IBPBII/2/415-1160/11/HS

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) po ponownym rozpatrzeniu, w związku z prawomocnym wyrokiem Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach z dnia 12 lipca 2011 r. sygn. akt I SA/Gl 301/11, wniosku z dnia 7 października 2010 r. (data wpływu do tut. Biura 8 października 2010 r.) uzupełnionego w dniu 16 listopada 2010 r., Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że Pani stanowisko przedstawione w ww. wniosku o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości skorzystania z ulgi meldunkowej - jest prawidłowe.

W dniu 8 października 2010 r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości skorzystania z ulgi meldunkowej.

W związku z brakami formalnymi wniosku, pismem z dnia 29 października 2010 r. Znak: IBPBII/2/415-1068/10/HS wezwano wnioskodawczynię do ich uzupełnienia. Uzupełnienia wniosku dokonano w dniu 16 listopada 2010 r.

W dniu 30 grudnia 2010 r. Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działający w imieniu Ministra Finansów wydał indywidualną interpretację Znak: IBPBII/2/415-1068/10/HS, w której uznał stanowisko wnioskodawczyni za nieprawidłowe stwierdzając, że przychód ze zbycia udziału w nieruchomości nabytego przez wnioskodawczynię w 2007 r. nie będzie zwolniony z opodatkowania na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 126 ustawy z podatku dochodowego od osób fizycznych. Przychód ze sprzedaży będzie podlegał opodatkowaniu na zasadach określonych w art. 30e ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym na dzień 31 grudnia 2008 r.

Pismem z dnia 14 stycznia 2011 r. (data wpływu do tut. Biura 18 stycznia 2011 r.) wniesiono wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, na które udzielono odpowiedzi pismem z dnia 15 lutego 2011 r. Znak: IBPBII/2/415W-5/11/HS odmawiając zmiany ww. indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego. Odpowiedź na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa skutecznie doręczono w dniu 17 lutego 2011 r.

Pismem z dnia 5 marca 2011 r. (data wpływu do tut. Biura - 16 marca 2011 r.) wniesiono skargę na ww. interpretację indywidualną.

Pismem z dnia 14 kwietnia 2011 r. Znak: IBPBII/2/4160-4/11/HS Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów udzielił odpowiedzi na skargę przesyłając ją wraz z aktami sprawy do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach.

W wyniku rozpatrzenia skargi Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach wyrokiem z dnia 12 lipca 2011 r. sygn. akt I SA/Gl 301/11 uchylił zaskarżoną interpretację. Prawomocny wyrok wpłynął do tut. Biura w dniu 28 października 2011 r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawczyni od dnia 1 lipca 2006 r. pozostaje w związku małżeńskim i od tego dnia zamieszkuje wspólnie z mężem, a po narodzinach syna również razem z nim, w budynku mieszkalnym. W małżeństwie wnioskodawczyni obowiązuje ustrój wspólności majątkowej.

W dniu 14 czerwca 2007 r. wnioskodawczyni wraz z mężem zakupiła udział wynoszący 2/6 w nieruchomości zabudowanej budynkiem mieszkalnym. Pozostałą część udziałów w ww. nieruchomości mąż wnioskodawczyni nabywał w drodze darowizn i spadku od 2002 r. W tym też roku zamieszkał w ww. nieruchomości, a 16 listopada 2006 r. zameldował się w budynku mieszkalnym stanowiącym jej składnik. Wnioskodawczyni natomiast nie była zameldowana w ww. budynku. W dniu 7 lipca 2010 r. małżonkowie dokonali sprzedaży przedmiotowej nieruchomości.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy w związku ze sprzedażą nieruchomości w dniu 7 lipca 2010 r. wnioskodawczyni może skorzystać z tzw. ulgi meldunkowej, biorąc pod uwagę fakt, że mieszkała tam wraz z mężem od lipca 2006 r., a jej mąż był zameldowany w budynku przez okres dłuższy niż 12 miesięcy.

Zdaniem wnioskodawczyni, mieszkając razem z mężem przez cztery lata w domu, który w lipcu 2010 r. został sprzedany, może skorzystać z tzw. ulgi meldunkowej, mimo iż nie była w nim zameldowana; zameldowany przez okres dłuższy niż jeden rok był jej mąż.

Wnioskodawczyni podkreśliła, iż w sprawie możliwości zastosowania ulgi meldunkowej w sytuacji, gdy tylko jeden z małżonków spełnił wymagania ustawowe, sądy prezentują właśnie takie stanowisko. W związku z powyższym powołała się na wyroki: WSA w Gliwicach z dnia 9 września 2010 r. sygn. akt I SA/Gl 643/10, WSA w Warszawie z dnia 25 marca 2010 r. sygn. akt III SA/Wa 1946/09, WSA we Wrocławiu z dnia 10 lutego 2010 r. sygn. akt I SA/Wr 1785/09 i WSA w Olsztynie z dnia 21 stycznia 2010 r. sygn. akt I SA/Ol 748/09.

W indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego z dnia 30 grudnia 2010 r. Znak: IBPBII/2/415-1068/10/HS Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów uznał stanowisko wnioskodawczyni za nieprawidłowe, stwierdzając, że przychód ze zbycia udziału w nieruchomości nabytego przez wnioskodawczynię w 2007 r. nie będzie zwolniony z opodatkowania na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 126 ustawy z podatku dochodowego od osób fizycznych. Przychód ze sprzedaży będzie podlegał opodatkowaniu na zasadach określonych w art. 30e ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym na dzień 31 grudnia 2008 r.

Wnioskodawczyni zaskarżyła, po uprzednim wezwaniu do usunięcia naruszenia prawa, interpretację indywidualną do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach zarzucając jej naruszenie przepisów prawa materialnego oraz naruszenie przepisów postępowania mających wpływ na wynik sprawy.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach prawomocnym wyrokiem z dnia 12 lipca 2011 r. Sygn. akt I SA/Gl 301/11 uchylił ww. interpretację indywidualną Ministra Finansów z dnia 30 grudnia 2010 r. Podejmując rozstrzygnięcie Sąd stwierdził, iż w rozpatrywanej sprawie spór sprowadza się do określenia czy ulga meldunkowa ustanowiona w art. 21 ust. 1 pkt 126 w związku z art. 21 ust. 22 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 z późn. zm.) zwalnia od podatku dochodowego przychody z odpłatnego zbycia lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość oboje małżonków wyłącznie w przypadku, gdy oboje spełniają warunek zameldowania na pobyt stały przez okres nie krótszy niż 12 miesięcy.

W ocenie Sądu, w świetle przytoczonego art. 21 ust. 22 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie budzi wątpliwości fakt, że zwolnienie ma zastosowanie łącznie do obojga małżonków. Sąd zgodził się z twierdzeniem, że w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych każdy z małżonków jest odrębnym podatnikiem w związku z czym bezprawne jest uzależnianie prawa do zwolnienia podatnika od sytuacji innego podatnika. Jednakże, zdaniem Sądu, mając na uwadze art. 21 ust. 22 przedmiotowej ustawy, przesłanką wystarczającą do zwolnienia od podatku od przychodów ze zbycia nieruchomości przez małżonków powinien być fakt spełnienia warunków zwolnienia przez jednego z nich.

Taka wykładnia znajduje potwierdzenie w utrwalonym orzecznictwie Naczelnego Sądu Administracyjnego (por. wyroki NSA z dnia 24 października 2010 r. sygn. akt II FSK 949/09, z dnia 8 marca 2011 r. sygn. akt II FSK 1876/09, z dnia 3 lutego 2011 r. sygn. akt II FSK 1732/09). W orzeczeniach tych przyjęto, że w przypadku, gdy warunek zameldowania spełnia tylko jedno z małżonków, zwolnienie od podatku przychodów z odpłatnego zbycia lokalu mieszkalnego ma zastosowanie również do małżonka, który tego warunku nie spełnia. Zwolnienie, o którym mowa będzie miało zastosowanie łącznie do obojga małżonków, gdyż art. 21 ust. 22 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie wprowadził wymogu, by przesłanki zwolnienia zaistniały dla każdego z małżonków oddzielnie. Zdaniem Sądu, stanowisko Organu interpretacyjnego jest zbędne i sprzeczne z wykładnią gramatyczną i systemową przepisu. Przepis ten nie stanowi bowiem, że zwolnienie dotyczy tylko małżonka, który spełnił warunek dwunastomiesięcznego zameldowania. Wyraźnie z kolei rozciąga prawo do ulgi na oboje małżonków nawet w przypadku, gdyby warunek zameldowania spełnił tylko jeden z nich. Nadto w opinii Sądu takie rozumienie analizowanego przepisu jakie nadaje mu Organ powoduje, że stanowi ono zbędne powtórzenie zasad ogólnych opodatkowania, a mianowicie przywołanego w interpretacji art. 6 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Analizowany przepis natomiast stanowi wyjątek od obowiązku spełnienia warunku uprawniającego do ulgi przez każdego podatnika, dając uprawnienie do skorzystania z niej przez małżonka, który nie był zameldowany (por. wyrok NSA z dnia 3 lutego 2011 r. sygn. akt II FSK 1732/09). W ocenie Sądu interpretacja Organu podatkowego prowadzi do tego, że przepis art. 21 ust. 22 staje się zbędny. Zgodnie zaś z wyrokiem Trybunału Konstytucyjnego (wyrok z dnia 9 czerwca 1998 r. OTK 1998/4/50) nie jest właściwa interpretacja normy prawnej, która powoduje, że pewne fragmenty tekstu aktu prawnego wydają się zbędne i nie mają znaczenia dla rezultatów interpretacji. Niedopuszczalne jest takie ustalenie normy prawnej, przy którym pewne jej zwroty traktowane są jako zbędne.

