IBPBII/2/415-1505/12/MM

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że Pani stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 19 listopada 2012 r. (data wpływu do tut. Biura 19 listopada 2012 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży nieruchomości - jest nieprawidłowe.

W dniu 19 listopada 2012 r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży nieruchomości.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

W dniu 15 marca 2012 r. małżonek wnioskodawcy dokonał zamiany działki nr 2072/12 (o pow. 0.12.49 ha) z Panem R. M. i Panią M. M., w zamian otrzymując działki o nr 2033/5 (o pow. 0.02.54 ha) i 2035/5 (o pow. 0.08.95 ha). Działki zamieniono poprzez umowę zamiany w formie aktu notarialnego, w którym Państwo R. i M. M. przenoszą na małżonka wnioskodawcy własność działek 2033/5 i 2035/5, a małżonek wnioskodawcy w zamian za to przenosi na rzecz Państwa R. i M. M. - do ich majątku wspólnego - własność działki 2072/12. Strony umowy zamiany stwierdziły, że przedmioty zamiany są równe co do wartości i podały wartość każdego z przedmiotów zamiany na kwoty po 100.000 zł (sto tysięcy złotych.)

W dniu 30 października 2012 r. wnioskodawca wraz z małżonkiem zbyli uzyskane w drodze zamiany działki 2033/5 i 2035/5 poprzez zawarcie umowy sprzedaży w formie aktu notarialnego za kwotę 80.000 zł (osiemdziesiąt tysięcy złotych).

Małżonek wnioskodawcy oświadczył, iż w związku małżeńskim jest od dnia 15 lipca 2006 r. i nieruchomość nr 2072/12, nabyta przez niego przed zawarciem związku małżeńskiego, stanowi przedmiot majątku osobistego, tym samym dokonał umowy zamiany będąc jedynym właścicielem a sprzedał wraz z małżonkiem (wnioskodawcą) jako współwłaściciel, gdyż w tym samym dniu, w którym dokonał umowy zamiany, zawarł u notariusza także umowę majątkową małżeńską rozszerzającą wspólność majątkową, w której małżonkowie oświadczają, iż rozszerzają obowiązującą w ich małżeństwie wspólność ustawową na jakikolwiek bądź majątek nabyty kiedykolwiek, przez któregokolwiek z nich, z jakiegokolwiek bądź tytułu, z zastrzeżeniem wyjątków przewidzianych bezwzględnie obowiązującymi przepisami prawa.

Spowodowało to, iż działki 2033/5 i 2035/5 dołączono do jednej nowej księgi wieczystej i wpisano własność tej nowej nieruchomości na rzecz małżonka wnioskodawcy oraz wnioskodawcy - w umownie rozszerzonej wspólności ustawowej - na podstawie umowy objętej aktem notarialnym.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy małżonkowie zobowiązani są zapłacić podatek dochodowy od osób fizycznych w wysokości 19%, w przypadku sprzedaży nieruchomości uzyskanej w drodze zamiany, którą wspólnie sprzedali po zawarciu umowy majątkowej małżeńskiej rozszerzającej wspólność majątkową, przed upływem 5 lat od daty zamiany.

Zdaniem wnioskodawcy, w myśl art. 30e ust. 1 i ust. 4 - od dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c) podatek dochodowy wynosi - 19% podstawy obliczenia podatku i jest płatny w terminie złożenia zeznania za rok podatkowy, w którym nastąpiło odpłatne zbycie.

Artykuł 21 ust. 1 pkt 29 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie znajduje zastosowania w odniesieniu do sprzedaży działki nabytej w drodze zamiany, natomiast mógłby mieć zastosowanie przy zbyciu nabytej pierwotnie w drodze dziedziczenia. Podatnik jest zobowiązany do uiszczenia podatku dochodowego od przychodu powstałego w wyniku dokonanej transakcji sprzedaży działek w październiku 2012 r., bowiem nie upłynęło 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło ich nabycie w drodze zamiany (w 2012 r.). Wobec powyższego, dokonana przez wnioskodawcę w 2012 r. sprzedaż działek 2033/5 i 2035/5 nabytych w 2012 r. w drodze zamiany skutkuje powstaniem przychodu podlegającego opodatkowaniu na zasadzie art. 30e ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym na dzień od 1 stycznia 2009 r., w której ustawodawca pozwolił obniżyć podatek od sprzedaży poprzez zadeklarowanie i następnie wydatkowanie osiągniętego przychodu na własne cele mieszkaniowe.

