IBPBII/2/415-239/09/AK - Czy obliczając wysokość polskiego podatku z tytułu otrzymanych dywidend wnioskodawca ma prawo obniżyć ten podatek o podatek, jaki może być nałożony przez państwo cypryjskie?

Pisma urzędowe
Status:  Aktualne

Pismo z dnia 9 kwietnia 2009 r. Izba Skarbowa w Katowicach IBPBII/2/415-239/09/AK Czy obliczając wysokość polskiego podatku z tytułu otrzymanych dywidend wnioskodawca ma prawo obniżyć ten podatek o podatek, jaki może być nałożony przez państwo cypryjskie?

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 20 stycznia 2009 r. (data wpływu do tut. Biura 26 stycznia 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych m.in. w zakresie sposobu opodatkowania dochodu z tytuły dywidend wypłacanych przez spółkę mającą siedzibę na Cyprze - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 26 stycznia 2009 r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych m.in. w zakresie sposobu opodatkowania dochodu z tytuły dywidend wypłacanych przez spółkę mającą siedzibę na Cyprze.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione m.in. następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca jest obywatelem Polski, mającym miejsce zamieszkania dla celów podatkowych w Polsce (tzn. podlega w Polsce nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu). Wobec powyższego, jest zobowiązany do rozliczania się w Polsce z całości dochodów uzyskanych w danym roku podatkowym, włączając w to dochody uzyskane poza granicami Polski. W przypadku tych ostatnich dochodów, rozliczanie następuje z uwzględnieniem postanowień odpowiedniej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania zawartej przez Polskę (o ile ma ona zastosowanie).

Na rzecz wnioskodawcy wypłacane będą zyski ze spółki kapitałowej z siedzibą na Cyprze (dalej: spółka). Wypłaty te (dalej: dywidendy) stanowią dywidendy w rozumieniu umowy z dnia 4 czerwca 1994 r. między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Republiki Cypru w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i majątku (Dz. U. z 1993 r. Nr 117, poz. 526, dalej: polsko-cypryjska umowa o unikaniu podwójnego opodatkowania). Podstawą do wypłaty dywidend, których każdorazowo wnioskodawca będzie odbiorcą i właścicielem, są odpowiednie dokumenty i uchwały podjęte przez organy spółki.

W związku z powyższym zadano m.in. następujące pytanie.

Czy obliczając wysokość polskiego podatku z tytułu otrzymanych dywidend wnioskodawca ma prawo obniżyć ten podatek o podatek, jaki może być nałożony przez państwo cypryjskie, czyli o podatek wynoszący 10% wartości dywidend, bez względu na fakt, czy podatek od tych dywidend został faktycznie zapłacony na Cyprze (tj. także w sytuacji, gdy taki podatek nie został zapłacony na Cyprze)...

Zdaniem wnioskodawcy, ma on prawo do obniżenia polskiego podatku z tytułu otrzymanych dywidend (tj. 19% x wartość otrzymanych dywidend) o podatek, jaki może być nałożony przez państwo cypryjskie (tj. 10% x wartość otrzymanych dywidend), bez względu na fakt, czy podatek od tych dywidend został faktycznie zapłacony na Cyprze (tj. także w sytuacji, gdy taki podatek nie został zapłacony na Cyprze).

Zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.) osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów. Na podstawie art. 4a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przepisy art. 3 ust. 1 stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu, których stroną jest Rzeczpospolita Polska.

Stosownie do art. 10 ust. 1 i 2 polsko-cypryjskiej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania dywidendy wypłacane przez spółkę mającą siedzibę w Umawiającym się Państwie osobie mającej miejsce zamieszkania w drugim Umawiającym się Państwie mogą być opodatkowane w tym drugim Państwie. Dywidendy te mogą być również opodatkowane w tym Umawiającym się Państwie i według prawa tego Państwa, w którym spółka wypłacająca dywidendy ma swoją siedzibę, ale jeżeli odbiorca dywidend jest ich właścicielem, to podatek wymierzony nie może przekroczyć 10% kwoty dywidend brutto.

Z powyższego przepisu wynika, że zgodnie z postanowieniami polsko-cypryjskiej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania, dywidendy wypłacane na rzecz udziałowców, osób fizycznych będących polskimi rezydentami podatkowymi przez spółkę z siedzibą na Cyprze mogą podlegać opodatkowaniu zarówno w Polsce jak i na Cyprze, jednakże na terytorium Cypru stawka podatku nie może przekroczyć 10%.

Z uwagi na fakt, iż zgodnie z przytoczonymi wyżej przepisami, postanowienia polsko-cypryjskiej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania dają każdemu z państw prawo do opodatkowania dywidend wypłacanych przez spółkę mającą siedzibę na terytorium jednego z nich, konieczne jest ustalenie zasad unikania podwójnego opodatkowania.

