IBPBII/2/415-233/09/MM

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że Pana stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 2 marca 2009 r. (data wpływu do tut. Biura 6 marca 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych m.in. w zakresie sposobu opodatkowania dochodów z tytułu dywidend wypłaconych przez spółkę mającą siedzibę na terytorium Cypru - jest prawidłowe.

W dniu 6 marca 2009 r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych m.in. w zakresie sposobu opodatkowania dochodów z tytułu dywidend wypłaconych przez spółkę mającą siedzibę na terytorium Cypru.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca zamierza nabyć udziały w spółce mającej siedzibę na terytorium Cypru. Jednocześnie zamierza zasiadać w zarządzie tej Spółki. Z tytułu posiadanych udziałów Spółka dokonywać będzie na rzecz wnioskodawcy wypłaty dywidend. Ponadto wnioskodawca zamierza pobierać wynagrodzenie z tytułu zasiadania w Zarządzie Spółki. Tytułem do wypłaty wynagrodzenia może być także pełnienie funkcji Dyrektora w Spółce (w sytuacji pełnienia funkcji Dyrektora wnioskodawca nie będzie zasiadał w Zarządzie).

W związku z powyższym zadano m.in. następujące pytanie:

Czy obliczając wysokość podatku z tytułu otrzymanej dywidendy wypłacanej przez Spółkę, który podlega zapłacie na terytorium Polski, wnioskodawca może obniżyć polski podatek, o podatek jaki może być nałożony przez państwo cypryjskie, czyli o podatek wynoszący 10% od otrzymanych dywidend.

Zdaniem wnioskodawcy, określając wysokość podatku z tytułu otrzymanych dywidend, przypadającego do zapłaty w Polsce zgodnie z art. 24 ust. 5 oraz art. 30a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, od podatku należnego w Polsce ma prawo odliczyć podatek wynoszący 10% od tych dywidend, jaki może być pobrany przez państwo cypryjskie.

Wnioskodawca prezentuje następujące uzasadnienie swojego stanowiska.

Zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.) osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów. Przepisy art. 3 ust. 1 stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu, których stroną jest Rzeczpospolita Polska (art. 4a tej ustawy).

Stosownie do art. 10 ust. 1 i 2 umowy między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Republiki Cypru w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i majątku, podpisanej dnia 8 grudnia 1993 r. (winno być sporządzonej dnia 4 czerwca 1992 r.) w Warszawie (Dz. U. z 1993 r. Nr 117, poz. 523) dywidendy wypłacane przez spółkę mającą siedzibę w Umawiającym się Państwie osobie mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę w drugim Umawiającym się Państwie mogą być opodatkowane w tym drugim Państwie. Dywidendy te mogą być również opodatkowane w tym Umawiającym się Państwie i według prawa tego Państwa, w którym spółka wypłacająca dywidendy ma swoją siedzibę, ale jeżeli odbiorca dywidend jest ich właścicielem, to podatek wymierzony nie może przekroczyć 10% kwoty dywidend brutto.

Zdaniem wnioskodawcy z powyższego przepisu wynika, że zgodnie z postanowieniami umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania, dywidendy wypłacane na rzecz polskich udziałowców spółki z siedzibą na Cyprze mogą podlegać opodatkowaniu zarówno w Polsce jak i na Cyprze, jednakże na terytorium Cypru stawka podatku nie może przekroczyć 10%.

Z uwagi na fakt, iż zgodnie z przytoczonym wyżej przepisem, postanowienia umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania dają każdemu z państw stron prawo do opodatkowania dywidend wypłacanych przez spółkę mającą siedzibę na terytorium któregoś z tych państw, konieczne jest ustalenie zasad unikania podwójnego opodatkowania.

Zgodnie z art. 24 ust. 1 lit. b) umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania, jeżeli osoba mająca miejsce zamieszkania lub siedzibę w Polsce osiąga dochód, który zgodnie z postanowieniami artykułu 10, 11 i 12 umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania (art. 10 dotyczy dywidend) może być opodatkowany na Cyprze, to Polska zezwoli na potrącenie od podatku dochodowego tej osoby kwoty równej podatkowi dochodowemu, jaki może być płatny na Cyprze. Takie potrącenie nie może jednak przekroczyć tej części podatku wyliczonego przed dokonaniem potrącenia, która odnosi się do dochodu uzyskanego na Cyprze. W odniesieniu do podatku od dywidend, umowa o unikaniu podwójnego opodatkowania przewiduje zatem metodę kredytu, jako metodę unikania podwójnego opodatkowania. Podatek, który może być zapłacony na Cyprze, podlega odliczeniu od podatku podlegającego do zapłaty w Polsce.

W ocenie wnioskodawcy, polskie tłumaczenie tekstu umowy jest niezgodne z wersją angielską. Wersja angielska przepisu art. 24 ust. 1 lit. b) umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania, jest następująca: Where a resident of Poland derives income which, in accordance with the provisions of Articles 10, 11 and 12 of this Agreement may be taxed in Cyprus, Poland shall allow as a deduction from the tax on the income of that resident an amount equal to the tax payable in Cyprus. Such deduction shall not, however, exceed that part of the tax, as computed before the deduction is given, which is appropriate to such income derived in Cyprus.