Umowa rozszerzająca wspólność majątkową małżeńską została uregulowana w art. 47 § 1 ustawy z dnia 25 lutego 1964 r. - Kodeks rodzinny i opiekuńczy (Dz. U. Nr 9, poz. 59 z późn. zm.). Taka umowa jest czynnością organizacyjną, której przedmiotem jest regulacja majątkowoprawnych stosunków małżonków. Wspólność małżeńską, która jest współwłasnością łączną cechuje bezudziałowy charakter (art. 196 § 1 k.c.) Oznacza to, że w przypadku sprzedaży nieruchomości, każdy z małżonków zbywa całą nieruchomość a nie udziały w tej nieruchomości a cały przychód ze sprzedaży wchodzi niepodzielnie do majątku wspólnego. Włączenie do majątku małżonków w drodze umowy rozszerzającej ustawową wspólność majątkową nieruchomości stanowiącej majątek odrębny jednego małżonka nie jest nabyciem tej nieruchomości przez drugiego małżonka. Zatem u małżonka, który w wyniku zawarcia umowy rozszerzającej wspólność ustawową stał się współwłaścicielem nieruchomości, nie powstanie obowiązek podatkowy z tytułu odpłatnego zbycia (wspólnie z małżonkiem) nieruchomości, stanowiącego majątek wspólny, jeżeli od końca roku, w którym nabyto tę nieruchomość (do majątku odrębnego), upłynęło pięć lat. Przez pojęcie "nabycie" należy rozumieć nie tylko zakup, ale również każdą inną czynność prawną w wyniku, której dochodzi do przeniesienia prawa własności a zatem m.in. zamianę.

Zgodnie z art. 30e ust. 2 ww. ustawy podstawą obliczenia podatku, o której mowa w ust. 1, jest dochód stanowiący różnicę pomiędzy przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw określonym zgodnie z art. 19a kosztami ustalonymi zgodnie z art. 22 ust. 6c i 6d, powiększoną o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1, dokonanych od zbywanych nieruchomości lub praw.

Przepis art. 22 ust. 6c ustawy PIT w sposób jednoznaczny stanowi, co w przypadku sprzedaży nieruchomości może być uznane za koszt uzyskania przychodu. Przepis ten posługuje się m.in. pojęciem kosztu nabycia. Kosztem nabycia nieruchomości będącej przedmiotem zbycia będzie wartość nieruchomości, którą podatnik zbył w wykonaniu umowy zamiany (a więc 100.000 zł), a nie wartość nabytej w wyniku zamiany nieruchomości. Bowiem to wartość zbywanej w drodze zamiany nieruchomość (a nie wartość nabywanej nieruchomości) stanowi specyficznego rodzaju "cenę", jaką podatnik musi zapłacić za nabywaną nieruchomość.

Opodatkowaniu podlega dochód, czyli nadwyżka przychodu nad kosztami jego uzyskania. Przychodem jest cena otrzymana z tytułu sprzedaży (lub wartość rynkowa nieruchomości zbywanej w drodze zamiany) pomniejszana o koszty odpłatnego zbycia, takie jak wynagrodzenie pośrednika albo rzeczoznawcy majątkowego czy koszty notarialne, jeżeli poniósł je zbywca. Do kosztów uzyskania przychodu można zaś zaliczyć w szczególności cenę nabycia (ewentualnie koszty wytworzenia), podatek od czynności cywilnoprawnych, koszty notarialne i sądowe (o ile poniósł je nabywca) itp. wydatki, które mogły posłużyć osiągnięciu przyszłego przychodu.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c) ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: z 2010 r. Nr 51, poz. 307 z późn. zm.), źródłem przychodu jest m.in. odpłatne zbycie nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości (a więc 80.000 zł), jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło ich nabycie.

Wnioskodawca stwierdza, iż w związku z tym, że małżonek dokonał zamiany działek, a rozszerzenie umowy majątkowej spowodowało, iż działki uzyskane w wyniku zamiany weszły do majątku wspólnego wnioskodawcy i jego małżonka, dokonali sprzedaży tych nieruchomości przed upływem 5 lat od ich nabycia, więc w myśl art. 21 ust. 1 pkt 29 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych mają obowiązek zapłacenia podatku dochodowego od osób fizycznych.

Jednakże zgodnie z przepisem art. 22 ust. 6c oraz art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, mają koszty uzyskania przychodu (koszt nabycia) w kwocie 100.000 zł, a przychód ze sprzedaży działki 80.000 zł (zgodnie z art. 19 ust. 1), tym samym nie mają obowiązku zapłaty podatku dochodowego od osób fizycznych bo nie mają dochodu (nadwyżki przychodu nad kosztami jego uzyskania).

Na tle przedstawionego stanu faktycznego stwierdzam co następuje:

Na wstępnie zauważyć należy, iż przedmiot niniejszej interpretacji stanowi odpowiedź na zadane we wniosku pytanie w zakresie w jakim dotyczy ono wnioskodawcy. W zakresie w jakim pytanie dotyczy małżonka wnioskodawcy wydano odrębne rozstrzygnięcie.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c) ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.), podlegającym opodatkowaniu źródłem przychodu jest, z zastrzeżeniem ust. 2, odpłatne zbycie:

- jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.

Przepis cytowanego art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych formułuje generalną zasadę, że nie płaci się podatku dochodowego, jeśli od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie nieruchomości lub praw upłynęło 5 lat. W związku z tym, jeśli od końca roku, w którym nastąpiło nabycie nieruchomości lub praw do dnia sprzedaży upłynęło 5 lat, sprzedaż nie podlega w ogóle opodatkowaniu.

Istotne znaczenie ma zatem ustalenie sposobu i daty nabycia przez wnioskodawcę nieruchomości.

Ze stanu faktycznego opisanego we wniosku wynika, iż małżonek wnioskodawcy w dniu 15 marca 2012 r. nabył do majątku osobistego w drodze zamiany dwie działki. W tym samym dniu wnioskodawca i jego małżonek zawarli umowę rozszerzającą wspólność ustawową małżeńską. Spowodowało to, iż przedmiotowe działki dołączono do jednej nowej księgi wieczystej i wpisano własność tej nowej nieruchomości na rzecz wnioskodawcy i jego małżonka. W dniu 30 października 2012 r. małżonkowie jako współwłaściciele dokonali sprzedaży przedmiotowej nieruchomości. Zdaniem wnioskodawcy przedmiotową nieruchomość nabył razem z małżonkiem w drodze zamiany i w związku z jej sprzedażą nie wystąpi dochód będący podstawą opodatkowania bowiem koszt nabycia nieruchomości przewyższa przychód uzyskany z jej sprzedaży.

W związku z powyższym w przedmiotowej sprawie istotne jest ustalenie, czy włączenie nieruchomości stanowiącej majątek osobisty małżonka wnioskodawcy do majątku wspólnego małżonków w drodze umowy rozszerzającej ustawową wspólność majątkową po dokonaniu zamiany stanowi jej nabycie przez drugiego małżonka w rozumieniu ww. przepisu. Innymi słowy czy nabycia w takiej sytuacji dla drugiego małżonka należy upatrywać się w umowie zamiany czy umowie rozszerzającej wspólność ustawową. Na tej podstawie będzie można również ustalić co stanowi koszt nabycia dla drugiego małżonka.

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie precyzuje pojęcia "nabycie", nie wskazuje, czy ma to być nabycie odpłatne czy nieodpłatne. Nie określa również, na podstawie jakiej czynności prawnej możne nastąpić nabycie nieruchomości. Zatem pojęcie to należy rozumieć szeroko, tzn. że nabycie nieruchomości następuje z chwilą uzyskania prawa własności do nieruchomości, bez względu na charakter czynności prawnej, na podstawie której doszło do przysporzenia majątkowego w postaci nabycia własności rzeczy (nieruchomości).

Analogiczna interpretacja pojęcia "nabycie" została przedstawiona w wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 3 listopada 2009 r., sygn. akt II FSK 1489/08, w którym Sąd stwierdził, że aby ustalić, jaka czynność prawna wyznacza początek biegu pięcioletniego terminu należy odwołać się do regulacji zawartych w prawie cywilnym. Według ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.), nabycie jest to uzyskanie prawa własności rzeczy. Zatem aktywa majątkowe ulegają zwiększeniu. Zdaniem Sądu przez pojęcie "nabycie" użyte w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych należy rozumieć każde zwiększenie aktywów majątku podatnika.

Stosunki majątkowe między małżonkami zostały uregulowane w ustawie z dnia 25 lutego 1964 r. - Kodeks rodzinny i opiekuńczy (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 788 z późn. zm.). Zgodnie z art. 31 § 1 ustawy - Kodeks rodzinny i opiekuńczy z chwilą zawarcia małżeństwa powstaje między małżonkami z mocy ustawy wspólność majątkowa (wspólność ustawowa) obejmująca przedmioty majątkowe nabyte w czasie jej trwania przez oboje małżonków lub przez jednego z nich (majątek wspólny). Przedmioty majątkowe nieobjęte wspólnością ustawową należą do majątku osobistego każdego z małżonków.

Zgodnie natomiast z art. 47 § 1 zd. 1 Kodeksu małżonkowie mogą przez umowę zawartą w formie aktu notarialnego wspólność ustawową rozszerzyć lub ograniczyć albo ustanowić rozdzielność majątkową lub rozdzielność majątkową z wyrównaniem dorobków (umowa majątkowa), przy czym do ustanowionej umową wspólności majątkowej stosuje się odpowiednio przepisy o wspólności ustawowej, z zachowaniem przepisów art. 49-511 (art. 48).

Niezależnie od powyższego, w przedmiotowej sprawie istotne znaczenie ma również komentarz doktryny do art. 47 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego, zgodnie z którym: "Małżeńska umowa majątkowa w zasadzie reguluje stosunki majątkowe między małżonkami na przyszłość, tj. umowa zawarta przed zawarciem małżeństwa - na czas od chwili zawarcia małżeństwa, a umowa zawarta w trakcie trwania małżeństwa - na czas od jej zawarcia. Strony jednak mogą określić inny, przyszły termin, z którego nadejściem umowa wejdzie w życie (art. 116 Kodeksu cywilnego). Rozszerzając lub ograniczając wspólność ustawową, strony mogą także nadać umowie skutek wsteczny w tym sensie, że w pierwszym wypadku mogą włączyć do majątku wspólnego przedmioty należące przed zawarciem umowy do ich majątków osobistych, a w drugim wypadku mogą wyłączyć z majątku wspólnego przedmioty należące przed zawarciem umowy do tego majątku." (Kodeks rodzinny i opiekuńczy. Komentarz; pod red. Kazimierza Piaseckiego, LexisNexis, Wydanie 5, str. 313). Wynika z tego, iż na podstawie umowy rozszerzającej ustawową wspólność majątkową małżonkowie mogą włączyć do majątku wspólnego nieruchomość, która została wcześniej (w przeszłości) nabyta do majątku osobistego jednego z małżonków. W konsekwencji drugi z małżonków nabywa prawo własności do tej nieruchomości w momencie zawarcia takiej umowy. Na tym polega bowiem skutek wsteczny umowy rozszerzającej ustawową wspólność majątkową małżonków.

Należy również podkreślić, że w myśl art. 29 § 1 ustawy - Ordynacja podatkowa w przypadku osób pozostających w związku małżeńskim odpowiedzialność, o której mowa w art. 26 Ordynacji podatkowej - stanowiąca zasadę odpowiedzialności podatnika za wynikające ze zobowiązań podatkowych podatki całym jego majątkiem - obejmuje majątek odrębny podatnika oraz majątek wspólny podatnika i jego małżonka. Należy zatem rozróżnić przedmioty majątkowe nieobjęte wspólnością ustawową w rozumieniu art. 31 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego, które należą do majątku osobistego podatnika, który odpowiada nimi za wynikające ze zobowiązań podatkowych podatki na zasadzie art. 26 Ordynacji podatkowej oraz przedmioty majątkowe wchodzące w skład majątku wspólnego (dorobkowego) podatnika i jego małżonka, którymi wraz z podatnikiem odpowiada małżonek podatnika. Należy podkreślić, że współmałżonek podatnika nie jest podatnikiem, a jedynie odpowiada majątkiem wspólnym za wynikające z zobowiązań podatkowych podatki. Jego odpowiedzialność wynika z długu małżonka - podatnika i ograniczona jest do odpowiedzialności z majątku wspólnego. W znaczeniu materialnym wymieniony przepis art. 29 § 1 Ordynacji podatkowej nie tworzy statusu małżonka jako podatnika, lecz jedynie wyznacza zakres jego odpowiedzialności, ograniczając go do majątku wspólnego małżonków, co ma wyraźne przełożenie na przedmiot egzekucji administracyjnej, która w przypadku istnienia pomiędzy podatnikiem i jego małżonkiem wspólności majątkowej, poza majątkiem odrębnym podatnika, może być skierowana wyłącznie do przedmiotów majątkowych objętych tą wspólnością. W konsekwencji, w przypadku rozszerzenia wspólności majątkowej na przedmiot majątkowy, który uprzednio znajdował się w majątku osobistym podatnika lub jego małżonka, a w wyniku umowy majątkowej małżeńskiej wszedł w skład majątku dorobkowego, odpowiedzialność majątkiem wspólnym obejmie ten przedmiot, lecz dopiero od momentu, kiedy wszedł on do majątku wspólnego. Według tego też momentu należy dokonywać oceny prawnej tego zdarzenia. Innymi słowy, datą nabycia nieruchomości dla małżonka, który nie miał do niej prawa własności, gdyż znajdowała się ona w majątku odrębnym współmałżonka, będzie data zawarcia umowy rozszerzającej wspólność ustawową.

Zatem w niniejszej sprawie wnioskodawca nabył przedmiotową nieruchomość w związku z zawarciem w 2012 r. wraz z małżonkiem umowy rozszerzającej ustrój ustawowej wspólności majątkowej małżeńskiej. Wnioskodawca na podstawie umowy rozszerzającej uzyskał prawo własności do nieruchomości a nie na podstawie umowy zamiany. Tym samym czynnością prawną, na podstawie której wnioskodawca uzyskał prawo własności do nieruchomości jest umowa rozszerzająca ustrój ustawowej wspólności majątkowej małżeńskiej i datę jej zawarcia należy utożsamiać z pojęciem "nabycie", o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, czyli w przedmiotowej sprawie będzie to 2012 r.

Powyższe stanowisko zostało wyrażone w wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu z dnia 14 czerwca 2012 r., sygn. akt I SA/Po 456/12.

Oznacza to, że w niniejszej sprawie wnioskodawca nabył przedmiotową nieruchomość w dniu 15 marca 2012 r., tj. w dniu zawarcia wraz z małżonkiem umowy rozszerzającej ustrój ustawowej wspólności majątkowej małżeńskiej. Z tą datą uzyskał prawo własności do nieruchomości. Należy zaakcentować, że skoro odpowiedzialność majątkiem wspólnym obejmuje nieruchomość, ale dopiero od momentu, kiedy weszła do majątku wspólnego, to wszelkie uprawnienia jakie wnioskodawca chciałby czerpać z nabycia nieruchomości datować się będą dopiero od 15 marca 2012 r.

W konsekwencji powyższych ustaleń wskazać należy, iż w przedmiotowej sprawie zastosowanie znajdą przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2009 r.

Ustawą z dnia 6 listopada 2008 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 209, poz. 1316 z późn. zm.) zmieniono m.in. zasady opodatkowania przychodów z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Nowe zasady opodatkowania, zgodnie z art. 14 ustawy zmieniającej, mają zastosowanie do uzyskanych dochodów (poniesionej straty) od dnia 1 stycznia 2009 r.

