IBPBII/2/415-210/13/NG

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że Pana stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 18 lutego 2013 r. (data wpływu do Organu 19 lutego 2013 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych zbycia nieruchomości utworzonej w wyniku podziału nieruchomości i zniesienia współwłasności - jest prawidłowe.

W dniu 19 lutego 2013 r. wpłynął do Organu ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych zbycia nieruchomości utworzonej w wyniku podziału nieruchomości i zniesienia współwłasności.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca w dniu 14 listopada 1995 r. aktem darowizny otrzymał z małżonkiem od swego ojca należący do niego udział wynoszący 1/3 części w zabudowanym gospodarstwie rolnym o łącznej powierzchni 2,7826 ha. Podatku od darowizny nie pobrano na podstawie art. 4 i 9 ustawy o podatku od spadków i darowizn. W pozostałej części: 1/3 należała do kuzyna wnioskodawcy, a 1/3 do brata ojca wnioskodawcy. Współwłasność zniesiono sądownie w roku 1996 r. postanowieniem z dnia 29 marca 1996 r. bez obowiązku wzajemnych spłat i dopłat W jego wyniku wnioskodawca wraz z małżonkiem na zasadzie ustawowej wspólności małżeńskiej stali się właścicielami działki o numerze geodezyjnym 214/2 o powierzchni 8165 m².

W dniu 15 lutego 2013 r. wnioskodawca wraz z małżonkiem przekazali w formie darowizny 1/2 udziału w nieruchomości oznaczonej nr 214/2 córce. Wnioskodawca przystąpił również do geodezyjnego podziału nieruchomości 214/2 na dwie odrębne działki odpowiadające udziałom po 1/2 (udziały o równej wartości), które otrzymają numery 214/3 i 214/4.

Po akceptacji podziału przez Starostwo Powiatowe współwłaściciele zamierzają znieść współwłasność tak, że połowę nieruchomości otrzyma na własność córka wnioskodawcy (działka nr 214/4), połowa zaś należeć będzie do wnioskodawcy i jego małżonka na zasadzie współwłasności małżeńskiej (214/3). Po zniesieniu współwłasności wraz z małżonkiem wnioskodawca planuje sprzedać należącą do nich cześć nieruchomości 214/2, tj. działkę 214/3.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy w związku ze zbyciem nieruchomości utworzonej z działki 214/2 po jej geodezyjnym podziale i zniesieniu współwłasności, wnioskodawca będzie zobowiązany do złożenia formularza PIT, czy też ze względu na nabycie nieruchomości w 1995 r. jest z tego obowiązku zwolniony.

Zdaniem wnioskodawcy, nie jest zobowiązany po dokonaniu sprzedaży działki 214/3 do złożenia formularza PIT z tytułu sprzedaży działki.

W jego ocenie podatek dochodowy płaci się od nabycia ponad udział na podstawie umowy zniesienia współwłasności, co w przypadku wnioskodawcy nie miało miejsca. Zgodnie bowiem z art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, źródłem przychodu jest - z zastrzeżeniem ust. 2 - odpłatne zbycie nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości, jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.

W mniemaniu wnioskodawcy, zniesienie współwłasności nie stanowi nabycia rzeczy, jeżeli mieści się w ramach udziału jaki przypadał byłym współwłaścicielom w rzeczy wspólnej i odbył się bez spłat i dopłat. Zatem jeżeli zniesienie współwłasności odbędzie się bez spłat i dopłat a wielkość (wartość) części nieruchomości odpowiadać będzie wielkości (wartości) udziału we współwłasności, to zniesienie współwłasności nie stanowi nabycia. Za datę nabycia nieruchomości lub prawa - w przypadku ich sprzedaży, które przypadłyby danej osobie w wyniku zniesienia współwłasności, należy przyjąć datę ich pierwotnego nabycia czyli 1995 r., kiedy wraz z małżonkiem wnioskodawca otrzymał darowiznę.

W związku z powyższym, z uwagi na fakt, iż od daty tej upłynęło więcej niż 5 lat, przy sprzedaży działki, która po zniesieniu współwłasności z córką, należeć będzie do wnioskodawcy i do jego małżonka na zasadzie współwłasności małżeńskiej (działka nr 214/3), wnioskodawca uważa, iż jest zwolniony z podatku dochodowego od sprzedaży tej działki.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c) ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.) źródłem przychodu jest, z zastrzeżeniem ust. 2, odpłatne zbycie:

- jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.

Podkreślić należy, iż przepis art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy formułuje generalną zasadę, że sprzedaż nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości przed upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie rodzi obowiązek podatkowy w postaci zapłaty podatku dochodowego.

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia wynika, że wnioskodawca i jego małżonek do majątku wspólnego w drodze darowizny nabył w dniu 14 listopada 1995 r. udział 1/3 w gospodarstwie rolnym o łącznej powierzchni 2,7826 ha. Współwłasność zniesiono sądownie postanowieniem z dnia 29 marca 1996 r. bez obowiązku wzajemnych spłat i dopłat. W jego wyniku małżonkowie na zasadzie ustawowej wspólności małżeńskiej stali się właścicielami działki o numerze geodezyjnym 214/2 o powierzchni 8165 m². Następnie w dniu 15 lutego 2013 r. małżonkowie przekazali córce w formie darowizny udział 1/2 w nieruchomości oznaczonej nr 214/2.

