IBPBII/2/415-1430/12/MMa

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że Pani stanowisko przedstawione we wniosku, który wpłynął do Organu w dniu 24 października 2012 r., uzupełnionym w dniach 31 grudnia 2012 r. i 2 stycznia 2013 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zwolnienia z opodatkowania przychodu uzyskanego ze sprzedaży lokalu mieszkalnego - jest prawidłowe.

W dniu 24 października 2012 r. wpłynął do Organu ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zwolnienia z opodatkowania przychodu uzyskanego ze sprzedaży lokalu mieszkalnego.

W związku ze stwierdzonymi brakami formalnymi, pismem z dnia 20 grudnia 2012 r. Znak: IBPBII/2/415-1430/12/MMa wezwano wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku. Uzupełnienia dokonano w dniach 31 grudnia 2012 r. i 2 stycznia 2013 r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca wraz z małżonkiem i córką w dniu 12 sierpnia 2010 r. nabył dom mieszkalny w #189; części, w całości sfinansowany kredytem bankowym zaciągniętym przez wnioskodawcę, jego małżonka oraz córkę i jej męża.

W lutym 2009 r. wnioskodawca ze współmałżonkiem wykupił mieszkanie wraz ze związanym z tym lokalem udziałem w częściach wspólnych budynku i prawie użytkowania wieczystego gruntu, które sprzedał w dniu 15 lutego 2011 r. za kwotę 105.000 zł.

Uzyskane ze sprzedaży lokalu mieszkalnego środki pieniężne małżonkowie przeznaczyli na:

* remont budynku mieszkalnego, udokumentowany fakturami VAT na kwotę 15.000 zł,

* spłatę kredytu zaciągniętego wraz z córką na sfinansowanie własnych potrzeb mieszkaniowych w wysokości 88.669,95 zł - spłaty dokonano ze wspólnego rachunku, który był wymagany przy uzyskaniu kredytu hipotecznego.

Ponadto dom jest w #189; części własnością wnioskodawcy i jego małżonka oraz córki wnioskodawcy i jej męża. Był to jedyny sposób uzyskania wspólnego kredytu hipotecznego na zakup ww. nieruchomości.

Spłaty kredytu dokonano ze wspólnego rachunku bankowego, który został uruchomiony na potrzeby pożyczki hipotecznej.

Po złożonej dyspozycji bank automatycznie dokonał spłaty ww. pożyczki w kwocie 88.669,95 zł.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy wnioskodawca spełnia warunki do skorzystania z tzw. ulgi mieszkaniowej.

Zdaniem wnioskodawcy, wolne od podatku dochodowego od osób fizycznych są dochody ze zbycia nieruchomości w 2011 r. w wysokości, która odpowiada iloczynowi tego dochodu i udziału wydatków poniesionych na własne cele mieszkaniowe w przychodzie z odpłatnego zbycia tj. 100.181,50 zł

Wnioskodawca wskazał, że przychód z odpłatnego zbycia lokalu mieszkalnego w 2011 r. wynosił 105.000,00 zł, koszty uzyskania przychodu 3.533,20 zł, w związku z czym dochód wyniósł 101.466,80 zł. Wydatki na cele mieszkaniowe stanowiły 103.669,95 zł a dochód podlegający zwolnieniu wynosił 100.181,50 zł. Zatem, zdaniem wnioskodawcy, do opodatkowania pozostaje dochód w kwocie 1.285,30 zł, po #189; przypadający każdemu z małżonków (po 642,65 zł).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c) ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.) źródłem przychodów jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

- jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.

Przepis art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy formułuje generalną zasadę, że sprzedaż nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości przed upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie rodzi obowiązek podatkowy w postaci zapłaty podatku dochodowego. Tym samym jeżeli odpłatne zbycie nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości nastąpiło po upływie 5 lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym miało miejsce nabycie lub wybudowanie - nie jest źródłem przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a tym samym przychód uzyskany ze sprzedaży w ogóle nie podlega opodatkowaniu.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że wnioskodawca wraz z małżonkiem w lutym 2009 r. wykupił mieszkanie, które następnie sprzedane zostało w dniu 15 lutego 2011 r. Środki uzyskane ze sprzedaży mieszkania małżonkowie przeznaczyli na remont budynku mieszkalnego oraz na spłatę kredytu hipotecznego, który został zaciągnięty na zakup tego budynku. Budynek mieszkalny został kupiony w dniu 12 sierpnia 2010 r. Współwłaścicielami ww. budynku na mocy umowy sprzedaży zostali w #189; części wnioskodawca z małżonkiem oraz w #189; części córka wnioskodawcy z mężem. Wnioskodawca wskazał również, że kredyt hipoteczny na zakup budynku mieszkalnego został zaciągnięty przez czterech współwłaścicieli tego budynku, tj. przez wnioskodawcę z małżonkiem oraz córkę wnioskodawcy z mężem. Kwestią budzącą wątpliwości wnioskodawcy jest możliwość skorzystania z tzw. ulgi mieszkaniowej.

W myśl art. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, z którego wynika, że ustawa ta reguluje opodatkowanie podatkiem dochodowym dochodów osób fizycznych - podatnikiem jest osoba fizyczna. Każdy więc z małżonków jest odrębnym podmiotem podatku. Zgodnie bowiem z art. 6 ust. 1 tejże ustawy - małżonkowie podlegają odrębnemu opodatkowaniu od osiąganych przez nich dochodów. Zasadą ustawową jest zatem, iż małżonkowie są podatnikami każdy z osobna a w szczególnych przypadkach ustawa zezwala na łączne opodatkowanie małżonków, nie powoduje to jednak, że małżonkowie stają się jednym podatnikiem, gdyż podatnikiem nadal pozostaje osoba fizyczna. Zatem rozpatrując kwestię zastosowania zwolnienia od podatku dochodowego przychodu z odpłatnego zbycia lokalu mieszkalnego stanowiącego współwłasność obojga małżonków, istotne znaczenie ma okoliczność, że podatnikiem podatku dochodowego od osób fizycznych z tego tytułu jest odrębnie każdy z małżonków, a nie małżonkowie łącznie.

W tym miejscu wskazać należy, że zgodnie z art. 31 § 1 ustawy z dnia 25 lutego 1964 r. - Kodeks rodzinny i opiekuńczy (Dz. U. Nr 9, poz. 59 z późn. zm.), z chwilą zawarcia małżeństwa między małżonkami z mocy prawa powstaje wspólność majątkowa (wspólność ustawowa) obejmująca przedmioty majątkowe nabyte w czasie jej trwania przez oboje małżonków lub przez jednego z nich (majątek wspólny). Przedmioty majątkowe nieobjęte wspólnością ustawową należą do majątku osobistego każdego z małżonków. Natomiast w myśl art. 43 § 1 Kodeksu oboje małżonkowie mają równe udziały w majątku wspólnym.

Mając na uwadze powyższe, wnioskodawca nabywając wspólnie z małżonkiem mieszkanie własnościowe nabył je do wspólności majątkowej. Zatem opodatkowaniu przez wnioskodawcę podlegać będzie połowa przychodu uzyskanego ze sprzedaży ww. mieszkania gdyż nabycia tego mieszkania dokonał wspólnie ze współmałżonkiem w równym udziale.

Z uwagi na fakt, że sprzedaży mieszkania wnioskodawca dokonał przed upływem pięciu lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym miało miejsce nabycie, sprzedaż tego mieszkania będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2009 r. Ustawą z dnia 6 listopada 2008 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 209, poz. 1316 z późn. zm.) zmieniono m.in. zasady opodatkowania przychodów z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Nowe zasady opodatkowania, zgodnie z art. 14 ustawy zmieniającej, mają zastosowanie do uzyskanych dochodów (poniesionej straty) od dnia 1 stycznia 2009 r.

I tak zgodnie z zapisem art. 30e ust. 1 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, od dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c) podatek dochodowy wynosi 19% podstawy jego obliczenia.

Stosownie do art. 30e ust. 2 ww. ustawy podstawą obliczenia podatku, jest dochód stanowiący różnicę pomiędzy przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw określonym zgodnie z art. 19, a kosztami ustalonymi zgodnie z art. 22 ust. 6c i 6d, powiększoną o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1, dokonanych od zbywanych nieruchomości lub praw.

Przy czym przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych oraz innych rzeczy, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8, jest ich wartość wyrażona w cenie określonej w umowie, pomniejszona o koszty odpłatnego zbycia. Jeżeli jednak cena, bez uzasadnionej przyczyny, znacznie odbiega od wartości rynkowej tych rzeczy lub praw, przychód ten określa organ podatkowy lub organ kontroli skarbowej w wysokości wartości rynkowej (art. 19 ust. 1 ww. ustawy).

Pojęcie kosztów odpłatnego zbycia (sprzedaży) nie zostało przez ustawodawcę zdefiniowane w ustawie, należy zatem stosować językowe rozumienie tego wyrażenia, zgodnie z którym za koszty sprzedaży nieruchomości lub praw majątkowych uważa się wszystkie wydatki poniesione przez sprzedającego, które są konieczne, aby transakcja sprzedaży mogła dojść do skutku (wszystkie niezbędne wydatki bezpośrednio związane z tą czynnością), np. koszty wyceny nieruchomości przez rzeczoznawcę majątkowego, prowizje pośredników w sprzedaży nieruchomości, koszty ogłoszeń w prasie związanych z zamiarem sprzedaży nieruchomości.

Stosownie natomiast do art. 22 ust. 6c ww. ustawy za koszty uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c, z zastrzeżeniem ust. 6d, stanowią udokumentowane koszty nabycia lub udokumentowane koszty wytworzenia, powiększone o udokumentowane nakłady, które zwiększyły wartość rzeczy i praw majątkowych, poczynione w czasie ich posiadania.

Zgodnie z art. 22 ust. 6e ww. ustawy wysokość nakładów, o których mowa w ust. 6c, ustala się na podstawie faktur VAT w rozumieniu przepisów o podatku od towarów i usług oraz dokumentów stwierdzających poniesienie opłat administracyjnych.

Uzyskany dochód z odpłatnego zbycia będzie zatem opodatkowany 19% podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Podstawą obliczenia podatku dochodowego z tytułu odpłatnego zbycia udziału w nieruchomości będzie dochód stanowiący różnicę pomiędzy przychodem z odpłatnego zbycia udziału w nieruchomości, tj. jego wartością rynkową na dzień zbycia, a kosztami, o których mowa w art. 22 ust. 6c ww. ustawy.

Jednakże stosownie do treści art. 21 ust. 1 pkt 131 ww. ustawy wolne od podatku dochodowego są dochody z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, o których mowa w art. 30e, w wysokości, która odpowiada iloczynowi tego dochodu i udziału wydatków poniesionych na własne cele mieszkaniowe w przychodzie z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, jeżeli począwszy od dnia odpłatnego zbycia, nie później niż w okresie dwóch lat od końca roku podatkowego, w którym nastąpiło odpłatne zbycie, przychód uzyskany ze zbycia tej nieruchomości lub tego prawa majątkowego został wydatkowany na własne cele mieszkaniowe; udokumentowane wydatki poniesione na te cele uwzględnia się do wysokości przychodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych.

Zgodnie z art. 30e ust. 4 ww. ustawy po zakończeniu roku podatkowego podatnik jest obowiązany w zeznaniu podatkowym, o którym mowa w art. 45 ust. 1a pkt 3 (PIT-39), wykazać:

Natomiast w przypadku niewypełnienia warunków określonych w art. 21 ust. 1 pkt 131 podatnik jest obowiązany do złożenia korekty zeznania, o którym mowa w art. 45 ust. 1a pkt 3, i do zapłaty podatku wraz z odsetkami za zwłokę; odsetki nalicza się od następnego dnia po upływie terminu płatności, o którym mowa w art. 45 ust. 4 pkt 4, do dnia zapłaty podatku włącznie (art. 30e ust. 7 ww. ustawy).

Dochód zwolniony oblicza się według następującego wzoru:

dochód zwolniony = D x (W/P)

gdzie:

D - dochód z odpłatnego zbycia,

W - wydatki na cele mieszkaniowe,

P - przychód z odpłatnego zbycia.

W sytuacji gdy przychód z odpłatnego zbycia zostanie w całości przeznaczony na cele mieszkaniowe, to wówczas uzyskany z tego tytułu dochód będzie w całości korzystał ze zwolnienia od podatku dochodowego.

Stosownie do art. 21 ust. 25 pkt 1 i 2 ww. ustawy, za wydatki poniesione na cele, o których mowa w ust. 1 pkt 131, uważa się:

- w banku lub w spółdzielczej kasie oszczędnościowo-kredytowej, mających siedzibę w państwie członkowskim Unii Europejskiej lub w innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego albo w Konfederacji Szwajcarskiej, z zastrzeżeniem ust. 29 i 30.

Na podstawie art. 21 ust. 26 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przez własny budynek, lokal lub pomieszczenie, o których mowa w ust. 25 pkt 1 lit. d i e), rozumie się budynek, lokal lub pomieszczenie stanowiące własność lub współwłasność podatnika lub do którego podatnikowi przysługuje spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, prawo do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udział w takich prawach.

Natomiast stosownie do art. 21 ust. 28 ww. ustawy za wydatki, o których mowa w ust. 25, nie uważa się wydatków poniesionych na:

- przeznaczonych na cele rekreacyjne.

Dodatkowo ustawodawca w art. 21 ust. 29 ww. ustawy wskazuje, iż w przypadku gdy kredyt (pożyczka), o którym mowa w ust. 25 pkt 2 lit. a)-c), stanowi część kredytu (pożyczki) przeznaczonego na spłatę również innych niż wymienione w tych przepisach zobowiązań kredytowych (pożyczkowych) podatnika, za wydatki poniesione na cele, o których mowa w ust. 1 pkt 131, uważa się wydatki przypadające na spłatę kredytu (pożyczki) określonego w ust. 25 pkt 2 lit. a)-c) oraz zapłacone odsetki od tej części kredytu (pożyczki), która proporcjonalnie przypada na spłatę kredytu (pożyczki), o których mowa w ust. 25 pkt 2 lit. a)-c).

Należy również wskazać, iż przepis ust. 1 pkt 131 nie ma zastosowania do tej części wydatków, o których mowa w ust. 25 pkt 2, które podatnik uwzględnił korzystając z ulg podatkowych, w rozumieniu Ordynacji podatkowej, przy opodatkowaniu podatkiem dochodowym oraz do tej części wydatków, o których mowa w ust. 25 pkt 2, którymi sfinansowane zostały wydatki określone w ust. 25 pkt 1, uwzględnione przez podatnika korzystającego z ulg podatkowych, w rozumieniu Ordynacji podatkowej, przy opodatkowaniu podatkiem dochodowym (art. 21 ust. 30). Innymi słowy, przepis ten zapobiega sytuacji, kiedy podatnik dwukrotnie odliczałby ten sam wydatek - raz jako poniesiony np. na zakup budynku, za drugim zaś razem jako wydatek na spłatę kredytu, który finansowałby ten właśnie zakup. W przepisie tym ustanowiono zatem zakaz dwukrotnego odliczania i korzystania z ulg w odniesieniu do tych samych wydatków.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że wnioskodawca środki uzyskane ze sprzedaży mieszkania przeznaczył na remont budynku mieszkalnego oraz na spłatę kredytu hipotecznego zaciągniętego na zakup budynku mieszkalnego, którego współwłaścicielem w #189; są razem z małżonkiem i w którym zamieszkuje wspólnie z małżonkiem, córką i jej mężem. Kredytobiorcami ww. kredytu byli wszyscy ww. współwłaściciele nabytego budynku mieszkalnego.

W tym miejscu zwrócić należy uwagę na treść art. 21 ust. 25 pkt 2 ustawy, który mówi, że wydatkiem poniesionym na cel mieszkaniowy może być spłata kredytu oraz odsetek od kredytu zaciągniętego przez podatnika przed dniem uzyskania przychodu z odpłatnego zbycia na cel określony w pkt 1, a więc m.in. na zakup budynku mieszkalnego, jego części lub udziału w takim budynku. Z wykładni językowej przedstawionych wyżej przepisów, a w szczególności z zawartego w art. 21 ust. 1 pkt 131 ww. ustawy sformułowania: " (...) wolne od podatku dochodowego są dochody z odpłatnego zbycia nieruchomości (...), jeżeli począwszy od dnia odpłatnego zbycia, nie później niż w okresie dwóch lat od końca roku podatkowego, w którym nastąpiło odpłatne zbycie, przychód uzyskany ze zbycia tej nieruchomości lub tego prawa majątkowego został wydatkowany na własne cele mieszkaniowe (...)" wynika, iż podstawową okolicznością decydującą o stosowaniu powyższego zwolnienia jest przeznaczenie przychodów uzyskanych ze sprzedaży nieruchomości lub praw majątkowych na cele mieszkaniowe. Innymi słowy ważny jest moment uzyskania przychodu i poniesienia wydatku. Środki przeznaczone na ww. cele mieszkaniowe czyli m.in. na spłatę kredytu muszą bezwzględnie pochodzić ze sprzedaży mieszkania własnościowego nabytego w lutym 2009 r. Istotne jest również, aby spłacany kredyt zaciągnięty był przed dniem uzyskania przychodu ze sprzedaży nieruchomości i aby kredyt ten zaciągnięty był przez osobę, która uzyskuje przychód ze sprzedaży. Przedmiotowe zwolnienie nie może więc obejmować tej części kredytu, którą wnioskodawca ewentualnie spłaciłby przed zbyciem mieszkania własnościowego. Przepis art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy jasno wskazuje, że wydatkowanie przychodów z odpłatnego zbycia ma nastąpić począwszy od dnia odpłatnego zbycia. Jest to zatem pierwszy dzień z okresu jaki ustawodawca dał podatnikowi na wydatkowanie przychodów z odpłatnego zbycia celem skorzystania ze zwolnienia. Kredyt spłacony przed datą odpłatnego zbycia nie jest wydatkiem na cele mieszkaniowe.

Powoływany art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy stanowi także, że przychód ze sprzedaży ma zostać wydatkowany na własne cele mieszkaniowe. To oznacza, że w nabytym budynku mieszkalnym podatnik ma zaspokajać własne potrzeby mieszkaniowe, a nie potrzeby mieszkaniowe innych osób. Wnioskodawca nie musi się przy tym legitymować posiadanym zameldowaniem, gdyż nie wymaga tego przepis, będzie musiał w razie kontroli organów podatkowych wykazać jednak, że w nabytym w dniu 12 sierpnia 2010 r. domu mieszkalnym faktycznie realizuje swoje własne potrzeby mieszkaniowe.

Wyjaśnić również należy, że realizując własne cele mieszkaniowe wnioskodawca może dokonać spłaty kredytu jedynie w takiej części jaka proporcjonalnie odpowiada jego udziałowi w budynku mieszkalnym nabytemu wspólnie z małżonkiem, czyli #188; (tekst jedn.: #189; z #189;). Zauważyć bowiem należy, że w przedmiotowej sprawie do spłaty kredytu wnioskodawca i jego małżonek zobowiązani są w takim samym stopniu jak pozostali dwaj kredytobiorcy tj. córka z zięciem. Zaciągnięty przez wnioskodawcę i jego małżonka oraz pozostałych dwóch kredytobiorców kredyt służył bowiem nabyciu budynku mieszkalnego przez każdego z nich, czyli przez oba małżeństwa. Tym samym oczywistym jest, że celem zaciągniętego kredytu nie było tylko nabycie udziału przez wnioskodawcę i jego małżonka, ale również nabycie udziału przez jego córkę i jej męża. W chwili zaciągania kredytu był on zatem zaciągany na realizację również cudzych potrzeb mieszkaniowych a nie tylko potrzeb mieszkaniowych wnioskodawcy i jego małżonka. Tym samym cel mieszkaniowy realizowany poprzez spłatę kredytu - w rozumieniu podatku dochodowego od osób fizycznych - zostanie spełniony jedynie w odniesieniu do kwoty wydatkowanej na spłatę kredytu zaciągniętego przez wnioskodawcę i jego małżonka, na nabycie udziału w budynku mieszkalnym do wspólności majątkowej, w takiej części, jaka proporcjonalnie odpowiada udziałowi wnioskodawcy i jego małżonka w budynku mieszkalnym zakupionym razem z córką i jej mężem. Zważywszy na fakt, że budynek mieszkalny wnioskodawca nabył ze swoją małżonką w #189; części a pozostałą #189; część nabyła jego córka ze swoim mężem, stwierdzić należy, mając na uwadze, iż nabycia udziału wnioskodawca dokonał w ramach wspólności majątkowej małżeńskiej, że udział wnioskodawcy w przychodzie z odpłatnego zbycia lokalu mieszkalnego jaki będzie musiał wykazać wynosi #188;. Skoro tak, to wziąwszy pod uwagę, że tylko połowa kredytu finansowała nabycie budynku w udziale jaki zakupił wnioskodawca z małżonkiem, to tylko #188; tego kredytu stanowi dla wnioskodawcy kredyt w rozumieniu art. 21 ust. 25 pkt 2 lit. a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Spłacając kredyt ponad posiadany przez siebie udział wnioskodawca i jego małżonek spłaciłby bowiem zobowiązanie kredytowe nie tylko swoje własne, ale również córki i jej męża a więc zobowiązanie zaciągnięte na nabycie nie tylko własnego udziału w budynku mieszkalnym, ale i zaciągnięte na nabycie cudzych udziałów w nieruchomości. Warunkiem natomiast zwolnienia jest realizowanie własnych celów mieszkaniowych przez podatnika. Innymi słowy, w przypadku nabycia udziału w budynku mieszkalnym i przy zaciągnięciu równocześnie kredytu na ten zakup - w przypadku realizacji własnego celu mieszkaniowego - podatnik może odliczyć maksymalnie tę część zobowiązania kredytowego, czyli tę część, która przypadłaby na nabycie przez niego udziału na własność. Spłata kredytu w pozostałej części jest równoznaczna ze spłatą kredytu zaciągniętego przez inne osoby na realizację przez te osoby ich celów mieszkaniowych polegających na nabyciu przez nie udziałów w nieruchomości.

W podobny sposób należy rozliczyć, wydatki poniesione przez wnioskodawcę na remont budynku mieszkalnego udokumentowane fakturami VAT, które będą podlegały zwolnieniu na mocy art. 21 ust. 1 pkt 131 lit. d ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Podsumowując, dochód ze sprzedaży w dniu 15 lutego 2011 r. przypadający na udział #189; w lokalu mieszkalnym podlega opodatkowaniu na zasadach art. 30e ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ale dochód ten korzystać może ze zwolnienia z opodatkowania o jakim mowa w art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy w kwocie jaką wnioskodawca wydatkował na własne cele mieszkaniowe tj. na remont budynku mieszkalnego oraz na spłatę kredytu zaciągniętego na zakup ww. budynku mieszkalnym proporcjonalnie do udziału jaki wnioskodawca posiada w budynku. Wnioskodawca powinien sam ustalić, czy sposób dokonania przez niego zawartych we wniosku wyliczeń odpowiada powyższym regułom.

Mając na uwadze powyższe stanowisko wnioskodawcy, iż może skorzystać z tzw. ulgi mieszkaniowej, należało uznać za prawidłowe.

Ponadto należy podkreślić, że Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach jest organem upoważnionym przez Ministra Finansów jedynie do wydawania pisemnych interpretacji przepisów prawa podatkowego, nie posiada kompetencji organów podatkowych do sprawdzania prawidłowości wyliczenia, którego dokonał wnioskodawca w przedmiotowym wniosku. Wyliczenie podstawy opodatkowania jest elementem postępowania podatkowego, do prowadzenia którego nie jest uprawniony Minister Finansów ani działający w jego imieniu dyrektor właściwej izby skarbowej. W związku z powyższym wydając interpretacje w trybie przepisu art. 14b § 1 ustawy - Ordynacja podatkowa tut. Organ nie dokonał wyliczenia kwoty dochodu podlegającego opodatkowaniu jak również nie sprawdził poprawności wyliczenia dokonanego przez wnioskodawcę. W związku z tym Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach nie ustosunkował się do przedstawionych przez wnioskodawcę obliczeń. Odniósł się natomiast do sposobu (mechanizmu) obliczenia dochodu podlegającego zwolnieniu z opodatkowania z tytułu sprzedaży nieruchomości. Zgodnie bowiem z zasadą samoopodatkowania, obowiązującą w polskim systemie podatkowym, to na podatniku spoczywa obowiązek dokonania oceny własnej sytuacji prawnopodatkowej, a po jej dokonaniu zachowania się zgodnie z przepisami prawa podatkowego, bowiem prawidłowość takiego wyliczenia podlega weryfikacji przez organ podatkowy.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-100 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.