IBPBII/2/415-1143/14/MZM

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) - Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z 16 grudnia 2014 r. (data otrzymania 19 grudnia 2014 r.), uzupełnionym 4 i 11 lutego 2015 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży działki - jest nieprawidłowe.

W dniu 19 grudnia 2014 r. otrzymano ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży działki.

W związku z brakami formalnymi stwierdzonymi we wniosku, pismem z 27 stycznia 2015 r. Znak: IBPBII/2/415-1143/14/MZM wezwano Wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku. Uzupełnienia dokonano 11 lutego 2015 r.

We wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca wskazał, że jego małżeństwo zostało zawarte w 1982 r. a podczas jego trwania nie doszło do rozdzielności majątkowej, a także żaden z małżonków nie otrzymał spadku ani darowizny.

W 1993 r. została przez Wnioskodawcę i jego małżonka zakupiona ze środków należących do majątku wspólnego działka rekreacyjna zapisana przez notariusza jako własność małżonka Wnioskodawcy co - jak podkreślił Wnioskodawca - stanowi oczywiste naruszenie prawa na niekorzyść Wnioskodawcy. O tym fakcie Wnioskodawca dowiedział się w październiku 2014 r.

Podobnie było w kwestii dotyczącej domu jednorodzinnego, który Wnioskodawca razem z małżonkiem budowali w latach 1986-1988. Małżonek Wnioskodawcy zarejestrował go jako jedyny właściciel, o czym Wnioskodawca dowiedział się po 15 latach.

W 2006 r. Wnioskodawca wraz z małżonkiem zdecydowali się na zaciągnięcie kredytu hipotecznego pod zastaw domu celem zainwestowania środków w ten sposób otrzymanych. Aby było to możliwe, Wnioskodawca musiał stać się współwłaścicielem domu. Aktem notarialnym została rozszerzona współwłasność małżeńska na wszystko co stanowi majątek odrębny. Wnioskodawca stał się więc współwłaścicielem także działki rekreacyjnej.

Do sprzedaży działki doszło w 2010 r. W tej sytuacji od momentu stania się przez Wnioskodawcę współwłaścicielem tejże działki w 2006 r. nie upłynął 5-letni okres, po którym sprzedający nieruchomość zostają zwolnieni z płacenia podatku.

W związku z powyższym zdarzeniem zadano następujące pytanie:

Czy Wnioskodawca powinien zostać zwolniony z płacenia podatku dochodowego, ponieważ:

* nieruchomość została zakupiona ze środków małżeńskich 17 lat przed sprzedażą,

* Wnioskodawca jest osobą, która została oszukana przez nieuczciwego małżonka i płacenie przez Wnioskodawcę podatku byłoby skutkiem jego nieuczciwego zachowania polegającego na wprowadzeniu w błąd notariusza,

* małżonek Wnioskodawcy za swoje nieuczciwe postępowanie nie poniósł do tej pory konsekwencji.

Zdaniem Wnioskodawcy, akt ślubu i brak rozdzielności majątkowej skutkują wspólnotą dóbr materialnych nabywanych podczas trwania małżeństwa a akt notarialny dotyczący zakupu działki zawiera oczywiste "pomyłki" czy "nieścisłości" i powinien być sprostowany.

Wnioskodawca sądzi, że ma prawo domagać się usunięcia niezgodności między stanem prawnym nieruchomości ujawnionym w księdze wieczystej a rzeczywistym stanem prawnym.

Powyższe kwestie są skomplikowane i trudne wobec tego Wnioskodawca chciałaby się odnieść tylko do umowy rozszerzającej współwłasność małżeńską ponieważ:

Wobec powyższych faktów Wnioskodawca uważa, że powinien zostać zwolniony z płacenia podatku dochodowego.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c) ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.) - podlegającym opodatkowaniu źródłem przychodu jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

- jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.

Powyższy przepis formułuje generalną zasadę, że odpłatne zbycie nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości przed upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie rodzi obowiązek podatkowy w postaci zapłaty podatku dochodowego. Tym samym jeżeli odpłatne zbycie nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości następuje po upływie 5 lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym miało miejsce nabycie - nie jest źródłem przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a przychód uzyskany z odpłatnego zbycia w ogóle nie podlega opodatkowaniu.