Należy w tym miejscu zauważyć, że zgodnie z art. 195 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.), współwłasność jest instytucją prawa cywilnego polegającą na tym, że własność tej samej rzeczy przysługuje niepodzielnie kilku osobom. Współwłaścicielom przysługują części wspólnego prawa własności (tzw. udziały), którymi mogą swobodnie rozporządzać. Dopóki więc istnieje współwłasność można mówić tylko o istnieniu udziałów w tym prawie, o ich nabywaniu i zbywaniu, nigdy - o prawie do części rzeczy, o jej zbywaniu bądź nabywaniu w częściach. Współwłaściciele mają swoje udziały w prawie, ale nie w rzeczy. Zgodnie z art. 210 i nast. Kodeksu cywilnego, każdy ze współwłaścicieli w każdym czasie może domagać się zniesienia współwłasności. Zniesienie współwłasności to fizyczny podział rzeczy wspólnej, polegający na przyznaniu każdemu ze współwłaścicieli wyodrębnionej rzeczy wspólnej, a wielkość tej części powinna odpowiadać wielkości udziału we współwłasności. Jeżeli udział danej osoby ulega powiększeniu to traktowany jest w kategorii nabycia, ponieważ w ten sposób ulega powiększeniu zarówno zakres dotychczasowego władztwa tej osoby nad rzeczą (nieruchomością), jak i stan jej majątku osobistego. O tym zaś czy udział uległ powiększeniu nie decyduje subiektywne odczucie dotychczasowego współwłaściciela, lecz obiektywne kryteria odwołujące się do cen rynkowych udziałów przed i po zniesieniu współwłasności.

Mając na uwadze powyższe zauważyć należy, iż zniesienie współwłasności nie stanowi nabycia rzeczy, jeżeli wartość nabytego w jego wyniku udziału mieści się w ramach udziału jaki przypadał byłym współwłaścicielom w rzeczy wspólnej i odbył się bez spłat i dopłat. Gdy w wyniku zniesienia współwłasności udział danej osoby ulega powiększeniu mamy do czynienia z nabyciem, gdyż zwiększa się stan jej majątku.

Odnosząc powyższe do przedstawionego we wniosku zdarzenia stwierdzić należy, że bezprzedmiotowe jest rozstrzyganie czy w wyniku pierwszego podziału nieruchomości, który miał miejsce w 1996 r. wnioskodawca wraz z żoną nabył działkę, która odpowiadała ich udziałowi w nieruchomości dzielonej, czy też wartość działki udział ten przekraczała, albowiem zarówno od końca 1995 r. jak i 1996 r. upłynął już 5 letni okres zawarty w art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Natomiast w przedmiotowej sprawie istotne znaczenie ma okoliczność, czy planowany podział działki o nr geodezyjnym 214/2 na dwie części a następnie zniesienie współwłasności spowodują nowe nabycie nieruchomości, co w konsekwencji przy sprzedaży otrzymanej w wyniku tego podziału nieruchomości może powodować obowiązek zapłaty podatku dochodowego od osób fizycznych.

Z opisanego we wniosku zdarzenia wynika, iż wnioskodawca wraz z małżonkiem posiadał udział #189; w nieruchomości o nr geodezyjnym 214/2 o powierzchni 8165 m². Wnioskodawca wraz z małżonkiem oraz drugim współwłaścicielem (córką) zamierzają dokonać podziału przedmiotowej nieruchomości i zniesienia współwłasności w ten sposób, że połowę nieruchomości otrzyma na własność córka wnioskodawcy (działka nr 214/4), połowa zaś należeć będzie do wnioskodawcy i jego małżonka na zasadzie współwłasności małżeńskiej (działka nr 214/3). Po zniesieniu współwłasności wraz z małżonkiem wnioskodawca planuje sprzedać należącą do nich działkę. Mając powyższe na uwadze należy stwierdzić, że jeżeli w istocie w wyniku planowanego podziału i zniesienia współwłasności wnioskodawca wraz z żoną stanie się właścicielem działki o nr 213/3 o wartości odpowiadającej udziałowi #189; w nieruchomości, z której zostanie przedmiotowa działka wyodrębniona, to w momencie podziału i zniesienia współwłasności nie dojdzie do nabycia nieruchomości. Innymi słowy, jeśli w wyniku zniesienia współwłasności, wartość nieruchomości o nr 214/3 jaką na wyłączną własność otrzyma wnioskodawca wraz z małżonkiem będzie równa (a więc nie przekroczy) wartości nieruchomości o nr 214/4 jaką na wyłączną własność otrzyma córka, to nie dojdzie do nabycia działki o nr 214/3, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) ww. ustawy, gdyż wartość rynkowa otrzymanej przez wnioskodawcę i jego małżonka w wyniku zniesienia współwłasności działki nie przekroczy wartości udziału, jaki przysługiwał wnioskodawcy w działce o nr 214/2 przed podziałem i zniesieniem współwłasności. Przy czym zauważyć w tym miejscu należy, że znaczenie w sprawie ma wartość rynkowa nieruchomości otrzymanych w wyniku podziału, a nie ich powierzchnia.

Podsumowując, jeżeli istotnie wartość nieruchomości otrzymanej przez wnioskodawcę i jego małżonka będzie odpowiadała udziałowi w działce o nr 214/2, to podział i zniesienie współwłasności nie spowodują nowego nabycia. To oznacza, że planowana sprzedaż działki uzyskanej w wyniku podziału i zniesienia współwłasności nie będzie stanowić źródła przychodu podlegającego opodatkowaniu z uwagi na upływ 5 letniego terminu zawartego w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Mając powyższe na uwadze, stanowisko wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-100 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała