IBPBII/2/415-325/13/AK

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że Pani stanowisko przedstawione we wniosku, który wpłynął do tut. Biura 22 marca 2013 r., uzupełnionym w dniu 7 maja 2013 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodu z odpłatnego zbycia nieruchomości wydatku na spłatę kredytu zaciągniętego na dokończenie budowy budynku mieszkalnego - jest nieprawidłowe.

W dniu 22 marca 2013 r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodu z odpłatnego zbycia nieruchomości wydatku na spłatę kredytu zaciągniętego na dokończenie budowy budynku mieszkalnego.

W związku z brakami formalnymi stwierdzonymi we wniosku, pismem z dnia 29 kwietnia 2013 r. Znak: IBPBII/2/415-325/13/AK wezwano wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku. Uzupełnienia dokonano w dniu 7 maja 2013 r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

W 2003 r. wnioskodawca wraz ze współmałżonkiem nabył działkę budowlaną z rozpoczętą budową domu jednorodzinnego. W tym samym roku małżonkowie doprowadzili budowę do stanu surowego otwartego. W 2004 r. małżonek wnioskodawcy zaciągnął w banku kredyt pod hipotekę ww. nieruchomości (gospodarczy) na dokończenie budowy domu i siedziby firmy. Była to wówczas jedyna możliwość aby uzyskać kredyt. Małżonek wnioskodawcy jeden z pokoi przeznaczył na siedzibę firmy. Pozostała część budynku i działki służyła celom mieszkalnym. Bank ustanowił na nieruchomości hipotekę zwykłą a wnioskodawca był wierzycielem solidarnym. Cała dokumentacja projektowa na budowę oraz przeznaczenie budynku to dom jednorodzinny. Na terenie nieruchomości nie były składowane żadne materiały ani maszyny do prowadzenia działalności.

Wyrokiem Sądu z dnia 30 czerwca 2008 r. ustanowiona została rozdzielność majątkowa między małżonkami. Sąd dokonał również podziału majątku wspólnego małżonków, w skład którego wchodziła nieruchomość (budynek mieszkalny wraz z gruntem) oraz samochód w ten sposób, że na wyłączną własność wnioskodawcy przyznał nieruchomość a na wyłączną własność małżonka samochód oraz zobowiązał go do spłaty kredytu. Łączna wartość nieruchomości i samochodu to 350.000 zł, w tym wartość samochodu 3.000-4.000 zł czyli nieruchomości 346.000 zł. Ruchomościami, czyli rzeczami codziennego użytku małżonkowie podzielili się sami. Podział majątku wspólnego nastąpił bez wzajemnych spłat i dopłat.

Małżonek wnioskodawcy kredytu nie spłacił. Ponieważ wnioskodawca był wierzycielem solidarnym bank zobowiązał go do spłaty kredytu. Niestety sytuacja finansowa wnioskodawcy nie pozwoliła mu na spłacanie wysokich rat i w 2009 r. zmuszony został do sprzedaży nieruchomości. Całkowite zadłużenie to 120.000 zł. Nieruchomość wnioskodawca sprzedał za 415.000 zł. Bank wyraził zgodę, aby nabywca spłacił zadłużenie, co też uczynił. Kwota jaką wnioskodawca uzyskał ze sprzedaży była więc pomniejszona o kwotę zadłużenia.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy do kosztów uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia nieruchomości można zaliczyć spłatę kredytu zaciągniętego wcześniej na dokończenie budowy budynku.

Zdaniem wnioskodawcy, uzyskany w wyniku sprzedaży przychód nie byłby możliwy bez pozyskania kredytu, który był przeznaczony na dokończenie budowy, tym samym nastąpiło podwyższenie wartości ww. budynku.

Niewykorzystana wartość kredytu została spłacona w momencie sprzedaży budynku, w efekcie końcowym. Przychód ze sprzedaży w wartości wskazanej w akcie notarialnym jest pomniejszony o kwotę spłaconego kredytu. Więc rzeczywiste środki pieniężne jakie wnioskodawca otrzymał z tytułu transakcji sprzedaży zostały pomniejszone o spłacony kredyt, tym samym wnioskodawca uważa, że podstawą opodatkowania powinna być kwota faktycznie otrzymana ze sprzedaży.

Wnioskodawca wskazał, że:

* kwota ze sprzedaży nieruchomości w 2009 r. to 415.000 zł,

* nabycie #189; nieruchomości miało miejsce w 2003 r. (wolne od podatku 207.500 zł),

* #189; nieruchomości nabyta została w 2008 r. w wyniku rozdzielności majątkowej (207.500 zł).

Ponieważ wnioskodawca spłacił cały kredyt w 2009 r. w wyniku sprzedaży owej nieruchomości uważa, że kwota kredytu powinna być odjęta, tj.: 207.500 zł - 120.000 zł (kredyt) = 87.500 zł, zatem podatek należny powinien być naliczony od kwoty 87.500 zł, tj. 87.500 zł x 19% = 16.625 zł.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego stwierdzam co następuje:

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.) źródłem przychodu jest - z zastrzeżeniem ust. 2 - odpłatne zbycie m.in.:

- jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.

Przepis art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy formułuje generalną zasadę, że odpłatne zbycie nieruchomości lub praw przed upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie rodzi obowiązek podatkowy w postaci zapłaty podatku dochodowego. Tym samym jeżeli odpłatne zbycie nieruchomości lub praw nastąpiło po upływie 5 lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym miało miejsce nabycie lub wybudowanie - nie jest źródłem przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a przychód uzyskany z odpłatnego zbycia w ogóle nie podlega opodatkowaniu.

Z powyższego wynika, iż w przypadku sprzedaży nieruchomości decydujące znaczenie w kwestii opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych ma moment jej nabycia.

Stosunki majątkowe pomiędzy małżonkami zostały uregulowane w ustawie z dnia 25 lutego 1964 r. - Kodeks rodzinny i opiekuńczy (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 788 z późn. zm.). W myśl art. 31 § 1 powołanej ustawy, z chwilą zawarcia małżeństwa powstaje między małżonkami z mocy ustawy wspólność majątkowa (wspólność ustawowa) obejmująca przedmioty majątkowe nabyte w czasie jej trwania przez oboje małżonków lub przez jednego z nich (majątek wspólny). Przedmioty majątkowe nie objęte wspólnością ustawową należą do majątku osobistego każdego z małżonków.

Ustrój wspólności ustawowej, obejmujący dorobek obojga małżonków, ukształtowany został przez ustawodawcę jako wspólność łączna, bezudziałowa. Wspólność ta charakteryzuje się tym, że w czasie jej trwania małżonkowie nie mają określonych udziałów w majątku wspólnym, nie mogą zatem rozporządzać udziałami, a także nie mogą żądać podziału majątku objętego wspólnością (art. 35 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego).

Ustawowy ustrój majątkowy między małżonkami może ulec zniesieniu lub ograniczeniu na skutek zawartej między nimi umowy (art. 47 § 1 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego), na skutek orzeczenia sądu (art. 52 § 1 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego) albo z mocy prawa np. ubezwłasnowolnienia jednego z małżonków (art. 53 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego). Zarówno w wypadku umownego wyłączenia wspólności ustawowej w czasie trwania małżeństwa, jak i w przypadku zniesienia tej wspólności przez sąd, a także w wyniku ustania małżeństwa, między małżonkami (byłymi małżonkami) ustaje wspólność ustawowa, a do majątku, który był nią objęty stosuje się odpowiednio przepisy o współwłasności w częściach ułamkowych. Natomiast w myśl art. 501 Kodeksu w razie ustania wspólności, udziały małżonków są równe, chyba że umowa majątkowa małżeńska stanowi inaczej. Przepis ten nie wyłącza zastosowania art. 43 § 2 i 3. Zgodnie z art. 43 § 2 Kodeksu z ważnych powodów każdy z małżonków może żądać, ażeby ustalenie udziałów w majątku wspólnym nastąpiło z uwzględnieniem stopnia, w którym każdy z nich przyczynił się do powstania tego majątku.

O żądaniu ustalenia nierównych udziałów w majątku wspólnym rozstrzyga sąd.

Zgodnie z teorią prawa rzeczowego przyznanie danej osobie na wyłączną własność rzeczy w wyniku podziału majątku wspólnego jest nabyciem tych rzeczy. Natomiast mając na uwadze przyjętą linię orzecznictwa Naczelnego Sądu Administracyjnego nabyciem w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nie jest przyznanie rzeczy na wyłączną własność jednemu z małżonków w wyniku podziału majątku wspólnego, ale tylko wówczas jeśli:

* podział taki jest ekwiwalentny w naturze i nie towarzyszą mu spłaty i dopłaty lub

* jeżeli wartość otrzymanej przez daną osobę rzeczy w wyniku podziału tego majątku, mieści się w udziale, jaki byłemu małżonkowi przysługuje w majątku dorobkowym małżeńskim.

Za datę nabycia nieruchomości lub prawa, które przypadły danej osobie w wyniku podziału majątku dorobkowego małżeńskiego, należy przyjąć datę ich nabycia w czasie trwania związku małżeńskiego, ale tylko wówczas jeżeli podział był ekwiwalentny w naturze i nie towarzyszyły mu spłaty i dopłaty lub jeżeli wartość otrzymanych przez daną osobę nieruchomości lub praw w wyniku tego podziału mieściła się w udziale, jaki temu małżonkowi przysługiwał w majątku wspólnym. Jeżeli natomiast podział odbył się w naturze, lecz w sposób, który był nieekwiwalentny i towarzyszyły mu spłaty lub dopłaty oraz gdy wartość otrzymanych przez byłego małżonka nieruchomości lub praw przekracza jego udział w majątku wspólnym, to wówczas za datę nabycia tej części nieruchomości, która przekracza udział byłego małżonka w majątku wspólnym, należy przyjąć dzień, w którym dokonano podziału majątku wspólnego nawet wówczas, jeżeli nabycie to następuje nieodpłatnie (czyli bez spłat i dopłat). Bowiem wszelkie przypadki gdy udział danej osoby ulega powiększeniu, traktowany być musi w kategorii nabycia, gdyż w ten sposób ulega powiększeniu zarówno zakres dotychczasowego władztwa tej osoby nad rzeczą (nieruchomością) - jak też stan jej majątku osobistego. W tej części bowiem, w której przyznana na wyłączną własność nieruchomość przekracza wartość udziału w majątku wspólnym, podatnik niewątpliwie nabywa prawo własności nieruchomości w rozumieniu analizowanego przepisu. Przez pojęcie "nabycie" użyte w art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy należy rozumieć każde zwiększenie aktywów majątku podatnika.

Zatem nie ma wątpliwości, że nabycie własności nieruchomości w drodze podziału majątku wspólnego, w przypadku gdy wartość otrzymanego majątku jest nieekwiwalentna i podziałowi towarzyszą spłaty i dopłaty oraz wartość otrzymanego majątku przekracza udział, jaki przysługiwał małżonkowi w majątku wspólnym, zawiera się w pojęciu "nabycie", jakim posługuje się przepis art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Wskazać należy, że w przypadku, gdy przedmiotem podziału majątku dorobkowego małżonków jest więcej niż jedna rzecz lub prawo dla obliczenia udziału nabytego w drodze podziału majątku wspólnego w każdej z tych rzeczy lub praw przyznanych na wyłączną własność małżonka należy w pierwszej kolejności obliczyć jaką wartość miał cały majątek podlegający podziałowi. Następnie należy obliczyć wartość udziału jaki przysługiwał wnioskodawcy w majątku wspólnym, czyli co do zasady wartość całego majątku dorobkowego małżonków podzielić na pół. Otrzymana kwota odpowiadać będzie wartości udziału jaki przysługiwał wnioskodawcy w majątku wspólnym. Kolejnym krokiem jest porównanie wartości majątku, jaki wnioskodawca otrzymał w drodze podziału majątku i kwoty, o jaką wartość otrzymanego przez wnioskodawcę majątku przekracza wartość udziału jaki przysługiwał mu w majątku wspólnym.

W stanie faktycznym wnioskodawca wskazał, że w 2003 r. wraz ze współmałżonkiem nabył działkę budowlaną z rozpoczętą budową domu jednorodzinnego. W tym samym roku małżonkowie doprowadzili budowę do stanu surowego otwartego. W 2004 r. małżonek wnioskodawcy zaciągnął w banku kredyt pod hipotekę ww. nieruchomości (gospodarczy) na dokończenie budowy domu i siedziby firmy.

W 2008 r. nastąpił podział majątku dorobkowego małżonków.

Z wniosku wynika, że majątek wspólny wnioskodawcy i jego współmałżonka składał się z:

* nieruchomości o wartości 346.000 zł,

* samochodu o wartości 4.000 zł.

W wyniku dokonanego przed Sądem podziału nieruchomość otrzymał wnioskodawca, natomiast współmałżonek otrzymał samochód oraz został zobowiązany do spłaty kredytu. Ponadto wnioskodawca wskazał, że podziału majątku dokonano bez wzajemnych spłat i dopłat.

Z powyższego jasno wynika, iż podział majątku między małżonkami choć odbył się bez spłat i dopłat nie był faktycznie ekwiwalentny w naturze dla każdej ze stron, każda ze stron nie otrzymała bowiem majątku równej wartości a taki majątek winna otrzymać biorąc pod uwagę fakt, że udziały obojga małżonków z chwilą ustania małżeństwa były równe i wynosiły po 50% w majątku dorobkowym. Wnioskodawca nie zaznaczył bowiem, aby udział któregokolwiek z małżonków we wspólności majątkowej małżeńskiej był odmienny od ustawowego, a jedynym przypadkiem, kiedy dopuszczalne jest istnienie nierównej wielkości udziałów jest sytuacja, kiedy o takiej nierówności postanawia sąd. To sąd a nie małżonkowie decyduje o ewentualnym ustaleniu nierównej wielkości udziałów. Sąd w razie podjęcia takiej decyzji orzeka o tym wprost w rozstrzygnięciu, z wniosku nie wynika jednak aby miało to miejsce w przedmiotowej sprawie.

Zatem przyjąć należy, że w niniejszej sprawie oboje małżonkowie byli współwłaścicielami zarówno samochodu (o wartości 4.000 zł) jak i nieruchomości (o wartości 346.000 zł), stanowiących majątek wspólny małżonków o łącznej wartości 350.000 zł w udziale wynoszącym #189;. A w wyniku podziału tego majątku wnioskodawca otrzymał majątek przekraczający jego udział w majątku wspólnym, gdyż wartość otrzymanej przez niego nieruchomości była większa niż wartość #189; całego majątku dorobkowego. Z kolei aby obliczyć o jaki procent wzrósł udział wnioskodawcy w nieruchomości, nabytej na wyłączną własność w drodze podziału majątku wspólnego należy: zsumować 346 000 zł (wartość nieruchomości) + 4.000 zł (wartość samochodu) = 350.000 zł. Wartość udziału wnioskodawcy w majątku wspólnym wynosiła zatem 175 000 zł (350 000 zł: 2) a otrzymała majątek o wartości 346.00 zł, różnica wynosi zatem 171.00 zł A zatem udział wnioskodawcy w majątku otrzymanym na skutek podziału z mężem wzrósł o 49,42% (171 000 zł / 346 000 zł x 100). Innymi słowy o taki procent wzrósł udział wnioskodawcy w nieruchomości nabytej w drodze podziału majątku wspólnego.

Z powyższego wynika zatem, iż nieruchomość, którą wnioskodawca sprzedał w 2009 r. została nabyta przez niego w różny sposób i w różnym czasie:

* w 50,58% nieruchomość wnioskodawca nabył w 2003 r., w trakcie trwania związku małżeńskiego,

* w 49,42% nieruchomość wnioskodawca nabył w wyniku podziału majątku dorobkowego w 2008 r.

Jeżeli zatem wnioskodawca sprzedał przedmiotową nieruchomość w 2009 r. za kwotę 415.000 zł, to wbrew stanowisku wnioskodawcy przychodem odpowiadającym udziałowi nabytemu w wyniku podziału majątku dorobkowego nie będzie kwota 207.500 zł stanowiąca 50% kwoty uzyskanej ze sprzedaży, lecz kwota stanowiącą 49,42% uzyskanej ceny sprzedaży albowiem jak wykazano powyżej o taką wartość zwiększył się w 2008 r. w wyniku podziału majątku dorobkowego jego udział w tej nieruchomości.

Wobec powyższego należy stwierdzić, że 50,58% przychodu ze sprzedaży przedmiotowej nieruchomości (odpowiadającego nabytemu w 2003 r. udziałowi w nieruchomości) nie będzie podlegać w ogóle opodatkowaniu podatkiem dochodowym, ponieważ odpłatne zbycie tego udziału w nieruchomości nastąpiło po upływie 5 lat licząc od końca roku, w którym nastąpiło nabycie.

Natomiast przychód ze sprzedaży pozostałego udziału w nieruchomości - tj. 49,42%, który wnioskodawca nabył w 2008 r. w wyniku podziału majątku wspólnego - stanowi podlegające opodatkowaniu na podstawie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym na dzień 31 grudnia 2008 r. źródło przychodów, ponieważ sprzedaż tego udziału w nieruchomości nastąpiła przed upływem pięciu lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło jego nabycie. Zgodnie bowiem z art. 8 ust. 1 ustawy z dnia 6 listopada 2008 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 209, poz. 1316 z późn. zm.) do przychodu (dochodu) z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nabytych lub wybudowanych (oddanych do użytkowania) w okresie od dnia 1 stycznia 2007 r. do dnia 31 grudnia 2008 r., stosuje się zasady określone w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym na dzień 31 grudnia 2008 r.

Zgodnie z zapisem art. 30e ust. 1 i 4 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym na dzień 31 grudnia 2008 r., od dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c), podatek dochodowy wynosi 19% podstawy obliczenia podatku i jest płatny w terminie złożenia zeznania za rok podatkowy, w którym nastąpiło odpłatne zbycie.

Zgodnie z art. 30e ust. 2 ww. ustawy, podstawą obliczenia podatku jest dochód stanowiący różnicę pomiędzy przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw określonym zgodnie z art. 19, a kosztami ustalonymi zgodnie z art. 22 ust. 6c i 6d, powiększoną o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1, dokonanych od zbywanych nieruchomości lub praw.

Przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych, co wynika z treści art. 19 ust. 1 ustawy, jest ich wartość wyrażona w cenie określonej w umowie, pomniejszona o koszty odpłatnego zbycia. Jeżeli jednak cena, bez uzasadnionej przyczyny, znacznie odbiega od wartości rynkowej tych rzeczy lub praw, przychód ten określa organ podatkowy lub organ kontroli skarbowej w wysokości wartości rynkowej.