Z opisanego we wniosku stanu faktycznego wynika, że w 1993 r. w trakcie trwania związku małżeńskiego ze środków pochodzących z majątku wspólnego doszło do zakupu działki rekreacyjnej. Jako właściciel w akcie notarialnym został jednak wpisany tylko małżonek Wnioskodawcy. Z tego powodu w 2006 r. małżonkowie zawarli umowę rozszerzającą wspólność majątkową. W 2010 r. sprzedali działkę rekreacyjną.

Dla właściwego rozpoznania sprawy w pierwszej kolejności należałoby ustalić czy działka rekreacyjna, która została sprzedana w 2010 r. stanowiła majątek wspólny małżonków, czy też należała do majątku osobistego małżonka Wnioskodawcy. W tym celu należy sięgnąć do przepisów dotyczących stosunków majątkowych między małżonkami uregulowanych w ustawie z dnia 25 lutego 1964 r. - Kodeks rodzinny i opiekuńczy (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 788 z późn. zm.).

Zgodnie z art. 31 § 1 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego - z chwilą zawarcia małżeństwa powstaje między małżonkami z mocy ustawy wspólność majątkowa (wspólność ustawowa) obejmująca przedmioty majątkowe nabyte w czasie jej trwania przez oboje małżonków lub przez jednego z nich (majątek wspólny). Z kolei przedmioty majątkowe nieobjęte wspólnością ustawową należą do majątku osobistego każdego z małżonków.

W myśl art. 33 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego - do majątku osobistego każdego z małżonków należą:

Z art. 31 § 1 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego wynika, że w skład majątku wspólnego małżonków wchodzą wszystkie przedmioty (w tym również nieruchomości i prawa majątkowe) nabyte w czasie trwania małżeństwa przez małżonków lub przez jednego z nich, z zastrzeżeniem wyjątków określonych w art. 33 ww. Kodeksu. Wspólnością ustawową objęte będą więc wszystkie przedmioty majątkowe nabyte podczas trwania małżeństwa. Takie przedmioty mogą zostać nabyte przez jednego z małżonków, ale i tak tworzyć będą one majątek wspólny. O zaliczeniu do majątku wspólnego przedmiotu majątkowego przesądza zatem co do zasady istnienie stosunku wspólności majątkowej małżeńskiej.

Jednakże w czasie trwania wspólności majątkowej małżeńskiej jeden z małżonków może nabyć określone przedmioty również do majątku odrębnego. Ponieważ jednak w razie wątpliwości jako zasadę przyjęto w Kodeksie rodzinnym i opiekuńczym przynależność do majątku wspólnego, to do majątku osobistego zaliczane będą te przedmioty, co do których istnieje wyraźna podstawa wynikająca z ustawy lub wyraźnie wskazana w treści czynności prawnej i zgodna z prawem, z której wynika, że przedmiot ten został nabyty do majątku osobistego jednego z małżonków. W świetle powyższego wyjaśnienia zachodzi konieczność wyraźnego rozgraniczenia, kiedy dany przedmiot zostaje nabyty do majątku wspólnego, a kiedy nabyty zostaje do majątku osobistego jednego z małżonków. Zauważyć jednak należy, że w takim przypadku istotne znaczenie ma pochodzenie środków przeznaczonych na nabycie tego przedmiotu. Jeżeli bowiem przedmiot zostaje nabyty za środki pochodzące z majątku odrębnego małżonka, to nabycie może nastąpić do majątku odrębnego tego małżonka na podstawie art. 33 pkt 10 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego. Ale małżonek może także zdecydować o nabyciu przedmiotu do majątku wspólnego.

Zatem w sytuacji Wnioskodawcy istotny jest zapis zawarty w akcie notarialnym sprzedaży z 1993 r. Jeśli z aktu wynika tylko, że kupującym jest małżonek Wnioskodawcy, to pomimo takiego zapisu obowiązuje domniemanie, że działka ta zgodnie z przepisami Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego nabyta w trakcie trwania małżeństwa, w którym obowiązuje wspólność ustawowa i za środki objęte tą wspólnością wchodzi do majątku wspólnego małżonków.

W takim przypadku fakt zawarcia przez Wnioskodawcę wraz z małżonkiem w 2006 r. umowy rozszerzającej współwłasność małżeńską pozostawałby bez znaczenia, a datą nabycia nieruchomości przez Wnioskodawcę byłby 1993 r., nawet jeśli Wnioskodawca nie został wymieniony w akcie notarialnym sprzedaży.

Jeśli więc sprzedaż działki nastąpiła w 2010 r., to z uwagi na fakt, że datą jej nabycia byłby 1993 r., to przychód z jej sprzedaży w ogóle nie podlegałby opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Bieg 5-letniego terminu, o którym mowa w cytowanym na wstępie art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych liczyłby się wówczas od końca roku kalendarzowego, w którym dokonano nabycia działki, a więc w niniejszej sprawie od końca 1993 r. Oznacza to, że termin ten dla nieruchomości nabytej w 1993 r. upłynął 31 grudnia 1998 r. i późniejsza sprzedaż w ogóle nie stanowi źródła przychodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym.

Jednak podkreślić należy, że Organ wydający niniejszą interpretację nie ma prawa podważać treści dokumentu jakim jest akt notarialny. Nie bada czy akt notarialny został sporządzony zgodnie z prawem ani nie ocenia czy małżonek Wnioskodawcy - co sugeruje Wnioskodawca - dopuścił się oszustwa. Organ wyjaśnił Wnioskodawcy, że zgodnie z przepisami z zakresu prawa rodzinnego i opiekuńczego nieruchomość nabyta w trakcie trwania małżeństwa, w którym obowiązuje wspólność ustawowa, za środki pochodzące z majątku wspólnego, nawet jeśli zostaje nabyta przez jednego z małżonków stanowi składnik ich majątku wspólnego. W tym zakresie Organ podziela trafność argumentacji Wnioskodawcy. Wnioskodawca może się zatem domagać usunięcia niezgodności z rzeczywistym stanem prawnym. Ale nie może się domagać aby te niezgodności usunął Organ podatkowy, bo ten nie ma ku temu kompetencji. Organ podatkowy za podstawę orzekania musi traktować treść aktu notarialnego tak długo, jak długo nie zostanie ona sprostowana.

Gdyby więc okazało się, że z aktu notarialnego wprost wynika, że działka rekreacyjna została nabyta do majątku osobistego małżonka Wnioskodawcy, to taką okoliczność Organ musi przyjąć za podstawę orzekania przy wydawaniu niniejszej interpretacji.

W takim przypadku ważne znaczenie będzie mieć ustalenie czy włączenie w 2006 r. ww. nieruchomości stanowiącej majątek osobisty małżonka do majątku wspólnego małżonków w drodze umowy rozszerzającej wspólność majątkową stanowiło jego nabycie przez drugiego małżonka (Wnioskodawcę) w rozumieniu ww. przepisu.

Interpretacja pojęcia "nabycie" została przedstawiona w wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z 3 listopada 2009 r., sygn. akt II FSK 1489/08, w którym Sąd stwierdził, że aby ustalić, jaka czynność prawna wyznacza początek biegu pięcioletniego terminu należy odwołać się do regulacji zawartych w prawie cywilnym. Według ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny - nabycie jest to uzyskanie prawa własności rzeczy. Zatem aktywa majątkowe ulegają zwiększeniu. Zdaniem Sądu przez pojęcie "nabycie" użyte w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych należy rozumieć każde zwiększenie aktywów majątku podatnika. Wobec wyżej przywołanych regulacji ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości istotne znaczenie ma ustalenie daty ich nabycia.

W omawianej sprawie istotne znaczenie ma również komentarz doktryny do art. 47 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego, zgodnie z którym: "Małżeńska umowa majątkowa w zasadzie reguluje stosunki majątkowe między małżonkami na przyszłość, tj. umowa zawarta przed zawarciem małżeństwa - na czas od chwili zawarcia małżeństwa, a umowa zawarta w trakcie trwania małżeństwa - na czas od jej zawarcia. Strony jednak mogą określić inny, przyszły termin, z którego nadejściem umowa wejdzie w życie (art. 116 Kodeksu cywilnego). Rozszerzając lub ograniczając wspólność ustawową, strony mogą także nadać umowie skutek wsteczny w tym sensie, że w pierwszym wypadku mogą włączyć do majątku wspólnego przedmioty należące przed zawarciem umowy do ich majątków osobistych, a w drugim wypadku mogą wyłączyć z majątku wspólnego przedmioty należące przed zawarciem umowy do tego majątku." (Kodeks rodzinny i opiekuńczy. Komentarz; pod red. Kazimierza Piaseckiego, LexisNexis, Wydanie 5, str. 313). Wynika z tego, że na podstawie umowy rozszerzającej ustawową wspólność majątkową małżonkowie mogą włączyć do majątku wspólnego nieruchomość, która została wcześniej (w przeszłości) nabyta do majątku osobistego jednego z małżonków. W konsekwencji drugi z małżonków nabywa prawo własności do tej nieruchomości w momencie zawarcia takiej umowy. Na tym polega bowiem skutek wsteczny umowy rozszerzającej ustawową wspólność majątkową małżonków.

