IBPBII/2/415-233/13/ŁCz

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że Pani stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 1 marca 2013 r. (data wpływu do tut. Biura 4 marca 2013 r.), uzupełnionym w dniu 15 kwietnia 2013 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego - jest nieprawidłowe.

W dniu 4 marca 2013 r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego.

W związku z brakami formalnymi stwierdzonymi we wniosku, pismem z dnia 4 kwietnia 2013 r. Znak: IBPB II/2/415-233/13/ŁCz wezwano wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku. Uzupełnienia dokonano w dniu 15 kwietnia 2013 r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca wraz z małżonkiem w dniu 29 sierpnia 1994 r. otrzymał przydział lokalu mieszkalnego. Przedmiotowy tytuł prawny do lokalu w dniu 20 kwietnia 2001 r. za środki pochodzące z majątku wspólnego został przekształcony w spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu. W dniu 19 stycznia 2009 r. małżonkowie spisali małżeńską umowę majątkową, na mocy której wyłączona została wspólność ustawowa. W tym też dniu spisano umowę podziału majątku wspólnego, na mocy której wnioskodawca nabył na wyłączną własność lokal mieszkalny. Przedmiotem ww. umowy był jedynie podział spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu. Wartość lokalu mieszkalnego określona w akcie notarialnym wynosiła 120 000,00 zł, a podział majątku nastąpił bez jakichkolwiek spłat. W dniu 26 stycznia 2012 r. wnioskodawca sprzedał lokal mieszkalny za kwotę 116 000,00 zł.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Czy wnioskodawca ma obowiązek odprowadzić podatek dochodowy od sprzedaży ww. lokalu mieszkalnego.

Od jakiej kwoty wnioskodawca ma zapłacić podatek.

W jakiej wysokości (%) podatek ma być zapłacony.

Jakie koszty wnioskodawca może odliczyć w przypadku gdy podatek będzie się należał.

Zdaniem wnioskodawcy, właścicielem tego mieszkania był od 2001 r., a małżonek w 2009 r. przekazał swoją część spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu nieodpłatnie, więc nie powinien płacić podatku dochodowego za mieszkanie, w którym mieszkał od 1994 r., a nabył z mężem w 2001 r. Natomiast jeśli już wnioskodawca winien zapłacić podatek to od #189; z kwoty 116 000,00 zł, czyli 58 000,00 zł pomniejszone o koszty pośrednictwa biura nieruchomości oraz koszty aktów notarialnych. Wnioskodawca zaznacza, że mieszkanie próbował sprzedać przez 8 miesięcy i musiał korzystać z pomocy kilku biur pośrednictwa, a osiągnięta kwota to maksimum jakie można było uzyskać za ww. mieszkanie.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego stwierdzam co następuje:

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c) ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.), źródłem przychodów jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

- jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.

Przepis cytowanego art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych formułuje generalną zasadę, że nie płaci się podatku dochodowego, jeśli od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie nieruchomości lub praw upłynęło 5 lat. W związku z tym, jeśli od końca roku, w którym nastąpiło nabycie nieruchomości lub praw do dnia sprzedaży upłynęło 5 lat, sprzedaż nie podlega w ogóle opodatkowaniu.

Z powyższego wynika, że dla ustalenia opodatkowania przychodu ze sprzedaży nieruchomości lub praw istotne znaczenie ma ustalenie daty ich nabycia.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że w dniu 29 sierpnia 1994 r. wnioskodawca wraz z małżonkiem uzyskał przydział lokalu mieszkalnego, a następnie w dniu 20 kwietnia 2001 r. w trakcie trwania związku małżeńskiego nastąpiło nabycie spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego. W dniu 19 stycznia 2009 r. wyłączono w drodze umowy wspólność majątkową i dokonano podziału majątku wspólnego. Umowa podziału majątku dorobkowego obejmowała jedynie spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego o wartości 120 000,00 zł W wyniku podziału spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu przyznane zostało wnioskodawcy bez jakichkolwiek spłaty na rzecz małżonka. W 2012 r. wnioskodawca sprzedał spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego za 116 000,00 zł.

Stosunki majątkowe między małżonkami zostały uregulowane w ustawie z dnia 25 lutego 1964 r. - Kodeks rodzinny i opiekuńczy (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 788 z późn. zm.). Zgodnie z art. 31 § 1 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego z chwilą zawarcia małżeństwa powstaje między małżonkami z mocy ustawy wspólność majątkowa (wspólność ustawowa) obejmująca przedmioty majątkowe nabyte w czasie jej trwania przez oboje małżonków lub przez jednego z nich (majątek wspólny). Przedmioty majątkowe nieobjęte wspólnością ustawową należą do majątku osobistego każdego z małżonków. Ustrój wspólności ustawowej obejmujący dorobek obojga małżonków, ukształtowany został przez ustawodawcę jako wspólność łączna, bezudziałowa. Wspólność ta charakteryzuje się tym, że w czasie jej trwania małżonkowie nie mają określonych udziałów w majątku wspólnym, nie mogą, zatem rozporządzać udziałami, a także nie mogą żądać podziału majątku objętego wspólnością - art. 35 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego.

Ustawowy ustrój majątkowy między małżonkami może ulec zniesieniu lub ograniczeniu na skutek zawartej między nimi umowy (art. 47 § 1 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego), na skutek orzeczenia sądu (art. 52 § 1 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego) albo z mocy prawa np. ubezwłasnowolnienia jednego z małżonków (art. 53 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego). Zarówno w wypadku umownego wyłączenia wspólności ustawowej w czasie trwania małżeństwa, jak i w przypadku zniesienia tej wspólności przez sąd bądź w przypadku ustania małżeństwa między małżonkami (byłymi małżonkami) ustaje wspólność ustawowa, a do majątku, który był nią objęty stosuje się odpowiednio przepisy o współwłasności w częściach ułamkowych. Natomiast w myśl art. 50¹ zdanie pierwsze ww. Kodeksu w razie ustania wspólności, udziały małżonków są równe, chyba że umowa majątkowa małżeńska stanowi inaczej.

Na podstawie powyższego należy stwierdzić, że po ustaniu wspólności, kiedy nie ma już majątku wspólnego, w skład majątków należących do każdego z małżonków wchodzą "samodzielnie" udziały we wszystkich przedmiotach, które w czasie wspólności tworzyły majątek wspólny. Udziały te mają postać ułamków o wartościach, co do zasady, liczbowo równych. Z chwilą ustania wspólności ustawowej następuje bowiem przekształcenie współwłasności łącznej we współwłasność w częściach ułamkowych.

Następnie małżonkowie mogą zdecydować o sposobie podziału majątku wspólnego. Zgodnie z teorią prawa rzeczowego przyznanie danej osobie na wyłączną własność rzeczy w wyniku podziału majątku wspólnego jest nabyciem tych rzeczy. Natomiast mając na uwadze przyjętą linię orzecznictwa Naczelnego Sądu Administracyjnego, nabyciem w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie jest przyznanie rzeczy na wyłączną własność jednemu z małżonków w wyniku podziału majątku wspólnego, jeśli:

* podział taki jest ekwiwalentny w naturze i nie towarzyszą mu spłaty i dopłaty lub

* wartość otrzymanej przez daną osobę rzeczy w wyniku podziału tego majątku, mieści się w udziale, jaki małżonkowi przysługuje w majątku dorobkowym małżeńskim.

Za datę nabycia nieruchomości lub prawa, które przypadły danej osobie w wyniku podziału majątku dorobkowego małżeńskiego, należy przyjąć datę ich nabycia w czasie trwania związku małżeńskiego, ale tylko wówczas jeżeli podział jest ekwiwalentny w naturze bez spłat i dopłat lub wartość otrzymanych przez daną osobę nieruchomości lub praw w wyniku tego podziału mieści się w udziale, jaki temu małżonkowi przysługuje w majątku dorobkowym małżeńskim. Jeżeli natomiast podział odbył się w naturze, lecz w sposób, który był nieekwiwalentny i towarzyszyły mu spłaty lub dopłaty lub gdy wartość otrzymanych przez danego małżonka nieruchomości lub praw przekracza jego udział w majątku dorobkowym małżeńskim, to wówczas za datę nabycia tego udziału w nieruchomości lub prawie, który przekracza udział tego małżonka w majątku dorobkowym, należy przyjąć dzień, w którym dokonano podziału majątku dorobkowego, nawet wówczas jeżeli nabycie to następuje nieodpłatnie (czyli bez spłat i dopłat). Bowiem wszelkie przypadki gdy udział danej osoby ulega powiększeniu, traktowany być musi w kategorii nabycia, gdyż w ten sposób ulega powiększeniu zarówno zakres dotychczasowego władztwa tej osoby nad rzeczą (prawem do lokalu) - jak też stan jej majątku osobistego. W tej części bowiem, w której przyznana na wyłączną własność nieruchomość lub prawo przekraczają wartość udziału w majątku wspólnym, podatnik niewątpliwie nabywa prawo własności nieruchomości lub prawa w rozumieniu analizowanego przepisu. Przez pojęcie "nabycie" użyte w art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy należy rozumieć każde zwiększenie aktywów majątku podatnika.