Sąd w wyroku wskazał, iż w pełni aprobuje stanowisko wyrażone w wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 12 kwietnia 2011 r. sygn. akt II FSK 2139/09. Zdaniem sądu kasacyjnego, gdyby ustawodawca nie wprowadził uregulowania z art. 21 ust. 22 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie budziłoby żadnych wątpliwości, że przewidziane przepisem art. 21 ust. 1 pkt 126 tej ustawy zwolnienie podatkowe ma zastosowanie jedynie do tego z małżonków, który był zameldowany w lokalu mieszkalnym na okres nie krótszy niż 12 miesięcy przed jego odpłatnym zbyciem. Wówczas możliwość skorzystania z przewidzianej w nim ulgi meldunkowej przez oboje z małżonków uwarunkowana byłaby od spełnienia przez każdego z nich przesłanki zameldowania w lokalu na wskazany wyżej okres. Jeżeli jednak art. 21 ust. 22 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stanowi, iż ulga meldunkowa ma zastosowanie łącznie do obojga małżonków, to w ocenie Naczelnego Sądu Administracyjnego prawidłowe jest rozumowanie, zgodnie z którym zwolnienie od podatku przychodów z odpłatnego zbycia lokalu mieszkalnego ma zastosowanie również do małżonka, który tego warunku nie spełnia.

Z tego względu nie mogło zyskać aprobaty Sądu stwierdzenie Organu interpretacyjnego, że z treści przepisu art. 21 ust. 22 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie można wywodzić, iż zameldowanie jednego z małżonków na pobyt stały w zbywanym lokalu mieszkalnym umożliwia drugiemu solidarne skorzystanie z ulgi meldunkowej.

Sąd wskazał, iż podobny pogląd wyrażono już wielokrotnie w orzecznictwie sądowym, m.in. w wyroku WSA w Lublinie z dnia 21 stycznia 2009 r. (sygn. akt I SA/Lu 622/08), wyroku WSA w Bydgoszczy z dnia 24 lutego 2009 r. (sygn. akt I SA/Bd 12/09), w wyrokach WSA w Gliwicach z dnia 9 czerwca 2009 r. (sygn. akt I SA/Gl 215/09) i z dnia 19 sierpnia 2009 r. sygn. akt. I SA/Gl 383/09 /, jak i w interpretacji Dyrektora Izby Skarbowej w Rzeszowie z dnia 17 września 2007 r. (sygn. ISI/2-4151/9/07, ISI/2-4151/10/07).

Sąd orzekający w pełni podzielił przy tym stanowisko wyrażone w wyroku WSA w Poznaniu z dnia 29 lipca 2010 r. sygn. akt I SA/Po 265/10, w którym przyjęto, że skoro organ wydający interpretacje indywidualne może w ramach działania ex oficio zmienić wydaną już uprzednio interpretację z racji stwierdzenia jej wadliwości w świetle orzecznictwa sądowego, to tym bardziej ma obowiązek dokonywać analizy tego orzecznictwa w postępowaniu zmierzającym do wydania takiej interpretacji, a zwłaszcza w przypadku, gdy na takowe orzecznictwo powołuje się osoba składająca wniosek o jej wydanie.

Tym samym Sąd podzielając stanowisko Naczelnego Sądu Administracyjnego oraz Wojewódzkich Sądów Administracyjnych zawarte w ww. wyrokach stwierdził, iż art. 21 ust. 1 pkt 126 w związku z ust. 22 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych przewiduje zwolnienie od podatku dochodowego przychodów z odpłatnego zbycia lokalu mieszkalnego obojga małżonków w sytuacji, gdy tylko jedno z nich było zameldowane w tym lokalu przez okres nie krótszy niż 12 miesięcy.

Mając na uwadze powyższe, Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza co następuje.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 z późn. zm.) podlegającym opodatkowaniu źródłem przychodu jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2 m.in.:

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż w 2007 r. wnioskodawczyni wraz z mężem nabyła do majątku wspólnego udział wynoszący 2/6 w nieruchomości zabudowanej. W budynku mieszkalnym był zameldowany przez okres ponad roku wyłącznie jej mąż, natomiast wnioskodawczyni nie była w nim zameldowana. Małżonkowie dokonali sprzedaży ww. budynku w 2010 r. Wnioskodawczyni uważa, iż sprzedając przedmiotową nieruchomość stanowiącą ich wspólny majątek spełniła warunek uprawniający również i ją do skorzystania z ulgi meldunkowej.

Dokonując oceny skutków podatkowych sprzedaży przedmiotowej nieruchomości należy zastosować przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym na dzień 31 grudnia 2008 r. Zgodnie bowiem z art. 8 ust. 1 ustawy z dnia 6 listopada 2008 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 209, poz. 1316 z późn. zm.) do przychodu (dochodu) z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nabytych lub wybudowanych (oddanych do użytkowania) w okresie od dnia 1 stycznia 2007 r. do dnia 31 grudnia 2008 r., stosuje się zasady określone w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych, w brzmieniu obowiązującym na dzień 31 grudnia 2008 r.

I tak w myśl art. 30e ust. 1 i 4 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w ww. brzmieniu od dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c), podatek dochodowy wynosi 19% podstawy obliczenia podatku i jest płatny w terminie złożenia zeznania za rok podatkowy, w którym nastąpiło odpłatne zbycie.

Stosownie do art. 30e ust. 2 ww. ustawy podstawą obliczenia podatku, jest dochód stanowiący różnicę pomiędzy przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw określonym zgodnie z art. 19, a kosztami ustalonymi zgodnie z art. 22 ust. 6c i 6d, powiększoną o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1, dokonanych od zbywanych nieruchomości lub praw. Przy czym przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych oraz innych rzeczy, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8, jest wartość wyrażona w cenie określonej w umowie, pomniejszona o koszty odpłatnego zbycia. Jeżeli jednak cena, bez uzasadnionej przyczyny, znacznie odbiega od wartości rynkowej tych rzeczy lub praw, przychód ten określa organ podatkowy lub organ kontroli skarbowej w wysokości wartości rynkowej (art. 19 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

Stosownie natomiast do art. 22 ust. 6c ww. ustawy koszty uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c), z zastrzeżeniem ust. 6d, stanowią udokumentowane koszty nabycia lub udokumentowane koszty wytworzenia, powiększone o udokumentowane nakłady, które zwiększyły wartość rzeczy i praw majątkowych, poczynione w czasie ich posiadania. Wysokość nakładów, o których mowa w ust. 6c, ustala się na podstawie faktur VAT w rozumieniu przepisów o podatku od towarów i usług oraz dokumentów stwierdzających poniesienie opłat administracyjnych (art. 22 ust. 6e ustawy).

Jednakże, zgodnie z zapisem art. 21 ust. 1 pkt 126 ww. ustawy, wolne od podatku dochodowego są przychody uzyskane z odpłatnego zbycia:

Przy czym przepis ten nie stanowi o zwolnieniu z opodatkowania przychodu z odpłatnego zbycia nieruchomości, lecz przewiduje zwolnienie z opodatkowania przychodu z odpłatnego zbycia budynku bądź lokalu mieszkalnego. Zwolnieniem nie są objęte przychody z odpłatnego zbycia gruntu (udziału w gruncie) lub prawa wieczystego użytkowania gruntu (udziału w prawie).

Przepis art. 21 ust. 1 pkt 126 ustawy nie określa daty, od której należy liczyć okres zameldowania, nie uzależnia zameldowania, a tym samym prawa do zwolnienia, od posiadania tytułu własności do budynku lub lokalu, lecz stanowi, że istotny jest fakt zameldowania podatnika na pobyt stały w zbywanym lokalu czy też budynku przez okres nie krótszy niż 12 miesięcy.

Zwolnienie to ma zastosowanie do przychodów podatnika, który w terminie 14 dni od dnia dokonania odpłatnego zbycia nieruchomości lub prawa majątkowego, złoży oświadczenie, że spełnia warunki do zwolnienia, w urzędzie skarbowym, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania podatnika - art. 21 ust. 21 ww. ustawy.

Natomiast w myśl art. 8 ust. 3 ww. ustawy o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw, podatnicy, do których mają zastosowanie ust. 1 lub ust. 2, tj. podatnicy, którzy zbywają nieruchomości lub prawa nabyte w okresie od 1 stycznia 2007 r. do 31 grudnia 2008 r., oświadczenie, o którym mowa w art. 21 ust. 21 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w brzmieniu obowiązującym na dzień 31 grudnia 2008 r., składają w terminie złożenia zeznania, o którym mowa w art. 45 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za rok podatkowy, w którym nastąpiło odpłatne zbycie nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W przypadku, o którym mowa w zdaniu pierwszym, 14-dniowy termin określony w art. 21 ust. 21 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w brzmieniu obowiązującym na dzień 31 grudnia 2008 r., nie ma zastosowania.

Wobec powyższego, zwolnienie, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 126 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych uzależnione jest od spełnienia łącznie dwóch warunków:

* okresu zameldowania na pobyt stały nie krótszego niż dwunastomiesięczny przed datą zbycia,

* terminowego złożenia oświadczenia o spełnieniu warunków do zwolnienia.

Jeżeli zatem zostaną spełnione powyższe warunki podatnikowi przysługuje prawo do zwolnienia przychodu uzyskanego ze sprzedaży budynku lub lokalu mieszkalnego w trybie art. 21 ust. 1 pkt 126 ww. ustawy (tzw. ulga meldunkowa).

Zgodnie z art. 21 ust. 22 ww. ustawy zwolnienie, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 126 ustawy ma zastosowanie łącznie do obojga małżonków co w konsekwencji oznacza, że spełnienie przez jednego z małżonków niezbędnego do skorzystania z ulgi meldunkowej warunku zameldowania na pobyt stały przez okres nie krótszy niż 12 miesięcy w zbywanym budynku powoduje, że z przedmiotowej ulgi mogą skorzystać łącznie oboje małżonkowie. Jednocześnie podkreślić należy, że warunek złożenia w ustawowym terminie oświadczenia, o którym mowa w art. 21 ust. 21 ww. ustawy dla skorzystania z ulgi meldunkowej przez oboje małżonków jest spełniony, w przypadku złożenia przedmiotowego oświadczenia przez małżonka spełniającego te warunki.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż mąż wnioskodawczyni był w przedmiotowym budynku mieszkalnym zameldowany przez okres ponad 12 miesięcy, natomiast wnioskodawczyni nie była w nim zameldowana.

Mając na uwadze powołane wyżej przepisy oraz przedstawiony we wniosku stan faktyczny stwierdzić należy, iż dla skorzystania z przewidzianego przepisem art. 21 ust. 1 pkt 126 ww. ustawy zwolnienia od podatku przez oboje małżonków wystarczającym jest, że warunek zameldowania na pobyt stały w sprzedawanym budynku przez okres 12 miesięcy spełnia tylko jeden z małżonków. W przedmiotowej sprawie warunek zameldowania przez okres nie krótszy niż 12 miesięcy w zbywanym budynku mieszkalnym został spełniony przez męża wnioskodawczyni. Zatem, mimo iż warunek zameldowania (o ile było to zameldowanie na pobyt stały) spełnił tylko mąż wnioskodawczyni, to mając na uwadze, że prawo do skorzystania z ulgi meldunkowej przysługuje również współmałżonkowi, który warunku zameldowania nie spełnił należy uznać, że wnioskodawczyni przysługuje prawo do skorzystania z ulgi, jeśli w ustawowym terminie tj. do 30 kwietnia 2011 r. zostało złożone w urzędzie skarbowym oświadczenie o spełnieniu warunków do zwolnienia.

Reasumując stwierdzić należy, iż wnioskodawczyni przysługuje prawo do skorzystania z ulgi meldunkowej z tytułu przychodu uzyskanego z odpłatnego zbycia budynku mieszkalnego, na zasadach określonych powyżej.

W świetle powyższego stanowisko wnioskodawczyni uznać należało za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-100 Gliwice po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.