Pojęcie kosztów odpłatnego zbycia (sprzedaży) nie zostało przez ustawodawcę zdefiniowane w ustawie, należy zatem stosować językowe rozumienie tego wyrażenia, zgodnie z którym za koszty sprzedaży nieruchomości lub praw majątkowych uważa się wszystkie wydatki poniesione przez sprzedającego, które są konieczne, aby transakcja mogła dojść do skutku (wszystkie niezbędne wydatki bezpośrednio związane z tą czynnością). Można do takich kosztów zaliczyć koszty wyceny nieruchomości przez rzeczoznawcę majątkowego, prowizje pośredników w sprzedaży nieruchomości, koszty ogłoszeń w prasie związanych z zamiarem sprzedaży nieruchomości, przy czym nie będą one kosztami w pełnej wysokości, lecz w odpowiedniej proporcji - odpowiadającej wielkości udziału nabytego w przedmiotowej nieruchomości w 2008 r. i którego zbycie podlega opodatkowaniu, tj. w 49,42%.

Przechodząc natomiast do kosztów uzyskania przychodu zauważyć należy, jak zostało wskazane wcześniej, że udział 49,42% w nieruchomości wnioskodawca nabył w 2008 r. w drodze podziału majątku wspólnego. Z tytułu tego podziału między małżonkami nie doszło do żadnych spłat ani dopłat, co oznacza, że udział w nieruchomości w wysokości odpowiadającej 49,42% wnioskodawca nabył w sposób nieodpłatny. Tym samym koszty uzyskania przychodu należy ustalić w oparciu o przepis art. 22 ust. 6d ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, który stanowi, że za koszty uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c, nabytych w drodze spadku, darowizny lub w inny nieodpłatny sposób, uważa się udokumentowane nakłady, które zwiększyły wartość rzeczy i praw majątkowych, poczynione w czasie ich posiadania oraz kwotę zapłaconego podatku od spadków i darowizn w takiej części, w jakiej wartość zbywanej rzeczy lub prawa przyjęta do opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn odpowiada łącznej wartości rzeczy i praw majątkowych przyjętej do opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn.

Ponadto, zgodnie z art. 22 ust. 6e ww. ustawy, wysokość nakładów, o których mowa powyżej, ustala się na podstawie faktur VAT w rozumieniu przepisów o podatku od towarów i usług oraz dokumentów stwierdzających poniesienie opłat administracyjnych.

Wskazany wyżej przepis art. 22 ust. 6d ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w sposób jednoznaczny wskazuje, iż kosztem uzyskania przychodu przy sprzedaży nieruchomości nabytej m.in. w sposób nieodpłatny mogą być wyłącznie: udokumentowane nakłady na nieruchomość zwiększające jej wartość i kwota zapłaconego podatku od spadków i darowizn w takiej części, w jakiej ten podatek przypada na tę nieruchomość.

Powyższe oznacza, że w opisanej we wniosku sytuacji kwota spłaconego po sprzedaży nieruchomości kredytu nie może mieć wpływu na wysokość podatku z tytułu sprzedaży przedmiotowej nieruchomości, odpowiadającego udziałowi nabytemu w 2008 r. w drodze podział majątku wspólnego, bowiem w żaden sposób nie mieści się w ustawowych kryteriach kosztu uzyskania przychodu, zawartych w art. 22 ust. 6d ustawy. Ponadto zauważyć należy, że skoro zaciągnięcie kredytu i uzyskanie pieniędzy od banku nie jest w świetle prawa podatkowego traktowane jako osiągnięcie przez podatnika przychodu do opodatkowania, a tym samym od kwoty kredytu nie płaci się w momencie jego uzyskania podatku dochodowego, to oczywistym jest, że wydatek na spłatę kredytu nie może być uznawany za koszt uzyskania przychodu i nie może być przyjęty jako koszt obniżający podstawę opodatkowania ze sprzedaży nieruchomości.

Oznacza to, że uzyskanego przychodu ze sprzedaży nieruchomości odpowiadającego udziałowi 49,42% nabytemu w 2008 r. w drodze podziału majątku wspólnego nie można pomniejszyć o kwotę kredytu, tzn. nie ma możliwości zaliczenia spłaty kredytu do kosztów uzyskania przychodu ze sprzedaży nieruchomości. Kwota zaciągniętego i spłaconego po sprzedaży nieruchomości kredytu nie stanowi nakładu na nieruchomość a jedynie przy jego pomocy wnioskodawca mógł sfinansować wydatki na dokończenie budowy domu. I to właśnie te wydatki, udokumentowane fakturami VAT w rozumieniu przepisów o podatku od towarów i usług a poniesione na dokończenie budowy budynku zwiększyły wartość nieruchomości i mogą stanowić koszt uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego jej zbycia, o ile małżonek wnioskodawcy nie zaliczył ich wcześniej do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej działalności gospodarczej.

Przy czym zauważyć należy, iż kosztem uzyskania przychodu ze sprzedaży nieruchomości w udziale nabytym przez wnioskodawcę w 2008 r., nie będzie cała kwota wydatków poniesionych przez wnioskodawcę i współmałżonka na dokończenie budowy domu. Skoro wydatki na dokończenie budowy domu były ponoszone w trakcie trwania wspólności majątkowej małżeńskiej, a więc uznać należy, że z majątku wspólnego małżonków, to #189; tych wydatków (odpowiadająca udziałowi wnioskodawcy w majątku wspólnym) przypada na wnioskodawcę. Jednakże ponieważ wyłącznie 49,42% przychodu ze sprzedaży nieruchomości podlega opodatkowaniu, to wyłącznie 49,42% z #189; wydatków poniesionych na dokończenie budowy domu a przypadających na wnioskodawcę może stanowić koszt uzyskania przychodu.

Zatem opodatkowaniu 19% podatkiem dochodowym z tytułu sprzedaży w 2009 r. nieruchomości podlega dochód, który stanowi 49,42% ceny sprzedanej nieruchomości pomniejszonej o 49,42% kosztów odpłatnego zbycia oraz o koszty uzyskania przychodu, które proporcjonalnie przypadają na podlegający opodatkowaniu udział w nieruchomości i wnioskodawcę (właściwie udokumentowane wydatki na budowę domu niezaliczone wcześniej do kosztów uzyskania przychodów), do których jednak wnioskodawca nie może zaliczyć wydatku na spłatę kredytu zaciągniętego na dokończenie budowy domu na ww. nieruchomości.

W myśl art. 30e ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c nie łączy się z dochodami (przychodami) z innych źródeł.

Reasumując stwierdzić należy, iż dokonane w 2009 r. odpłatne zbycie nieruchomości w części odpowiadającej udziałowi nabytemu do majątku wspólnego w 2003 r. (50,58%) nie stanowi w ogóle źródła przychodu, ponieważ od końca roku kalendarzowego, w którym doszło do jego nabycia do dnia sprzedaży minął okres 5 lat, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Opodatkowaniu 19% zryczałtowanym podatkiem dochodowym od osób fizycznych na zasadach obowiązujących na dzień 31 grudnia 2008 r. podlega natomiast dochód stanowiący różnicę między przychodem odpowiadającym udziałowi nabytemu w nieruchomości w 2008 r. w wyniku podziału majątku dorobkowego (49,42%), pomniejszonym o koszty uzyskania tego przychodu. Do kosztów uzyskania przychodu zgodnie z art. 22 ust. 6d ww. ustawy pomniejszających podstawę opodatkowania w żadnym wypadku nie można zaliczyć kredytu. Prawo nie przewiduje możliwości zaliczenia do kosztów żadnych kredytów, lecz daje możliwość zaliczenia do kosztów nakładów na nieruchomość, ale jedynie tych, które były poczynione przez podatnika w czasie posiadania tej nieruchomości oraz pod warunkiem ich udokumentowania fakturami VAT w rozumieniu przepisów o podatku od towarów i usług.

Mając na uwadze powołane wyżej uregulowania prawne oraz przedstawiony we wniosku stan faktyczny stanowisko wnioskodawcy, należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-100 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.