IBPBII/2/415-1112/14/NG

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) - Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z 4 grudnia 2014 r. (data otrzymania 12 grudnia 2014 r.), uzupełnionym 13 lutego 2015 r. i 3 marca 2015 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży lokalu mieszkalnego - jest nieprawidłowe.

W dniu 12 grudnia 2014 r. otrzymano ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży lokalu mieszkalnego.

W związku ze stwierdzonymi brakami formalnymi, pismami z 29 stycznia 2015 r. i 18 lutego 2015 r. Znak: IBPBII/2/443-1112/14/NG wezwano Wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku. Uzupełnienia dokonano 13 lutego 2015 r. i 3 marca 2015 r.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca 5 stycznia 2005 r. wraz z małżonkiem dokonał zakupu mieszkania do majątku wspólnego. W czerwcu 2009 r. Wnioskodawca rozwiódł się z małżonkiem, a w grudniu 2009 r. małżonkowie dokonali podziału majątku. Przedmiotem podziału majątku było mieszkanie własnościowe wraz z wyposażeniem o wartości 140 000,00 zł.

W wyniku podziału majątku, na podstawie aktu notarialnego z 3 grudnia 2009 r., Wnioskodawca otrzymał mieszkanie wraz z wyposażeniem o wartości 140 000,00 zł. W tymże akcie notarialnym Wnioskodawca został zobowiązany do zapłaty na rzecz byłego małżonka kwoty 45 000,00 zł. Kwota ta została przekazana byłemu małżonkowi za pokwitowaniem. Wnioskodawca zobowiązał się także do spłaty zobowiązania z tytułu ocieplenia budynku na rzecz spółdzielni mieszkaniowej w kwocie 3 166,10 zł oraz zobowiązał się do spłaty w całości kredytu zabezpieczonego hipoteką umowną kaucyjną do sumy najwyżej 160 000,00 zł.

Spłata na rzecz małżonki została wyliczona na podstawie kwot nabycia mieszkania i wyposażenia oraz faktu, że na nabycie w całości zaciągnięto kredyt.

W dniu 28 października 2014 r. Wnioskodawca sprzedał ww. mieszkanie.

W związku z powyższym stanem faktycznym zadano następujące pytanie:

Od którego zdarzenia obliczać pięcioletni termin określony w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zdaniem Wnioskodawcy, pięcioletni termin określony w art. 10 ust. 1 ust. 1 pkt 8 lit. a biegnie od dnia zakupu mieszkania czyli od stycznia 2005 r.

Wnioskodawca uważa, że skoro jako małżonkowie dokonali nabycia nieruchomości do majątku wspólnego, nie można uznać, że w wyniku podziału majątku po rozwodzie Wnioskodawca nabywa mieszkanie po raz drugi. Istota wspólności majątkowej małżeńskiej polega bowiem na tym, że nie jest możliwe wyodrębnienie przypadającego każdemu z małżonków udziału w nieruchomości podczas pierwotnego wspólnego jej nabycia. W konsekwencji nie można przyjąć, że pięcioletni termin określony w cytowanym wyżej przepisie biegnie od daty podziału majątku, w wyniku którego Wnioskodawca przejął mieszkanie.

Na poparcie swojego stanowiska Wnioskodawca powołuje się na następujące wyroki sądu administracyjnego w Gdańsku:

* wyrok z 9 września 2014 r. sygn. akt I SA/Gd 716/14,

* wyrok z 5 sierpnia 2014 r. sygn. akt I SA/Gd 447/14.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c) ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.) - źródłem przychodów jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

- jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.

W świetle powyższego przepisu każda czynność prawna, której przedmiotem jest odpłatne zbycie nieruchomości lub praw w nim wymienionych stanowi źródło przychodów, jeżeli zostanie dokonana w określonym czasie, tj. przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie i nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej.

Wobec powyższej regulacji prawnej należy wyjaśnić, że w przypadku sprzedaży lokalu mieszkalnego decydujące znaczenie w kwestii opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych uzyskanego z tego tytułu przychodu ma moment i sposób jego nabycia.

Z opisanego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca po zawarciu związku małżeńskiego nabył w 2005 r. wraz z małżonkiem do majątku wspólnego lokal mieszkalny. W grudniu 2009 r. po ustaniu małżeństwa byli małżonkowie dokonali podziału majątku wspólnego w ten sposób, że Wnioskodawca otrzymał na wyłączną własność przedmioty z majątku wspólnego (lokal mieszkalny wraz z wyposażeniem o wartości 140 000,00 zł) oraz zobowiązał się do spłaty byłego małżonka w wysokości 45 000,00 zł. Wnioskodawca zobowiązał się także do spłaty zadłużenia z tytułu ocieplenia budynku na rzecz spółdzielni mieszkaniowej w wys. 3 166,10 zł oraz spłaty w całości kredytu zabezpieczonego hipoteką na nabycie ww. lokalu mieszkalnego. Wnioskodawca w październiku 2014 r. sprzedał lokal mieszkalny.

Stosunki majątkowe między małżonkami zostały uregulowane w ustawie z dnia 25 lutego 1964 r. - Kodeks rodzinny i opiekuńczy (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 788 z późn. zm.). Zgodnie z art. 31 § 1 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego - z chwilą zawarcia małżeństwa powstaje między małżonkami z mocy ustawy wspólność majątkowa (wspólność ustawowa) obejmująca przedmioty majątkowe nabyte w czasie jej trwania przez oboje małżonków lub przez jednego z nich (majątek wspólny). Ustrój wspólności ustawowej obejmujący dorobek obojga małżonków ukształtowany został przez ustawodawcę jako wspólność łączna, bezudziałowa. Wspólność ta charakteryzuje się tym, że w czasie jej trwania małżonkowie nie mają określonych udziałów w majątku wspólnym, nie mogą zatem rozporządzać udziałami, a także nie mogą żądać podziału majątku objętego wspólnością - art. 35 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego. Przedmioty majątkowe nieobjęte wspólnością ustawową należą do majątku osobistego każdego z małżonków.

Ustawowy ustrój majątkowy między małżonkami może ulec zniesieniu lub ograniczeniu na skutek zawartej między nimi umowy (art. 47 § 1 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego), na skutek orzeczenia sądu (art. 52 § 1 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego) albo z mocy prawa np. ubezwłasnowolnienia jednego z małżonków (art. 53 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego). Zarówno w wypadku umownego wyłączenia wspólności ustawowej w czasie trwania małżeństwa, jak i w przypadku zniesienia tej wspólności przez sąd bądź w przypadku ustania małżeństwa między małżonkami (byłymi małżonkami) ustaje wspólność ustawowa, a do majątku, który był nią objęty stosuje się odpowiednio przepisy o współwłasności w częściach ułamkowych. Natomiast - w myśl art. 50¹ Kodeksu - w razie ustania wspólności, udziały małżonków są równe, chyba że umowa majątkowa małżeńska stanowi inaczej. Z przywołanych przepisów wynika zatem, że z chwilą ustania wspólności majątkowej między małżonkami współwłasność łączna zostaje zastąpiona przez współwłasność w częściach ułamkowych.

Zgodnie z teorią prawa rzeczowego przyznanie danej osobie na wyłączną własność rzeczy w wyniku podziału majątku wspólnego jest nabyciem tych rzeczy. Natomiast mając na uwadze przyjętą linię orzecznictwa Naczelnego Sądu Administracyjnego nabyciem w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie jest przyznanie rzeczy na wyłączną własność jednemu z małżonków w wyniku podziału majątku wspólnego tylko wówczas, jeśli:

* podział taki jest ekwiwalentny w naturze i nie towarzyszą mu spłaty i dopłaty lub

* wartość otrzymanej przez daną osobę rzeczy w wyniku podziału tego majątku, mieści się w udziale, jaki małżonkowi przysługuje w majątku dorobkowym małżeńskim.

Za datę nabycia nieruchomości, która przypadła danej osobie w wyniku podziału majątku wspólnego, należy przyjąć datę jej nabycia w czasie trwania związku małżeńskiego (do majątku wspólnego), ale tylko pod warunkiem, że podział taki jest ekwiwalentny w naturze i odbył się bez spłat i dopłat lub wartość otrzymanej przez daną osobę nieruchomości w wyniku podziału tego majątku mieści się w udziale, jaki tej osobie przysługuje w majątku dorobkowym małżeńskim.

Jeżeli natomiast podział odbył się w naturze, lecz w sposób, który był nieekwiwalentny i towarzyszyły mu spłaty lub dopłaty lub gdy wartość otrzymanych przez małżonka nieruchomości lub praw przekracza jego udział w majątku dorobkowym małżeńskim, to wówczas za datę nabycia tego udziału w nieruchomości lub w prawie, który przekracza udział małżonka w majątku dorobkowym, należy przyjąć dzień, w którym dokonano podziału majątku dorobkowego, nawet wówczas, jeżeli nabycie to następuje nieodpłatnie (czyli bez spłat i dopłat). Bowiem wszelkie przypadki gdy udział danej osoby ulega powiększeniu, traktowany być musi w kategorii nabycia, gdyż w ten sposób ulega powiększeniu zarówno zakres dotychczasowego władztwa tej osoby nad rzeczą (prawem) jak też stan jej majątku osobistego. W tym udziale bowiem, w którym przyznana na wyłączną własność nieruchomość lub prawo przekracza wartość udziału w majątku wspólnym, podatnik niewątpliwie nabywa prawo własności w rozumieniu analizowanego przepisu. Przez pojęcie "nabycie" użyte w art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy należy rozumieć każde zwiększenie aktywów majątku podatnika.

Zatem nie ma wątpliwości, że nabycie własności nieruchomości lub praw w drodze podziału majątku wspólnego, w przypadku gdy wartość otrzymanego majątku jest nieekwiwalentna lub przekracza udział, jaki przysługiwał małżonkowi w majątku wspólnym, zawiera się w pojęciu "nabycie", jakim posługuje się przepis art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zauważyć należy, że Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z 18 lutego 2014 r. sygn. akt II FSK 832/12 stwierdził: "Językowa wykładnia terminu "nabycie" prowadzi do wniosku, że oznacza on otrzymanie czegoś na własność, zwykle za pieniądze, kupienie czegoś ("Uniwersalny słownik języka polskiego" pod red. S. Dubisza, Wyd. Naukowe PWN 2008, tom II, s. 763). Cechą nabycia jest więc otrzymanie czegoś na własność, a taki właśnie skutek ma podział majątku dorobkowego. W jego wyniku bowiem poszczególne składniki majątku dorobkowego małżonków, stanowiące po orzeczeniu rozwodu i zniesieniu wskutek tego wspólności majątkowej małżeńskiej ich współwłasność w częściach ułamkowych, zostają przyznane na wyłączną własność jednemu z byłych małżonków, zazwyczaj "za pieniądze" - by zachować stylistykę słownikowego definiensa - to jest ze spłatą lub dopłatą na rzecz drugiego małżonka względnie z zarachowaniem na poczet spłaty lub dopłaty wartości innych składników majątkowych, przyznanych na wyłączną własność drugiemu małżonkowi. Nie ma więc żadnych gramatycznych (językowych) przesłanek, by termin "nabycie" zawęzić tylko do kupna i podobnych czynności prawnych, z wykluczeniem otrzymania czegoś na własność wskutek podziału małżeńskiego majątku dorobkowego."

Przenosząc przywołane powyżej uregulowania prawne na grunt rozpatrywanej sprawy należy stwierdzić, że podział majątku dorobkowego małżonków dokonany w grudniu 2009 r. nie był ekwiwalentny w naturze dla obojga małżonków. O ekwiwalentnym podziale w naturze mówić bowiem można jedynie wówczas, gdy w wyniku podziału majątku dorobkowego każdy z małżonków otrzymuje na wyłączną własność majątek o tej samej wartości. Tymczasem na mocy umowy z 2009 r. Wnioskodawca stał się wyłącznym właścicielem lokalu mieszkalnego wraz z jego wyposażeniem. Powyższa okoliczność jednoznacznie przesądza o braku ekwiwalentnego podziału majątku dorobkowego małżonków. Sposób podziału wskazuje również, że Wnioskodawca otrzymał majątek, który przekracza jego udział w majątku wspólnym, gdyż wartość otrzymanego przez niego składnika majątku jest większa niż udział jaki Wnioskodawca posiadał w majątku dorobkowym tj. jest większa niż #189;. Wnioskodawca z chwilą ustania wspólności ustawowej był właścicielem udziału #189; w lokalu mieszkalnym oraz w wyposażeniu tego mieszkania. Taki sam udział w ww. rzeczach należał do małżonka Wnioskodawcy. Wynika to wprost z art. 50¹ Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego. Otrzymując zatem na wyłączną własność lokal mieszkalny wraz z wyposażeniem Wnioskodawca otrzymał więcej niż przysługiwało mu z tytułu udziału w majątku wspólnym, gdyż w majątku wspólnym miał jedynie udział #189;. Tym samym nieprawdą jest twierdzenie Wnioskodawcy, że nabycie przez niego lokalu mieszkalnego nastąpiło w 2005 r. w dacie zakupu lokalu w trakcie małżeństwa, bowiem nabycie ponad udział przysługujący w majątku dorobkowym przy podziale majątku dorobkowego również stanowi o nowej dacie nabycia. Taka zaś sytuacja zaistniała w rozpatrywanej sprawie.

W świetle powyższych okoliczności stwierdzić należy, że Wnioskodawca nabył lokal mieszkalny w różnym czasie i w różny sposób:

* udział #189; odpowiadający udziałowi w majątku wspólnym nabył 5 stycznia 2005 r.,

* udział przekraczający jego udział w majątku wspólnym (#189;) nabył w wyniku podziału majątku dorobkowego w 2009 r. - podział ten był bowiem w sposób oczywisty nieekwiwalentny i przekraczał udział w majątku dorobkowym małżeńskim do jakiego prawo miał Wnioskodawca.

Z uwagi na to, że nabycie lokalu mieszkalnego nastąpiło w odpowiednich udziałach w 2005 r. oraz w 2009 r., pięcioletni termin o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 należy oddzielnie liczyć w stosunku do każdego udziału jaki Wnioskodawca nabył.

Ponieważ od końca roku, w którym nastąpiło nabycie lokalu mieszkalnego w ramach wspólności ustawowej małżeńskiej, a więc od końca 2005 r., pięcioletni termin o jakim mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych upłynął z dniem 31 grudnia 2010 r., ta część przychodu uzyskana z odpłatnego zbycia mieszkania w 2014 r. nie stanowi źródła przychodu a tym samym nie podlega w ogóle opodatkowaniu podatkiem dochodowym. Oznacza to, że po stronie Wnioskodawcy nie powstał obowiązek zapłaty podatku dochodowego od przychodu uzyskanego ze zbycia przypadającego na ten udział w ww. mieszkaniu.

Opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlega natomiast przychód z tytułu odpłatnego zbycia przypadający na udział w lokalu mieszkalnym nabyty w 2009 r. w wyniku podziału majątku dorobkowego (#189;), ponieważ zbycie nastąpiło w 2014 r. - dokonane zostało więc przed upływem pięciu lat od końca roku kalendarzowego, w którym nabyto udział od współmałżonka.

Ustawą z dnia 6 listopada 2008 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 209, poz. 1316 z późn. zm.) zmieniono m.in. zasady opodatkowania przychodów z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Nowe zasady opodatkowania - zgodnie z art. 14 ustawy zmieniającej - mają zastosowanie do dochodów (poniesionej straty) od 1 stycznia 2009 r., a więc będą miały zastosowanie w rozpatrywanej sprawie.

I tak w myśl art. 30e ust. 1 i art. 45 ust. 4 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2009 r. - od dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c) podatek dochodowy wynosi 19% podstawy obliczenia podatku i jest płatny w terminie złożenia zeznania za rok podatkowy, w którym nastąpiło odpłatne zbycie.

Zgodnie z art. 30e ust. 2 ww. ustawy - podstawą obliczenia podatku jest dochód stanowiący różnicę pomiędzy przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw określonym zgodnie z art. 19, a kosztami ustalonymi zgodnie z art. 22 ust. 6c i 6d, powiększoną o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1, dokonanych od zbywanych nieruchomości lub praw.

Przy czym przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych oraz innych rzeczy, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 - jest wartość wyrażona w cenie określonej w umowie, pomniejszona o koszty odpłatnego zbycia (art. 19 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

Pojęcie kosztów odpłatnego zbycia nie zostało przez ustawodawcę zdefiniowane w ustawie, należy zatem stosować językowe rozumienie tego wyrażenia, zgodnie z którym za koszty odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych uważa się wszystkie wydatki poniesione przez zbywającego, które są konieczne, aby transakcja mogła dojść do skutku (wszystkie niezbędne wydatki bezpośrednio związane z tą czynnością). Można do takich kosztów zaliczyć np.: koszty wyceny sprzedawanej nieruchomości przez rzeczoznawcę majątkowego, wynagrodzenie dla biura pośrednictwa obrotu nieruchomościami, koszty ogłoszeń w prasie itp., o ile były ponoszone przez zbywcę. Pomiędzy tymi wydatkami a dokonanym zbyciem musi istnieć związek przyczynowo-skutkowy.

W tym miejscu należy jednak zaznaczyć, że jeśli Wnioskodawca poniósł tego rodzaju koszty, to koszty te dotyczyły całego lokalu mieszkalnego, który w udziale #189; nabył w 2005 r. oraz w udziale #189; nabył w 2009 r. Jak już wyżej wyjaśniono, opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlega wyłącznie zbycie udziału nabytego w 2009 r. W związku z tym #189; przychodu podlegająca opodatkowaniu będzie mogła zostać obniżona wyłącznie o #189; poniesionych przez Wnioskodawcę kosztów odpłatnego zbycia. Połowa kosztów odpłatnego zbycia przypada bowiem na udział #189; nabyty w 2005 r. Skoro jednak przychód przypadający na ten udział nie podlega opodatkowaniu, to rozliczeniu nie będą też podlegały koszty odpłatnego zbycia przypadające na ten udział.

Z kolei ustalenie kosztów uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia odbywa się zgodnie z art. 22 ust. 6c lub 6d ww. ustawy w zależności od tego, czy zbywaną nieruchomość lub prawo nabyto odpłatne, czy nieodpłatnie. W rozpatrywanym przypadku zastosowanie znajdzie art. 22 ust. 6c, gdyż zbywany lokal mieszkalny został nabyty przez Wnioskodawcę odpłatnie. W myśl przywołanego przepisu - koszty uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c), z zastrzeżeniem ust. 6d, stanowią udokumentowane koszty nabycia lub udokumentowane koszty wytworzenia, powiększone o udokumentowane nakłady, które zwiększyły wartość rzeczy i praw majątkowych, poczynione w czasie ich posiadania.

Ponadto zgodnie z art. 22 ust. 6e ww. ustawy - wysokość nakładów, o których mowa powyżej, ustala się na podstawie faktur VAT w rozumieniu przepisów o podatku od towarów i usług oraz dokumentów stwierdzających poniesienie opłat administracyjnych.

Mając na uwadze przywołany wyżej przepis art. 22 ust. 6c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, koszty uzyskania przychodu Wnioskodawca winien ustalić uwzględniając fakt, że w zamian za udział przekraczający udział posiadany w majątku wspólnym Wnioskodawca został zobowiązany do spłaty byłego małżonka oraz przejął na siebie dług obciążający lokal mieszkalny (wobec banku oraz spółdzielni), a więc dług, który przed podziałem majątku w równym stopniu obciążał zarówno jego jak i jego małżonka. Z tego powodu za koszt nabycia w 2009 r. udziału przekraczającego udział w majątku wspólnym (#189;) Wnioskodawca może uznać nie tylko spłatę dokonaną na rzecz małżonka, ale również #189; obu zobowiązań, które na mocy umowy o podział majątku przejął Wnioskodawca. Przy czym pamiętać należy, że przejęcie długu i spłata dotyczy nabycia udziału #189; w całym majątku otrzymanym na wyłączną własność przez Wnioskodawcę a więc zarówno lokalu mieszkalnego, jak i jego wyposażenia. To oznacza, że tak ustalone koszty dotyczą udziału #189; zarówno w lokalu mieszkalnym jak i w jego wyposażeniu. Dlatego Wnioskodawca powinien ww. koszty nabycia podzielić proporcjonalnie na lokal mieszkalny i wyposażenie, stosownie do ich wartości.

Podsumowując, podstawę obliczenia podatku stanowi dochód, czyli w rozpatrywanej sprawie różnica pomiędzy #189; przychodu uzyskanego ze sprzedaży lokalu mieszkalnego przypadającego na udział nabyty w 2009 r. (ustalonego zgodnie z art. 19 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych) a kosztami uzyskania przychodu, ustalonymi w niniejszej sprawie zgodnie z art. 22 ust. 6c ustawy, ponieważ nabycie wynoszącego #189; udziału w lokalu mieszkalnym nastąpiło odpłatnie - Wnioskodawca dokonał spłaty na rzecz byłego małżonka oraz przejął spłatę zobowiązań obciążających w #189; małżonka.

Stosownie do art. 30e ust. 4 ww. ustawy - po zakończeniu roku podatkowego podatnik jest obowiązany w zeznaniu podatkowym, o którym mowa w art. 45 ust. 1a pkt 3 (PIT-39), wykazać:

Podsumowując, Wnioskodawca udziały w lokalu mieszkalnym nabył odpowiednio w #189; w 2005 r. na zasadzie wspólności ustawowej oraz w #189; w 2009 r. w wyniku podziału majątku dorobkowego. Ponieważ od końca roku, w którym nabyto udział #189; na zasadzie wspólności ustawowej, a więc od końca 2005 r. do momentu sprzedaży (2014 r.) minęło pięć lat zatem ta część przychodu uzyskanego z odpłatnego zbycia nie stanowi źródła przychodu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych a tym samym nie będzie podlegała w ogóle opodatkowaniu podatkiem dochodowym. Opodatkowaniu podlegać będzie natomiast pozostała #189; część przychodu ze sprzedaży lokalu mieszkalnego nabytego w 2009 r. w udziale #189; w wyniku podziału majątku dorobkowego. Opodatkowanie nastąpi na podstawie art. 30e ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2009 r. Podatek wynosi 19%, przy czym przychód ze sprzedaży stanowi #189; ceny sprzedaży nieruchomości pomniejszonej o połowę kosztów odpłatnego zbycia (o ile były poniesione). Natomiast dochodem jest różnica pomiędzy kwotą tak ustalonego przychodu a kosztami jego uzyskania określonymi w art. 22 ust. 6c ustawy, do których Wnioskodawca może zaliczyć spłatę dokonaną na rzecz byłego małżonka oraz #189; zobowiązań, które przejął do wyłącznej spłaty, a przypadających na małżonka - obliczonego na dzień podziału majątku wspólnego, z tym zastrzeżeniem że zarówno spłaty jak i #189; zobowiązań Wnioskodawca nie może zaliczyć do kosztów uzyskania przychodu w całości, lecz jedynie w odpowiedniej proporcji wynikającej z faktu, że w wyniku podziału majątku Wnioskodawca nabył poza udziałem w lokalu mieszkalnym także udział w wyposażeniu mieszkania.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.

Odnosząc się do przywołanych przez Wnioskodawcę wyroków Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku podkreślić należy, że ww. wyroki dotyczyły zupełnie innego stanu faktycznego niż rozpatrywany w niniejszej interpretacji. Tymczasem zgodnie z przyjętą linią orzecznictwa za datę nabycia udziału w nieruchomości, który przekracza udział małżonka w majątku dorobkowym, należy przyjąć dzień, w którym dokonano podziału majątku dorobkowego. Tak orzekł Naczelny Sąd Administracyjny np. w wyroku z 18 lutego 2014 r. sygn. akt II FSK 832/12 czy też w wyroku z 3 listopada 2009 r. sygn. akt II FSK 1489/08, takie jest również stanowisko Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku (na którego orzeczenia powołuje się Wnioskodawca) wyrażone w najnowszym w wyroku z 10 lutego 2015 r. sygn. akt I SA/Gd 1482/14.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-100 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie - w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.