IBPBII/2/415-199/10/ŁCz

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że Pani stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 8 lutego 2010 r. (data wpływu do tut. Biura 16 lutego 2010 r.), uzupełnionym w dniach 2 marca i 2 kwietnia 2010 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie sposobu opodatkowania dochodów z najmu - jest prawidłowe.

W dniu 8 stycznia 2010 r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie sposobu opodatkowania dochodów z najmu.

W związku z brakami formalnymi stwierdzonymi we wniosku, pismem z dnia 23 lutego 2010 r. Znak: IBPB II/2/415-199/10/ŁCz wezwano wnioskodawczynię do uzupełnienia wniosku. Uzupełnienia dokonano w dniu 2 kwietnia 2010 r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawczyni od 1990 r. jest współwłaścicielką obiektu na zasadzie współwłasności majątkowej z mężem. Wnioskodawczyni prowadziła w obiekcie działalność gospodarczą, jednak w 1996 r. działalność została zlikwidowana. W obiekcie znajdują się 3 lokale użytkowe, z czego dwa z nich są wynajmowane na podstawie umowy najmu. Do 2006 r. dochód z najmu wnioskodawczyni opodatkowywała podatkiem dochodowym od osób fizycznych na zasadach ogólnych. Pierwotnie był on dzielony po #189; dla każdego z małżonków, a później odprowadzany w całości przez jednego małżonka zgodnie z art. 8 ust. 3 ze wspólnej własności majątkowej. Od 2007 r. wnioskodawczyni rozliczała przychód z najmu w formie ryczałtu. Wnioskodawczyni co roku składa deklarację jaką formę podatku wybiera, w roku bieżącym (2010 r.) również złożyła deklarację o wyborze ryczałtu. Wnioskodawczyni wskazała, iż nie prowadzi działalności gospodarczej oraz nie prowadziła ewidencji środków trwałych oraz dokonywała odpisów amortyzacyjnych dotyczących tego obiektu.

Dochód z najmu wyniósł:

* za 2007 r. 21 146,22 zł.

* za 2008 r. 24 960,00 zł.

* za 2009 r. 25 134,90 zł.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

W jaki sposób wnioskodawczyni powinna opodatkować dochód z najmu.

Czy nadal może korzystać z ryczałtu też ma obowiązek przejść na zasady ogólne (książka przychodów i rozchodów).

Zdaniem wnioskodawczyni, może nadal korzystać z opodatkowania w formie ryczałtu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Ustawa z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. z 2010 r. Dz. U. Nr 51, poz. 307) wyraźnie rozróżnia źródła przychodów oraz sposób opodatkowania dochodów z poszczególnych źródeł. Stosownie do przepisów tej ustawy, odrębnymi źródłami przychodów są określone w art. 10 ust. 1 pkt 3 i 6:

* pozarolnicza działalność gospodarcza,

* najem, podnajem, dzierżawa, poddzierżawa oraz inne umowy o podobnym charakterze, w tym również dzierżawa, poddzierżawa działów specjalnych produkcji rolnej oraz gospodarstwa rolnego lub jego składników na cele nierolnicze albo na prowadzenie działów specjalnych produkcji rolnej, z wyjątkiem składników majątku związanych z działalnością gospodarczą.

Zgodnie z art. 14 ust. 2 pkt 11 ww. ustawy, przychodem z działalności gospodarczej są również przychody z najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy oraz z innych umów o podobnym charakterze, składników majątku związanych z działalnością gospodarczą.

Wskazany wyżej przepis powiązany jest z brzmieniem art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, dotyczącym źródła przychodu jakim jest najem, wykluczając z tego źródła składniki majątku związane z działalnością gospodarczą.

Na tle przedstawionych regulacji prawnych stwierdzić należy, że najem stanowi odrębne od działalności gospodarczej źródło przychodu (art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych), choć może także istnieć najem, który prowadzony jest w ramach działalności gospodarczej (art. 10 ust. 1 pkt 3 ww. ustawy).

Co do zasady wybór kwalifikacji i sposób rozliczenia przychodów z najmu zaliczonego do źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 6 ww. ustawy, ustawodawca pozostawił osobie oddającej rzecz w najem. Jedynie w przypadku, gdy przedmiotem najmu są składniki majątku związane z działalnością gospodarczą, albo najem jest przedmiotem tej działalności dochody uzyskiwane z tego tytułu zaliczane są do źródła jakim jest pozarolnicza działalność gospodarcza.

Zgodnie z treścią art. 9a ust. 6 tejże ustawy dochody osiągane przez podatników ze źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 6, są opodatkowane na zasadach określonych w ustawie, chyba że podatnicy złożą właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego pisemne oświadczenia o wyborze opodatkowania w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych, na zasadach określonych w ustawie o zryczałtowanym podatku dochodowym.

Stosownie do treści art. 1 pkt 2 ustawy z dnia 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (Dz. U. Nr 144, poz. 930 z późn. zm.), ustawa reguluje opodatkowanie zryczałtowanym podatkiem dochodowym niektórych przychodów (dochodów) osiąganych przez osoby fizyczne osiągające przychody z tytułu umowy najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy lub innych umów o podobnym charakterze, jeżeli umowy te nie są zawierane w ramach prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej.

Osoby fizyczne osiągające przychody z tytułu umowy najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy lub innych umów o podobnym charakterze, jeżeli umowy te nie są zawierane w ramach prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej, mogą opłacać ryczałt od przychodów ewidencjonowanych - o czym stanowi art. 2 ust. 1a tej ustawy.

Zgodnie z art. 6 ust. 1a ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne, opodatkowaniu ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych podlegają również otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń z tytułu umowy najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy lub innych umów o podobnym charakterze. Dla ustalenia wartości otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń z tytułu tych umów, stosuje się art. 11 ust. 2-2b ustawy o podatku dochodowym.

W myśl art. 12 ust. 1 pkt 3 lit. a) ww. ustawy, stawka ryczałtu dla przychodów, o których mowa w art. 6 ust. 1a ustawy, wynosi 8,5%.

Warunkiem skorzystania z tej formy opodatkowania jest, zgodnie z art. 9 ust. 1 ww. ustawy, złożenie pisemnego oświadczenia o wyborze opodatkowania w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych za dany rok podatkowy naczelnikowi urzędu skarbowego właściwemu według miejsca zamieszkania podatnika nie później niż do dnia 20 stycznia roku podatkowego, natomiast podatnik rozpoczynający działalność gospodarczą w trakcie roku podatkowego - do dnia poprzedzającego dzień rozpoczęcia działalności, nie później jednak niż w dniu uzyskania pierwszego przychodu. Jeżeli do dnia 20 stycznia roku podatkowego podatnik nie zgłosił likwidacji działalności gospodarczej lub nie dokonał wyboru innej formy opodatkowania, uważa się, że nadal prowadzi działalność opodatkowaną w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych.

W przypadku osiągania przychodów z najmu, o których mowa w art. 6 ust. 1a, przepisy dotyczące oświadczeń o wyborze formy opodatkowania w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych stosuje się odpowiednio (art. 9 ust. 4 ww. ustawy).

Z przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego wynika, iż wnioskodawczyni uzyskuje przychody z wynajmu lokali użytkowych. Od 1996 r. nie prowadzi działalności gospodarczej. Dochód uzyskany z wynajmu lokali wyniósł w 2009 r. 25 134,90 zł. Od 2007 r. wnioskodawczyni korzysta z opodatkowania w formie ryczałtu. W terminie do 20 stycznia 2010 r. również złożyła pisemne oświadczenie o wyborze opodatkowania w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego.

Biorąc pod uwagę zaprezentowany we wniosku opis stanu faktycznego oraz przepisy prawne w tym zakresie należy stwierdzić, że w związku z tym, iż od 1996 r. wnioskodawczyni nie prowadzi działalności gospodarczej, a tym samym przedmiotem najmu nie są składniki majątku związane z działalnością gospodarczą - najem lokali użytkowych stanowi źródło przychodów, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Przychody uzyskiwane z najmu mogą być opodatkowane - zgodnie z wolą podatnika - na zasadach określonych w ustawie o zryczałtowanym podatku dochodowym w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych. Jednocześnie wskazać należy, iż wybór tej formy opodatkowania przychodów z najmu w jednym roku podatkowym skutkuje opodatkowaniem w tej formie na dalsze lata podatkowe (aż do odwołania dokonanego przez podatnika). Oznacza to, że jeżeli wnioskodawczyni nie chce dokonać wyboru innej formy opodatkowania nie musi corocznie wybierać ryczałt jako formy opodatkowania przychodów z najmu. Obowiązek składania oświadczeń w każdym roku podatkowym dotyczy wyboru opodatkowania całości przychodu przez jednego z małżonków i wynika z art. 12 ust. 5-8 ww. ustawy.

Wobec powyższego stanowisko wnioskodawczyni należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-100 Gliwice po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.