IBPBII/2/415-1210/13/MMa

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 3 marca 2014 r. Izba Skarbowa w Katowicach IBPBII/2/415-1210/13/MMa

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) - Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z 28 listopada 2013 r. (data otrzymania 4 grudnia 2013 r.) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie ustalenia daty nabycia nieruchomości oraz skutków podatkowych jej sprzedaży - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 4 grudnia 2013 r. otrzymano ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie ustalenia daty nabycia nieruchomości oraz skutków podatkowych jej sprzedaży.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca postanowieniem sądu z 25 sierpnia 2000 r. nabył spadek w #188; części po zmarłym małżonku - nieruchomość zabudowaną składającą się z działek gruntu o nr: 40/4, 40/5, 40/6, 40/7, 40/8 o łącznej powierzchni 9.378 m2, dla której w sądzie rejonowym jest urządzony Zbiór Dokumentów, o wartości 265.000,00 zł.

Następnie w drodze sądowego działu spadku z 12 stycznia 2010 r. zgodnie z postanowieniem sądu rejonowego Wnioskodawca stał się w całości właścicielem ww. nieruchomości.

W postanowieniu tym w drodze działu spadku sąd przyznał Wnioskodawcy na wyłączność tę nieruchomość o wartości 265.000,00 zł i zasądził spłaty na rzecz osób trzecich kwot 63.453,92 zł - dla jednego ze spadkobierców oraz kwoty po 30.238,24 zł - dla pozostałych dwóch spadkobierców. Powyższe kwoty zgodnie z postanowieniem sądu zostały tym osobom wypłacone.

Wnioskodawca 25 kwietnia 2013 r. sprzedał ww. nieruchomość za kwotę 180.000,00 zł + 120.000,00 zł = 300.000,00 zł.

W związku z powyższym stanem faktycznym zadano następujące pytania:

1. Czy za datę nabycia całej nieruchomości należy uważać datę śmierci spadkodawcy tj. 2 lipca 2000 r., czy też występują tutaj dwie daty nabycia tzn. dla jednej części data śmierci spadkodawcy, a dla drugiej części data zniesienia współwłasności i dział spadku tj. 12 stycznia 2010 r.

2. Czy przychód ze sprzedaży nieruchomości po części w drodze spadkobrania nie będzie stanowił źródła przychodu, a po części w wyniku działu spadku będzie stanowił przychód na podstawie art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c) ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych źródłem przychodu jest odpłatne zbycie z zastrzeżeniem ust. 2 m.in.:

a.

nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,

b.

spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,

c.

prawa wieczystego użytkowania gruntów,

- jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.

Przepis cytowanego wyżej art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych formułuje generalną zasadę, że nie płaci się podatku dochodowego, jeśli od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło zbycie nieruchomości lub ich części lub udziału w nieruchomości upłynęło 5 lat.

Nabycie prawa do przedmiotowych nieruchomości nastąpiło odpowiednio w drodze spadku oraz w drodze działu spadku. Zasadnicze pytanie, czy część nieruchomości nabytą w wyniku działu spadku ponad udział jaki posiadał Wnioskodawca w spadku, należy zaliczyć jako otrzymaną od spadkodawcy a nie od innych spadkodawców, aby poprawnie zastosować art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c) ustawy.

Zdaniem Wnioskodawcy, należy to zinterpretować odpowiedzią, że termin pięcioletni upływu terminu należy liczyć od dnia spadku tj. od dnia nabycia rzeczy. Sąd w postanowieniu o stwierdzeniu nabycia spadku nie rozstrzyga o konkretnych przedmiotach przypadających poszczególnym spadkobiercom lecz potwierdza nabycie praw do spadku jako całości, ustala krąg osób dziedziczących oraz udziały poszczególnych spadkobierców w całości spadku, lecz nie poszczególnych rzeczy. W przepisach art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c) ustawodawca nie zdefiniował pojęcia "nabycie w drodze spadku" i "nabycie w drodze działu spadku". Nie pozwala to na stwierdzenie czy nabycie w "drodze działu spadku" mieści się w pojęciu "nabycie w drodze spadku".

Zdaniem Wnioskodawcy, należy tu odnieść się do art. 922 § 1 Kodeksu cywilnego i art. 669 Kodeksu postępowania cywilnego, prawa i obowiązki majątkowe zmarłego przechodzą z chwilą jego śmierci na jednego lub kilku spadkobierców. Stosownie do zapisu art. 924 i 925 Kodeksu cywilnego spadek otwiera się z chwilą śmierci spadkodawcy, a spadkobierca nabywa spadek z chwilą jego otwarcia.

Z instytucją działu spadku mamy do czynienia gdy występuje kilku spadkobierców i następuje konkretyzacja praw do całego spadku. Z tego wynika, że "dział spadku" jest czynnością wtórną do "spadku". Należy tu odróżnić prawo dziedziczenia, od poszczególnych praw wchodzących w skład spadku. Z chwilą otwarcia spadku powstała wspólność majątku spadkowego. Wspólność majątku spadkowego traktowana jest jako całość i nie powinna być utożsamiana z współwłasnością w częściach ułamkowych.

Biorąc pod uwagę powyższe należy odróżnić udział w spadku od udziału w nieruchomości, ponieważ z chwilą otarcia spadku Wnioskodawca nabył spadek jako całość w odpowiedniej proporcji (art. 925 Kodeksu cywilnego), natomiast nieruchomość może być tylko jedną częścią spadku, co zostanie rozstrzygnięte podczas działu spadku.

Podsumowując, zdaniem Wnioskodawcy, za datę nabycia całej nieruchomości należy uznać datę śmierci spadkodawcy a przychód ze sprzedaży nieruchomości nabytej w części działu spadku nie będzie stanowił źródła przychodu do opodatkowania.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c) ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.) - źródłem przychodów jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

a.

nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,

b.

spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,

c.

prawa wieczystego użytkowania gruntów,

- jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.

Przepis art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy formułuje generalną zasadę, że sprzedaż nieruchomości lub praw przed upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, rodzi obowiązek podatkowy w postaci zapłaty podatku dochodowego. Tym samym jeżeli odpłatne zbycie nieruchomości lub praw nastąpiło po upływie 5 lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym miało miejsce nabycie lub wybudowanie - nie jest źródłem przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a przychód uzyskany ze sprzedaży w ogóle nie podlega opodatkowaniu.

W rozpatrywanej sprawie niezbędne jest zatem ustalenie momentu nabycia nieruchomości - w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że małżonek Wnioskodawcy zmarł 25 sierpnia 2000 r. Udziały w spadku po małżonku nabyli Wnioskodawca w wysokości #188; oraz trzech innych spadkobierców. Na podstawie postanowienia z 12 stycznia 2010 r. sąd dokonał działu spadku w ten sposób, że nieruchomość przyznał na wyłączną własność Wnioskodawcy jednocześnie zasądzając spłatę reszty spadkobierców (jeden ze spadkobierców otrzymał spłatę w kwocie 63.453,92 zł natomiast pozostałych dwóch spadkobierców otrzymało spłatę w kwocie 30.238,24 zł)

Zgodnie z art. 922 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.) - spadek to prawa i obowiązki zmarłego wynikające ze stosunków cywilnoprawnych, które z chwilą jego śmierci przechodzą na następców prawnych. Stosownie do art. 924 i 925 ww. ustawy spadkobierca nabywa spadek z chwilą otwarcia spadku, natomiast otwarcie spadku następuje z chwilą śmierci spadkodawcy. Oznacza to, że z chwilą śmierci należące do spadkodawcy prawa i obowiązki stają się spadkiem, który podlega przepisom prawa spadkowego, a data śmierci (chwila śmierci) spadkodawcy ustala, kto staje się spadkobiercą oraz co wchodzi w skład masy spadkowej. Postanowienie sądu o stwierdzeniu nabycia spadku potwierdza jedynie prawo spadkobierców do tego spadku od momentu jego otwarcia. Tak więc dniem nabycia spadku przez Wnioskodawcę i pozostałych spadkobierców jest data śmierci spadkodawcy.

W myśl art. 1035 Kodeksu cywilnego - jeżeli spadek przypada kilku spadkobiercom, do wspólności majątku spadkowego stosuje się przepisy o współwłasności w częściach ułamkowych. Do momentu zniesienia tej współwłasności lub dokonania działu spadku, spadkobiercy są współwłaścicielami rzeczy i praw wchodzących w skład spadku. Stosownie do art. 195 ww. ustawy - współwłasność jest instytucją prawa cywilnego polegającą na tym, że własność tej samej rzeczy przysługuje niepodzielnie kilku osobom. Współwłaścicielom przysługują części wspólnego prawa własności (tzw. udziały), którymi mogą swobodnie rozporządzać. Dopóki więc istnieje współwłasność można mówić tylko o istnieniu udziałów w tym prawie, o ich nabywaniu i zbywaniu, nigdy - o prawie do części rzeczy, o jej zbywaniu bądź nabywaniu w częściach. Współwłaściciele mają swoje udziały w prawie, ale nie w rzeczy.

Z instytucją działu spadku mamy do czynienia w sytuacji, w której spadek przypada kilku spadkobiercom. W wyniku działu spadku prawa majątkowe objęte spadkiem przyznane poszczególnym spadkobiercom stosownie do wielkości ich udziałów, przechodzą na nich. Ustaje więc wspólność majątku spadkowego. Umowa o dział spadku lub prawomocne orzeczenie sądowe o dziale spadku stanowią tytuł własności rzeczy, które w dziale przypadły poszczególnym spadkobiercom. Tak więc na skutek działu spadku następuje "konkretyzacja" składników masy spadkowej przypadających poszczególnym spadkobiercom. Jeżeli zatem wartość nieruchomości nabytych w całości w wyniku działu jest zgodna z udziałem posiadanym przed działem spadku - nie następuje nabycie podlegające opodatkowaniu, ponieważ w ten sposób nie ulega powiększeniu zarówno zakres dotychczasowego władztwa tej osoby nad rzeczą (nieruchomością), jak i stan jej majątku osobistego. Dział spadku, w wyniku którego udział w nieruchomości nie zwiększył się, zmienia wyłącznie charakter własności. Jednakże nabycie nieruchomości w drodze działu spadku w części przekraczającej udział spadkowy stanowi nabycie w myśl art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowego od osób fizycznych. Wszelkie przypadki, gdy udział danej osoby ulega powiększeniu, traktowany być musi w kategorii nabycia, gdyż w ten sposób ulega powiększeniu zakres dotychczasowego władztwa tej osoby nad nieruchomością lub prawem.

Zatem nabycie w wyniku działu spadku części majątku spadkowego, który należał do innych spadkobierców, tj. otrzymanie z tego majątku udziałów przekraczających pierwotny udział spadkowy stanowi nabycie w drodze działu spadku.

Natomiast zgodnie z art. 210 i nast. Kodeksu cywilnego, każdy ze współwłaścicieli w każdym czasie może domagać się zniesienia współwłasności. Zniesienie współwłasności to fizyczny podział rzeczy wspólnej, polegający na przyznaniu każdemu ze współwłaścicieli wyodrębnionej rzeczy wspólnej na własność lub współwłasność, a wielkość tej części powinna odpowiadać wielkości udziału we współwłasności. Jeżeli w wyniku zniesienia współwłasności udział danej osoby ulega powiększeniu to traktowany jest w kategorii nabycia, ponieważ w ten sposób ulega powiększeniu zarówno zakres dotychczasowego władztwa tej osoby nad rzeczą (nieruchomością), jak i stan jej majątku osobistego. O tym zaś czy udział uległ powiększeniu nie decyduje subiektywne odczucie dotychczasowego współwłaściciela, lecz obiektywne kryteria odwołujące się do cen rynkowych udziałów przed i po zniesieniu współwłasności.

W omawianej sprawie Wnioskodawca w wyniku działu spadku stał się właścicielem całości zabudowanej nieruchomości składającej się z działek o nr: 40/4, 40/5, 40/6, 40/7, 40/8 z obowiązkiem spłaty pozostałych uczestników postępowania. Nie ulega bowiem wątpliwości, że w wyniku działu spadku w 2010 r. wartość nabytego przez Wnioskodawcę udziału w ww. nieruchomości, zwiększyła się w stosunku do udziału nabytego w spadku. W wyniku dokonanego działu spadku Wnioskodawca stał się bowiem jedynym właścicielem omawianej nieruchomości, podczas gdy w wyniku spadku należał do niego tylko udział w tej nieruchomości #188;. Wnioskodawca stał się więc właścicielem odpłatnie, ponieważ został zobowiązany do spłaty pozostałych spadkobierców.

Zatem w przedstawionym we wniosku stanie faktycznym Wnioskodawca nabył udziały w przedmiotowej nieruchomości w różnym czasie i w różny sposób. Za datę nabycia udziałów należy przyjąć dwie daty nabycia, mianowicie:

* 2000 r. kiedy Wnioskodawca w spadku po małżonku nabył udział w wysokości #188; nieruchomości,

* 2010 r. kiedy Wnioskodawca nabył pozostałe udziały na podstawie działu spadku w części przekraczającej udział nabyty w spadku.

Wnioskodawca w przedstawionym we wniosku stanie faktycznym wskazał, że 25 kwietnia 2013 r. sprzedał omawianą nieruchomość. Mając na uwadze przedstawiony we wniosku stan faktyczny oraz przywołane powyżej przepisy prawa stwierdzić należy, że przychód ze sprzedaży nieruchomości w części przypadającej na udział nabyty w spadku po zmarłym w 2000 r. małżonku nie podlega w ogóle opodatkowaniu z uwagi na fakt, że od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie spadku po małżonku upłynął pięcioletni okres, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i tym samym sprzedaż tego udziału nie stanowi źródła przychodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Natomiast opodatkowaniu podlega przychód ze sprzedaży nieruchomości w części odpowiadającej udziałowi nabytemu w 2010 r. w wyniku działu spadku, gdyż sprzedaż ta nastąpiła przed upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym miało miejsce nabycie. Do oceny skutków prawnych przedstawionego stanu faktycznego należy stosować przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2009 r. Ustawą z dnia 6 listopada 2008 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 209, poz. 1316 z późn. zm.) zmieniono bowiem m.in. zasady opodatkowania przychodów z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Nowe zasady opodatkowania, zgodnie z art. 14 ustawy zmieniającej, mają zastosowanie do uzyskanych dochodów (poniesionej straty) od dnia 1 stycznia 2009 r.

W myśl art. 30e ust. 1 i art. 45 ust. 4 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w ww. brzmieniu - od dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c), podatek dochodowy wynosi 19% podstawy obliczenia podatku i jest płatny w terminie złożenia zeznania za rok podatkowy, w którym nastąpiło odpłatne zbycie.

Stosownie do art. 30e ust. 2 ww. ustawy podstawą obliczenia podatku jest dochód stanowiący różnicę pomiędzy przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw określonym zgodnie z art. 19, a kosztami ustalonymi zgodnie z art. 22 ust. 6c i 6d, powiększoną o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1, dokonanych od zbywanych nieruchomości lub praw. Przy czym przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych oraz innych rzeczy, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8, jest wartość wyrażona w cenie określonej w umowie, pomniejszona o koszty odpłatnego zbycia. Jeżeli jednak cena, bez uzasadnionej przyczyny, znacznie odbiega od wartości rynkowej tych rzeczy lub praw, przychód ten określa organ podatkowy lub organ kontroli skarbowej w wysokości wartości rynkowej (art. 19 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

Pojęcie kosztów odpłatnego zbycia (sprzedaży) nie zostało przez ustawodawcę zdefiniowane w ustawie, należy zatem stosować językowe rozumienie tego wyrażenia, zgodnie z którym za koszty sprzedaży nieruchomości lub praw majątkowych uważa się wszystkie wydatki poniesione przez sprzedającego, które są konieczne, aby transakcja sprzedaży mogła dojść do skutku (wszystkie niezbędne wydatki bezpośrednio związane z tą czynnością, np. koszty wyceny nieruchomości przez rzeczoznawcę majątkowego, prowizje pośredników w sprzedaży nieruchomości, koszty ogłoszeń w prasie związanych z zamiarem sprzedaży nieruchomości).

Przy ustalaniu kosztów uzyskania przychodu uzyskanego ze sprzedaży omawianej nieruchomości w części dotyczącej udziałów w tej nieruchomości nabytych w 2010 r. w dziale spadku, który miał formę odpłatną, zastosować należy art. 22 ust. 6c ww. ustawy. Przepis ten stanowi, że koszty uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c), z zastrzeżeniem ust. 6d, stanowią udokumentowane koszty nabycia lub udokumentowane koszty wytworzenia, powiększone o udokumentowane nakłady, które zwiększyły wartość rzeczy i praw majątkowych, poczynione w czasie ich posiadania.

Wysokość nakładów, o których mowa w ust. 6c ustala się na podstawie faktur VAT w rozumieniu przepisów o podatku od towarów i usług oraz dokumentów stwierdzających poniesienie opłat administracyjnych (art. 22 ust. 6e ww. ustawy).

Dodać należy, że w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości nabytych w wyniku działu spadku i zniesienia współwłasności ponad udział pierwotnie posiadany, kosztem uzyskania przychodu może być udokumentowana (faktyczna) kwota spłaty na rzecz pozostałych spadkobierców, ponieważ mieści się ona w kategorii kosztów nabycia, o których mowa w ww. art. 22 ust. 6c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Przypomnieć bowiem należy, że Wnioskodawca dokonał spłaty na rzecz trzech spadkobierców w następujących kwotach:

* 63.453,92 zł otrzymał jeden ze spadkobierców,

* 30.238,24 zł otrzymał każdy z dwóch pozostałych spadkobierców.

Kwoty te zostały zasądzone od Wnioskodawcy tytułem spłaty i stanowią wydatek faktycznie poniesiony, zapłacony przez niego - stanowią jego wydatek na nabycie udziałów od pozostałych spadkobierców.

W myśl art. 30e ust. 4 ww. ustawy po zakończeniu roku podatkowego podatnik jest obowiązany w zeznaniu podatkowym, o którym mowa w art. 45 ust. 1a pkt 3 (PIT-39), wykazać:

1.

dochody uzyskane w roku podatkowym z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c i obliczyć należny podatek dochodowy od dochodu, do którego nie ma zastosowania art. 21 ust. 1 pkt 131, lub

2.

dochody, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 131.

Natomiast w przypadku niewypełnienia warunków określonych w art. 21 ust. 1 pkt 131 - podatnik jest obowiązany do złożenia korekty zeznania, o którym mowa w art. 45 ust. 1a pkt 3, i do zapłaty podatku wraz z odsetkami za zwłokę; odsetki nalicza się od następnego dnia po upływie terminu płatności, o którym mowa w art. 45 ust. 4 pkt 4, do dnia zapłaty podatku włącznie (art. 30e ust. 7 ww. ustawy).

Natomiast zgodnie art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy - wolne od podatku dochodowego są dochody z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych w wysokości, która odpowiada iloczynowi tego dochodu i udziału wydatków poniesionych na własne cele mieszkaniowe w przychodzie z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, jeżeli począwszy od dnia odpłatnego zbycia, nie później niż w okresie dwóch lat od końca roku podatkowego, w którym nastąpiło odpłatne zbycie, przychód uzyskany ze zbycia tej nieruchomości lub tego prawa majątkowego został wydatkowany na własne cele mieszkaniowe; udokumentowane wydatki poniesione na te cele uwzględnia się do wysokości przychodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych.

Podsumowując, opodatkowaniu podatkiem dochodowym na zasadach określonych w art. 30e ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2009 r. podlegał będzie uzyskany przez Wnioskodawcę dochód z tytułu odpłatnego zbycia nieruchomości w części przypadającej na udział nabyty w dziale spadku 12 stycznia 2010 r. Dochód ten należy obliczyć jako różnicę pomiędzy przychodem (czyli proporcjonalnie obliczoną ceną sprzedaży części nieruchomości nabytej w 2010 r. pomniejszoną o ewentualne koszty odpłatnego zbycia) a kosztami uzyskania przychodu, określonymi na podstawie art. 22 ust. 6c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zatem do kosztów uzyskania przychodu może zostać zaliczona spłata dokonana na rzecz pozostałych spadkobierców jako faktycznie poniesiony, zapłacony wydatek.

Mając na uwadze powyższe wyjaśnienia - stanowisko Wnioskodawcy - zgodnie z którym przychód ze sprzedaży nieruchomości nie będzie podlegał opodatkowaniu ponieważ za datę nabycia całej nieruchomości należy przyjąć datę śmierci spadkodawcy - należało uznać za nieprawidłowe.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-100 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie - w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl