IBPBII/2/415-221/14/MMa

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) - Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z 10 grudnia 2013 r. (data otrzymania 7 stycznia 2014 r.) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania otrzymywanych po zmarłym małżonku świadczeń z funduszu socjalnego - jest nieprawidłowe.

W dniu 7 stycznia 2014 r. otrzymano ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania otrzymywanych po zmarłym małżonku świadczeń z funduszu socjalnego.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca jest osobą samotnie wychowującą dwoje dzieci. Jego małżonek zginął w wypadku na kopalni.

Z zakładu pracy zmarłego małżonka Wnioskodawca otrzymuje świadczenia z funduszu socjalnego z okazji świąt oraz deputat węglowy. Starsza córka Wnioskodawcy jako osoba pełnoletnia pobierająca rentę rodzinną otrzymuje świadczenie imienne na siebie i kwota ta mieści się w sumie wolnej od podatku zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 92.

Świadczenie, które otrzymuje Wnioskodawca w wysokości 1.400 zł jest łączne dla niego i niepełnoletniej córki, wobec czego po uwzględnieniu deputatu węglowego przekracza kwotę wolną od podatku.

W związku z powyższym stanem faktycznym zadano następujące pytanie:

Czy świadczenie z funduszu socjalnego dotyczące Wnioskodawcy i jego małoletniej córki może być zwolnione z podatku ponieważ rozliczone winno być na dwie osoby.

Zdaniem Wnioskodawcy, świadczenie z funduszu socjalnego otrzymane przez członków rodzin zmarłych pracowników jest wolne od podatku do kwoty 2.280 zł dla każdego, co w przypadku otrzymywania zasiłku przez osoby małoletnie również winno być uwzględnione. Dlatego kwota otrzymywana powinna być rozdzielona pomiędzy Wnioskodawcę i niepełnoletnią córkę co wraz z wartością deputatu węglowego nie przekroczy kwoty wolnej, tj. 2.280 zł.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z wyrażającym zasadę powszechności opodatkowania art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.) - opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku. Dochodem ze źródła przychodów, jeżeli przepisy art. 24-25 nie stanowią inaczej, jest nadwyżka sumy przychodów z tego źródła nad kosztami ich uzyskania osiągnięta w roku podatkowym. Jeżeli koszty uzyskania przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą ze źródła przychodów (art. 9 ust. 2 ww. ustawy).

W myśl art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych - przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19 i art. 20 ust. 3, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

W art. 10 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych zostały określone źródła przychodów - gdzie między innymi w pkt 9 wymienia się - inne źródła.

Zgodnie z art. 20 ust. 1 ww. ustawy - za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9, uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, kwoty uzyskane z tytułu zwrotu z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego oraz wypłaty z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego, w tym także dokonane na rzecz osoby uprawnionej na wypadek śmierci oszczędzającego, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12-14 i 17 oraz przychody nieznajdujące pokrycia w ujawnionych źródłach.

Z kolei, w myśl art. 11 ust. 2 ww. ustawy - wartość pieniężną świadczeń w naturze, z zastrzeżeniem art. 12 ust. 2, określa się na podstawie cen rynkowych stosowanych w obrocie rzeczami lub prawami tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca ich uzyskania.

Na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 92 ww. ustawy - wolne od podatku dochodowego są świadczenia otrzymane na podstawie odrębnych przepisów przez członków rodzin zmarłych pracowników oraz zmarłych emerytów lub rencistów, do wysokości nieprzekraczającej w roku podatkowym kwoty 2.280 zł;

Tymczasem Wnioskodawca wraz ze swoją małoletnią córką otrzymuje po zmarłym małżonku z jego zakładu pracy świadczenia z funduszu socjalnego oraz deputat węglowy, których wartość przekracza kwotę wolną od podatku tj. kwotę 2.280 zł.

Zgodnie z art. 2 pkt 5 ustawy z dnia 4 marca 1994 r. o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 592 z późn. zm.) - osobami uprawnionymi do korzystania z Funduszu są pracownicy i ich rodziny, emeryci i renciści - byli pracownicy i ich rodziny oraz inne osoby, którym pracodawca przyznał, w regulaminie, o którym mowa w art. 8 ust. 2, prawo korzystania ze świadczeń socjalnych finansowanych z Funduszu.

Mając na uwadze powyższe przepisy prawa oraz przedstawiony we wniosku stan faktyczny stwierdzić należy, że deputat węglowy oraz świadczenie otrzymywane przez Wnioskodawcę z zakładowego funduszu świadczeń socjalnych zmarłego małżonka będzie wolne od podatku do wysokości 2.280 zł. Natomiast nadwyżka ponad kwotę wolną od podatku stanowiła będzie dla Wnioskodawcy przychód z innych źródeł podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Bez znaczenia dla omawianej sprawy jest fakt, że deputat węglowy oraz świadczenie z zakładowego funduszu świadczeń socjalnych zmarłego małżonka Wnioskodawca otrzymuje na swoją osobę jak również na małoletnią córkę. Kwota świadczenia jaką otrzymuje Wnioskodawca w roku podatkowym nie może zostać podzielona na dwie osoby aby nie przekroczyła kwoty wolnej od podatku tj. 2.280 zł - jak chce Wnioskodawca.

Zgodnie bowiem z art. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych - dochody małoletnich dzieci własnych i przysposobionych, z wyjątkiem dochodów z ich pracy, stypendiów oraz dochodów z przedmiotów oddanych im do swobodnego użytku, podlegające opodatkowaniu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, dolicza się do dochodów rodziców, chyba że rodzicom nie przysługuje prawo pobierania pożytków ze źródeł przychodów dzieci. Dlatego właśnie świadczenia na rzecz małoletniego dziecka nie można oddzielić od świadczenia jego rodzica.

Zatem świadczenie otrzymane przez podatnika, nawet w przypadku jeśli świadczenie to wypłacone zostało na rzecz małoletniego dziecka podatnika, podlega wykazaniu w zeznaniu podatkowym podatnika za rok podatkowy w którym zostało wypłacone, łącznie z innymi dochodami osiągniętymi w tym samym roku podatkowym, podlegającymi opodatkowaniu według skali progresywnej określonej w art. 27 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. na zasadach ogólnych.

Podsumowując, świadczenie otrzymywane przez Wnioskodawcę z zakładowego funduszu świadczeń socjalnych oraz deputat węglowy będą podlegały opodatkowaniu w kwocie stanowiącej nadwyżkę tego świadczenia nad kwotą wolną od podatku, tj. nad kwotą 2.280 zł. Tak wyliczoną różnice należy wpisać w zeznaniu rocznym jako dochód z innych źródeł.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-100 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie - w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.