IBPBII/2/415-26/09/MM

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana przedstawione we wniosku z dnia 5 stycznia 2009 r. (data wpływu do tut. Biura 12 stycznia 2009 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie m.in. opodatkowania odsetek od pożyczek udzielonych spółce z o.o. przez udziałowca - jest prawidłowe.

W dniu 12 stycznia 2009 r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie m.in. opodatkowania odsetek od pożyczek udzielonych spółce z o.o. przez udziałowca.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca jest wspólnikiem (udziałowcem) spółki z o.o. Posiada jednocześnie wobec tejże spółki wierzytelności z tytułu udzielonych spółce pożyczek oraz odsetek od tych pożyczek. Wspólnicy zamierzają podnieść wysokość kapitału zakładowego spółki, ale bez utworzenia nowych udziałów, a jedynie przez zwiększenie wartości nominalnej posiadanych udziałów. Powyższe nastąpi na skutek jednostronnego oświadczenia woli poprzez zaliczenie wierzytelności na wzrost kapitału zakładowego.

W związku z powyższym zadano m.in. następujące pytanie.

Czy powstanie obowiązek podatkowy zgodnie z treścią art. 41 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zdaniem wnioskodawcy źródłem przychodu zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych są kapitały pieniężne i prawa majątkowe. W zakres tego źródła przychodów wchodzą przychody, które powodują powstanie obowiązku podatkowego w momencie otrzymania lub postawienia do dyspozycji - zgodnie z art. 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz przychody należne (art. 17 ust. 1 pkt 6 i 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

W tym przypadku zdaniem wnioskodawcy ma on do czynienia z tzw. konwersją wierzytelności, która polega na zamianie wierzytelności udziałów spółki z o.o. tj. odsetek wobec spółki na wzrost wartości posiadanych udziałów. W efekcie powyższego dochodzi od następujących zdarzeń na gruncie prawno-podatkowym:

* po stronie dłużnika, czyli spółki z o.o. wygaśnięcie długu i podwyższenie kapitału zakładowego,

* po stronie wierzyciela, czyli udziałowca, umorzenia należnych wierzytelności i podwyższenia wartości posiadanych udziałów.

W związku z powyższym, w zakresie skutków podatkowych po stronie udziałowców wnioskodawca stwierdza co następuje:

- odnośnie odsetek: obowiązek podatkowy z tytułu otrzymania odsetek powstanie tylko w przypadku postawienia ich do dyspozycji lub wypłaty, a z taką okolicznością w tej sytuacji nie mamy do czynienia. Powyższe potwierdza jego zdaniem również treść art. 41 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zgodnie z którym płatnicy, o których mowa w ust. 1, są obowiązani pobierać zryczałtowany podatek dochodowy od dokonywanych wypłat lub stawianych do dyspozycji podatnika pieniędzy lub wartości pieniężnych. Stąd też z tego tytułu nie powstaje obowiązek podatkowy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Instytucję pożyczki regulują przepisy art. 720 - 724 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.).

Umowa pożyczki jest - zgodnie z przepisami Kodeksu cywilnego - umową konsensualną, tj. dochodzącą do skutku poprzez samo porozumienie stron, oraz umową dwustronnie zobowiązującą. W sytuacji gdy strony zawarły umowę pożyczki z zastrzeżeniem odpowiedniego wynagrodzenia na rzecz pożyczkodawcy, po stronie biorącego pożyczkę pojawia się obowiązek zapłaty odsetek. Odsetki bowiem stanowią typowe, należne dającemu pożyczkę, wynagrodzenie.

Zgodnie z przepisem art. 17 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.) odsetki od pożyczek są przychodem z kapitałów pieniężnych, które zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 7 ww. ustawy stanowią źródło przychodów.

Przychody z tytułu odsetek powstają w momencie otrzymania odsetek lub postawienia odsetek do dyspozycji, stosownie do treści art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zgodnie z którym przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19 i art. 20 ust. 3, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, że wnioskodawca udzielił spółce z o.o., której jest udziałowcem pożyczki. Obecnie posiada wobec spółki jedynie wierzytelności z tytułu udzielonych spółce pożyczek oraz odsetek od tych pożyczek. Jednocześnie wspólnicy zamierzają podnieść wysokość kapitału zakładowego poprzez zwiększenie wartości nominalnej posiadanych udziałów. Pokrycie udziałów w podwyższonym kapitale zakładowym nastąpi poprzez konwersję wierzytelności wnioskodawcy z tytułu odsetek od pożyczek, których udzielił spółce.

Stosownie do powyższego należy stwierdzić, że wnioskodawca na objęcie udziałów w podwyższonym kapitale zakładowym spółki wniesie wkład niepieniężny w postaci wierzytelności o zapłatę odsetek. Wnioskodawcy przysługuje należność wobec spółki, ma prawo do egzekwowania zwrotu pożyczki wraz z odsetkami i to prawo wnosi w formie aportu do spółki. Nie można więc utożsamiać konwersji wierzytelności z tytułu odsetek z otrzymaniem odsetek. Wnioskodawca nie uzyska więc przychodu z tytułu odsetek od pożyczek udzielonych spółce i tym samym nie powstanie po jego stronie obowiązek podatkowy.

W świetle powyższego stanowisko wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-100 Gliwice po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.