Należy również podkreślić, że w myśl art. 29 § 1 ustawy z 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) - w przypadku osób pozostających w związku małżeńskim odpowiedzialność, o której mowa w art. 26 Ordynacji podatkowej - stanowiąca zasadę odpowiedzialności podatnika za wynikające ze zobowiązań podatkowych podatki całym jego majątkiem - obejmuje majątek odrębny podatnika oraz majątek wspólny podatnika i jego małżonka. Należy zatem rozróżnić przedmioty majątkowe nieobjęte wspólnością ustawową w rozumieniu art. 31 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego, które należą do majątku osobistego podatnika, który odpowiada nimi za wynikające ze zobowiązań podatkowych podatki na zasadzie art. 26 Ordynacji podatkowej oraz przedmioty majątkowe wchodzące w skład majątku wspólnego (dorobkowego) podatnika i jego małżonka, którymi wraz z podatnikiem odpowiada małżonek podatnika. Należy podkreślić, że współmałżonek podatnika nie jest podatnikiem, a jedynie odpowiada majątkiem wspólnym za wynikające ze zobowiązań podatkowych podatki. Jego odpowiedzialność wynika z długu małżonka - podatnika i ograniczona jest do odpowiedzialności z majątku wspólnego. W znaczeniu materialnym wymieniony przepis art. 29 § 1 Ordynacji podatkowej nie tworzy statusu małżonka jako podatnika, lecz jedynie wyznacza zakres jego odpowiedzialności, ograniczając go do majątku wspólnego małżonków, co ma wyraźne przełożenie na przedmiot egzekucji administracyjnej, która w przypadku istnienia pomiędzy podatnikiem i jego małżonkiem wspólności majątkowej, poza majątkiem odrębnym podatnika, może być skierowana wyłącznie do przedmiotów majątkowych objętych tą wspólnością. W konsekwencji, w przypadku rozszerzenia wspólności majątkowej na przedmiot majątkowy, który uprzednio znajdował się w majątku osobistym podatnika lub jego małżonka, a w wyniku umowy majątkowej małżeńskiej wszedł w skład majątku dorobkowego, odpowiedzialność majątkiem wspólnym obejmie ten przedmiot, lecz dopiero od momentu, kiedy wszedł on do majątku wspólnego. Według tego też momentu należy dokonywać oceny prawnej tego zdarzenia. Innymi słowy, datą nabycia nieruchomości lub praw dla małżonka, który nie miał do nich prawa własności, gdyż znajdowały się one w majątku odrębnym współmałżonka, będzie data zawarcia umowy rozszerzającej wspólność ustawową.

Powyższe stanowisko zostało wyrażone w wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego Poznaniu z 14 czerwca 2012 r., sygn. akt I SA/Po 456/12.

Zatem jeśli z aktu notarialnego sprzedaży wynikało, że działka rekreacyjna została nabyta do majątku odrębnego małżonka Wnioskodawcy, to Organ musi przyjąć, że Wnioskodawca nabył prawo do ww. nieruchomości w 2006 r. w dniu zawarcia pomiędzy małżonkami umowy rozszerzającej wspólność majątkową małżeńską. Z tą datą uzyskał bowiem prawo własności do działki. Podobnie należy zaakcentować, że skoro odpowiedzialność majątkiem wspólnym obejmuje nieruchomość, ale dopiero od momentu, kiedy weszła do majątku wspólnego, to wszelkie uprawnienia jakie Wnioskodawca chciałby czerpać z nabycia prawa własności tej nieruchomości datować się będą dopiero od 2006 r.

Biorąc pod uwagę powyższe rozważania należy wskazać, że w takim przypadku nabycie przez Wnioskodawcę działki nastąpiło w 2006 r. w wyniku umowy rozszerzającej wspólność majątkową małżeńską. Ponieważ nabycie działki nastąpiło w 2006 r. a jej sprzedaż nastąpiła w 2010 r., a więc przed upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło jej nabycie, dla oceny skutków podatkowych sprzedaży znajdą zastosowanie przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym przed 1 stycznia 2007 r.

