IBPBII/2/415-234/14/AK - Obowiązek sporządzenia informacji PIT-8C w przypadku zawarcia ugody sądowej, w której pozwany został zwolniony przez powoda z zapłaty części należności z tytułu najmu lokalu mieszkalnego.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) - Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z 16 stycznia 2014 r. (data otrzymania 28 stycznia 2014 r.) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązku sporządzenia informacji PIT-8C na kwotę należności, z której pozwany został zwolniony - jest prawidłowe.

W dniu 28 stycznia 2014 r. otrzymano ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązku sporządzenia informacji PIT-8C na kwotę należności, z której pozwany został zwolniony.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Przed Sądem Okręgowym zawarta została ugoda, według której pozwany (osoba fizyczna) został zwolniony przez powoda (Gmina, w imieniu której działa Miejski Zarząd Budynków Mieszkalnych - Wnioskodawca) z zapłaty części należności z tytułu najmu lokalu mieszkalnego (zaległość główna i odsetki). Warunkiem zwolnienia była systematyczna, terminowa wpłata pozostałej części zaległości. Pozwany dotrzymał warunków ugody terminowo spłacając część należności. Po spłacie części należności z ugody Miejski Zarząd Budynków Mieszkalnych (Wnioskodawca) na kwotę należności, z której pozwany został w ugodzie zwolniony sporządził informację PIT-8C o wysokości przychodu i przesłał do właściwego urzędu skarbowego, a kopię przekazał pozwanemu. Pozwany nie zgadza się z powyższym działaniem żądając od powoda sporządzenia korekty informacji PIT-8C.

W związku z powyższym stanem faktycznym zadano następujące pytania.

1. Czy pozwany słusznie żąda korekty do zera.

2. Czy Wnioskodawca - Miejski Zarząd Budynków Mieszkalnych słusznie wystawił informację PIT-8C o wysokości przychodu.

Ad. 1.

Zdaniem Wnioskodawcy, pozwany niesłusznie żąda korekty informacji PIT-8C o wysokości osiągniętego przychodu.

Ad. 2.

Zdaniem Wnioskodawcy, słusznie wystawił on informację PIT-8C o wysokości osiągniętego przychodu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z zasadą powszechności opodatkowania wyrażoną w art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.) - opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Z treści tego przepisu wynika zatem, że opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody uzyskane przez podatnika, z wyjątkiem tych dochodów, które zostały enumeratywnie wymienione przez ustawodawcę jako zwolnione od podatku, bądź od których zaniechano poboru podatku.

Na podstawie art. 11 ust. 1 cytowanej ustawy - przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19 i art. 20 ust. 3, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Katalog źródeł przychodów, do których kwalifikuje się przychody danego rodzaju został wymieniony w art. 10 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W pkt 9 tegoż przepisu wymieniono jako źródło przychodu - "inne źródła".

Zgodnie natomiast z art. 20 ust. 1 tej ustawy - za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9, uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, kwoty uzyskane z tytułu zwrotu z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego oraz wypłaty z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego, w tym także dokonane na rzecz osoby uprawnionej na wypadek śmierci oszczędzającego, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12-14 i 17 oraz przychody nieznajdujące pokrycia w ujawnionych źródłach.

Zauważyć należy, że przywołany wyżej przepis wymienia określone rodzaje przychodów stanowiące pewien katalog o charakterze otwartym, a tym samym nie rozstrzyga w sposób ostateczny co jest przychodem z "innych źródeł". Użycie przez ustawodawcę zwrotu "w szczególności" przesądza, że katalog nie ma charakteru zamkniętego, wyczerpującego. Innymi słowy, przychody niemieszczące się w źródłach przychodów wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1-8 ww. ustawy i niewymienione w katalogu zwolnień przedmiotowych przewidzianych w tej ustawie stanowią przychody z innych źródeł. Zatem o przychodzie podatkowym z innych źródeł będziemy mówić w każdym przypadku, kiedy u podatnika wystąpią realne korzyści majątkowe.

Należy zauważyć, że za przychody należy uznać każdą formę przysporzenia majątkowego, zarówno formę pieniężną jak i niepieniężną, w tym nieodpłatne świadczenia otrzymane przez podatnika. Dla celów podatkowych przez nieodpłatne świadczenie należy rozumieć te wszystkie zdarzenia prawne i zdarzenia gospodarcze, których skutkiem jest nieodpłatne przysporzenie majątku, mające konkretny wymiar finansowy. Innymi słowy, pod pojęciem tym należy rozumieć każde działanie lub zaniechanie na rzecz innej osoby oraz wszystkie zjawiska gospodarcze i zdarzenia prawne, których następstwem jest uzyskanie korzyści kosztem innego podmiotu lub te wszystkie zdarzenia prawne i zdarzenia gospodarcze, których skutkiem jest nieodpłatne przysporzenie majątku innej osobie, mające konkretny wymiar finansowy.

Mając na uwadze powyższe wyjaśnienia należy zgodzić się z Wnioskodawcą, że słusznie sporządził informację PIT-8C o wysokości przychodu na kwotę należności, z której pozwany został w ugodzie zwolniony, ponieważ należności te stanowią przychód pozwanego (osoby fizycznej) z innych źródeł, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9 w zw. z art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zwolnienie z zapłaty części należności z tytułu najmu lokalu mieszkalnego (zaległość główna i odsetki) stanowi bowiem przysporzenie skutkujące powstaniem dochodu podlegającego opodatkowaniu.

Wynika to z faktu, że w sytuacji, gdyby nie doszło do zwolnienia pozwanego z części należności z tytułu najmu lokalu mieszkalnego byłby on zobowiązany do jej uregulowania (zapłaty należności głównej i odsetek). Jeśli nie doszłoby do zawarcia ugody, w wyniku której nastąpiło zwolnienie z zapłaty części należności pozwany byłby zobowiązany do jej uregulowania w pełnej wysokości. Tym samym zawierając ugodę i dotrzymując jej postanowień odniósł on wymierną korzyść materialną, bowiem został zwolniony z konkretnego zobowiązania finansowego. W efekcie zwolnienia z obowiązku zapłaty części należności z tytułu najmu lokalu pozwany może środki finansowe - które w wypadku braku takiego zwolnienia winien byłby wpłacić Wnioskodawcy (Miejskiemu Zarządowi Budynków Mieszkalnych) - przeznaczyć na inne cele. Zwolnienie pozwanego od zapłaty rodzi ten skutek, że nie musi on ponosić wydatków, które na nim ciążą. W sensie podatkowym stanowi to realne przysporzenie, mające wymiar finansowy, a tym samym oznacza powstanie przychodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych jako przychód z innych źródeł, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9 w zw. z art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W takiej sytuacji na Wnioskodawcy ciąży obowiązek wystawienia informacji PIT-8C o wysokości uzyskanego przychodu z tytułu zwolnienia z zapłaty części należności z najmu lokalu mieszkalnego, o którym mowa w art. 42a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Przepis ten stanowi, że - osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które dokonują wypłaty należności lub świadczeń, o których mowa w art. 20 ust. 1, z wyjątkiem dochodów (przychodów) wymienionych w art. 21, art. 52, art. 52a i art. 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku, od których nie są obowiązane pobierać zaliczki na podatek lub zryczałtowanego podatku dochodowego, są obowiązane sporządzić informację według ustalonego wzoru o wysokości przychodów i w terminie do końca lutego następnego roku podatkowego przekazać podatnikowi oraz urzędowi skarbowemu, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania podatnika, a w przypadku podatników, o których mowa w art. 3 ust. 2a, urzędowi skarbowemu, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych.

Reasumując, w następstwie umorzenia przez Wnioskodawcę należności, dojdzie po stronie pozwanego do powstania podlegającego opodatkowaniu przychodu z innych źródeł, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9 w zw. z art. 20 ust. 1 ww. ustawy. Gdyby bowiem nie doszło do zawarcia ugody, w wyniku której nastąpiło zwolnienie z części należności z tytułu najmu lokalu mieszkalnego, pozwany (osoba fizyczna) byłby zobowiązany do jego uregulowania w pełnej wysokości. Tym samym Wnioskodawca nie ma powodu sporządzać korekty informacji PIT-8C wystawionej na pozwanego i przesłanej do urzędu skarbowego oraz pozwanego. Wnioskodawca prawidłowo wystawił informację PIT-8C na kwotę należności, z której pozwany został w ugodzie zwolniony.

Stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-100 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie - w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.