IBPBII/2/415-1270/10/CJS

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że Pana stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 25 listopada 2010 r. (data wpływu do tut. Biura - 29 listopada 2010 r.), uzupełnionym w dniu 27 stycznia 2011 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie sposobu opodatkowania przychodu ze sprzedaży udziału w nieruchomości uprzednio wywłaszczonej - jest prawidłowe.

W dniu 29 listopada 2010 r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie sposobu opodatkowania przychodu ze sprzedaży nieruchomości uprzednio wywłaszczonej.

W związku z brakami formalnymi wniosku, pismem z dnia 19 stycznia 2011 r. Znak: IBPBII/2/415-1270/10/CJS wezwano wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku. Uzupełnienia wniosku dokonano w dniu 27 stycznia 2011 r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Działka gruntu została przejęta przez Gminę od jej współwłaścicieli - nieżyjących już rodziców wnioskodawcy. Działka ta miała być przeznaczona pod budowę trasy Średnicowej. Mimo upływu 29 lat od momentu przejęcia przez Gminę ww. działki, nie doszło do budowy trasy Średnicowej, wobec czego wnioskodawca wraz z rodzeństwem wystąpił o zwrot przedmiotowej działki po zmarłych rodzicach. Ojciec wnioskodawcy zmarł w 1988 r., matka w 1990 r. Na mocy postanowienia Sądu Rejonowego z dnia 9 stycznia 2009 r. wnioskodawca otrzymał w spadku udział wynoszący #188; części w przedmiotowej działce.

Zwrot przedmiotowej nieruchomości (działki) nastąpił na podstawie decyzji Starosty z dnia 11 sierpnia 2009 r., który przejął od Gminy tę sprawę i jednocześnie zobowiązał m.in. wnioskodawcę do zwrotu na rzecz Gminy odszkodowania. Odszkodowanie zostało zwrócone Gminie. Przedmiotową nieruchomość sprzedano w dniu 14 października 2010 r.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy wnioskodawca jest zobowiązany do zapłaty podatku dochodowego przy sprzedaży udziału w przedmiotowej działce.

Zdaniem wnioskodawcy, na podstawie informacji zasięgniętej w urzędzie skarbowym, nie powinien płacić podatku dochodowego z tytułu sprzedaży ww. działki

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 z późn. zm.) źródłem przychodów jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2 m.in.:

Z powyższego jednoznacznie wynika, że aby sprzedaż udziału w nieruchomości nie stanowiła w ogóle źródła przychodu, to sprzedaż ta winna nastąpić po upływie 5 lat od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie. Aby zatem ustalić czy w przedmiotowej sprawie sprzedaż udziału w nieruchomości stanowi źródło przychodu, należy ustalić datę nabycia tego udziału przez wnioskodawcę.

W przedmiotowej sprawie istotna jest kwestia, czy zwrot nieruchomości na podstawie decyzji starosty z dnia 11 sierpnia 2009 r. stanowi nabycie w świetle powołanego art. 10 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W myśl art. 112 ust. 2 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (tekst jedn. Dz. U. z 2004 r. Nr 261, poz. 2603 z późn. zm.) wywłaszczenie nieruchomości polega na pozbawieniu albo ograniczeniu, w drodze decyzji, prawa własności, prawa użytkowania wieczystego lub innego prawa rzeczowego na nieruchomości.

Wywłaszczenie nieruchomości jest instytucją, za pomocą której państwo wkracza w sferę indywidualnych praw obywateli dla osiągnięcia celów o szczególnej doniosłości publicznej. W drodze decyzji dochodzi, m.in. do pozbawienia dotychczasowego właściciela prawa własności nieruchomości, z drugiej zaś strony do przejścia prawa własności na rzecz Skarbu Państwa lub Gminy. Jednocześnie ustawa zawiera swoistą gwarancję, że wywłaszczona nieruchomość będzie wykorzystywana wyłącznie zgodnie z celem, na który

dokonano wywłaszczenia. Gwarancją tą jest instytucja zwrotu nieruchomości, w przypadku, kiedy nieruchomość stała się zbędna z punktu widzenia celu na jaki dokonano wywłaszczenia.

Zgodnie z art. 136 ust. 2 i ust. 3 ww. ustawy w razie powzięcia zamiaru użycia wywłaszczonej nieruchomości lub jej części na inny cel niż określony w decyzji o wywłaszczeniu, właściwy organ zawiadamia poprzedniego właściciela lub jego spadkobiercę o tym zamiarze, informując równocześnie o możliwości zwrotu wywłaszczonej nieruchomości. Poprzedni właściciel lub jego spadkobierca mogą żądać zwrotu wywłaszczonej nieruchomości lub jej części, jeżeli, stosownie do przepisu art. 137, stała się zbędna na cel określony w decyzji o wywłaszczeniu. Z wnioskiem o zwrot nieruchomości lub jej części występuje się do starosty, wykonującego zadanie z zakresu administracji rządowej, zawiadamiając o tym właściwy organ.

Decyzja o zwrocie nieruchomości pełni funkcję restytucyjną, przywraca bowiem prawo własności nieruchomości - w tym przypadku następcom prawnym poprzedniego właściciela. Oznacza to, że w przedmiotowej sprawie nie można mówić o przeniesieniu prawa własności na zasadach ogólnych wynikających z przepisów o charakterze cywilnoprawnym, ale jedynie o restytucji (przywróceniu) stanu sprzed wywłaszczenia.

Gdyby bowiem nie dokonane wywłaszczenie, wnioskodawca z pozostałymi spadkobiercami, stałby się współwłaścicielem nieruchomości w drodze dziedziczenia.

Zatem skoro decyzja o zwrocie wywłaszczonej nieruchomości nie kreuje prawa do niej, lecz tylko przywraca stosunki własnościowe sprzed wywłaszczenia, to zwrot taki nie stanowi nabycia w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z art. 924 i 925 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.) spadkobierca nabywa spadek z chwilą otwarcia spadku, natomiast otwarcie spadku następuje z chwilą śmierci spadkodawcy. Oznacza to, iż dniem nabycia przez wnioskodawcę udziału w spadku jest data śmierci ojca (1988 r.) oraz data śmierci matki (1990 r.)

Podsumowując stwierdzić należy, iż skoro datą nabycia przez wnioskodawcę udziału w zwróconej nieruchomości gruntowej są daty nabycia udziałów w spadku, tj. daty śmierci spadkodawców (1988 r. i 1990 r.), a nie data zwrotu nieruchomości dokonana stosowną decyzją Starosty, to odpłatne zbycie udziału w przedmiotowej nieruchomości nie będzie w ogóle podlegało opodatkowaniu podatkiem dochodowym, ponieważ okres pięcioletni, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy już upłynął.

Dlatego też stanowisko wnioskodawcy, że nie powinien płacić podatku dochodowego należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa Stefana Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.