I tak stosownie do art. 28 ust. 1 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym przed 1 stycznia 2007 r. - przychodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c) nie łączy się z przychodami (dochodami) z innych źródeł. Podlega on odrębnemu wykazaniu w zeznaniu

PIT-23. Podatek od przychodu, o którym mowa powyżej, zgodnie z art. 28 ust. 2 ww. ustawy ustala się w formie ryczałtu w wysokości 10% uzyskanego przychodu. Podatek ten jest płatny bez wezwania w terminie 14 dni od dnia dokonania odpłatnego zbycia na rachunek urzędu skarbowego, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania podatnika.

Zgodnie z art. 19 ust. 1 ww. ustawy - przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych oraz innych rzeczy, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8, jest ich wartość wyrażona w cenie określonej w umowie, pomniejszona o koszty odpłatnego zbycia. Jeżeli jednak cena, bez uzasadnionej przyczyny, znacznie odbiega od wartości rynkowej tych rzeczy lub praw, przychód ten określa organ podatkowy lub organ kontroli skarbowej w wysokości wartości rynkowej.

W myśl art. 28 ust. 2a ustawy - zasada, o której mowa w wyżej cytowanym ust. 2 tegoż artykułu, nie ma zastosowania do podatników dokonujących sprzedaży nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c), którzy w terminie 14 dni od dnia dokonania tej transakcji złożą oświadczenie, że przychód uzyskany ze sprzedaży przeznaczą na cele określone w art. 21 ust. 1 pkt 32 lit. a) lub lit. e).

Katalog wydatków stanowiących cele zawiera art. 21 ust. 1 pkt 32 lit. a lub e) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z art. 28 ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych - jeżeli nie zostaną spełnione warunki, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 32 lit. a lub lit. e, podatek jest płatny najpóźniej następnego dnia po upływie terminów określonych w tym przepisie wraz z odsetkami naliczanymi:

Podsumowując, istota niniejszego rozstrzygnięcia sprawy sprowadza się do ustalenia treści czynności prawnej (aktu notarialnego). Ponieważ o zaliczeniu do majątku wspólnego przedmiotu majątkowego (nieruchomości) przesądza co do zasady istnienie stosunku wspólności majątkowej małżeńskiej, to jeżeli w akcie notarialnym nie zapisano wprost, że małżonek nabywa nieruchomość do majątku osobistego - datą nabycia nieruchomości przez Wnioskodawcę był 1993 r. nawet jeśli Wnioskodawca nie był wymieniony w akcie notarialnym. Wówczas przychód ze sprzedaży w ogóle nie podlegał opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, a fakt zawarcia umowy rozszerzającej pomiędzy Wnioskodawcą a jego małżonkiem pozostawał bez znaczenia i nie wywoływał skutków prawnych.

Natomiast gdy istnieje wyraźna podstawa wskazana w akcie notarialnym, z której wynika, że omawiana działka została nabyta do majątku odrębnego małżonka Wnioskodawcy, wówczas zawarcie przez małżonków umowy rozszerzającej wspólność majątkową małżeńską skutkowało dla Wnioskodawcy nabyciem prawa do ww. nieruchomości w 2006 r. Z kolei sprzedaż tej działki w 2010 r. a więc przed upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło jej nabycie, podlegała opodatkowaniu podatkiem dochodowym na podstawie przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym przed 1 stycznia 2007 r. W takiej sytuacji nieprawdziwe jest więc twierdzenie Wnioskodawcy, że powinien on zostać zwolniony z płacenia podatku dochodowego.

Wnioskodawca nie może się przy tym powoływać na nieuczciwe postępowanie małżonka, który nie poniósł żadnych konsekwencji z tego tytułu. Wnioskodawca mógł wszak dochodzić ujawnienia stanu prawnego zgodnego z rzeczywistym. Do tego czasu Organ będzie związany treścią dokumentów nawet jeśli przyznaje Wnioskodawcy rację, że nabycie nieruchomości w trakcie trwania małżeństwa, w którym obowiązuje wspólność ustawowa, za środki pochodzące z tej wspólności skutkuje powiększeniem majątku wspólnego obojga małżonków a nie tylko tego, który nieruchomość zakupił.

Stanowisko Wnioskodawcy z uwagi na odmienne rozumienie skutków zawarcia umowy rozszerzającej wspólność ustawową należało uznać za nieprawidłowe.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie - w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.