IBPBII/2/415-1256/10/MM

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) po ponownym rozpatrzeniu, w związku z prawomocnym wyrokiem Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie z dnia 14 września 2010 r. sygn. akt I SA/Rz 420/10, wniosku z dnia 22 grudnia 2009 r. (data wpływu do tut. Biura 4 stycznia 2010 r.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że Pana stanowisko przedstawione w ww. wniosku o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych objęcia udziałów w spółce kapitałowej w zamian za wkład niepieniężny w postaci akcji - jest prawidłowe.

W dniu 4 stycznia 2010 r. do tut. Biura wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych objęcia udziałów w spółce kapitałowej w zamian za wkład niepieniężny w postaci akcji.

W dniu 31 marca 2010 r. Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działający w imieniu Ministra Finansów wydał indywidualną interpretację Znak: IBPB II/2/415-5/10/MM, w której stwierdził, iż stanowisko wnioskodawcy jest nieprawidłowe bowiem w przypadku braku przekonywujących argumentów ze strony wnioskodawcy co do przyczyn objęcia udziałów w spółce kapitałowej w wartości nominalnej znacznie niższej od wartości rynkowej wkładu (tekst jedn. akcji), organ podatkowy lub organ kontroli skarbowej mają prawo, korzystając z uprawnień art. 19 ww. ustawy o podatku dochodowym zakwestionować wielkość przychodu dostosowując go do wartości rynkowej przedmiotu wkładu.

Pismem z dnia 19 kwietnia 2010 r. (data wpływu do tut. Biura 21 kwietnia 2010 r.) wniesiono wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, na które udzielono odpowiedzi pismem z dnia 27 kwietnia 2010 r. Znak: IBPB II/2/415W-21/10/MM odmawiając zmiany ww. indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego. Odpowiedź na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa skutecznie doręczono w dniu 30 kwietnia 2010 r.

Pismem z dnia 28 maja 2010 r. (data wpływu do tut. Biura - 7 czerwca 2010 r.) wniesiono skargę na ww. interpretację indywidualną.

Pismem z dnia 5 lipca 2010 r. Znak: IBPB II/2/4160-25/10/MM, IBRP/007-213/10 Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów udzielił odpowiedzi na skargę przesyłając ją wraz z aktami sprawy do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie.

W wyniku rozpatrzenia skargi Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie wyrokiem z dnia 14 września 2010 r. sygn. akt I SA/Rz 420/10 uchylił zaskarżoną interpretację. Prawomocny wyrok wpłynął do tut. Biura w dniu 26 listopada 2010 r.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca - akcjonariusz spółki "V" S.A. planuje wnieść aportem (wkładem niepieniężnym) posiadane przez niego akcje do innej spółki kapitałowej (krajowej lub zagranicznej). Przedmiotowe akcje będą wnoszone według ich wartości rynkowej. W zamian za aport wnioskodawca obejmie udziały w innej spółce kapitałowej (krajowej lub zagranicznej) powyżej ich wartości nominalnej, a nadwyżka zostanie przelana na kapitał zapasowy (tzw. agio).

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy w świetle przedstawionego stanu faktycznego aport akcji posiadanych przez wnioskodawcę w "V" S.A. do innej spółki kapitałowej (krajowej lub zagranicznej) i objęcie udziałów powyżej ich wartości nominalnej z jednoczesnym przelaniem nadwyżki na kapitał zapasowy tytułem agio rodzi konsekwencje podatkowe na gruncie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zdaniem wnioskodawcy, zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych za przychody z kapitałów pieniężnych uważa się nominalną wartość udziałów (akcji) w spółce mającej osobowość prawną objętych w zamian za wkład niepieniężny. W opinii wnioskodawcy z przytoczonego przepisu jednoznacznie wynika, iż w sytuacji gdy aport - wkład niepieniężny jest wnoszony po wartości rynkowej, to wówczas przychodem dla wnoszącego wkład jest nominalna wartość udziałów/akcji w spółce kapitałowej objętych w zamian za ten aport. Takiej kwalifikacji nie zmienia fakt, iż objęcie udziałów/akcji następuje powyżej ich wartości nominalnej, a nadwyżka trafia na kapitał zapasowy. Instytucja tzw. agio jest przewidziana expressis verbis w art. 154 § 3 Kodeksu spółek handlowych.

Zgodnie z art. 17 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przy ustalaniu wartości przychodów, o których mowa w ust. 1 pkt 4 lit. c), pkt 6, 7, 9 i 10, stosuje się odpowiednio przepisy art. 19.

Z kolei art. 19 ust. 1 zd. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, stanowi, że jeżeli jednak cena, bez uzasadnionej przyczyny, znacznie odbiega od wartości rynkowej tych rzeczy lub praw, przychód ten określa organ podatkowy lub organ kontroli skarbowej w wysokości wartości rynkowej.

W analizowanym stanie faktycznym, zdaniem wnioskodawcy, art. 19 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nie znajdzie zastosowania, nie da się go bowiem pogodzić z charakterem instytucji prawnej regulowanej przepisem odsyłającym tj. art. 17 ust. 1 pkt 9. Poza powyższym zastosowanie znajdzie wyłącznie zd. 1 art. 19 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zdaniem wnioskodawcy, w tym zakresie w doktrynie wskazuje się, że "odpowiednie stosowanie przepisów (art. 19 ustawy z 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz art. 14 ust. 1 ustawy z 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych) dających organom podatkowym uprawnienie do szacowania przychodu w przypadku nabycia rzeczy i praw majątkowych nie może prowadzić do określenia przychodu z tytułu objęcia udziałów (akcji) w zamian za aport w wartości innej niż nominalna wartość udziałów (akcji) obejmowanych w zamian za wkład niepieniężny. Wartość nominalna udziałów (akcji) jest bowiem wielkością stałą, wynikającą z umowy spółki lub statutu, a jej zmiana możliwa jest jedynie na podstawie odpowiednich przepisów k.s.h." (Jagiełło Anna, Łazińska-Sekuła Aleksandra Aport w innej postaci niż przedsiębiorstwo lub jego zorganizowana część. Teza nr 1; Pr. I P. 2009,8.1).

Na poparcie swojego stanowiska wnioskodawca powołał wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 19 kwietnia 2006 r. (sygn. akt II FSK 558/05), wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z dnia 27 lutego 2008 r. (sygn. akt I SA/Kr 1326/06 oraz wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku z 22 kwietnia 2008 r. (sygn. akt I SA/Gd 917/07).

Poza powyższym za prawidłowością przedstawionego stanowiska, zdaniem wnioskodawcy, przemawia dodatkowo argument natury logicznej i zasada racjonalności ustawodawcy. W przypadku bowiem gdy dojdzie w przyszłości do odpłatnego zbycia udziałów/akcji w spółce kapitałowej objętych w zamian za wnoszony aport kosztem uzyskania przychodu będzie właśnie nominalna wartość objętych udziałów/akcji z dnia ich objęcia (art. 22 ust. 1f pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

W dniu 31 marca 2010 r. Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działający z upoważnienia Ministra Finansów wydał indywidualną interpretację Znak: IBPB II/2/415-5/10/MM. Uznając stanowisko wnioskodawcy za nieprawidłowe stwierdził, że dochodem do opodatkowania z tytułu objęcia udziałów w spółce mającej osobowość prawną co do zasady jest różnica pomiędzy przychodem określonym w art. 17 ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w wartości nominalnej objętych udziałów w zamian za wkład niepieniężny w innej postaci niż przedsiębiorstwo lub jego zorganizowana część a kosztami uzyskania przychodów określonymi na podstawie art. 22 ust. 1e tej ustawy. Jednakże w przypadku braku przekonywujących argumentów ze strony wnioskodawcy co do przyczyn objęcia udziałów w spółce kapitałowej w wartości nominalnej znacznie niższej od wartości rynkowej wkładu (tekst jedn. akcji), organ podatkowy lub organ kontroli skarbowej mają prawo, korzystając z uprawnień art. 19 ww. ustawy o podatku dochodowym (których to uprawnień jako nadanych przepisami rangi ustawowej nie można pozbawiać drogą interpretacji w indywidualnej sprawie) zakwestionować wielkość przychodu dostosowując go do wartości rynkowej przedmiotu wkładu.

Wnioskodawca zaskarżył, po uprzednim wezwaniu do usunięcia naruszenia prawa, ww. interpretację indywidualną do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie zarzucając, iż jest ona niezgodna z prawem, gdyż naruszono przepisy prawa materialnego i procesowego.

Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działający w imieniu Ministra Finansów wniósł o częściowe uwzględnienie skargi w zakresie dotyczącym naruszenia prawa materialnego i o oddalenie skargi w zakresie w jakim dotyczy ona naruszenia prawa procesowego.

Sąd odnosząc się w pierwszej kolejności do kwestii naruszenia przepisów prawa procesowego podniósł, że na mocy przepisów Rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) - wydanego na podstawie upoważnienia ustawowego - do wydawania interpretacji indywidualnych upoważnieni zostali dyrektorzy wskazanych izb skarbowych, z równoczesnym ustaleniem ich właściwości miejscowej według miejsca zamieszkania lub adresu siedziby wnioskodawcy. Sąd podkreślił, że w niniejszej sprawie, z uwzględnieniem powyższego upoważnienia, właściwym do wydania interpretacji indywidualnej był Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach. Opisaną wyżej interpretację z dnia 31 marca 2010 r. wydał - z upoważnienia tegoż Dyrektora - wicedyrektor Izby Skarbowej, on także sporządził odpowiedź z dnia 27 kwietnia 2010 r. na wezwanie wnioskodawcy do usunięcia naruszenia prawa. Sąd zauważył, że w § 1 powołanego wyżej Rozporządzenia określono "organy upoważnione" do wydawania w imieniu Ministra Finansów interpretacji indywidualnych, zakres tego upoważnienia oraz właściwość miejscową i rzeczową. Sąd stwierdził, że brak jest przy tym zapisów o możliwości przeniesienia przez upoważnionych dyrektorów izb skarbowych tego upoważnienia na inne podmioty, jednakże z mocy art. 14h ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.), w sprawach dotyczących interpretacji indywidualnych ma zastosowanie art. 143 tejże Ordynacji uprawniający organ podatkowy do upoważnienia innych osób do działania w jego imieniu; z kolei z § 6 ust. 2 Zarządzenia nr 13 Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2006 r. w sprawie organizacji urzędów i izb skarbowych oraz nadania im statutów (Dz. Urz. MF nr 7 poz. 55 z późn. zm.) wynika, że dyrektor izby skarbowej może upoważnić osoby zatrudnione w izbie do - między innymi - podejmowania w jego imieniu rozstrzygnięć i w niniejszej sprawie wicedyrektor działał z takiego upoważnienia, co zostało zaznaczone przy podpisie. Sporządzenie odpowiedzi na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa przez tego samego wicedyrektora, w ocenie Sądu nie stanowi naruszenia art. 130 § 1 pkt 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa i w konsekwencji podstawy do wznowienia postępowania a tym samym do uchylenia z tego powodu zaskarżonej interpretacji, bo odpowiedź na takie wezwanie - w przypadku interpretacji indywidualnych - nie ma charakteru rozstrzygnięcia. Organ udzielając tej odpowiedzi wyraża tylko swoje stanowisko co do wcześniej udzielonej interpretacji i co do zarzutów wnioskodawcy; może także takiej odpowiedzi nie udzielić a brak odpowiedzi nie jest przeszkodą do wniesienia skargi. W odpowiedzi na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa organ nie może tej interpretacji zmienić, niezależnie od treści tej odpowiedzi w obrocie prawnym pozostaje udzielona interpretacja - a nie odpowiedź - i tylko na tę interpretację - a nie na odpowiedź - podatnik może się powoływać.

Odnosząc się do naruszenia prawa materialnego Sąd stwierdził, iż zasadnie wskazano w udzielonej interpretacji, że jednym ze źródeł przychodów wskazanym przez ustawodawcę są kapitały pieniężne i prawa majątkowe, w tym odpłatne zbycie praw majątkowych innych niż wymienione w pkt 8 lit. a)-c) (art. 10 ust. 1 pkt 7 ustawy). Z kolei w art. 17 cyt. ustawy określono co jest uważane za przychody z tychże kapitałów pieniężnych i jest to - między innymi - nominalna wartość udziałów (akcji) w spółce mającej osobowość prawną albo wkładów w spółdzielni objętych w zamian za wkład niepieniężny (ust. 1 pkt 9). Równocześnie w art. 22 ust. 1e cyt. ustawy, określono w jaki sposób ustalany jest koszt uzyskania przychodu wymienionego wyżej, w przypadku objęcia udziałów (akcji) w spółce albo wkładów w spółdzielni w zamian za wkład niepieniężny w innej postaci, niż przedsiębiorstwo lub jego zorganizowana część - na dzień objęcia tych udziałów (akcji), wkładów. W związku z tym zasadne jest zdaniem Sądu, stwierdzenie organu w udzielonej interpretacji, iż dochodem do opodatkowania będzie - co do zasady - różnica pomiędzy przychodem określonym w art. 17 ust. 1 pkt 9 cyt. ustawy a kosztami jego uzyskania ustalonymi w sposób wskazany w art. 22 ust. 1e tejże ustawy. Sporną natomiast kwestią jest zakres odesłania zawartego w art. 17 ust. 2 cyt. ustawy według którego przy ustalaniu wartości przychodów, o których mowa - między innymi - w art. 17 ust. 1 pkt 9 - odpowiednio stosuje się przepisy art. 19. W tymże ostatnio wymienionym artykule dotyczącym przychodu z odpłatnego zbycia rzeczy lub praw ustawodawca:

* jako przychód z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych oraz innych rzeczy wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 8, wskazał ich wartość określoną w umowie, pomniejszoną o koszty odpłatnego zbycia (ust. 1 zdanie pierwsze); równocześnie w zdaniu drugim nakazał organowi podatkowemu (organowi kontroli skarbowej) określenie tego przychodu w wysokości wartości rynkowej, jeśli wskazana cena, bez uzasadnionej przyczyny, znacznie odbiega od wartości rynkowej tych rzeczy lub praw,

* w ust. 3 wskazał sposób - podstawę określania tej wartości rynkowej,

* w ust. 4 wskazał sposób postępowania organów, w przypadku, gdy dokonywać będą określenia wartości rynkowej.

