IBPBII/2/415-314/14/NG

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 6 maja 2014 r. Izba Skarbowa w Katowicach IBPBII/2/415-314/14/NG

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) - Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z 6 lutego 2014 r. (data otrzymania 7 lutego 2014 r.) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie prawa do skorzystania z ulgi prorodzinnej za 2012 r. - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 7 lutego 2014 r. otrzymano ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie prawa do skorzystania z ulgi prorodzinnej za 2012 r.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

W zeznaniu za 2012 r. na formularzu PIT-37 Wnioskodawca skorzystał z ulgi na wychowanie niepełnoletniego syna. Zeznanie podatkowe za 2012 r. Wnioskodawca złożył indywidualnie - nie korzystał ze wspólnego rozliczenia z małżonkiem. Syn Wnioskodawcy 26 czerwca 2012 r. ukończył 18 lat, również w czerwcu ukończył naukę w szkole. W złożonym zeznaniu podatkowym Wnioskodawca skorzystał z ulgi za pierwsze sześć miesięcy tj. od stycznia do czerwca. W drugim półroczu syn Wnioskodawcy rozpoczął pracę - działalność gospodarczą.

W lutym 2014 r. Wnioskodawca otrzymał z urzędu skarbowego wezwanie do dokonania czynności o następującej treści "na podstawie art. 274 § 1 pkt 2 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. Poz. 749 Naczelnik (...) wzywa w charakterze strony w sprawie złożonego zeznania podatkowego PIT-37 za 2012 r. celem jego skorygowania z przyczyn bezzasadnego odliczenia ulgi na wychowywanie pełnoletniego dziecka (nie zostały spełnione warunki, o których mowa w art. 6 ust. 4 pkt 3 w związku z art. 27f ust. 6 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o p.d.o.f. (Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.) - pełnoletni syn (...) w roku 2012 prowadził działalność gospodarczą opodatkowaną ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych)".

Dla Wnioskodawcy jest niezrozumiałe powoływanie się na art. 27f ust. 6, który według niego dotyczy tylko dzieci pełnoletnich a przywołany art. 6 określa sposób opodatkowania małżonków (odrębnie lub wspólnie). Wnioskodawca natomiast korzystał z ulgi w oparciu o art. 27f pkt 1 - wykonywanie władzy rodzicielskiej nad małoletnim dzieckiem.

W związku z powyższym stanem faktycznym zadano następujące pytania.

Czy Wnioskodawca zgodnie z przepisami odliczył ulgę na syna.

W przypadku uznania, że z ulgi Wnioskodawca skorzystał zgodnie z przepisami ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, Wnioskodawca prosi o wskazanie jakie czynności musi wykonać w celu anulowania wezwania do złożenia korekty zeznania podatkowego.

Zdaniem Wnioskodawcy, przywołane przepisy nie odnoszą się do małoletniego. Z ulgi Wnioskodawca skorzystał za okres pierwszych sześciu miesięcy (syn 26 czerwca 2012 r. ukończył 18 lat) i nie ma tu odniesienia do art. 27f ust. 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Wnioskodawca uważa, że z ulgi skorzystał na podstawie art. 27f pkt i według niego zrobił to zgodnie z przepisami ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zasady korzystania z podatkowej ulgi na dzieci określa art. 27f ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.).

Na podstawie art. 27f ust. 1 ww. ustawy w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2009 r. do 31 grudnia 2012 r. - od podatku dochodowego obliczonego zgodnie z art. 27, pomniejszonego o kwotę składki, o której mowa w art. 27b, podatnik ma prawo odliczyć kwotę obliczoną zgodnie z ust. 2 na każde małoletnie dziecko, w stosunku do którego w roku podatkowym:

1.

wykonywał władzę rodzicielską,

2.

pełnił funkcję opiekuna prawnego, jeżeli dziecko z nim zamieszkiwało,

3.

sprawował opiekę poprzez pełnienie funkcji rodziny zastępczej na podstawie orzeczenia sądu lub umowy zawartej ze starostą.

W myśl art. 27f ust. 2 ww. ustawy - odliczeniu podlega kwota stanowiąca 1/6 kwoty zmniejszającej podatek określonej w pierwszym przedziale skali, o której mowa w art. 27 ust. 1, za każdy miesiąc kalendarzowy, w którym podatnik wykonywał władzę, pełnił funkcję albo sprawował opiekę, o których mowa w ust. 1. Odliczenie nie przysługuje, poczynając od miesiąca kalendarzowego, w którym dziecko:

1.

na podstawie orzeczenia sądu zostało umieszczone w instytucji zapewniającej całodobowe utrzymanie w rozumieniu przepisów o świadczeniach rodzinnych,

2.

wstąpiło w związek małżeński.

W przypadku gdy w tym samym miesiącu kalendarzowym w stosunku do dziecka wykonywana jest władza, pełniona funkcja lub sprawowana opieka, o których mowa w ust. 1, każdemu z podatników przysługuje odliczenie w kwocie stanowiącej 1/30 kwoty obliczonej zgodnie z ust. 2 za każdy dzień sprawowania pieczy nad dzieckiem (art. 27f ust. 3 ustawy).

Odliczenie dotyczy łącznie obojga rodziców, opiekunów prawnych dziecka albo rodziców zastępczych pozostających w związku małżeńskim. Kwotę tę mogą odliczyć od podatku w częściach równych lub w dowolnej proporcji przez nich ustalonej (art. 27f ust. 4 tej ustawy).

Według art. 27f ust. 5 cyt. ustawy - odliczenia dokonuje się w zeznaniu, o którym mowa w art. 45 ust. 1, podając liczbę dzieci i ich numery PESEL, a w przypadku braku tych numerów - imiona, nazwiska oraz daty urodzenia dzieci. Na żądanie organów podatkowych lub organów kontroli skarbowej, podatnik jest obowiązany przedstawić zaświadczenia, oświadczenia oraz inne dowody niezbędne do ustalenia prawa do odliczenia, w szczególności:

1.

odpis aktu urodzenia dziecka,

2.

zaświadczenie sądu rodzinnego o ustaleniu opiekuna prawnego dziecka,

3.

odpis orzeczenia sądu o ustaleniu rodziny zastępczej lub umowę zawartą między rodziną zastępczą a starostą,

4.

zaświadczenie o uczęszczaniu pełnoletniego dziecka do szkoły.

Stosownie do art. 27f ust. 6 ww. ustawy - przywołane wyżej przepisy stosuje się odpowiednio do podatników utrzymujących pełnoletnie dzieci, o których mowa w art. 6 ust. 4 pkt 2 i 3 w związku z wykonywaniem przez tych podatników ciążącego na nich obowiązku alimentacyjnego oraz w związku ze sprawowaniem funkcji rodziny zastępczej.

Treść art. 27f ust. 6 w powiązaniu z art. 6 ust. 4 pkt 2 i 3 wskazuje, że odliczenie kwoty określonej w ust. 2 przysługuje podatnikowi, który utrzymywał dzieci pełnoletnie:

* bez względu na ich wiek, które zgodnie z odrębnymi przepisami otrzymywały zasiłek (dodatek) pielęgnacyjny lub rentę socjalną,

* do ukończenia 25 roku życia uczące się w szkołach, o których mowa w przepisach o systemie oświaty, przepisach o szkolnictwie wyższym lub w przepisach regulujących system oświatowy lub szkolnictwo wyższe obowiązujących w innym niż Rzeczpospolita Polska państwie, jeżeli w roku podatkowym nie uzyskały dochodów podlegających opodatkowaniu na zasadach określonych w art. 27 lub art. 30b w łącznej wysokości przekraczającej kwotę stanowiącą iloraz kwoty zmniejszającej podatek oraz stawki podatku, określonych w pierwszym przedziale skali podatkowej, o której mowa w art. 27 ust. 1, z wyjątkiem renty rodzinnej.

w związku z wykonywaniem ciążącego na nim obowiązku alimentacyjnego oraz w związku ze sprawowaniem funkcji rodziny zastępczej.

Podkreślenia wymaga, że korzystanie z każdej preferencji podatkowej, w tym ulgi przewidzianej w art. 27f ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, uzależnione jest od spełnienia wszystkich ustawowych przesłanek wymaganych do jej zastosowania.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca w zeznaniu za 2012 r. odliczył ulgę na syna, który w czerwcu 2012 r. ukończył 18 lat. Do czerwca 2012 r. syn był uczniem a po zakończeniu nauki rozpoczął prowadzenie działalności gospodarczej.

Jak już wyżej wskazano warunkiem do skorzystania z tzw. ulgi prorodzinnej, oprócz osiągnięcia przez rodzica dochodów opodatkowanych według skali podatkowej, jest również - jak wynika z przepisów powyżej przywołanych - fakt nieuzyskiwania przez dziecko w roku podatkowym dochodów podlegających opodatkowaniu na zasadach określonych w art. 27 lub 30b, przekraczających kwotę, o której mowa w art. 6 ust. 4 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Jednakże wyjaśnić należy, że kryterium dochodowe, ograniczające wysokość rocznego dochodu do 3.089 zł, z wyjątkiem renty rodzinnej, dotyczy dochodu dziecka pełnoletniego (do ukończenia 25 roku życia). Brak jest natomiast takiego warunku w odniesieniu do dziecka małoletniego. Oznacza to, że obliczanie dochodu uzyskanego przez dziecko, należy rozpocząć od dnia ukończenia przez nie 18 roku życia.

W związku z przywołanymi wyżej regulacjami - biorąc pod uwagę art. 27f ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, który stanowi, że podatnik może dokonać odliczenia za każdy miesiąc, w którym podatnik wykonywał władzę rodzicielską - należy wskazać, że w sytuacji gdy w miesiącu czerwcu 2012 r. syn Wnioskodawcy był niepełnoletni i pozostawał pod władzą rodzicielską, ulga przysługuje za okres do ukończenia 18 roku życia, włącznie z miesiącem, w którym dziecko kończy 18 rok życia i przestaje być małoletnim. Zatem przychód osiągnięty przez syna Wnioskodawcy po uzyskaniu przez niego pełnoletniości pozostanie bez wpływu na prawo Wnioskodawcy do skorzystania z ulgi.

Mając na uwadze przedstawiony stan faktyczny oraz przywołane wyżej przepisy prawa należy stwierdzić, że Wnioskodawcy przysługiwało prawo do skorzystania z ulgi prorodzinnej za okres małoletniości syna, czyli za okres 6 miesięcy w 2012 r.

Tym samym Stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania pierwszego należało uznać za prawidłowe.

Odnośnie natomiast do odpowiedzi na pytanie drugie zawarte we wniosku zauważyć należy, że w przypadku, gdy Wnioskodawca ma zastrzeżenia co do prawidłowości działania Naczelnika Urzędu Skarbowego winien wyjaśniać swoje wątpliwości w toku prowadzonych przez ten organ czynności, ewentualnie w postępowaniu odwoławczym, jeśli ze stanowiskiem Naczelnika Wnioskodawca się nie zgadza. Odpowiedź na tego rodzaju zapytanie nie leży w kompetencji Organu wydającego interpretację indywidualną.

Instytucja interpretacji indywidualnych nie służy ocenie działania organów podatkowych pierwszej instancji. Instytucja interpretacji indywidualnych ma służyć uzyskaniu przez zainteresowanego informacji dotyczących prawidłowości dokonanej przez niego oceny skutków podatkowych określonych zdarzeń. Wnioskodawca nie może zatem spodziewać się, że w drodze interpretacji indywidualnej Organ wskaże dlaczego Naczelnik Urzędu Skarbowego nie uznał prawa Wnioskodawcy do ulgi i jakie Wnioskodawca ewentualnie powinien podjąć działania mające na celu zweryfikowanie sposobu postępowania tego organu. Organ nie może wypowiedzieć się w takim zakresie i nie ma możliwości udzielenia Wnioskodawcy odpowiedzi w formie indywidualnej interpretacji albowiem naruszyłoby to intencję ustawodawcy co do istoty instytucji interpretacji indywidualnej. Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, jest uprawniony na mocy art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej wyłącznie do wydania na pisemny wniosek zainteresowanego, interpretacji przepisów prawa podatkowego w jego indywidualnej sprawie i nie może dokonywać oceny działań podejmowanych (jak również tych, które mogą zostać podjęte) przez organy podatkowe uprawnione do wymiaru i poboru podatku.

Należy jednocześnie podkreślić, że procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego czy kontrolnego. Organ wydający interpretację opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego podanego we wniosku - nie prowadzi postępowania dowodowego. Przedmiotem interpretacji wydanej na podstawie art. 14b ustawy - Ordynacja podatkowa jest bowiem sam przepis prawa.

W przypadku, gdy przytoczony we wniosku stan faktyczny różni się od stanu faktycznego występującego w rzeczywistości, to wówczas wydana interpretacja nie będzie chroniła Wnioskodawcy w zakresie dotyczącym rzeczywiście zaistniałego stanu faktycznego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) - w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie - w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl