IBPBII/2/415-120/08/JSz - Opodatkowanie podatkiem dochodowym od osób fizycznych sprzedaży nieruchomości.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana przedstawione we wniosku z dnia 8 grudnia 2008 r. (data wpływu do tut. Biura 8 grudnia 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży zabudowanej nieruchomości - jest prawidłowe.

W dniu 8 grudnia 2008 r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży zabudowanej nieruchomości.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

W czerwcu 1982 r. wnioskodawca nabył działkę rolniczą, która Uchwałą Rady Gminy z dnia 4 września 2003 r. została przekwalifikowana na działkę budowlaną. Na tejże działce od dnia 25 stycznia 2008 r. rozpoczął budowę budynku jednorodzinnego w zabudowie bliźniaczej. Na dzień dzisiejszy ???189; budynku jest wykonana w 90 %, a druga część - w stanie surowym zamkniętym. Dom był budowany z myślą, że w jednej jego części zamieszkają rodzice, a w drugiej wnioskodawca z żoną. Jednak z uwagi na skomplikowanie się sytuacji spowodowane przede wszystkim szybko pogarszającym się stanem zdrowia rodziców wnioskodawca zmuszony jest sprzedać ww. nieruchomość.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy w świetle obowiązujących przepisów prawa podatkowego od ww. transakcji wnioskodawca musi zapłacić podatek dochodowy.

Wnioskodawca uważa, że sprzedaż przedmiotowej nieruchomości jest zwolniona z podatku dochodowego. W związku z tym, że prawo podatkowe nie zawiera definicji nieruchomości należy posługiwać się przepisami prawa cywilnego tj. art. 46 i art. 48 k.c., zgodnie z którymi budynki należą do części składowej gruntu. W powyższego wynika, że budynek jako trwale związany z gruntem nie może być przedmiotem odrębnej własności.

Z przepisu art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, że opodatkowaniu podlega przychód ze sprzedaży nieruchomości bądź jej części. Oznacza to, że bieg 5-letniego terminu musi być liczony od dnia nabycia działki.

W przypadku wnioskodawcy jest to czerwiec 1982 r. co oznacza, że podatek dochodowy nie wystąpi.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Jak stanowi art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.), którego brzmienie nie uległo zmianie w wyniku kolejnych nowelizacji, podlegającym opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych źródłem przychodu jest odpłatne zbycie m.in. nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości, jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.

Przepis cytowanego wyżej art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy o podatku dochodowego od osób fizycznych normuje generalną zasadę, że nie płaci się podatku, jeśli od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie nieruchomości lub ich części lub udziału w nieruchomości upłynęło 5 lat.

W związku z tym, jeśli od końca roku, w którym nastąpiło nabycie nieruchomości lub ich części lub udziału w nieruchomości upłynęło 5 lat, sprzedaż tych nieruchomości nie podlega w ogóle opodatkowaniu podatkiem dochodowym.

Z opisanego we wniosku zdarzenia wynika, iż wnioskodawca w czerwcu 1982 r. nabył działkę rolną, która Uchwałą Rady Gminy z dnia 4 września 2003 r. została przekwalifikowana na działkę budowlaną. Na tej działce od dnia 25 stycznia 2008 r. obecnie jest budowany budynek jednorodzinny w zabudowie bliźniaczej.

Ustawodawca w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych jakkolwiek posługuje się pojęciem nieruchomości, to tego pojęcia nie definiuje. W tym też zakresie należy odwołać się do przepisów prawa cywilnego. Zgodnie z treścią art. 46 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. z 1964 r. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.) nieruchomościami są części powierzchni ziemskiej stanowiące odrębny przedmiot własności (grunty), jak również budynki trwale z gruntem związane lub części takich budynków, jeżeli na mocy przepisów szczególnych stanowią odrębny od gruntu przedmiot własności.

Natomiast art. 48 k.c. stanowi, że z zastrzeżeniem wyjątków przewidzianych w ustawie, do części składowych gruntu należą w szczególności budynki i inne urządzenia trwale z gruntem związane. W myśl art. 47 k.c. część składowa rzeczy nie może być odrębnym przedmiotem własności i innych praw rzeczowych. Wyżej wymienione przepisy wyrażają generalną zasadę, że budynek jako część składowa nieruchomości z wyjątkami przewidzianymi w ustawie - nie może być odrębnym przedmiotem własności i dzieli los prawny rzeczy głównej, tj. gruntu. Dlatego też sprzedaż nieruchomości obejmuje zarówno zbycie gruntu, jak i znajdującego się na nim budynku, trwale z nim związanego. Odmienna sytuacja prawna występuje tylko w przypadku użytkowania wieczystego gruntu, kiedy na gruncie stanowiącym własność państwową lub gminną może być wzniesiony budynek stanowiący własność wieczystego użytkowania - art. 235 k.c.

Nie można traktować więc, w rozumieniu przepisów ustawy podatkowej jak również Kodeksu cywilnego, odrębnie sprzedaży gruntu oraz sprzedaży znajdującego się na nim budynku.

W świetle zatem powyższego, w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości bieg terminu pięcioletniego, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych liczy się od daty nabycia gruntu, niezależnie od tego, kiedy na gruncie tym wzniesiono budynek oraz zakończono budowę i zgłoszono budynek do użytkowania zgodnie z przepisami prawa budowlanego.

Uwzględniając więc opisane we wniosku zdarzenie przyszłe stwierdzić należy, iż od końca 1982 r. tj. od końca roku, w którym nastąpiło nabycie gruntu, na którym następnie budowano budynek mieszkalny upłynął pięcioletni okres, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy. Oznacza to zarazem, że zamierzona sprzedaż budynku wraz z częścią gruntu będzie miała miejsce po upływie pięciu lat od końca roku kalendarzowego, w którym miało miejsce nabycie gruntu.

Zatem odpłatne zbycie tej części nieruchomości nie będzie dla wnioskodawcy źródłem przychodu podlegającym opodatkowaniu. Tym samym u wnioskodawcy nie powstanie obowiązek zapłaty podatku dochodowego od przychodu uzyskanego ze sprzedaży przedmiotowej nieruchomości.

W związku z powyższym stanowisko wnioskodawcy w zakresie przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-100 Gliwice po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do wsa wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.