IBPBII/2/415-1354/10/HS

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że Pana stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 15 listopada 2010 r. (data wpływu do tut. Biura 20 grudnia 2010 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie sposobu ustalenia kosztów uzyskania przychodu z odpłatnego zbycia nieruchomości:

* w części dotyczącej wydatków na umeblowanie mieszkania w formie zabudowy stałej (meble kuchenne na wymiar) i jego wyposażenia w sprzęt AGD (lodówkę) - jest nieprawidłowe,

* w części dotyczącej nakładów związanych z remontem mieszkania tj. wymianą okien, drzwi wejściowych, wymianą instalacji wodno-kanalizacyjnych i elektrycznej, wykonaniem gładzi gipsowych, zakupem i montażem płytek w kuchni i łazience, zakupem armatury łazienkowej, piecyka gazowego, kabiny prysznicowej, wanny, zlewozmywaka i kuchenki z piecykiem gazowym, okapu, ale tylko wówczas, gdy okap ten stanowi część instalacji wentylacyjnej - jest prawidłowe.

W dniu 20 grudnia 2010 r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie sposobu ustalenia kosztów uzyskania przychodu z odpłatnego zbycia nieruchomości.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

W dniu 3 lipca 2008 r. nastąpiło nabycie lokalu na mocy ustanowienia odrębnej własności i przeniesienia własności lokalu. Cena nabycia wyniosła 131 413,00 zł W czasie posiadania w lokalu nikt nie był zameldowany. W czasie posiadania przeprowadzono gruntowny remont przedmiotowego lokalu. Remont ten obejmował: wymianę okien i drzwi wejściowych, wymianę instalacji zarówno wodno-kanalizacyjnych jak i elektrycznej. W całym mieszkaniu położono gładź gipsową. Ponadto w kuchni położono kafelki na ścianach i podłodze oraz zrobiono zabudowę meblami na wymiar. W zabudowie tej znajduje się lodówka, kuchenka z piecykiem, okap kuchenny oraz zlewozmywak. W łazience położono kafelki zarówno na ścianie jak i podłodze, zamontowano nowy piecyk gazowy oraz kabinę prysznicową z wanną.

W dniu 8 listopada 2010 r. lokal został sprzedany wraz z całym wyposażeniem kuchni i łazienki za cenę 224 000 zł W związku z tym, iż właściciel nie był zameldowany w lokalu, należy się podatek dochodowy w wysokości 19% podstawy obliczenia podatku. Podstawą obliczenia podatku w myśl przepisów ustawy z dnia 16 listopada 2006 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz o zmianie niektórych innych ustaw (art. 30e ust. 1 i 2 oraz art. 22 ust. 6c i 6d) jest dochód stanowiący różnicę pomiędzy przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości a kosztami ustalonymi zgodnie z art. 22 ust. 6c i 6d, powiększoną o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1, dokonanych od zbywanych nieruchomości lub praw. Kosztami w myśl ustawy są udokumentowane koszty nabycia lub udokumentowane koszty wytworzenia, powiększone o udokumentowane nakłady, które zwiększyły wartość rzeczy i praw majątkowych, poczynione w czasie ich posiadania.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy zatem zabudowa kuchni (meble na wymiar z lodówką, kuchenką, piekarnikiem, okapem oraz zlewozmywakiem) oraz remont łazienki, w szczególności kabina prysznicowa i piecyk gazowy można zaliczyć do nakładów podnoszących wartość rzeczy. Jakiego rodzaju nakłady stanowią koszt uzyskania przychodu, który można wziąć pod uwagę podczas naliczania podatku dochodowego.

Zdaniem wnioskodawcy, biorąc pod uwagę fakt, iż remont w znacznym stopniu podwyższył wartość nieruchomości a lokal został sprzedany z całym wyposażeniem, w tym z meblami kuchennymi na wymiar, w których zabudowano lodówkę, kuchenkę, okap, w łazience pozostała kabina prysznicowa oraz piecyk, należy uznać, iż zakup i montaż tych rzeczy stanowi nakład powiększający wartość rzeczy. Jest to więc koszt uzyskania przychodu, który należy rozliczyć podczas naliczania podatku dochodowego.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego, stwierdzam co następuje:

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) - c) ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 z późn. zm.) źródłem przychodu jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż w 2008 r. został nabyty lokal mieszkalny, który po przeprowadzeniu gruntownego remontu w dniu 8 listopada 2010 r. sprzedano.

Dokonując zatem oceny skutków podatkowych sprzedaży przedmiotowego lokalu mieszkalnego należy zastosować przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym na dzień 31 grudnia 2008 r. Zgodnie bowiem z art. 8 ust. 1 ustawy z dnia 6 listopada 2008 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 209, poz. 1316 z późn. zm.) do przychodu (dochodu) z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nabytych lub wybudowanych (oddanych do użytkowania) w okresie od dnia 1 stycznia 2007 r. do dnia 31 grudnia 2008 r., stosuje się zasady określone w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych, w brzmieniu obowiązującym na dzień 31 grudnia 2008 r.

I tak w myśl art. 30e ust. 1 i 4 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w ww. brzmieniu od dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c), podatek dochodowy wynosi 19% podstawy obliczenia podatku i jest płatny w terminie złożenia zeznania za rok podatkowy, w którym nastąpiło odpłatne zbycie.

Stosownie do art. 30e ust. 2 ww. ustawy podstawą obliczenia podatku, jest dochód stanowiący różnicę pomiędzy przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw określonym zgodnie z art. 19, a kosztami ustalonymi zgodnie z art. 22 ust. 6c i 6d, powiększoną o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1, dokonanych od zbywanych nieruchomości lub praw. Przy czym przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych oraz innych rzeczy, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8, jest wartość wyrażona w cenie określonej w umowie, pomniejszona o koszty odpłatnego zbycia. Jeżeli jednak cena, bez uzasadnionej przyczyny, znacznie odbiega od wartości rynkowej tych rzeczy lub praw, przychód ten określa organ podatkowy lub organ kontroli skarbowej w wysokości wartości rynkowej (art. 19 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

Pojęcie kosztów odpłatnego zbycia (sprzedaży) nie zostało przez ustawodawcę zdefiniowane w ustawie, należy zatem stosować językowe rozumienie tego wyrażenia, zgodnie z którym za koszty sprzedaży nieruchomości lub praw majątkowych uważa się wszystkie wydatki poniesione przez sprzedającego, które są konieczne, aby transakcja mogła dojść do skutku (wszystkie niezbędne wydatki bezpośrednio związane z tą czynnością).

Można do takich kosztów zaliczyć:

* koszty wyceny nieruchomości przez rzeczoznawcę majątkowego,

* prowizje pośredników w sprzedaży nieruchomości,

* koszty ogłoszeń w prasie związanych z zamiarem sprzedaży nieruchomości,

* wydatki związane ze sporządzeniem przez notariusza umowy cywilnoprawnej,

* koszty i opłaty sądowe.

Przychodem ze sprzedaży jest, jak wskazano powyżej, cena pomniejszona o koszty odpłatnego zbycia.

Natomiast koszty uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c), z zastrzeżeniem ust. 6d, stanowią udokumentowane koszty nabycia lub udokumentowane koszty wytworzenia, powiększone o udokumentowane nakłady, które zwiększyły wartość rzeczy i praw majątkowych, poczynione w czasie jej posiadania (art. 22 ust. 6c ww. ustawy).

Wysokość nakładów o których mowa w ust. 6c ustala się na podstawie faktur VAT w rozumieniu przepisów o podatku od towarów i usług oraz dokumentów stwierdzających poniesienie opłat administracyjnych (art. 22 ust. 6e ww. ustawy).

W świetle powyższego, definicję kosztów uzyskania przychodów z tytułu odpłatnego zbycia nieruchomości ustawodawca precyzuje poprzez bezpośrednie wskazanie, iż koszty takie stanowią m.in. udokumentowane koszty nabycia tej nieruchomości czyli cena zakupu.

Określając koszty uzyskania przychodu należy brać pod uwagę te wydatki, które mają bezpośredni wpływ na uzyskany przychód.

Do nakładów zwiększających wartość nieruchomości, poczynionych w czasie jej posiadania, można zaliczyć wydatki poniesione na remont tej nieruchomości.

Ponieważ przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie definiują pojęcia "remont", to właściwym jest odwołanie się w tej kwestii do ustawy z dnia z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (tekst jedn. Dz. U. z 2006 r. Nr 156, poz. 1118 z późn. zm.), w szczególności zaś do art. 3 pkt 8, który stanowi, iż przez remont należy rozumieć wykonywanie w istniejącym obiekcie budowlanym robót budowlanych polegających na odtworzeniu stanu pierwotnego, a niestanowiących bieżącej konserwacji, przy czym dopuszcza się stosowanie wyrobów budowlanych innych niż użyto w stanie pierwotnym. Nie stanowią odtworzenia stanu pierwotnego, w rozumieniu ww. artykułu, a więc remontu, prace mające na celu doprowadzenie do końca danej inwestycji.

Rodzaje wydatków mieszczących się w zakresie ulgi na remont i modernizację budynku mieszkalnego lub lokalu mieszkalnego zawiera rozporządzenie Ministra Gospodarki Przestrzennej i Budownictwa z dnia 21 grudnia 1996 r. w sprawie określenia rodzajów wydatków na remont i modernizację budynku mieszkalnego lub lokalu mieszkalnego, o które zmniejsza się podatek dochodowy (Dz. U. Nr 156, poz. 788).

Pojęcie remontu wyczerpująco wyjaśnił również Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 4 marca 1998 r., I SA/Gd 886/96 stwierdzając: "za remont budynku mieszkalnego lub lokalu mieszkalnego w znaczeniu powszechnie stosowanym w zakresie inwestycji uważa się prace budowlane mające na celu utrzymanie lokalu mieszkalnego lub budynku mieszkalnego we właściwym stanie, przywrócenie jego pierwotnej zdolności użytkowej, którą utracił w wyniku upływu czasu i eksploatacji wraz z wymianą dotychczas użytkowanych zużytych składników ich wyposażenia technicznego takich jak: dotychczasowej instalacji wodnej, kanalizacyjnej, centralnego ogrzewania, ciepłej wody, gazu przewodowego lub tylko określonych elementów tych instalacji."

Biorąc pod uwagę opisany we wniosku stan faktyczny należy więc stwierdzić, iż do kosztów uzyskania przychodu z tytułu sprzedaży przedmiotowego lokalu można zaliczyć cenę nabycia tego lokalu oraz udokumentowane fakturą VAT nakłady, związane wyłącznie z remontem tego lokalu: wymiana okien, drzwi wejściowych, wymiana instalacji wodno-kanalizacyjnych oraz elektrycznej, wykonanie gładzi gipsowych, zakup i montaż płytek do kuchni i łazienki, zakup armatury łazienkowej, piecyka gazowego, kabiny prysznicowej, wanny, zlewozmywaka i kuchenki z piecykiem gazowym, okapu, ale tylko wówczas, gdy okap ten stanowi część instalacji wentylacyjnej.

Podkreślenia wymaga, iż nie stanowią nakładów zwiększających wartości lokalu wydatki na jego umeblowanie w formie zabudowy stałej (meble na wymiar) lub zakup wyposażenia lokalu (np. sprzęt AGD, w niniejsze sprawie lodówka). Tego rodzaju koszty nie mogą zatem zostać zaliczone do kosztów uzyskania przychodu. Zgodnie z utrwaloną linią orzecznictwa przyjmuje się, że wyposażenie lokalu mieszkalnego w komplet mebli kuchennych stanowiących stałą zabudowę, jak również lodówka nie są wydatkami związanymi z remontem (czy modernizacją) lokalu mieszkalnego.

Wykonanie zabudowy stałej kuchni podlegającej na wyposażeniu tego pomieszczenia w komplet mebli wykonanych na zamówienie nie jest zatem wydatkiem związanym z remontem i modernizacją lokalu - tak orzekł Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 26 lutego 1999 r. sygn. akt I S.A./Gd 250/97. Umeblowanie (nawet to w trwałej zabudowie) i zakup sprzętów AGD nie może być podstawą do zastosowania ulgi w odniesieniu do tych wydatków, bowiem jest to jedynie element wyposażenia mieszkania, zatem nie ma charakteru prac budowlanych. Stanowisko takie potwierdził Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 27 kwietnia 2006 r. sygn. akt: II FSK 639/05.

Należy zatem stwierdzić, iż koszty usług i materiałów oraz koszty zakupu mebli oraz wyposażenia AGD (lodówka), które jest przeznaczone do stałej zabudowy kuchni nie mogą być zakwalifikowane jako wydatki na remont stanowiące nakłady podnoszące wartość zbytego lokalu mieszkalnego. Tym samym wnioskodawca nie może ich zaliczyć do kosztów uzyskania przychodu ze zbycia w 2010 r. tego lokalu.

Sprzedaż wyposażenia lokalu mieszkalnego stanowić natomiast może źródło przychodu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. d) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zgodnie z tym przepisem opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlega sprzedaż rzeczy, jeżeli została ona dokonana przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie rzeczy.

Mając na uwadze art. 22 ust. 6c należy stwierdzić, iż wnioskodawca może zaliczyć do kosztów uzyskania przychodu udokumentowane wydatki poniesione na remont zbytego mieszkania, które zwiększyły jego wartość, poczynione w czasie jego posiadania, tj. nakłady związane z remontem mieszkania: wymianą okien, drzwi wejściowych, wymianą instalacji wodno-kanalizacyjnych i elektrycznej, wykonaniem gładzi gipsowych, zakupem i montażem płytek w kuchni i łazience, zakupem armatury łazienkowej, piecyka gazowego, kabiny prysznicowej, wanny, zlewozmywaka i kuchenki z piecykiem gazowym, okapu, ale tylko wówczas, gdy okap ten stanowi część instalacji wentylacyjnej, jeżeli wydatki te są udokumentowane fakturami VAT w rozumieniu przepisów o podatku od towarów i usług.

Stanowiska przedstawionego we wniosku nie można było zatem w całości uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.