IBPBII/2/415-160/09/NG

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 7 stycznia 2009 r. (data wpływu do Organu 13 lutego 2009 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zwolnienia z opodatkowania przychodu uzyskanego z tytułu sprzedaży nieruchomości uprzednio wywłaszczonej a następnie zwróconej poprzedniemu właścicielowi - jest prawidłowe.

W dniu 13 lutego 2009 r. do Organu wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zwolnienia z opodatkowania przychodu uzyskanego z tytułu sprzedaży nieruchomości uprzednio wywłaszczonej a następnie zwróconej poprzedniemu właścicielowi.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Nieruchomość, której właścicielem był wnioskodawca została przejęta na rzecz Skarbu Państwa uchwałą Prezydium Miejskiej Rady Narodowej z dnia 24 maja 1973 r. w sprawie ustalenia i podziału terenów budownictwa jednorodzinnego, na podstawie art. 2, 5, 6 i 10 ustawy z dnia 6 lipca 1972 r. o terenach budownictwa jednorodzinnego.

W odpowiedzi na zawiadomienie Urzędu Miasta z dnia 15 września 2003 r. o zamiarze zbycia ww. nieruchomości przez gminę, wnioskodawca jako były właściciel złożył wniosek o zwrot wywłaszczonej nieruchomości.

W dniu 14 kwietnia 2005 r. Starosta wydał decyzję o zwrocie na rzecz wnioskodawcy przedmiotowej nieruchomości o powierzchni 0,1475 ha oznaczonej nr 243/68.

Dnia 24 października 2008 r. wnioskodawca sprzedał zwróconą nieruchomość.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Jakie są obowiązki podatkowe wnioskodawcy w ww. sprawie.

Zdaniem wnioskodawcy, zwrot uprzednio wywłaszczonej nieruchomości nie stanowi nabycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zatem sprzedaż nieruchomości, z której wnioskodawca został uprzednio wywłaszczony nie jest dla niego źródłem przychodu podlegającego opodatkowaniu, gdyż jest to przywrócenie stosunków prawnych sprzed wywłaszczenia i nastąpiła restytucja prawa własności, a nie nowe nabycie.

Na poparcie swego stanowiska wnioskodawca powołał się na interpretację indywidualną wydaną przez Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 25 lipca 2008 r.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Wywłaszczenie nieruchomości jest instytucją, za pomocą której państwo wkracza w sferę indywidualnych praw obywateli dla osiągnięcia celów o szczególnej doniosłości publicznej. W drodze decyzji dochodzi m.in. do pozbawienia dotychczasowego właściciela prawa własności nieruchomości, z drugiej zaś strony przejścia prawa własności na rzecz Skarbu Państwa lub gminy. Jednocześnie ustawa zawiera swoistą gwarancję, że wywłaszczona nieruchomość będzie wykorzystywana wyłącznie zgodnie z celem, na który dokonano wywłaszczenia. Gwarancją tą jest instytucja zwrotu nieruchomości w przypadku, kiedy nieruchomość stała się zbędna z punktu widzenia celu, na jaki dokonano wywłaszczenia.

Stosownie zatem do art. 136 ust. 3 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (tekst jedn. Dz. U. z 2004 r. Nr 261, poz. 2603 z późn. zm.) poprzedni właściciel lub jego spadkobierca mogą żądać zwrotu wywłaszczonej nieruchomości lub jej części, jeżeli zgodnie z treścią art. 137, stała się ona zbędna na cel określony w decyzji o wywłaszczeniu. Celem zwrotu jest więc przywrócenie stosunków własnościowych sprzed wywłaszczenia.

Decyzja o zwrocie nieruchomości pełni zatem funkcję restytucyjną, przywraca bowiem prawo własności nieruchomości. W przypadku zwrotu nieruchomości nie mamy więc do czynienia z kreowaniem prawa własności tylko z jego przywróceniem. Oznacza to, że w przedmiotowej sprawie nie można mówić o przeniesieniu prawa własności na zasadach ogólnych wynikających z przepisów o charakterze cywilnoprawnym, ale jedynie o restytucji (przywróceniu) stanu sprzed wywłaszczenia. Gdyby bowiem nie dokonane wywłaszczenie, wnioskodawca nadal byłby właścicielem nieruchomości.

Zgodnie z powyższym należy stwierdzić, że wnioskodawca nabył przedmiotową działkę przed datą wydania decyzji o wywłaszczeniu, a nie w dniu dokonania zwrotu tejże nieruchomości. Tym samym nie powstaje obowiązek zapłaty podatku od przychodu uzyskanego ze sprzedaży przedmiotowej nieruchomości o pow. 0,1475 ha, gdyż zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.) odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2 nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości stanowi źródło przychodów jedynie wówczas, gdy odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.

W przedmiotowej sprawie od daty nabycia przez wnioskodawcę wywłaszczonej uprzednio nieruchomości o nr 243/68 upłynęło ponad 5 lat więc powstały przychód ze zbycia przedmiotowej nieruchomości nie będzie podlegać opodatkowaniu.

Z tej przyczyny stanowisko wnioskodawcy należy uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.