IBPBII/2/415-190/11/MM - Podatek dochodowy od osób fizycznych w zakresie opodatkowania przychodów z najmu.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że Pana stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 26 stycznia 2011 r. (data wpływu do tut. Biura 9 lutego 2011 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania przychodów z najmu - jest prawidłowe.

W dniu 9 lutego 2011 r. do tut. Biura wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania przychodów z najmu.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca wynajmuje mieszkanie, które stanowi jego własność, na podstawie umowy najmu. Zgodnie z umową najemca płaci wnioskodawcy czynsz w wysokości 1.500 złotych oraz zaliczkę za eksploatację i media w kwocie 300 złotych miesięcznie.

Zaliczki te będą rozliczane w okresach półrocznych, zgodnie z faktycznymi kosztami i zużyciem mediów.

Najemca dokonuje zapłaty za czynsz oraz zaliczkę za media i eksploatację mieszkania każdego miesiąca na osobiste konto bankowe wnioskodawcy.

Wnioskodawca natomiast jako właściciel mieszkania dokonuje niezbędnych wpłat do spółdzielni oraz za media.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy przychodem do opodatkowania zryczałtowanym podatkiem dochodowym z tytułu najmu mieszkania będzie jedynie czynsz otrzymany od najemcy (1.500 zł), czy łącznie z opłatami za eksploatację i media.

Zdaniem wnioskodawcy, przychodem do opodatkowania zryczałtowanym podatkiem dochodowym będzie jedynie kwota czynszu wynikająca z umowy najmu (1.500 złotych).

Natomiast otrzymane przez wnioskodawcę od najemcy wpłaty za eksploatację i media nie będą stanowiły przychodu podlegającego opodatkowaniu, ponieważ najemca został zobowiązany w umowie do ponoszenia tych wydatków. Wnioskodawca jedynie jako wynajmujący "pośredniczy" w przekazywaniu należnych opłat za media i eksploatację, natomiast nie stanowią one dla wnioskodawcy żadnego przysporzenia majątkowego, a tym samym nie generują przychodu w rozumieniu podatkowym.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

W myśl art. 659 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.) przez umowę najmu wynajmujący zobowiązuje się oddać najemcy rzecz do używania przez czas oznaczony lub nie oznaczony, a najemca zobowiązuje się płacić wynajmującemu umówiony czynsz.

Zgodnie z art. 2 ust. 1a ustawy z dnia 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (Dz. U. z 1998 r. Nr 144, poz. 930 z późn. zm.), osoby fizyczne osiągające przychody z tytułu umowy najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy lub innych umów o podobnym charakterze, jeżeli umowy te nie są zawierane w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, mogą opłacać ryczałt od przychodów ewidencjonowanych.

Stosownie do zapisu art. 6 ust. 1a ww. ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne, opodatkowaniu ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych podlegają również otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń z tytułu umowy najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy lub innych umów o podobnym charakterze. Dla ustalenia wartości otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń z tytułu tych umów, stosuje się art. 11 ust. 2-2b ustawy o podatku dochodowym.

Z przytoczonych powyżej uregulowań prawnych wynika, iż podstawą generowania przychodów z najmu jest fakt zawarcia stosownej umowy między stronami. Określona w umowie wysokość czynszu stanowi przysporzenie majątkowe wynajmującego. Składnikiem przychodu osiąganego z najmu przez wynajmującego nie będą natomiast ponoszone przez najemcę wydatki (opłaty) związane z przedmiotem najmu (przykładowo opłaty związane z lokalem takie jak: czynsz uiszczany w spółdzielni lub wspólnocie mieszkaniowej, opłata za wodę, energię elektryczną, gaz, ścieki), jeżeli z umowy wynika, że najemca jest zobowiązany do ich ponoszenia. Dodatkowe opłaty ponoszone przez najemcę w związku z użytkowaniem lokalu mieszkalnego nie mieszczą się bowiem w pojęciu świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń, o których mowa w art. 11 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 z późn. zm.).

Z przedmiotowego wniosku wynika, iż wnioskodawca wybrał formę opodatkowania dochodów z tytułu najmu na zasadach ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych. Za wynajem wnioskodawca pobiera kwotę czynszu 1.500 zł, która określona jest w umowie najmu. Ponadto oprócz czynszu najemca został zobowiązany do płacenia 300 zł zaliczki za eksploatację mieszkania i media. Następnie wnioskodawca dokonuje wpłat do spółdzielni oraz za media.

Reasumując, w świetle przedstawionego opisu stanu faktycznego oraz powołanych przepisów prawa podatkowego uznać należy, iż przychód do opodatkowania zryczałtowanym podatkiem dochodowym stanowić będzie u wnioskodawcy otrzymana kwota czynszu wynikająca z umowy najmu. Natomiast należności z tytułu opłat eksploatacyjnych i opłat za media otrzymywane od najemcy nie będą stanowić przychodu podlegającego opodatkowaniu ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych, jeśli z umowy najmu wynika, że najemca jest zobowiązany do ich ponoszenia.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-100 Gliwice po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.