I tak stosownie do art. 30e ust. 1 i 4 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, od dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c), podatek dochodowy wynosi 19% podstawy obliczenia podatku i jest płatny w terminie złożenia zeznania za rok podatkowy, w którym nastąpiło odpłatne zbycie. Podstawą obliczenia podatku, jest dochód stanowiący różnicę pomiędzy przychodem z odpłatnego zbycia udziału w nieruchomości lub praw określonym zgodnie z art. 19, a kosztami ustalonymi zgodnie z art. 22 ust. 6c i 6d, powiększoną o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1, dokonanych od zbywanych nieruchomości lub praw. Przy czym przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych oraz innych rzeczy, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8, jest wartość wyrażona w cenie określonej w umowie, pomniejszona o koszty odpłatnego zbycia (art. 19 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

Zgodnie z art. 22 ust. 6c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych koszty uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c), z zastrzeżeniem ust. 6d, stanowią udokumentowane koszty nabycia lub udokumentowane koszty wytworzenia, powiększone o udokumentowane nakłady, które zwiększyły wartość rzeczy i praw majątkowych, poczynione w czasie ich posiadania.

Stosownie natomiast do art. 22 ust. 6d ustawy za koszty uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c), nabytych w drodze spadku, darowizny lub w inny nieodpłatny sposób, uważa się udokumentowane nakłady, które zwiększyły wartość rzeczy i praw majątkowych, poczynione w czasie ich posiadania oraz kwotę zapłaconego podatku od spadków i darowizn w takiej części, w jakiej wartość zbywanej rzeczy lub prawa przyjęta do opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn odpowiada łącznej wartości rzeczy i praw majątkowych przyjętej do opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn.

Wysokość nakładów, o których mowa w ust. 6d, ustala się na podstawie faktur VAT w rozumieniu przepisów o podatku od towarów i usług oraz dokumentów stwierdzających poniesienie opłat administracyjnych (art. 22 ust. 6e ustawy).

Stosownie do powyższego należy stwierdzić, że ustawodawca uzależnił sposób ustalania kosztów uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia nieruchomości od sposobu nabycia zbywanej nieruchomości. Gdy nabycie nastąpiło odpłatnie zastosowanie znajdzie art. 22 ust. 6c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Natomiast w przypadku sprzedaży nieruchomości nabytej w drodze spadku, darowizny lub w inny nieodpłatny sposób, koszty uzyskania przychodu należy ustalić na podstawie art. 22 ust. 6d ww. ustawy.

Przenosząc powyższe wnioski na gruntu rozpatrywanej sprawy należy stwierdzić, że błędne jest stanowisko wnioskodawcy, jakoby w stosunku do przychodu uzyskanego przez niego z odpłatnego zbycia nieruchomości mógł na postawie art. 22 ust. 6c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych do kosztów uzyskania przychodów zaliczyć wartość nieruchomości zbytej w drodze zamiany, jako koszt nabycia skoro wnioskodawca nie nabył tej nieruchomości na podstawie umowy zmiany lecz na podstawie umowy rozszerzającej wspólność ustawową małżeńską. Wnioskodawca stał się zatem współwłaścicielem nieruchomości w sposób nieodpłatny. W związku z nabyciem prawa do nieruchomości na podstawie umowy majątkowej wnioskodawca nie poniósł żadnych kosztów.

W stosunku do przychodu przypadającego na wnioskodawcę uzyskanego ze sprzedaży nieruchomości, zastosowanie znajdzie art. 22 ust. 6d ww. ustawy, który reguluje zasady ustalania kosztów uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia m.in. nieruchomości nabytych w drodze spadku, darowizny lub w inny nieodpłatny sposób.

W myśl natomiast z art. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, z którego wynika, że ustawa ta reguluje opodatkowanie podatkiem dochodowym dochodów osób fizycznych - podatnikiem jest osoba fizyczna. Każdy więc z małżonków jest odrębnym podmiotem podatku. Zgodnie bowiem z art. 6 ust. 1 tejże ustawy - małżonkowie podlegają odrębnemu opodatkowaniu od osiąganych przez nich dochodów. Zasadą ustawową jest zatem, iż małżonkowie są podatnikami każdy z osobna a w szczególnych przypadkach ustawa zezwala na łączne opodatkowanie małżonków, nie powoduje to jednak, że małżonkowie stają się jednym podatnikiem, gdyż podatnikiem nadal pozostaje osoba fizyczna. Zatem rozpatrując kwestię opodatkowania podatkiem dochodowym przychodu z odpłatnego zbycia nieruchomości stanowiącej współwłasność obojga małżonków, istotne znaczenie ma okoliczność, że podatnikiem podatku dochodowego od osób fizycznych z tego tytułu jest odrębnie każdy z małżonków, a nie małżonkowie łącznie.

Zgodnie z art. 43 § 1 Kodeksu oboje małżonkowie mają równe udziały w majątku wspólnym.

Mając na uwadze powyższe, na podstawie umowy rozszerzającej wspólność ustawową nieruchomość została włączona do majątku wspólnego wnioskodawcy i jego małżonka. Zatem opodatkowaniu przez wnioskodawcę podlegać będzie połowa przychodu uzyskanego ze sprzedaży ww. nieruchomości w stosunku do którego koszty uzyskania przychodu należy ustalić na podstawie art. 22 ust. 6d ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ponieważ nabycie przez wnioskodawcę nieruchomości nastąpiło w sposób nieodpłatny, w drodze rozszerzenia wspólności majątkowej małżeńskiej. Co oznacza, że do kosztów tych wnioskodawca mógłby zaliczyć wyłącznie udokumentowane nakłady, które zwiększyły wartość nieruchomości w czasie jej posiadania, o ile wydatki takie poniósłby. Do kosztów tych nie zalicza się wartości nieruchomości zbytej w drodze zamiany.

Należy jednakże zauważyć, że w myśl art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wolne od podatku dochodowego są dochody z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, o których mowa w art. 30e, w wysokości, która odpowiada iloczynowi tego dochodu i udziału wydatków poniesionych na własne cele mieszkaniowe w przychodzie z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, jeżeli począwszy od dnia odpłatnego zbycia, nie później niż w okresie dwóch lat od końca roku podatkowego, w którym nastąpiło odpłatne zbycie, przychód uzyskany ze zbycia tej nieruchomości lub tego prawa majątkowego został wydatkowany na własne cele mieszkaniowe; udokumentowane wydatki poniesione na te cele uwzględnia się do wysokości przychodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych.

Cele mieszkaniowe i uwarunkowania, których sfinansowanie przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych uprawnia do skorzystania ze zwolnienia z opodatkowania, wymienione zostały w art. 21 ust. 25 w zw. z ust. 26, ust. 27, ust. 28, ust. 29 i ust. 30 cytowanej ustawy.

Stosownie natomiast do art. 30e ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2009 r., po zakończeniu roku podatkowego podatnik jest obowiązany w zeznaniu podatkowym, o którym mowa w art. 45 ust. 1a pkt 3 (PIT-39), wykazać:

Mając na uwadze powyższe, stwierdzić należy, iż w związku ze sprzedażą w dniu 30 października 2012 r. nieruchomości, którą wnioskodawca nabył w wyniku umowy rozszerzającej ustrój ustawowej wspólności majątkowej małżeńskiej w dniu 15 marca 2012 r., powstało u wnioskodawcy źródło przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatkowym od osób fizycznych. Dochód podlega opodatkowaniu 19% podatkiem dochodowym od osób fizycznych na zasadach określonych w art. 30e ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2009 r. Koszty uzyskania przychodu wnioskodawca winien ustalić na podstawie art. 22 ust. 6c ww. ustawy, ponieważ prawo współwłasności do sprzedanej nieruchomości nabył nieodpłatnie.

Uzyskany przez wnioskodawcę dochód może jednak korzystać ze zwolnienia określonego w art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, o ile zostanie przeznaczony na własne cele mieszkaniowe określone w ww. przepisie art. 21 ust. 25-30 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Stanowisko wnioskodawcy uznano za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-100 Gliwice po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.