IBPBII/2/415-141/12/ŁCz - Spłata kredytu refinansowego.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) po ponownym rozpatrzeniu, w związku z wyrokiem Naczelnego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 18 stycznia 2012 r. sygn. akt II FSK 684/10 oraz z prawomocnym wyrokiem Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Kielcach z dnia 22 grudnia 2009 r. sygn. akt I SA/Ke 515/09, wniosku z dnia 8 kwietnia 2009 r. (data wpływu do Organu 14 kwietnia 2009 r.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że Pani stanowisko przedstawione w ww. wniosku o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie sposobu opodatkowania przychodu ze sprzedaży lokalu mieszkalnego - jest prawidłowe.

W dniu 14 kwietnia 2009 r. wpłynął do Organu ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie sposobu opodatkowania przychodu ze sprzedaży lokalu mieszkalnego.

W dniu 30 czerwca 2009 r. Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działający w imieniu Ministra Finansów wydał indywidualną interpretację Znak: IBPB II/2/415-427/09/JT, w której uznał stanowisko wnioskodawczyni za nieprawidłowe stwierdzając, że nie korzysta ze zwolnienia od podatku dochodowego przychód ze zbycia mieszkania przeznaczony na spłatę kredytu przeznaczonego na spłatę kredytu zaciągniętego na cele mieszkaniowe, jako że kredyt refinansowy nie spełnia wymogów zwolnienia z podatku dochodowego od osób fizycznych zawartych w art. 21 ust. 1 pkt 32 lit. e) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu do 31 grudnia 2006 r.

Pismem z dnia 28 lipca 2009 r. (data wpływu do tut. Biura 5 września 2009 r.) wniesiono wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, na które udzielono odpowiedzi pismem z dnia 3 września 2009 r. Znak: IBPB II/2/415W-67/09/JT odmawiając zmiany ww. indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego. Odpowiedź na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa skutecznie doręczono w dniu 10 września 2009 r.

Pismem z dnia 9 października 2009 r. (data wpływu do tut. Biura - 14 października 2009 r.) wniesiono skargę na ww. interpretację indywidualną.

Pismem z dnia 13 listopada 2009 r. Znak: IBPB II/2/4160-52/09/ŁCz, IBRP/007-328/09 Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów udzielił odpowiedzi na skargę przesyłając ją wraz z aktami sprawy do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Kielcach.

W wyniku rozpatrzenia skargi Wojewódzki Sąd Administracyjny w Kielcach wyrokiem z dnia 22 grudnia 2009 r. sygn. akt I SA/Ke 515/09 uchylił zaskarżoną interpretację.

Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając z upoważnienia Ministra Finansów złożył skargę kasacyjną od ww. wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Kielcach. Naczelny Sąd Administracyjny w Warszawie wyrokiem z dnia 18 stycznia 2012 r. sygn. akt II FSK 684/10 oddalił skargę kasacyjną. Prawomocny wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Kielcach wraz z aktami sprawy wpłynął do tut. Biura w dniu 31 stycznia 2012 r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawczyni w dniu 17 sierpnia 2005 r. nabyła wraz z mężem mieszkanie.

W dniu 19 września 2007 r. małżonkowie mieszkanie to sprzedali a uzyskanymi w ten sposób pieniędzmi w dniu 27 września 2007 r. spłacili kredyt zaciągnięty w Banku. Kredyt ten zaciągnięty był na spłatę kredytu zaciągniętego na cele mieszkaniowe w innym banku. W uproszczeniu kredyt na cele mieszkaniowe został "przeniesiony" z innego banku.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy w zaistniałym stanie faktycznym przychód uzyskany ze sprzedaży mieszkania jest wolny od podatku dochodowego.

Zdaniem wnioskodawczyni, zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy z dnia 16 listopada 2006 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz zmianie niektórych innych ustaw do przychodu z odpłatnego zbycia nieruchomości nabytych do dnia 31 grudnia 2006 r. stosuje się zwolnienie zawarte w art. 21 ust. 1 pkt 32 lit. e) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu sprzed 1 stycznia 2007 r. Stan faktyczny przedstawiony we wniosku dotyczy właśnie takiej sytuacji.

Zgodnie z tym przepisem przychody są zwolnione z podatku, jeżeli przeznaczy się je - nie później niż w okresie dwóch lat od dnia sprzedaży na spłatę kredytu lub pożyczki a także odsetek od kredytu lub pożyczki zaciągniętych na cele, o których mowa w lit. a) w banku lub w spółdzielczej kasie oszczędnościowo-kredytowej, mających siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, w tym również na spłatę kredytu lub pożyczki oraz odsetek od tego kredytu lub pożyczki zaciągniętych przed dniem uzyskania tych przychodów.

Litera a) tego punktu określa cele mieszkaniowe, na które powinna być zaciągnięta pożyczka lub kredyt, by ich spłata powodowała zwolnienie przychodu z podatku dochodowego. Powszechnie uznaną luką w tym przepisie było jednak to, że wg ówczesnej interpretacji Naczelników Urzędów Skarbowych nie pozwalał on na spłatę kredytu "przeniesionego" pomiędzy bankami tj. zaciągniętego w celu spłacenia innego kredytu zaciągniętego na cele określone w lit. a) przedmiotowego przepisu. Interpretacja taka nie wynikała jednak wprost z ustawy, lecz była jedynie sposobem wykładni dokonywanym przez Naczelników Urzędów Skarbowych.

Obecnie ustawodawca wprost określił swoje intencje i doprecyzował te przepisy, usuwając ww. lukę, która nie pozwalała skorzystać ze zwolnienia jeżeli przeniosło się kredyt pomiędzy bankami.

W dzisiejszym brzmieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych art. 21 ust. 25 pkt 2 lit. b) wprost jest stwierdzone, że zwolnienie przysługuje również w wypadku spłacania kredytu zaciągniętego na spłatę kredytu przeznaczonego na cele mieszkaniowe.

W świetle tak oczywistej wykładni autentycznej dokonanej przez ustawodawcę trzeba uznać, że również w ustawie w brzmieniu sprzed dnia 1 stycznia 2007 r. zwolnieniu od podatku dochodowego podlegały przychody przeznaczone na spłatę kredytu zaciągniętego na spłatę innego kredytu zaciągniętego na cele mieszkaniowe. Inna interpretacja ówczesnego brzmienia ustawy jest nieracjonalna, zwłaszcza w świetle obecnego brzmienia tych norm - zastosować tu można tylko wykładnię celowościową.

W związku z powyższym należy uznać, że przychód osiągnięty ze sprzedaży mieszkania w dniu 19 września 2007 r. opisany w stanie faktycznym podlega zwolnieniu z podatku dochodowego na mocy art. 21 ust. 1 pkt 32 lit. e) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu sprzed 1 stycznia 2007 r. interpretowanego w świetle ostatnich zmian legislacyjnych.

W indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego z dnia 30 czerwca 2009 r. Znak: IBPB II/2/415-427/09/JT Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów uznał stanowisko wnioskodawczyni za nieprawidłowe stwierdzając, że uzyskany przychód ze sprzedaży przedmiotowego mieszkania, którym spłacony został kredyt refinansowy zaciągnięty w Banku nie podlega zwolnieniu od opodatkowania zryczałtowanym podatkiem dochodowym, albowiem spłata kredytu refinansowego zaciągniętego na spłatę kredytu mieszkaniowego nie spełnia wymogów art. 21 ust. 1 pkt 32 lit. e) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu przed 1 stycznia 2007 r.

Wnioskodawca zaskarżył, po uprzednim wezwaniu do usunięcia naruszenia prawa, ww. interpretację indywidualną do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Kielcach zarzucając, iż jest ona niezgodna z prawem.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Kielcach prawomocnym wyrokiem z dnia 22 grudnia 2009 r. sygn. akt I SA/Ke 515/09 uchylił ww. interpretację indywidualną Ministra Finansów z dnia 6 lutego 2009 r.

Podejmując rozstrzygnięcie Sąd stwierdził, że w przedstawionym stanie faktycznym istotą sporu pomiędzy stronami jest rozstrzygnięcie, czy wolne od podatku dochodowego są przychody uzyskane ze sprzedaży nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.) w części wydatkowanej nie później niż w okresie 2 lat od dnia sprzedaży na spłatę kredytu refinansowego zaciągniętego na spłatę poprzednio zaciągniętego kredytu na cele mieszkaniowe.

Sąd zauważył, że zdaniem organu art. 21 ust. 1 pkt 32 lit. e) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie pozwala na zwolnienie od opodatkowania przychodów przeznaczonych na spłatę kredytu udzielonego na spłatę innego kredytu albowiem zgodnie z treścią tego przepisu kredyt na którego spłatę został przeznaczony przychód z odpłatnego zbycia nieruchomości, musi być kredytem zaciągniętym ściśle na cele mieszkaniowe. Skoro skarżąca i jej mąż zaciągnęli sporny kredyt na spłatę innego kredytu mieszkaniowego to nie można uznać, że przychód przeznaczyli na spłatę kredytu zaciągniętego na cele mieszkaniowe.

Skarżąca wyraziła natomiast stanowisko, że skoro kredyt refinansowy zaciągnięty był na spłatę kredytu mieszkaniowego to jego spłata jest związana z celem mieszkaniowym o jakim mowa w art. 21 ust. 1 pkt 32 lit. e) ustawy dochodowej. Oznacza to, w ocenie skarżącej, że przychód osiągnięty ze sprzedaży mieszkania podlega zwolnieniu z podatku dochodowego na mocy art. 21 ust. 1 pkt 32 lit. e) ww. ustawy.

Zdaniem Sądu to skarżąca dokonała prawidłowej wykładni przepisów prawa materialnego wymienionych w skardze.

Istotą sporu jest zatem wykładnia przepisu prawa materialnego jakim jest art. 21 ust. 1 pkt 32 lit. e) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Dokonując wykładni tego przepisu - w opinii Sądu - należy podkreślić, iż zwolnienia przychodów (dochodów) od podatku dochodowego od osób fizycznych są wyjątkami od zasady ogólnej. Oznacza to, że ich wykładni należy dokonywać ściśle to jest ani ścieśniająco ani rozszerzająco, z zachowaniem wypracowanych przez doktrynę i orzecznictwo reguł. Pierwszym etapem egzegezy tekstu normatywnego jest wykładnia językowa (patrz orzeczenia NSA sygn. akt FSA 2700, publ. ONSA 2001, nr 2 poz. 49 czy SN sygn. akt III CZP 24/96, publ. POP 1997, nr 1 poz. 2). Dokonana w tym kontekście analiza spornego przepisu wskazuje, że ustawodawca nie określił precyzyjnie kategorii kredytów i pożyczek, których spłata ze środków uzyskanych ze sprzedaży nieruchomości w warunkach przepisu 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych byłaby związana ze zwolnieniem podatkowym określonym w tymże przepisie. Oznacza to, że kredytem takim może być również kredyt refinansowy pod warunkiem wykorzystania go na cele mieszkaniowe. Dokonując z kolei wykładni niespornego językowo pojęcia celu mieszkaniowego należy skorzystać z wykładni funkcjonalnej. W tym zakresie odwołać się należy do orzeczenia WSA w Łodzi z dnia 6 marca 2009 r. sygn. akt I SA/Łd 1247/08 (Lex nr 491950). W orzeczeniu tym wskazano, że "U podstaw zwolnienia wynikającego z treści art. 21 ust. 1 pkt 32 lit. a) i e) ustawy z 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych legło założenie, że nie powinny być opodatkowane środki wydane bezpośrednio na realizację nowego celu mieszkaniowego. Chodziło bowiem o wsparcie budownictwa mieszkaniowego. Należy jednak wskazać, iż nowy cel mieszkaniowy należy rozumieć szeroko."

Podzielając ten pogląd wskazać trzeba, zdaniem Sądu, że kredyt refinansowy pobrany na spłatę innego mniej korzystnego kredytu mieszkaniowego będzie w tym kontekście kredytem pobranym na rozumiany szeroko cel mieszkaniowy. Skarżąca chcąca zmniejszyć swe wynikające z pobranego kredytu mieszkaniowego obciążenie względem banku nie może ponosić z tego tytułu ujemnych dla siebie konsekwencji podatkowych. Kredyt refinansowy, korzystniejszy w spłacie, przynajmniej zdaniem skarżącej, nie traci swojego pierwotnego celu jakim było finansowanie zakupu mieszkania. Skoro zatem kredyt ten przeznaczony był jak wskazano wyżej na cele mieszkaniowe to przeznaczone na jego spłatę przychody ze sprzedaży mieszkania mieszczą się w dyspozycji art. 21 ust. 1 pkt 32 lit. e) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Podobne stanowisko zaprezentował Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w orzeczeniu z dnia 14 grudnia 2007 r. sygn. akt III SA/Wa 1818/07 (Lex nr 466037).

Mając na uwadze powyższe, Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza co następuje.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2012 r., poz. 361 z późń zm.) źródłem przychodów jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

Zatem w świetle powołanych powyżej przepisów prawa należy stwierdzić, że do odpłatnego zbycia lokalu mieszkalnego w przedmiotowej sprawie zastosowanie będą miały przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2006 r.

Zgodnie z art. 28 ust. 1 i ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 grudnia 2006 r., przychodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) nie łączy się z przychodami (dochodami) z innych źródeł. Podatek od dochodu uzyskanego z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c) ustala się w formie ryczałtu w wysokości 10% uzyskanego przychodu. Podatek ten jest płatny bez wezwania w terminie 14 dni od dnia dokonania odpłatnego zbycia na rachunek urzędu skarbowego, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania podatnika.

Zasada, o której mowa w ust. 2, nie ma zastosowania do podatników dokonujących sprzedaży nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c), którzy w terminie 14 dni od dnia dokonania tej sprzedaży złożą oświadczenie, że przychód uzyskany ze sprzedaży przeznaczą na cele określone w art. 21 ust. 1 pkt 32 lit. a) lub lit. e) (art. 28 ust. 2a ww. ustawy).

Zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 32 lit. a) i e) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w brzmieniu przed 1 stycznia 2007 r. wolne od podatku dochodowego są przychody uzyskane ze sprzedaży nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c), z zastrzeżeniem ust. 2 i 2a w części wydatkowanej nie później niż w okresie dwóch lat od dnia sprzedaży:

* na nabycie na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej budynku mieszkalnego, jego części lub udziału w takim budynku, lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość lub udziału w takim lokalu, a także na nabycie gruntu lub udziału w gruncie albo prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, związanych z tym budynkiem lub lokalem,

* na nabycie na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub udziału w takim prawie, prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udziału w takim prawie,

* na nabycie na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej gruntu lub udziału w gruncie, prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie przeznaczonych pod budowę budynku mieszkalnego, w tym również gruntu lub udziału w gruncie albo prawa wieczystego użytkowania gruntu lub udziału w takim prawie z rozpoczętą budową budynku mieszkalnego,

* na budowę, rozbudowę, nadbudowę, przebudowę, remont lub modernizację własnego budynku mieszkalnego, jego części lub własnego lokalu mieszkalnego, położonych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej,

* na rozbudowę, nadbudowę, przebudowę lub adaptację - na cele mieszkalne - własnego budynku niemieszkalnego, jego części, własnego lokalu niemieszkalnego lub własnego pomieszczenia niemieszkalnego, położonych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

* na spłatę kredytu lub pożyczki, a także odsetek od kredytu lub pożyczki zaciągniętych na cele, o których mowa w lit. a), w banku lub w spółdzielczej kasie oszczędnościowo-kredytowej, mających siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, w tym również na spłatę kredytu lub pożyczki oraz odsetek od tego kredytu lub pożyczki zaciągniętych przed dniem uzyskania tych przychodów.

Wyliczenie zawartych w ww. przepisie wydatków mieszkaniowych, których realizacja powoduje zwolnienie z opodatkowania przychodu ze sprzedaży nieruchomości ma charakter wyczerpujący, a nie przykładowy.

W myśl art. 21 ust. 2 pkt 2 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przepisy art. 21 ust. 1 pkt 32 ustawy nie mają zastosowania, jeżeli przychód ze sprzedaży jest wydatkowany na nabycie gruntu lub udziału w gruncie, prawa wieczystego użytkowania gruntu lub udziału w takim prawie, budynku, jego części lub udziału w budynku, a także na budowę, rozbudowę, nadbudowę, przebudowę, modernizację, adaptację lub remont budynku albo jego części - przeznaczonych na cele rekreacyjne.

Jeżeli nie zostaną spełnione warunki, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 32 lit. a) lub lit. e), podatek jest płatny najpóźniej następnego dnia po upływie terminów określonych w tym przepisie wraz z odsetkami naliczanymi:

W terminie płatności podatku podatnik jest obowiązany złożyć deklarację według ustalonego wzoru (art. 28 ust. 4 ww. ustawy).

Jak wynika z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego:

* w dniu 17 sierpnia 2005 r. wnioskodawczyni wraz z mężem nabyła mieszkanie,

* w dniu 19 września 2007 r. małżonkowie sprzedali powyższe mieszkanie i z uzyskanej kwoty spłacili kredyt, zaciągnięty na spłatę kredytu mieszkaniowego (kredyt refinansowy).

Odnosząc przedstawione powyżej uregulowania prawne na grunt rozpatrywanej sprawy stwierdzić należy, iż podstawową okolicznością decydującą o zastosowaniu zwolnień wynikających z powołanego wyżej art. 21 ust. 1 pkt 32 lit. a) i e) ustawy o podatku dochodowym - w brzmieniu obowiązującym przed 1 stycznia 2007 r. - jest fakt wydatkowania (nie później niż w okresie dwóch lat od dnia sprzedaży) przychodu ze sprzedaży nieruchomości na wskazane w ustawie cele mieszkaniowe czyli m.in. na spłatę kredytu (lub pożyczki) zaciągniętego na cele mieszkaniowe.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że ze środków uzyskanych ze sprzedaży mieszkania został spłacony kredyt zaciągnięty na spłatę kredytu zaciągniętego na cele mieszkaniowe.

Przepis art. 21 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w literze "e" punktu 32 zawiera wprost stwierdzenie, że spłata kredytu, pożyczki <...> zaciągniętej na cele, o których mowa w literze "a" korzysta ze zwolnienia. Stwierdzić należy, że cytowany wyżej przepis w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2006 r. stanowi kompletną regulację przedmiotowego zwolnienia. Ustawodawca nie klasyfikuje w nim kredytów ani pożyczek. Zauważyć należy, że standardem interpretacyjnym jest wykładania aktów prawnych jako całości czyli uwzględnienia przy wykładni całości treści aktu prawnego w ten sposób, aby żaden fragment tekstu prawnego nie był zbędny. Pojęcie kredytu określonego w przepisie art. 21 ust. 1 pkt 32 lit. e) nie jest ograniczony żadnym dodatkowym wyróżnikiem. Wykładnia językowa pozwala zatem na przyjęcie, że przepis ten dotyczy każdego kredytu, który został przeznaczony na cele określone w literze "a" punktu 32.

Podkreślić należy, że ustawodawca w przytoczonym wyżej przepisie nie określił precyzyjnie kategorii kredytów i pożyczek, których spłata ze środków uzyskanych ze sprzedaży nieruchomości w warunkach przepisu art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych byłaby związana ze zwolnieniem podatkowym. Oznacza to, że kredytem takim może być również kredyt refinansowy pod warunkiem wykorzystania go na cele mieszkaniowe. Tym samym kredyt refinansowy pobrany na spłatę innego mniej korzystnego kredytu mieszkaniowego będzie w tym kontekście kredytem pobranym na rozumiany szeroko cel mieszkaniowy. Skutkiem tego przychody ze sprzedaży mieszkania przeznaczone na spłatę kredytu refinansowego mieszczą się w dyspozycji art. 21 ust. 1 pkt 32 lit. e) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Tym samym stanowisko wnioskodawczyni należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Kielcach, ul. Prosta 10, 25-366 Kielce po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.