IBPBII/2/415-127/09/MW

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pani przedstawione we wniosku z dnia 9 lutego 2009 r. (data wpływu do tut. Biura 10 lutego 2009 r.), uzupełnionym w dniu 6 kwietnia 2009 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży nieruchomości użytkowo-mieszkalnej wykorzystywanej na potrzeby związane z prowadzoną działalnością gospodarczą - jest nieprawidłowe.

W dniu 10 lutego 2009 r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży nieruchomości użytkowo-mieszkalnej wykorzystywanej na potrzeby związane z prowadzoną działalnością gospodarczą.

W związku ze stwierdzonymi brakami formalnymi, pismem z dnia 25 marca 2009 r. Znak: IBPB II/2/415-127/09/MW, wezwano do uzupełnienia wniosku. Uzupełnienia dokonano w dniu 6 kwietnia 2009 r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawczyni w dniu 30 października 2003 r. zakupiła nieruchomość użytkowo-mieszkalną o powierzchni 716 m ² (działka o powierzchni 4426 m ²). W części budynku wnioskodawczyni prowadziła działalność gospodarczą (gastronomia) a pozostała część miała charakter mieszkalny (174 m ²). Do części mieszkalnej należała też działka o powierzchni 3420 m ² z przeznaczeniem pod budowę budynku mieszkalnego lub użytkowo-mieszkalnego. Do części użytkowej należała działka z przeznaczeniem na parking dla gości restauracji (1006 m ²).

Działalność gospodarcza (restauracja) nie przynosiła dochodów więc wnioskodawczyni w dniu 12 kwietnia 2007 r. sprzedała przedmiotową nieruchomość.

Środki uzyskane ze sprzedaży nieruchomości wnioskodawczyni przeznaczyła na zakup:

* w dniu 1 czerwca 2007 r. kamienicy, w której zamieszkuje na stałe;

* w dniu 28 sierpnia 2008 r. prawa wieczystego użytkowania działki o powierzchni 576 m ² z przeznaczeniem pod budowę budynku mieszkalnego;

* w dniu 4 listopada 2008 r. dwóch lokali użytkowych w kamienicy na parterze i wydzieloną częścią 77 m ² i 98 m ² do kapitalnego remontu;

* w dniu 12 marca 2009 r. mieszkania o powierzchni 32,42 m ² do kapitalnego remontu.

Ponadto środki uzyskane ze sprzedaży nieruchomości zostały przeznaczone na opłaty u notariusza oraz w biurze nieruchomości.

Pozostałą kwotę wnioskodawczyni planuje przeznaczyć na zakup lokalu użytkowego z przeznaczeniem na gastronomię, lecz nie posiada stosownej kwoty i zmuszona jest zaciągnąć kredyt.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Zdaniem wnioskodawczyni, pieniądze uzyskane ze sprzedaży ww. nieruchomości przeznaczyła na zakup innej nieruchomości i działki, co nie powinno spowodować naliczenia podatku od sprzedaży poprzedniej nieruchomości.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego stwierdzam, co następuje:

Na wstępie zauważyć należy, iż zgodnie z pkt 2 objaśnień wstępnych Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych stanowiącej załącznik do rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 1999 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych (PKOB) (Dz. U. Nr 112, poz. 1316 z późn. zm.) - budynki mieszkalne są to obiekty budowlane, których co najmniej połowa całkowitej powierzchni użytkowej jest wykorzystywana do celów mieszkalnych. W przypadkach, gdy mniej niż połowa całkowitej powierzchni użytkowej wykorzystywana jest na cele mieszkalne, budynek taki klasyfikowany jest jako niemieszkalny, zgodnie z jego przeznaczeniem.

Skoro ze złożonego wniosku wynika, iż powierzchnia przedmiotowego budynku użytkowo-mieszkalnego wynosi 716 m ^2, natomiast część mieszkalna zajmuje powierzchnię 174 m ^2, to w świetle ww. przepisów powyższy budynek w całości jest budynkiem użytkowym.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.) źródłem przychodu jest, z zastrzeżeniem ust. 2, odpłatne zbycie:

W myśl art. 10 ust. 2 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przepisów ust. 1 pkt 8 nie stosuje się do odpłatnego zbycia składników majątku, o których mowa w art. 14 ust. 2 pkt 1, z zastrzeżeniem ust. 3, nawet jeżeli przed zbyciem zostały wycofane z działalności gospodarczej, a między pierwszym dniem miesiąca następującego po miesiącu, w którym składniki majątku zostały wycofane z działalności i dniem ich odpłatnego zbycia, nie upłynęło 6 lat.

Odrębnym źródłem przychodów jest - wskazana w art. 10 ust. 1 pkt 3 ww. ustawy - pozarolnicza działalność gospodarcza.

Zasady ustalania przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej zostały określone w art. 14 tej ustawy, który w ust. 1 stanowi, że za przychód z pozarolniczej działalności gospodarczej uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont.

Zgodnie z art. 14 ust. 2 pkt 1 ww. ustawy, przychodem z działalności gospodarczej są również przychody z odpłatnego zbycia wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą oraz przy prowadzeniu działów specjalnych produkcji rolnej składników majątku będących:

Zgodnie z art. 14 ust. 2c ww. ustawy do przychodów, o których mowa w ust. 2 pkt 1, nie zalicza się przychodów z odpłatnego zbycia wykorzystywanych na potrzeby związanez działalnością gospodarczą oraz przy prowadzeniu działów specjalnych produkcji rolnej: budynku mieszkalnego, jego części lub udziału w takim budynku, lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość lub udziału w takim lokalu, gruntu lub udziału w gruncie albo prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, związanych z tym budynkiem lub lokalem, spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub udziału w takim prawie oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udziału w takim prawie.

Z treści przytoczonych przepisów wynika, że przychodami z działalności gospodarczej są zarówno przychody z odpłatnego zbycia wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą składników majątku używanych aktualnie w działalności, jak i przychody uzyskane ze sprzedaży tych składników majątku, które zostały z działalności gospodarczej z różnych względów wycofane, w tym z powodu jej likwidacji. Jeżeli jednak między pierwszym dniem miesiąca następującego po miesiącu, w którym składniki majątku zostały wycofane z działalności i dniem ich odpłatnego zbycia upłynęło 6 lat, to przychód ze sprzedaży tych składników majątku nie stanowi przychodu z działalności gospodarczej.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż w dniu 12 kwietnia 2007 r. wnioskodawczyni zbyła (jak wykazano) budynek niemieszkalny wykorzystywany w prowadzonej przez nią pozarolniczej działalności gospodarczej. Z przedstawionego stanu faktycznego nie wynika natomiast czy przedmiotowa nieruchomość stanowiła środek trwały ujęty w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych.

Powyższe pozostaje bez wpływu na kwalifikację uzyskanego ze zbycia przedmiotowej nieruchomości przychodu do źródła jakim jest pozarolnicza działalność gospodarcza.

Powołane przepisy ustawy podatkowej nie regulują wprost zasad opodatkowania przychodu ze sprzedaży składników majątku nie spełniających kryteriów wymienionych w art. 14 ust. 2 pkt 1 ww. ustawy. Dlatego dokonując wykładni przepisów ustawy w tym zakresie należy mieć na względzie, iż zasadą jest, że przychód z działalności gospodarczej stanowi każda kwota należna podatnikowi prowadzącemu działalność gospodarczą. Przepis art. 14 ww. ustawy nie wymienia szczegółowo wszystkich przychodów z tego źródła, zaś w art. 14 ust. 2 pkt 1 cyt. ustawy wymienione zostały tylko niektóre rodzaje przychodów zaliczanych do przychodów z działalności gospodarczej (w tym przychody z odpłatnego zbycia składników majątku będących środkami trwałymi). Z tego względu, sprzedaż każdego innego składnika, wykorzystywanego w działalności gospodarczej, stanowi przychód z tytułu działalności gospodarczej na podstawie ogólnej zasady wyrażonej w art. 14 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (z wyjątkiem nieruchomości mieszkalnych).

Mając na uwadze powyższe stwierdzić należy, iż przedmiotowa sprzedaż nieruchomości spełnia warunki pozwalające uznać, uzyskane w jej wyniku przychody, za przychody ze źródła jakim jest pozarolnicza działalność gospodarcza, a zatem dla sposobu jego opodatkowania bez znaczenia pozostaje cel, na jaki przeznaczone zostaną uzyskane z tej sprzedaży środki.

W konsekwencji stanowisko wnioskodawczyni, iż pieniądze uzyskane ze sprzedaży ww. nieruchomości przeznaczyła na zakup innej nieruchomości i działki, co nie powinno spowodować naliczenia podatku od sprzedaży poprzedniej nieruchomości uznać należało za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-100 Gliwice po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.