Zatem nie ma wątpliwości, że nabycie własności nieruchomości (prawa do lokalu) w drodze podziału majątku wspólnego, w przypadku gdy wartość otrzymanego majątku jest nieekwiwalentna lub przekracza udział, jaki przysługiwał małżonkowi w majątku wspólnym, zawiera się w pojęciu "nabycie", jakim posługuje się przepis art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Z treści wniosku wynika, że podział majątku wspólnego w przedstawionej sprawie nie był ekwiwalentny, albowiem całe spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego otrzymał wnioskodawca. O ekwiwalentnym podziale w naturze mówić można jedynie wówczas, gdy w wyniku podziału majątku wspólnego, każdy z małżonków otrzymuje na wyłączną własność majątek tej samej wartości. Z opisanego we wniosku stanu faktycznego wynika, że przedmiotem podziału majątku wspólnego było tylko spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego. W wyniku podziału majątku wspólnego opisane prawo stanowiące wspólny dorobek małżeński przypadło wnioskodawcy w całości bez jakichkolwiek spłat.

Zatem na skutek podziału majątku dorobkowego małżeńskiego wnioskodawca uzyskał prawo do przedmiotowego lokalu mieszkalnego w części przekraczającej udział, jaki przysługiwał mu w majątku dorobkowym małżeńskim, albowiem jak sam wnioskodawca wskazał we wniosku, przed podziałem wnioskodawca był wraz z małżonkiem współwłaścicielem spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego. Natomiast w chwili ustanowienia rozdzielności majątkowej współwłasność łączna przekształciła się we współwłasność w częściach ułamkowych. Z art. 50¹ Kodeksu wynika, że w razie ustania wspólności, udziały małżonków są równe.

W konsekwencji ustanowienia rozdzielności majątkowej wnioskodawca i jego małżonek posiadali taki sam udział w majątku wspólnym, który można już wyrazić ułamkowo. Natomiast w wyniku podziału wnioskodawca otrzymał całe spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego. Istotne jest, że w wyniku podziału majątku wspólnego, wartość majątku posiadanego przez wnioskodawcę przekroczyła wartość majątku wspólnego posiadanego na wyłączną własność przez jego małżonka. Data dokonania podziału majątku wspólnego małżonków winna być utożsamiana z nabyciem udziału #189; w spółdzielczym własnościowym prawie do lokalu mieszkalnego.

W świetle powyższego stwierdzić należy, iż wnioskodawca nabył przedmiotowe spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego w różnym czasie i w różny sposób:

* udział 1/2 odpowiadający udziałowi w majątku wspólnym nabył w 2001 r.,

* udział przekraczający jego udział w majątku wspólnym (1/2) nabył w wyniku podziału majątku dorobkowego w 2009 r. - podział ten był bowiem w sposób oczywisty nieekwiwalentny i przekraczał udział w majątku dorobkowym małżeńskim do jakiego prawo miał wnioskodawca.

Z uwagi na to, że nabycie spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego nastąpiło odpowiednio w części w 2001 r. oraz w 2009 r., pięcioletni termin, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych należy oddzielnie liczyć w stosunku do każdego udziału jaki wnioskodawca nabył.

Ponieważ od końca roku, w którym nastąpiło nabycie udziału w spółdzielczym własnościowym prawie do lokalu mieszkalnego na prawach wspólności ustawowej, a więc od końca 2001 r. minęło pięć lat, zatem ta część przychodu uzyskanego z dokonanego w dniu 26 stycznia 2012 r. odpłatnego zbycia nie będzie stanowić w ogóle źródła przychodu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a tym samym nie będzie podlegała w ogóle opodatkowaniu podatkiem dochodowym.

Natomiast dokonując oceny skutków podatkowych sprzedaży przedmiotowego spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego w części odpowiadającej udziałowi nabytemu w 2009 r. w wyniku podziału majątku dorobkowego należy zastosować przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2009 r.

Ustawą z dnia 6 listopada 2008 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 209, poz. 1316 z późn. zm.) zmieniono m.in. zasady opodatkowania przychodów z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Nowe zasady opodatkowania, zgodnie z art. 14 ustawy zmieniającej, mają zastosowanie do uzyskanych dochodów (poniesionej straty) od dnia 1 stycznia 2009 r.

I tak w myśl art. 30e ust. 1 i art. 45 ust. 4 pkt 4 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2009 r., od dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c), podatek dochodowy wynosi 19% podstawy obliczenia podatku i jest płatny w terminie złożenia zeznania za rok podatkowy, w którym nastąpiło odpłatne zbycie. Zgodnie z art. 30e ust. 2 ww. ustawy, podstawą obliczenia podatku, jest dochód stanowiący różnicę pomiędzy przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw określonym zgodnie z art. 19, a kosztami ustalonymi zgodnie z art. 22 ust. 6c i 6d, powiększoną o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1, dokonanych od zbywanych nieruchomości lub praw. Przy czym przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych oraz innych rzeczy, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8, jest wartość wyrażona w cenie określonej w umowie, pomniejszona o koszty odpłatnego zbycia (art. 19 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

Pojęcie kosztów odpłatnego zbycia nie zostało przez ustawodawcę zdefiniowane w ustawie, należy zatem stosować językowe rozumienie tego wyrażenia, zgodnie z którym za koszty odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych uważa się wszystkie wydatki poniesione przez zbywającego, które są konieczne, aby transakcja zbycia mogła dojść do skutku (wszystkie niezbędne wydatki bezpośrednio związane z tą czynnością, np. koszty wyceny nieruchomości przez rzeczoznawcę majątkowego, prowizje pośredników, koszty ogłoszeń w prasie związanych z zamiarem odpłatnego zbycia nieruchomości itp.).

W tym miejscu należy jednak zaznaczyć, że jeśli wnioskodawca poniósł tego rodzaju koszty, to koszty te dotyczyły całego spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego, które w udziale 1/2 nabył w 2001 r. oraz w udziale 1/2 w 2009 r. Jak już wyżej wyjaśniono, opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlega wyłącznie zbycie udziału nabytego w 2009 r. W związku z tym 1/2 przychodu podlegająca opodatkowaniu będzie mogła zostać obniżona wyłącznie o 1/2 poniesionych przez wnioskodawcę kosztów odpłatnego zbycia. Połowa kosztów odpłatnego zbycia przypada bowiem na udział #189; nabyty w 2001 r. Skoro przychód przypadający na ten udział nie podlega opodatkowaniu, to rozliczeniu nie będą też podlegały koszty odpłatnego zbycia przypadające na ten udział.

Stosownie natomiast do art. 22 ust. 6d ww. ustawy za koszty uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c) nabytych w drodze spadku, darowizny lub w inny nieodpłatny sposób, uważa się udokumentowane nakłady, które zwiększyły wartość rzeczy i praw majątkowych, poczynione w czasie ich posiadania oraz kwotę zapłaconego podatku od spadków i darowizn w takiej części, w jakiej wartość zbywanej rzeczy lub prawa przyjęta do opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn odpowiada łącznej wartości rzeczy i praw majątkowych przyjętej do opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn. Tym samym skoro wnioskodawca nabył udział w sposób nieodpłatny, to w świetle powyższej regulacji nie ma możliwości pomniejszenia przychodu o koszty związane ze sporządzeniem aktów notarialnych.

Zgodnie z art. 22 ust. 6e ww. ustawy wysokość nakładów, o których mowa powyżej, ustala się na podstawie faktur VAT w rozumieniu przepisów o podatku od towarów i usług oraz dokumentów stwierdzających poniesienie opłat administracyjnych.

Stosownie natomiast do art. 30e ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, po zakończeniu roku podatkowego podatnik jest obowiązany w zeznaniu podatkowym, o którym mowa w art. 45 ust. 1a pkt 3 (PIT-39), wykazać:

* dochody uzyskane w roku podatkowym z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c) i obliczyć należny podatek dochodowy od dochodu, do którego nie ma zastosowania art. 21 ust. 1 pkt 131, lub

* dochody, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 131.

Zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wolne od podatku dochodowego są dochody z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, o których mowa w art. 30e, w wysokości, która odpowiada iloczynowi tego dochodu i udziału wydatków poniesionych na własne cele mieszkaniowe w przychodzie z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, jeżeli począwszy od dnia odpłatnego zbycia, nie później niż w okresie dwóch lat od końca roku podatkowego, w którym nastąpiło odpłatne zbycie, przychód uzyskany ze zbycia tej nieruchomości lub tego prawa majątkowego został wydatkowany na własne cele mieszkaniowe. Udokumentowane wydatki poniesione na te cele uwzględnia się do wysokości przychodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych.

Reasumując, wnioskodawca udziały w przedmiotowym spółdzielczym własnościowym prawie do lokalu nabył - wbrew jego twierdzeniom - odpowiednio w 1/2 w 2001 r. na zasadzie wspólności ustawowej oraz w 1/2 w 2009 r. w wyniku podziału majątku dorobkowego małżeńskiego. Ponieważ od końca roku, w którym nabyto udział 1/2 na zasadzie wspólności ustawowej, a więc od końca 2001 r. minęło pięć lat, zatem ta część przychodu uzyskanego z odpłatnego zbycia nie będzie stanowić źródła przychodu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a tym samym nie będzie podlegała w ogóle opodatkowaniu podatkiem dochodowym. Opodatkowaniu 19% podatkiem dochodowym na zasadach określonych w art. 30e ust. 1 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2009 r. podlegać będzie natomiast pozostała część przychodu odpowiadająca udziałowi 1/2 nabytemu w 2009 r. w wyniku podziału majątku dorobkowego.

Mając powyższe na uwadze, stanowisko wnioskodawcy, że nie powinien płacić podatku z tytułu sprzedaży spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego, gdyż mieszkał w nim od 1994 r., a nabył w 2001 r., należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-100 Gliwice po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.