IBPBII/2/415-258/09/HS

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 4 marca 2009 r. (data wpływu do tut. Biura - 11 marca 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zwolnienia z opodatkowania zwrotu kosztów przejazdu w formie ryczałtu miesięcznego z tytułu używania przez pracowników socjalnych pojazdó1)w do celów służbowych - jest prawidłowe.

W dniu 11 marca 2009 r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zwolnienia z opodatkowania zwrotu kosztów przejazdu w formie ryczałtu miesięcznego z tytułu używania przez pracowników socjalnych pojazdów do celów służbowych.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca zwraca się z prośbą o zajęcie stanowiska i udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w kwestii zwolnienia przedmiotowego z opodatkowania miesięcznego ryczałtu będącego zwrotem kosztów używania pojazdów do celów służbowych wypłacanego pracownikom socjalnym u niego zatrudnionym.

Wnioskodawca jest jednostką budżetową, której celem statutowym jest działalność w zakresie pomocy społecznej. Podstawową grupą zawodową wykonującą zadania ustawowe są pracownicy socjalni, którzy w zakresie obowiązków m.in. świadczą pracę socjalną w środowisku, w miejscu pobytu osoby korzystającej z pomocy.

Zgodnie z art. 121 ust. 3c ustawy z dnia 12 marca 2004 r. o pomocy społecznej (Dz. U. z 2004 r. Nr 64, poz. 593 z późn. zm.) pracownikowi socjalnemu, do którego obowiązków należy świadczenie pracy socjalnej w środowisku, przysługuje zwrot kosztów przejazdów z miejsca pracy do miejsc wykonywania przez niego czynności zawodowych, w przypadku braku możliwości zapewnienia dojazdu środkami pozostającymi w dyspozycji zatrudniającego go pracodawcy.

W związku z takim faktem, iż pracownicy socjalni świadczą pracę w terenie korzystając z prywatnych samochodów, pracodawca zwraca im koszty używania tychże pojazdów do celów służbowych w formie miesięcznego ryczałtu pieniężnego zgodnie z rozporządzeniem Ministra Infrastruktury z dnia 25 marca 2002 r. w sprawie warunków oraz sposobu dokonywania zwrotu kosztów używania do celów służbowych samochodó1)w osobowych, motocykli i motorowerów nie będących własnością pracodawcy (Dz. U. z 2002 r. Nr 27, poz. 271 z późn. zm.).

Wnioskodawca informuje również, iż w przedmiotowej sprawie zwrócił się z prośbą o zajęcie stanowiska i udzielenie interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego do właściwego urzędu skarbowego. Otrzymał postanowienie organu podatkowego z dnia 26 marca 2007 r. W złożonym wniosku o wydanie interpretacji przytacza jego obszerne fragmenty.

Wnioskodawca zauważa, iż spotkał się z interpretacjami urzędów skarbowych twierdzącymi, że ryczałt z tytułu używania samochodów prywatnych do celó1)w służbowych przez pracowników socjalnych jest wolny od podatku dochodowego od osób fizycznych (np. stanowisko Urzędu Skarbowego w Łosicach).

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Czy ww. ryczałt dla pracowników socjalnych będących właścicielami samochodów może być zwolniony z opodatkowania zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 23b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.).

Czy zwolnienie dotyczy również pracowników socjalnych używających samochodów, których są współwłaścicielami, bądź też właścicielem jest współmałżonek pracownika socjalnego.

Zdaniem wnioskodawcy, ww. ryczałt jest zwolniony z opodatkowania, na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 23b o podatku dochodowym od osób fizycznych, który stanowi, iż wolny od podatku dochodowego jest zwrot kosztów poniesionych przez pracownika socjalnego z tytułu używania pojazdów stanowiących własność pracownika, dla potrzeb zakładu pracy, w jazdach lokalnych, a obowiązek ponoszenia tych kosztów przez zakład wynika wprost z przepisów powoływanej wyżej ustawy o pomocy społecznej.

Zwolnienie dotyczy pracowników otrzymujących ryczałt i będących właścicielami lub współwłaścicielami samochodów, natomiast nie dotyczy pracowników, których właścicielami są współmałżonkowie, a sami pracownicy tylko użytkownikami.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W myśl art. 12 ust. 1 ww. ustawy za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za nie wykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

Na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 23b ww. ustawy wolny od podatku dochodowego jest zwrot kosztów poniesionych przez pracownika z tytułu używania pojazdów stanowiących własność pracownika, dla potrzeb zakładu pracy, w jazdach lokalnych, jeżeli obowiązek ponoszenia tych kosztów przez zakład pracy albo możliwość przyznania prawa do zwrotu tych kosztów wynika wprost z przepisów innych ustaw - do wysokości miesięcznego ryczałtu pieniężnego albo do wysokości nieprzekraczającej kwoty ustalonej przy zastosowaniu stawek za 1 kilometr przebiegu pojazdu, określonych w odrębnych przepisach wydanych przez właściwego ministra, jeżeli przebieg pojazdu, z wyłączeniem wypłat ryczałtu pieniężnego, jest udokumentowany w ewidencji przebiegu pojazdu prowadzonej przez pracownika; przepis art. 23 ust. 7 stosuje się odpowiednio.

Z powyższego przepisu wynika, że zwrot kosztów poniesionych przez pracownika z tytułu używania pojazdów stanowiących własność pracownika, dla potrzeb zakładu pracy jest wolny od podatku dochodowego, jeżeli samochód jest wykorzystywany w jazdach lokalnych, a obowiązek ponoszenia tych kosztów przez zakład pracy albo możliwość przyznania prawa do zwrotu tych kosztów wynika wprost z przepisów odrębnych ustaw.

Powyższe zwolnienie dotyczy: listonoszy, pracowników służby leśnej oraz pracowników socjalnych, gdyż uprawnienia w tym zakresie przyznają im przepisy wspomnianych powyżej odrębnych ustaw, tj.:

* ustawy z dnia 5 września 2008 r. o komercjalizacji państwowego przedsiębiorstwa użyteczności publicznej "Poczta Polska" (Dz. U. Nr 180, poz. 1109)od 10 listopada 2008 r., a wcześniej ustawy z dnia 30 lipca 1997 r. o państwowym przedsiębiorstwie użyteczności publicznej "Poczta Polska" (Dz. U. Nr 106, poz. 675 z późn. zm.),

* ustawy z dnia 28 września 1991 r. o lasach (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 45, poz. 435),

* ustawy z dnia 12 marca 2004 r. o pomocy społecznej (Dz. U. Nr 64, poz. 593 z późn. zm.).

Stosownie do postanowień art. 34a ust. 1 ustawy z dnia 6 września 2001 r. o transporcie drogowym (tekst jedn. Dz. U. z 2007 r. Nr 125, poz. 874) na podstawie umów cywilnoprawnych mogą być używane, dla celów służbowych, samochody osobowe, motocykle i motorowery nie będące własnością pracodawcy.

Minister właściwy do spraw transportu w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw finansów publicznych określa, w drodze rozporządzenia, warunki ustalania oraz sposób dokonywania zwrotu kosztów używania pojazdów, o których mowa w ust. 1 uwzględniając rodzaj pojazdu mechanicznego, jego pojemność oraz limit kilometrów w zależności od liczby mieszkańców w danej gminie lub mieście, właściwych ze względu na miejsce zatrudnienia pracownika (art. 34a ust. 2 ww. ustawy). Obecnie w tym zakresie obowiązują przepisy rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 25 marca 2002 r. w sprawie warunków ustalania oraz sposobu dokonywania zwrotu kosztów używania do celów służbowych samochodów osobowych, motocykli i motorowerów nie będących własnością pracodawcy (Dz. U. Nr 27, poz. 271 z późn. zm.).

Stosownie do treści art. 121 ust. 3c ustawy z dnia 12 marca 2004 r. o pomocy społecznej (Dz. U. Nr 64, poz. 593 z późn. zm.) pracownikowi socjalnemu, do którego obowiązków należy świadczenie pracy socjalnej w środowisku, przysługuje zwrot kosztów przejazdów z miejsca pracy do miejsc wykonywania przez niego czynności zawodowych, w przypadku braku możliwości zapewnienia dojazdu środkami pozostającymi w dyspozycji zatrudniającego go pracodawcy.

Powołany powyżej przepis ustawy o pomocy społecznej odnosi się do zwrotu kosztów przejazdów związanych z wykonywaniem obowiązków zawodowych. Przewiduje on możliwość przyznania takiego zwrotu, w sytuacji, gdy pracodawca nie ma możliwości zapewnienia dojazdu środkami transportu będącymi w jego dyspozycji. Należy zatem stwierdzić, iż jest to przepis ustawowy, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 23b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Jeżeli zatem Ośrodek Pomocy Społecznej nie dysponuje środkiem transportu, a pracownicy do jazd lokalnych używają własnych samochodów, to zastosowanie znajduje art. 21 ust. 1 pkt 23b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Nie ma przy tym znaczenia, iż omawiana norma prawna uprawnienie do otrzymania zwrotu reguluje w inny sposób niż unormowania odnoszące się do pracowników służb leśnych, czy pocztowców. W tym przypadku należy bowiem jedynie badać, czy art. 121 ust. 3c ustawy o pomocy społecznej, mieści się w zakresie zwolnienia przedmiotowego określonego w art. 21 ust. 1 pkt 23b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zatem twierdzenie wnioskodawcy, że ryczałt jest zwolniony z opodatkowania na podstawie przepisów art. 21 ust. 1 pkt 23b cyt. ustawy znajduje zastosowanie w stosunku do pracowników socjalnych, którzy na mocy odrębnych przepisów uzyskują zwrot kosztów poniesionych z tytułu używania pojazdów stanowiących własność (czy współwłasność) pracownika dla potrzeb zakładu pracy. Zgodnie bowiem z art. 195 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.) własność tej samej rzeczy może przysługiwać niepodzielnie kilku osobom (współwłasność). Zatem postanowienia zwolnienia przewidzianego przepisem art. 21 ust. 1 pkt 23b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w sposób nie pozostawiający wątpliwości odnoszą się do pojazdów stanowiących własność pracownika.

Nie dotyczą natomiast pojazdów będących w użytkowaniu pracownika, stanowiących własność innej osoby, np. odrębną własność małżonka.

W odniesieniu do powołanego postanowienia w sprawie interpretacji przepisów prawa podatkowego wydanego przez naczelnika właściwego urzędu skarbowego w marcu 2007 r. wyjaśnia się, że od dnia 1 lipca 2007 r. organem właściwym do wydawania interpretacji jest tylko Minister Finansów poprzez działających w jego imieniu Dyrektorów Izb Skarbowych. Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działający w imieniu Ministra Finansów nie jest zatem związany stanowiskiem naczelnika właściwego Urzędu Skarbowego w sprawach o wydanie interpretacji indywidualnej.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa Stefana Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku - Białej ul. Traugutta 2a, 43-330 Bielsko - Biała.