Wnioskodawca wskazuje, iż zgodnie z angielską wersją umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania, jeżeli polski rezydent osiąga dochody z tytułu dywidend, które mogą być opodatkowane na terytorium Cypru, Polska zobowiązana jest do umożliwienia odliczenia podatku podlegającego do zapłaty w Polsce, niezależnie od tego, czy dochód ten faktycznie został opodatkowany na Cyprze. Omawiany przepis umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania nie wymaga bowiem, aby odliczenie od polskiego podatku uzależnione było od faktycznej zapłaty podatku na terytorium Cypru. Interpretacja polskiej wersji umowy może natomiast prowadzić do wniosku, iż odliczenie w Polsce jest możliwe, jedynie pod warunkiem faktycznego uiszczenia podatku na terytorium Cypru.

Zdaniem wnioskodawcy powyższy wniosek potwierdza brzmienie art. 24 ust. 3 umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania. Zgodnie z tym przepisem, przez podatek podlegający zapłacie na terytorium Cypru należy rozumieć także podatek, który byłby płatny na terytorium Cypru, gdyby wypłacana dywidenda nie została zwolniona z podatku, zgodnie z wewnętrznym prawem cypryjskim. Zatem, w rozumieniu tego przepisu, podatek podlegający zapłacie, to podatek, który może zgodnie z postanowieniami umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania zostać pobrany przez Cypr. Pojęcie "podatek podlegający zapłacie" użyte w art. 24 umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania, nie jest zatem tożsame z pojęciem "podatek zapłacony". W świetle tego przepisu nie można zatem twierdzić, iż mechanizm odliczania podatku, który może pobrać państwo cypryjskie, uzależniony jest od faktycznej zapłaty podatku w tym państwie. Gdyby tak było, regulacje zawarte w art. 24 ust. 3 umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania byłyby zbędne. Odliczenie podatku w Polsce jest zatem możliwe także, jeżeli państwo cypryjskie zwalnia z opodatkowania dywidendy wypłacane przez spółki mające siedzibę w tym państwie.

Innymi słowy, zdaniem wnioskodawcy, zgodnie z art. 24 ust. 3 umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania, w związku z art. 24 ust. 1 lit. b) umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania, odliczeniu od podatku w Polsce podlega podatek, który może być należny do zapłaty na Cyprze, niezależnie od tego, czy podatek ten faktycznie został na Cyprze zapłacony. Zgodnie z art. 24 ust. 3 ostatni akapit, kwota tego podatku wynosi 10%. Wnioskodawca podkreśla, iż zgodnie z art. 30 umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania, w przypadku rozbieżności przy interpretacji, tekst angielski uważany jest za rozstrzygający.

Z uwagi na fakt, iż brzmienie polskiej wersji art. 24 ust. 3 umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania nie jest dokładnym tłumaczeniem angielskiej wersji umowy, wnioskodawca załącza odpowiedni fragment w angielskiej wersji językowej. Wersja angielska przepisu art. 24 ust. 3 umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania: The tax payable in a Contracting State mentioned in sub-paragraph (b) of paragraph 1 and paragraph 2 of this Article shall be deemed to include the tax which would have been payable but for the legal provisions concerning tax reduction, exemption or other tax incentives granted under the laws of the Contracting State. For the purposes of paragraph 2 of Article 10 and paragraph 2 of Article 11, the amount of the tax shall be deemed to be 10% of the gross amount of dividend and interest and for the purpose of paragraph 2 of Article 12, the amount of tax shall be deemed to be 5% of the gross amount of royalties.

Na poparcie swojego stanowiska wnioskodawca wskazał interpretację indywidualną Ministra Finansów z dnia 20 lutego 2008 r., Znak: IPPB2/415-435/07-2/AF.

Reasumując, zdaniem wnioskodawcy należy stwierdzić, iż zgodnie z przepisami umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania zawartej pomiędzy Polską oraz Cyprem, Polska zobowiązana jest do umożliwienia polskiemu podatnikowi uzyskującemu dywidendę od spółki cypryjskiej, odliczenia od podatku przypadającego do zapłaty w Polsce, podatku jaki może być zapłacony na Cyprze. Zgodnie z postanowieniami umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania (art. 24 ust. 3) podatek ten wynosi 10%. Podatnik uzyskujący dywidendę wypłacaną przez spółkę cypryjską ma zatem prawo do odliczenia od podatku należnego w Polsce, podatku w wysokości 10% od wypłaconych dywidend.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska wnioskodawcy.

W odniesieniu do powołanej przez wnioskodawcę interpretacji Ministra Finansów, tut. organ informuje, że każde orzeczenia podatkowe wydane są w indywidualnych sprawach i nie mają zastosowania ani konsekwencji wiążących w odniesieniu do żadnego innego zaistniałego stanu faktycznego czy też zdarzenia przyszłego.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.