IBPBII/2/415-1357/11/JG

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że Pana stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 18 listopada 2011 r. (data wpływu do tut. Biura 2 grudnia 2011 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży budynku mieszkalnego wybudowanego na gruncie oddanym w użytkowanie wieczyste, które następnie przekształcono w prawo własności - jest prawidłowe.

W dniu 2 grudnia 2011 r. do tut. Biura wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży budynku mieszkalnego wybudowanego na gruncie oddanym w użytkowanie wieczyste, które następnie przekształcono w prawo własności.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca jest krajową osobą fizyczną opodatkowaną progresywnie, według skali podatkowej. Nie prowadzi i nie prowadził działalności gospodarczej. Nie jest też podatnikiem podatku VAT. Wraz z żoną pozostaje w ustawowej wspólności majątkowej. W dniu 5 listopada 1990 r. wraz z żoną został wieczystym użytkownikiem działki nr 2252. Na wniosek małżonków z dnia 24 czerwca 2011 r. prawo wieczystego użytkowania zostało przekształcone w prawo własności tej działki. Decyzja stała się ostateczna w dniu 15 lipca 2011 r. Działka nigdy nie była wykorzystywana do prowadzenia działalności gospodarczej. Nieruchomość jest zabudowana budynkiem mieszkalnym - w stanie surowym otwartym. Budynek ten został wzniesiony w 1994 r. w oparciu o pozwolenie na budowę z 1992 r. W dniu 28 września 2011 r. małżonkowie sprzedali całą nieruchomość, tj. działkę zabudowaną budynkiem mieszkalnym w stanie surowym otwartym.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy sprzedaż nieruchomości zabudowanej budynkiem mieszkalnym, nabytej jako użytkowanie wieczyste w 1990 r., które w dniu 15 lipca 2011 r. zostało przekształcone w prawo własności, spowoduje powstanie obowiązku podatkowego w podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zdaniem wnioskodawcy, sprzedaż nieruchomości zabudowanej budynkiem mieszkalnym, nabytej jako użytkowanie wieczyste w 1990 r., które to prawo w dniu 15 lipca 2011 r. zostało przekształcone w prawo własności (w rozumieniu ustawy z dnia 12 października 2005 r. o przekształceniu prawa użytkowania wieczystego w prawo własności nieruchomości) nie spowoduje powstania obowiązku podatkowego w podatku dochodowym od osób fizycznych. Wnioskodawca za datę nabycia nieruchomości uznaje datę 5 listopada 1990 r. Tym samym okres o jakim mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych upłynął z końcem 1994 r. W związku z faktem, iż od końca roku kalendarzowego, w którym małżonkowie nabyli prawo użytkowania wieczystego nieruchomości do momentu jej sprzedaży minęło ponad pięć lat przychód z jej zbycia nie będzie stanowić źródła przychodów w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Na poparcie swojego stanowiska wnioskodawca przywołuje interpretację indywidualną Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 18 sierpnia 2010 r. Znak: IPPB2/415-479/10-4/MG.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 z późn. zm.) podlegającym opodatkowaniu źródłem przychodu jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

Z powyższego wynika, iż w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ustawy decydujące znaczenie w kwestii opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych ma moment ich nabycia lub wybudowania, aby ustalić czy powstało źródło przychodu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy.

Z opisanego we wniosku stanu faktycznego wynika, że wnioskodawca:

* w dniu 5 listopada 1990 r. nabył w użytkowanie wieczyste działkę, na której w 1994 r. został wybudowany budynek mieszkalny w stanie surowym otwartym,

* w dniu 24 czerwca 2011 r. przekształcił wieczyste użytkowanie w prawo własności,

* w dniu 15 lipca 2011 r. sprzedał przedmiotową nieruchomość.

Aby zatem w przedmiotowej sprawie móc dokonać oceny czy sprzedaż nieruchomości spowoduje po stronie wnioskodawcy powstanie obowiązku podatkowego w podatku dochodowym od osób fizycznych istotne znaczenie ma ustalenie momentu, od którego należy liczyć bieg pięcioletniego okresu, o którym mowa w cytowanym wyżej art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Ponieważ powołana ustawa nie zawiera definicji nieruchomości jak również nie reguluje kwestii prawa użytkowania wieczystego w związku z tym należy odnieść się do przepisów prawa cywilnego.

I tak zgodnie z art. 46 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.) nieruchomościami są części powierzchni ziemskiej stanowiące odrębny przedmiot własności (grunty), jak również budynki trwale z gruntem związane lub części takich budynków, jeżeli na mocy przepisów szczególnych stanowią odrębny od gruntu przedmiot własności - sytuację taką przewidują przepisy o użytkowaniu wieczystym. Natomiast budynki trwale związane z gruntem stanowią część składową gruntu i na mocy art. 47 § 1 ww. Kodeksu cywilnego nie mogą być odrębnymi przedmiotami własności. Z powyższego wynika zatem, że budynek tylko wówczas nie stanowi odrębnego przedmiotu własności, jeżeli posiadaczowi gruntu, na którym jest wzniesiony przysługuje prawo własności tego gruntu.

Pojęcie użytkowania wieczystego zawarte zostało w art. 232 § 1 Kodeksu cywilnego, który stanowi, że grunty stanowiące własność Skarbu Państwa położone w granicach administracyjnych miast oraz grunty Skarbu Państwa położone poza tymi granicami, lecz włączone do planu zagospodarowania przestrzennego miasta i przekazane do realizacji zadań jego gospodarki, a także grunty stanowiące własność jednostek samorządu terytorialnego lub ich związków mogą być oddawane w użytkowanie wieczyste osobom fizycznym i osobom prawnym. Natomiast w myśl art. 235 Kodeksu cywilnego właścicielem budynku mieszkalnego wybudowanego na działce gruntu oddanej w użytkowanie wieczyste jest użytkownik wieczysty działki gruntu. W tym przypadku prawo własności budynku mieszkalnego związane jest z prawem użytkowania wieczystego gruntu i prawa te mogą być sprzedawane tylko razem. Użytkowanie wieczyste jest prawem rzeczowym, którego przedmiotem może być grunt stanowiący własność Skarbu Państwa, gminy lub związku międzygminnego. Zakres i sposób określenia treści prawa wieczystego użytkowania zbliża je do prawa własności dzięki wyraźnym odesłaniom zawartym w art. 234 i art. 237 ustawy - Kodeks cywilny.

Możliwe jest przekształcenie prawa użytkowania wieczystego, przysługującego osobom fizycznym będącym dotychczasowymi użytkownikami wieczystymi, w prawo własności. Zasady i tryb takiego przekształcenia reguluje ustawa z dnia 29 lipca 2005 r. o przekształceniu prawa użytkowania wieczystego w prawo własności (Dz. U. z 2005 r. Nr 175, poz. 1459 z późn. zm.).

Zgodnie z art. 3 ust. 1 tej ustawy decyzję o przekształceniu prawa użytkowania wieczystego w prawo własności nieruchomości wydaje:

Prawo użytkowania wieczystego przekształca się w prawo własności nieruchomości z dniem, w którym decyzja, o której mowa w ust. 1, stała się ostateczna. Decyzja ta stanowi podstawę wpisu do księgi wieczystej - art. 3 ust. 2 ww. ustawy.

W przypadku przekształcenia prawa wieczystego użytkowania w prawo własności za datę nabycia nieruchomości, od której upływa 5-letni termin określony w powołanym powyżej art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie można uznać momentu przekształcenia prawa wieczystego użytkowania w prawo własności na podstawie aktu administracyjnego jakim jest decyzja administracyjna. Jest to bowiem tylko zmiana formy prawnej faktycznego prawa do nieruchomości. Nabycie prawa do nieruchomości następuje w chwili zawarcia umowy o ustanowieniu (nabyciu) prawa wieczystego użytkowania.

W świetle powołanych przepisów sprzedaż nieruchomości nie stanowi źródła przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jeżeli minął okres 5 letni liczony od końca roku kalendarzowego, w którym zostało nabyte prawo użytkowania wieczystego, a nie od końca roku kalendarzowego, w którym prawo to zostało przekształcone w prawo własności. Moment przekształcenia prawa wieczystego użytkowania w prawo własności na podstawie aktu administracyjnego jakim jest decyzja administracyjna jest jedynie zmianą formy prawnej faktycznego prawa do nieruchomości. Nabycie prawa do nieruchomości następuje w chwili zawarcia umowy o ustanowieniu (nabyciu) prawa wieczystego użytkowania.

W przedmiotowej sprawie datą nabycia nieruchomości gruntowej jest dzień nabycia prawa wieczystego użytkowania gruntu, czyli dzień 5 listopada 1990 r. Zatem za prawidłowe należało uznać stanowisko wnioskodawcy, który jako datę nabycia prawa własności nieruchomości, która jest istotna dla ustalenia biegu 5 letniego terminu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 wskazuje datę 5 listopada 1990 r. czyli nabycie prawa wieczystego użytkowania gruntu.

Wobec powyższego, sprzedaż w 2011 r. przedmiotowej nieruchomości nie będzie dla wnioskodawcy w ogóle stanowiła źródła przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ponieważ została dokonana po upływie 5 letniego okresu liczonego od końca roku kalendarzowego tj. 1990 r., w którym zostało nabyte prawo wieczystego użytkowania gruntu. Przy czym mylnie wnioskodawca wskazał, iż w przedmiotowym stanie faktycznym pięcioletni termin, o jakim mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych upłynął z końcem 1994 r. termin ten upłynął bowiem z końcem 1995 r.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Należy także wskazać, iż z uwagi na fakt, iż interpretacje prawa podatkowego wydawane są w indywidualnej sprawie zainteresowanego, co wynika jednoznacznie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej - niniejsza interpretacja została wydana wyłącznie dla wnioskodawcy. Żona wnioskodawcy chcąc uzyskać interpretację indywidualną winna wystąpić z odrębnym wnioskiem o jej udzielenie i uiścić stosowną opłatę.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie, ul. Kraszewskiego 4a, 35-016 Rzeszów, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.