W myśl art. 24 ust. 1 lit. b). polsko-cypryjskiej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania, jeżeli osoba mająca miejsce zamieszkania lub siedzibę w Polsce osiąga dochód, który zgodnie z postanowieniami artykułu 10, 11 i 12 niniejszej umowy (art. 10 dotyczy dywidend) może być opodatkowany na Cyprze, to Polska zezwoli na potrącenie od podatku dochodowego tej osoby kwoty równej podatkowi dochodowemu, zapłaconemu na Cyprze. Takie potrącenie nie może jednak przekroczyć tej części podatku wyliczonego przed dokonaniem potrącenia, która odnosi się do dochodu uzyskanego na Cyprze.

W odniesieniu do podatku od dywidend polsko-cypryjska umowa o unikaniu podwójnego opodatkowania przewiduje zatem metodę zaliczenia podatkowego, jako sposób unikania podwójnego opodatkowania.

Jak wynika z powyższego, brzmienie art. 24 ust. 1 lit. b) polsko-cypryjskiej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania wskazuje, że odliczeniu od podatku polskiego podlega wyłącznie podatek faktycznie zapłacony na Cyprze. Tym niemniej, analiza angielskiego brzmienia art. 24 ust. 1 lit. b) ww. umowy prowadzi do wniosku, że odliczeniu podlega "podatek podlegający zapłaceniu na Cyprze" a nie dopiero podatek faktycznie tam zapłacony. Wynika to bezpośrednio z faktu, iż w angielskiej wersji art. 24 ust. 1 lit. b) polsko-cypryjskiej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania znajduje się określenie "tax payable in Cyprus", którego polskie tłumaczenie brzmi: "podatek podlegający zapłaceniu na Cyprze". W tym miejscu wnioskodawca podkreśla, że w świetle art. 30 polsko-cypryjskiej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania w przypadku rozbieżności przy interpretacji postanowień ww. umowy, tekst angielski będzie uważany za rozstrzygający. Konsekwentnie, aby odpowiednio i całościowo zinterpretować postanowienia polsko-cypryjskiej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania, konieczna jest analiza angielskiej wersji odpowiednich artykułów umowy. Oprócz brzmienia art. 24 ust. 1 lit. b) ww. umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania, niezbędna jest również wykładnia przepisu zawartego w art. 24 ust. 3 ww. umowy, który zawiera definicję podatku opisanego w art. 24 ust. 1 lit. b) oraz art. 24 ust. 2 umowy. Podobnie jak w powyższym przypadku, teksty polskie i angielskie zawierają odmienne definicje podatku.

Artykuł 24 ust. 3 (wersja polska): uważa się, że podatek, o którym mowa w niniejszym artykule pod literą b) ustępu 1 i w ustępie 2, podlegający zapłaceniu w Umawiającym się Państwie obejmuje jakąkolwiek kwotę, która byłaby płatna z tytułu podatku, z wyjątkiem jakiejkolwiek ulgi, zwolnienia lub innych obniżek przyznanych przez ustawodawstwo Umawiającego się Państwa. W rozumieniu artykułu 10 ustęp 2 oraz artykułu 11 ustęp 2 rozumie się, że stawka podatku wynosi 10% kwoty brutto dywidend i odsetek, a w rozumieniu artykułu 12 ustęp 2 stawka podatku wynosi 5% kwoty brutto należności licencyjnych.

Artykuł 24 ust. 3 (wersja angielska): the tax payable in a Contracting State mentioned in subparagraph (b) of paragraph 1 and paragraph 2 of this Article shall be deemed to include the tax which would have been payable but for the legal provisions concerning tax reduction, exemption or tax incentives granted under the laws of the Contracting State. For the purposes of paragraph 2 of Article 10 and paragraph 2 of Article 11, the amount of the tax shall be deemed to be 10% of the gross amount of dividend and interest and for the purpose of paragraph 2 of Article 12, the amount of tax shall be deemed to be 5% of the gross amount of royalties.

A zatem, kluczowa dla właściwego zrozumienia postanowień polsko-cypryjskiej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania jest interpretacja sformułowana "but for", które w polskiej wersji umowy zostało niewłaściwie przetłumaczone jako "z wyjątkiem". Zdaniem wnioskodawcy, prawidłowe tłumaczenie sformułowania "but for" to "gdyby nie" i tylko takie tłumaczenie oddaje w pełni treść ww. umowy oraz intencje jej Stron.

Rozumienie powyższego angielskiego brzmienia przepisu, zdaniem wnioskodawcy, powinno być zatem następujące: podatek, o którym mowa w art. 24 ust. 1 lit. b) polsko-cypryjskiej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania, podlegający zapłacie w Umawiającym się Państwie powinien również uwzględniać wartość podatku, która byłaby należna w tym państwie, gdyby nie ulgi, zwolnienia i inne obniżki przyznane przez ustawodawstwo Umawiającego się Państwa. Zatem odliczeniu od podatku należnego w Polsce powinna podlegać również równowartość podatku cypryjskiego (do wysokości ustalonych w polsko-cypryjskiej umowie o unikaniu podwójnego opodatkowania limitów), który byłby należny na Cyprze, gdyby niezastosowane zgodnie z tamtejszym ustawodawstwem ulgi czy zwolnienia. Omawiany przepis ww. umowy nie wymaga bowiem, aby odliczenie od polskiego podatku uzależnione było od faktycznej zapłaty podatku na terytorium Cypru.

Na potwierdzenie powyższego stanowiska wnioskodawca powołuje komentarz Józefa Banacha do polskich umów podatkowych (wydawnictwo C.H. Beck, Warszawa 2002, str. 377), w którym autor stwierdza, że: "stosowanie tej metody (chodzi o metodę zaliczenia podatku zapłaconego za granicą na poczet podatku należnego w kraju rezydencji), sprawia, że polityka zachęt podatkowych stosowanych przez państwa, które pragną przyciągnąć zagraniczne inwestycje, wyrażająca się obniżeniem podatków dla inwestorów zagranicznych nie przynosi korzyści samemu inwestorowi, lecz państwu jego rezydencji (państwo rezydencji pobiera bowiem podatek równy różnicy pomiędzy podatkiem należnym w tym państwie od całości dochodu, w tym od dochodu uzyskanego w państwie źródła, a podatkiem zapłaconym w państwie źródła). W celu wyeliminowania tego rodzaju negatywnych skutków stosowania metody zaliczenia, gdzie wszelkie przywileje podatkowe przyznane przez państwo źródła przynoszą korzyść nie inwestorowi, lecz państwu jego rezydencji, wykształciła się szczególna forma zaliczenia, zwana zaliczeniem fikcyjnym (ang. "tax sparing method"), gdzie zaliczenie w państwie siedziby obejmuje nie tylko faktycznie zapłacony podatek w państwie źródła, lecz również podatek, który musiałby być zapłacony gdyby nie przyznano szczególnych ulg ("darowany podatek")." Innymi słowy, zgodnie z art. 24 ust. 3, w zw. z art. 24 ust. 1 lit. b polsko-cypryjskiej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania, odliczeniu od podatku w Polsce podlega podatek, który może być należny do zapłaty na Cyprze, niezależnie od tego, czy podatek ten został faktycznie zapłacony na Cyprze. Zgodnie z art. 24 ust. 3 ww. umowy, kwota tego podatku podlegająca odliczeniu od podatku polskiego wynosi 10%.

Reasumując powyższe rozważania, wnioskodawca stwierdza, iż zgodnie z przepisami polsko-cypryjskiej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania, Polska zobowiązana jest do umożliwienia polskiemu podatnikowi uzyskującemu dywidendę od spółki cypryjskiej zastosowania odliczenia od podatku przypadającego do zapłaty w Polsce, podatku jaki może być zapłacony na Cyprze. Podatnik uzyskujący dywidendę wypłacaną przez spółkę cypryjską ma zatem prawo do odliczenia od podatku należnego w Polsce kwoty równej 10% wartości dywidend brutto bez względu na to czy podatek od tych dywidend został faktycznie zapłacony na Cyprze.

Jednocześnie wnioskodawca zaznacza, że analogiczne stany faktyczne niejednokrotnie były już przedmiotem szeregu interpretacji indywidualnych wydanych przez Ministra Finansów, w których potwierdzone zostało stanowisko stron zezwalające na zaliczenie na poczet podatku polskiego podatku cypryjskiego bez względu na to, czy był on faktycznie zapłacony na Cyprze:

1.

interpretacja indywidualna z dnia 28 lutego 2008 r. Nr IPPB1/415-8/08-2/AŻ,

2.

interpretacja indywidualna z dnia 20 lutego 2008 r. Nr IPPB2/415-435/07-2/AF,

3.

interpretacja indywidualna z dnia 7 lutego 2008 r. Nr IPPB2/415-421/7-02/AK,

4.

interpretacja indywidualna z dnia 28 lutego 2008 r. Nr IPPB2/415-321/07-2/AK,

5.

interpretacja indywidualna z dnia 19 grudnia 2007 r. Nr IPPB2/415-234/07-2/SP,

6.

interpretacja indywidualna z dnia 14 grudnia 2007 r. Nr IPPB1/415-280/07-2/AM.

W związku z powyższym, zdaniem wnioskodawcy, ma on prawo do obniżenia polskiego podatku z tytułu otrzymanych dywidend (tj. 19% x wartość otrzymanych dywidend) o podatek, jaki może być nałożony przez państwo cypryjskie (tj. 10% x wartość otrzymanych dywidend), bez względu na fakt, czy podatek od tych dywidend został faktycznie zapłacony na Cyprze (tj. także sytuacji, gdy taki podatek nie został zapłacony na Cyprze).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska wnioskodawcy.

W odniesieniu do powołanych przez wnioskodawcę interpretacji organu podatkowego należy stwierdzić, że orzeczenia te zapadły w indywidualnych sprawach i nie są wiążące dla organu wydającego przedmiotową interpretację.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-100 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl