IBPBII/2/415-1215/10/MM

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że Pani stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 8 listopada 2010 r. (data wpływu do Organu 12 listopada 2010 r.), uzupełnionym w dniach 01 i 3 lutego 2011 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych m.in. w zakresie zaliczenia sfinansowanych dotacją wydatków na prace remontowe bezpośrednio do kosztów uzyskania przychodów w przypadku gdy amortyzacja kamienicy odbywa się metodą uproszczoną - jest prawidłowe.

W dniu 12 listopada 2010 r. wpłynął do Organu ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych m.in. w zakresie zaliczenia sfinansowanych dotacją wydatków na prace remontowe bezpośrednio do kosztów uzyskania przychodów w przypadku gdy amortyzacja kamienicy odbywa się metodą uproszczoną.

W związku z brakami formalnymi wniosku, w dniu 20 stycznia 2011 r. pismem Znak: IBPB II/1/415-922/10/MK,IBPB II/2/415-1215/10/MM, IBPB II/2/415-1216/10/MM wezwano wnioskodawczynię do uzupełnienia wniosku. Uzupełnienia dokonano w dniach 01 i 3 lutego 2011 r.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawczyni jest współwłaścicielką kamienicy stanowiącej zabytkowy budynek mieszkalno-usługowy wpisany do rejestru zabytków. Udział wnioskodawczyni w kamienicy wynosi 25%. Współwłaściciele kamienicy w związku z planowanymi pracami remontowymi wystąpili w dniu 28 września 2010 r. z pięcioma wnioskami do Społecznego Komitetu Odnowy Zabytków o przyznanie w 2011 r. dotacji z Narodowego Funduszu Rewaloryzacji Zabytków.

Odrębne wnioski złożono na poszczególne zadania, których dotyczyć ma wnioskowana dotacja.

Zgodnie z zasadami finansowania prac w obiektach zabytkowych ze środków Narodowego Funduszu Rewaloryzacji Zabytków dofinansowanie ze środków finansowych Narodowego Funduszu Rewaloryzacji Zabytków zwanego dalej Narodowym Funduszem może być dysponowane przez jego ustawowego dysponenta, którym jest Społeczny Komitet Odnowy Zabytków jako dotacje celowe wspierające i uzupełniające działania właścicieli lub posiadaczy zabytków zwanych dalej "beneficjentami" w zakresie konserwacji i restauracji przy zabytkach nieruchomych wpisanych do rejestru zabytków nieruchomych, położonych w granicach administracyjnych miasta. Z uwagi na okoliczność, iż na dzień wystąpienia z przedmiotowymi wnioskami kamienica stanowiła współwłasność 5 osób fizycznych, wnioskodawcami w sprawie przyznania przedmiotowej decyzji są osoby fizyczne. Jednakże z uwagi na przygotowywany akt notarialny zniesienia współwłasności kamienicy i wydzielenia odrębnych lokali dotychczasowi współwłaściciele kamienicy będą zobligowani ustawą o własności lokali do zawiązania w najbliższym czasie wspólnoty mieszkaniowej stanowiącej tak zwaną ułomną osobę prawną, której przychody oraz koszty podatkowe regulują przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Z uwagi na obowiązek wynikający z ustawy zawiązanie wspólnoty mieszkaniowej nastąpi najprawdopodobniej przed ewentualnym przyznaniem dotacji.

Wnioskodawczyni nadmienia, że dotąd w ramach rozliczeń przychodów z najmu kamienicy współwłaściciele kamienicy stosowali metodę amortyzacji uproszczonej dla przedmiotowej kamienicy.

W związku z powyższym zadano m.in. następujące pytanie:

W sytuacji gdyby przedmiotowa dotacja nie korzystała ze zwolnienia podatkowego czy przy stosowaniu metody amortyzacji uproszczonej wydatki z przyznanej dotacji na wyżej opisane prace remontowe będą mogły zostać zaliczone jednorazowo w koszty.

Zdaniem wnioskodawczyni, w sytuacji gdyby dotacja z Narodowego Funduszu Rewaloryzacji Zabytków nie korzystała ze zwolnienia przy zastosowaniu uproszczonej metody amortyzacji wydatki na prace remontowe przyznane z przedmiotowej dotacji mogą zostać zaliczone jednorazowo w koszty uzyskania przychodu z najmu osoby fizycznej zgodnie z jej udziałem we współwłasności kamienicy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Na wstępnie należy podkreślić, że przedmiotem niniejszej interpretacji jest ocena stanowiska wnioskodawczyni w zakresie możliwości zaliczenia sfinansowanych dotacją wydatków na prace remontowe bezpośrednio do kosztów uzyskania przychodów w przypadku gdy amortyzacja kamienicy odbywa się metodą uproszczoną. W zakresie możliwości zwolnienia z podatku dochodowego dotacji uzyskanej z Narodowego Funduszu Rewaloryzacji Zabytków oraz w zakresie możliwości zaliczenia wydatków na wykonanie izolacji przeciwwilgociowej pionowej ściany piwnic do kosztów uzyskania przychodów z najmu w przypadku gdy amortyzacja kamienicy odbywa się metoda uproszczoną wydano odrębne interpretacje. Niniejsza interpretacja nie dotyczy również skutków otrzymania dotacji dla planowanej do zawiązania wspólnoty mieszkaniowej - w tej materii wydano odrębne rozstrzygnięcie.

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 z późn. zm.) kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

W powołanym przepisie art. 22 ust. 1 ustawodawca nie wskazuje enumeratywnie jakie wydatki mogą być uznane za koszty uzyskania przychodu. Możliwość zaliczenia konkretnego wydatku do kategorii kosztów uzyskania przychodów uzależniona została od istnienia związku przyczynowo - skutkowego tzn. poniesienie wydatku ma lub może mieć wpływ na powstanie lub zwiększenie tego przychodu, bądź funkcjonowanie tego źródła przychodu. Kosztami uzyskania przychodów są zarówno koszty bezpośrednio, jak

i pośrednio związane z uzyskiwanymi przychodami, pod warunkiem, że podatnik wykaże, iż zostały one w sposób racjonalny poniesione w celu uzyskania przychodów oraz nie zostały wymienione w art. 23 ustawy zawierającym katalog wydatków nie uznawanych za koszty uzyskania przychodów.

W myśl art. 23 ust. 1 pkt 56 ww. ustawy nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków i kosztów bezpośrednio sfinansowanych z dochodów (przychodów), o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 46, 47a, 47c, 47d, 116, 122, 129, 136 i 137.

Powyższy przepis wskazuje, iż nie można zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów wydatków, które zostały sfinansowane z dochodów zwolnionych od podatku dochodowego na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 46, 47a, 47c, 47d, 116, 122, 129, 136 i 137.

Pytanie wnioskodawczyni dotyczy sytuacji, w której dotacja przyznana na sfinansowanie wydatków remontowych nie korzystałaby ze zwolnienia przedmiotowego. W związku z tym tut. Organ nie oceniał czy uzyskana dotacja na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 46, 47a, 47c, 47d, 116, 122, 129, 136 bądź 137 faktycznie korzysta ze zwolnienia czy też nie, lecz zgodnie z wolą wnioskodawczyni odniósł się do sytuacji, w której przyznana dotacja nie korzystałby ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem dochodowym i tym samym nie miałby zastosowania art. 23 ust. 1 pkt 56 ww. ustawy.

Z treści art. 22g ust. 10 ustawy wynika, iż podatnicy mogą ustalić wartość początkową budynków mieszkalnych lub lokali mieszkalnych: wynajmowanych, wydzierżawianych albo używanych przez właściciela na cele prowadzonej przez niego działalności gospodarczej, przyjmując w każdym roku podatkowym wartość stanowiącą iloczyn metrów kwadratowych wynajmowanej, wydzierżawianej lub używanej przez właściciela powierzchni użytkowej tego budynku i kwoty 988 zł, przy czym za powierzchnię użytkową uważa się powierzchnię przyjętą dla celów podatku od nieruchomości.

Przepis art. 23 ust. 1 pkt 1 lit. c) ustawy stanowi, że nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków na ulepszenie środków trwałych, które zgodnie z art. 22g ust. 17 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych powiększają wartość środków trwałych, stanowiących podstawę naliczania odpisów amortyzacyjnych.

Jednocześnie w myśl art. 22g ust. 17 cytowanej ustawy, jeżeli środki trwałe zostały ulepszone w wyniku przebudowy, rozbudowy, rekonstrukcji, adaptacji lub modernizacji, wartość początkową tych środków, ustaloną zgodnie z ust. 1,3-9 i 11-15, powiększa się o sumę wydatków na ich ulepszenie, w tym także o wydatki na nabycie części składowych i peryferyjnych, których jednostkowa cena nabycia przekracza 3.500 zł.

Generalną zasadą jest bowiem, że wydatki na remont zaliczane są bezpośrednio do kosztów uzyskania przychodów, a wydatki mające charakter ulepszeń wliczane są do wartości początkowej środka trwałego, od której dokonuje się odpisów amortyzacyjnych.

Wyjątkiem od powyższej zasady jest przypadek gdy wartość początkowa budynku jest ustalona metodą uproszczoną. Przepis art. 22g ust. 17 nie ma bowiem zastosowania w sytuacji, gdy wartość początkowa została ustalona zgodnie z art. 22g ust. 10 czyli w sposób uproszczony, dlatego wydatki poniesione zarówno na remont jak i na ulepszenie zaliczane są bezpośrednio do kosztów uzyskania przychodów.

Remontem jest przy tym wykonanie w istniejącym obiekcie budowlanym robót budowlanych polegających na odtworzeniu stanu pierwotnego, a niestanowiących bieżącej konserwacji, przy czym dopuszcza się stosowanie wyrobów budowlanych innych niż użyto w stanie pierwotnym. Istotą remontu są zatem wszystkie działania mające na celu utrzymanie budynku we właściwym stanie, przywróceniu jego pierwotnej zdolności użytkowej, którą utracił w wyniku upływu czasu i eksploatacji wraz z wymianą dotychczas użytkowanych zużytych składników jego wyposażenia technicznego takich jak: dotychczasowa instalacja wodna, kanalizacyjna, centralne ogrzewanie, ciepła woda, gaz przewodowy lub tylko określonych elementów tych instalacji.

Należy podkreślić, że w przypadku gdy tylko część nieruchomości, w tym budynku mieszkalnego lub lokalu mieszkalnego, jest wykorzystywana do prowadzenia działalności gospodarczej bądź wynajmowana lub wydzierżawiana - odpisów amortyzacyjnych dokonuje się w wysokości ustalonej od wartości początkowej nieruchomości, budynku lub lokalu odpowiadającej stosunkowi powierzchni użytkowej wykorzystywanej do prowadzenia działalności gospodarczej, wynajmowanej lub wydzierżawianej, do ogólnej powierzchni użytkowej tej nieruchomości, budynku lub lokalu (art. 22f ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

Natomiast zgodnie z art. 22g ust. 11 ww. ustawy, w razie gdy składnik majątku stanowi współwłasność podatnika, wartość początkową tego składnika ustala się w takiej proporcji jego wartości, w jakiej pozostaje udział podatnika we własności tego składnika majątku; zasada ta nie ma zastosowania do składników majątku stanowiących wspólność majątkową małżonków, chyba że małżonkowie wykorzystują składnik majątku w działalności gospodarczej prowadzonej odrębnie.

Z przedstawionego zdarzenia przyszłego wynika, iż wnioskodawczyni jest współwłaścicielką kamienicy, która amortyzowana jest metodą uproszczoną. Obecnie planowany jest remont i konserwacja fasady budynku, naprawa spękań ścian sklepień i stropów oraz wykonanie stężenia poziomego w stropie nad II piętrem, wymiana poszycia dachu, rynien, rur spustowych obróbek blacharskich gzymsów i kominów.

Zgodnie z powyższym należy stwierdzić, że wszelkie wydatki poczynione w celu osiągnięcia, zachowania lub zabezpieczenia źródła przychodu należy bezpośrednio zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów z najmu.

Reasumując, w sytuacji gdy przyznana dotacja na sfinansowanie prac remontowych budynku nie korzysta ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych, to wydatki poniesione na ww. prace remontowe proporcjonalnie do wynajmowanej powierzchni kamienicy mogą zostać zaliczone jednorazowo w koszty uzyskania przychodów z najmu.

Stanowisko wnioskodawczyni uznano za prawidłowe.

Należy także wskazać, iż z uwagi na to, że interpretacje prawa podatkowego wydawane są w indywidualnej sprawie zainteresowanego, co wynika z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej - niniejsza interpretacja jest wydana dla wnioskodawczyni, jako występującej z wnioskiem. Nie chroni natomiast pozostałych współwłaścicieli kamienicy, którzy jeśli chcą uzyskać interpretację indywidualną powinni wystąpić z odrębnymi wnioskami o jej udzielenie i uiścić stosowne opłaty.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.