Sąd podkreślił, że niewątpliwie - jak stwierdzono w zaskarżonej interpretacji - przepis art. 17 ust. 2 cyt. ustawy zawiera odesłanie do "całego" artykułu 19 tejże ustawy, niemniej jednak istotne znaczenie ma okoliczność, że jest to odesłanie do "odpowiedniego" stosowania art. 19, a to oznacza, że przepis, do którego odnosi się odesłanie, ma zastosowanie nie wprost (nie w pełni), ale tylko w takim zakresie, w jakim odesłanie to jest do pogodzenia z treścią przepisu - zakresem regulacji prawnej objętej przepisem odsyłającym; przy czym zauważyć należy, że odesłanie z art. 17 ust. 2 dotyczy ustalania wartości przychodów nie tylko wskazanych w art. 17 ust. 1 pkt 9, ale także w pkt 4 lit. c), pkt 6, 7 i 10. W związku z tym, zdaniem Sądu, podkreślić należy, iż w art. 17 ust. 1 pkt 9 cyt. ustawy ustawodawca wyraźnie określił - jak wskazano wyżej - jako przychód z kapitałów pieniężnych "nominalną" wartość udziałów (akcji) w spółce - osobie prawnej objętych w zamian za wkład niepieniężny, czyli wartość tytularną, formalną, istniejącą tylko z nazwy. W opinii Sądu treść powyższego przepisu nie budzi wątpliwości interpretacyjnych i skoro wyraźnie wskazuje na nominalną wartość akcji (udziałów) jako przychodu, to tylko taka wartość może być brana pod uwagę i wobec tego brak jest podstaw prawnych do tego, by ta wartość mogła być ustalana w innej wysokości tj. w szczególności poprzez ustalanie wartości obejmowanych akcji (udziałów) w oparciu o ceny rynkowe. Jeśli bowiem wartość nominalna jest wartością wskazaną (określoną), to równocześnie nie można dopuszczać możliwości oceny tejże wartości w stosunku do wartości określonej w jakikolwiek inny sposób, a w szczególności jako wartości rynkowej. Stosowanie, nawet "odpowiednie" postanowień art. 19 cyt. ustawy w zakresie ustalania wartości rynkowej, nie może w tej sytuacji mieć miejsca, bo wówczas istnienie przepisu art. 17 ust. 1 pkt 9 cyt. ustawy byłoby albo zbędne, albo przepis ten musiałby mieć inną treść.

Biorąc pod uwagę naprowadzone wyżej okoliczności, Sąd stwierdził, że stanowisko wyrażone w zaskarżonej interpretacji pozostaje w sprzeczności z powołanymi wyżej przepisami prawa materialnego.

Mając na uwadze powyższe, Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza co następuje.

Zgodnie z dyspozycją art. 17 ust. 1 pkt 9 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 z późn. zm.), za przychody z kapitałów pieniężnych uważa się nominalną wartość udziałów (akcji) w spółce mającej osobowość prawną albo wkładów w spółdzielni objętych w zamian za wkład niepieniężny.

Na tej podstawie osoba fizyczna wnosząca do spółki mającej osobowość prawną wkład niepieniężny, osiąga w związku z tą operacją przychód. Jest nim nominalna wartość udziałów (akcji) objętych w zamian za wkład niepieniężny.

Z kolei z art. 17 ust. 2 ww. ustawy wynika, że przy ustalaniu wartości przychodów, o których mowa w ust. 1 pkt 4 lit. c), pkt 6, 7, 9 i 10, stosuje się odpowiednio przepisy art. 19.

Istotnym w rozpatrywanej sprawie jest zwrot "nominalna wartość udziałów (akcji)". Przez nominalną wartość należy rozumieć wartość istniejącą tylko z nazwy, tytularną formalną (por. Słownik języka polskiego pod red. E. Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2003, s. 537).

Wartość nominalna jest wielkością stałą, z jej istoty wynika, że nie może być podwyższona. Podwyższenie takiej wielkości skutkowałoby ukształtowaniem nowej innej wielkości, która nie byłaby już wartością nominalną. Użycie przez ustawodawcę pojęcia "nominalna" wskazuje, że wykluczona jest jakakolwiek możliwość ustalania wartości udziału w oparciu o ceny rynkowe. Ustawodawca bowiem wyraźnie i jednoznacznie stwierdził, że w takim wypadku brana może być jedynie pod uwagę wartość ściśle już określona w umowie spółki.

Użycie przez prawodawcę podczas konstruowania norm prawnych określenia "odpowiednio" oznacza, że przepis, do którego odwołano się ma zostać zastosowany jedynie w zakresie, jaki da się pogodzić z charakterem instytucji prawnej regulowanej przepisem odsyłającym. W art. 17 ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych przewidziano, że przychodem z kapitałów pieniężnych jest nominalna wartość nabytych udziałów, czyli wartość umownie określona przez strony, stąd, wykluczone jest jakiekolwiek ustalanie wartości w oparciu o ceny rynkowe. Odpowiednie zastosowanie art. 19 ust. 1 ustawy polega wyłącznie na zastosowaniu zdania pierwszego, zgodnie z którym przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych oraz innych rzeczy, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8, jest ich wartość wyrażona w cenie określonej w umowie, pomniejszona o koszty odpłatnego zbycia.

Wobec powyższego skonstatować należy, że prawodawca w art. 17 ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za przychody z kapitałów pieniężnych uznał nominalną wartość udziałów (akcji) w spółce objętych w zamian za wkład niepieniężny. Przez nominalną wartość należy rozumieć wartość istniejącą tylko z nazwy, tytularną formalną. Takiego rozumienia analizowanego przepisu nie zmienia art. 17 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, który w zakresie ustalania wartości przychodów odsyła do odpowiedniego stosowania art. 19 tej ustawy. Słowo "odpowiednie" oznacza, że do ustalenia wartości przychodu określonego w art. 17 ust. 1 pkt 9 ma zastosowanie wyłącznie zdanie pierwsze art. 19 ust. 1 ustawy. Uzasadnieniem do odpowiedniego zastosowania tylko ust. 1 jest to, iż przepis, do którego odwołano się może zostać zastosowany jedynie w zakresie, jaki da się pogodzić z charakterem instytucji prawnej regulowanej przepisem odsyłającym.

W świetle przedstawionych uwarunkowań prawnych należy stwierdzić, że jeżeli aport wniesiony do spółki kapitałowej w postaci składnika majątku niestanowiącego przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części (wkład niepieniężny w postaci akcji lub udziałów), następuje w warunkach, o których mowa w cytowanym art. 17 ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, to u wnoszącego taki wkład powstanie przychód podatkowy, w wysokości nominalnej wartości udziałów (akcji) objętych w zamian za taki wkład.

Zgodnie z art. 30b ust. 1 ww. ustawy, dochód m.in. z tytułu objęcia udziałów (akcji) w spółkach mających osobowość prawną w zamian wkład niepieniężny w postaci innej niż przedsiębiorstwo lub jego zorganizowana część podlega opodatkowaniu podatkiem według stawki 19%. Z ust. 2 pkt 5 ww. artykułu wynika, że dochodem tym jest różnica między wartością nominalną objętych udziałów (akcji) w spółkach mających osobowość prawną albo wkładów w spółdzielniach w zamian za wkład niepieniężny w innej postaci niż przedsiębiorstwo lub jego zorganizowana część a kosztami uzyskania przychodów określonymi na podstawie art. 22 ust. 1e ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Mając na uwadze powyższe przepisy, stanowisko wnioskodawcy, iż w przypadku wniesienia do spółki kapitałowej aportem akcji, które spowoduje podwyższenie kapitału zapasowego spółki (agio), na gruncie przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, u wnioskodawcy powstanie przychód w wysokości wartości nominalnej udziałów objętych w zamian za ww. aport, należy uznać za prawidłowe.

Końcowo tutejszy Organ pragnie podkreślić, że jeżeli wnioskodawca będzie wnosił aport do spółki mającej siedzibę poza terytorium Polski to musi mieć na uwadze przepisy odpowiedniej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania.

W odniesieniu do powołanych przez wnioskodawcę wyroków Naczelnego Sądu Administracyjnego i Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego tut. Organ informuje, że zostały one wydane w indywidualnych sprawach i nie mają zastosowania ani konsekwencji wiążących w odniesieniu do żadnego innego zaistniałego stanu faktycznego czy też zdarzenia przyszłego.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie, ul. Kraszewskiego 4a, 35-016 Rzeszów po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.