naliczane od następnego dnia po upływie 30 kwietnia roku następującego po roku podatkowym, za który składane jest zeznanie do dnia zapłaty podatku (art. 30e ust. 7 ww. ustawy).

Zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 131 ww. ustawy wolne od podatku dochodowego są dochody z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, o których mowa w art. 30e, w wysokości, która odpowiada iloczynowi tego dochodu i udziału wydatków poniesionych na własne cele mieszkaniowe w przychodzie z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, jeżeli począwszy od dnia odpłatnego zbycia, nie później niż w okresie dwóch lat od końca roku podatkowego, w którym nastąpiło odpłatne zbycie, przychód uzyskany ze zbycia tej nieruchomości lub tego prawa majątkowego został wydatkowany na własne cele mieszkaniowe; udokumentowane wydatki poniesione na te cele uwzględnia się do wysokości przychodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych.

Podsumowując, 1/2 przychodu uzyskanego ze sprzedaży lokalu mieszkalnego, z którym związany był udział w prawie wieczystego użytkowania gruntu należy pomniejszyć o 1/2 kosztów odpłatnego zbycia, o których mowa w art. 19 ust. 1 ww. ustawy oraz o koszty uzyskania przychodu zgodnie z art. 22 ust. 6d ww. ustawy. Tak ustalony dochód podlega opodatkowaniu 19% podatkiem dochodowym. Jednakże w przypadku przeznaczenia 1/2 przychodu do dnia 18 lutego 2012 r. na własne cele mieszkaniowe, to wówczas ta część dochodu będzie na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 131 ww. ustawy korzystała ze zwolnienia od podatku dochodowego.

Informuje się również, iż Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów zgodnie z art. 14b § 1 ww. Ordynacji podatkowej upoważniony jest wyłącznie do wydawania pisemnych interpretacji przepisów prawa podatkowego. Oznacza to, że tut. organ nie posiada kompetencji do wyliczenia wysokości podstawy opodatkowania czy zobowiązania podatkowego, stąd też nie jest uprawniony do potwierdzenia prawidłowości kwot wskazanych we wniosku, czy też podanie innych podstaw opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Organ w zakresie swoich kompetencji wskazuje wnioskodawcy, jakie przepisy prawa podatkowego znajdują zastosowanie w jego sprawie i w oparciu o jakie podstawy wyliczyć przychód/dochód do opodatkowania, natomiast kwestie potwierdzenia podstawy opodatkowania, czy dokonania obliczenia podatku zostawia wnioskodawcy, bowiem nie jest rolą organu podatkowego wydającego interpretację indywidualną dokonywanie jakichkolwiek obliczeń.

Wobec powyższego stanowisko wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia

w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-100 Gliwice po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.