IBPBII/2/415-1112/10/CJS

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 17 stycznia 2011 r. Izba Skarbowa w Katowicach IBPBII/2/415-1112/10/CJS

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że Pani stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 18 października 2010 r. (data wpływu do Organu 18 października 2010 r.), uzupełnionym w dniu 28 grudnia 2010 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych odpłatnego zbycia udziału w nieruchomości - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 18 października 2010 r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych odpłatnego zbycia udziału w nieruchomości.

W związku z brakami formalnymi stwierdzonymi we wniosku, pismem z dnia 16 grudnia 2010 r., Znak: IBPB II/2/415-1112/10/CJS wezwano wnioskodawczynię do jego uzupełnienia. Uzupełnienia wniosku dokonano w dniu 28 grudnia 2010 r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Decyzją z dnia 8 lipca 1976 r. na podstawie art. 97 ustawy - Kodeks postępowania administracyjnego, art. 9, 31 i 33 ustawy z dnia 29 maja 1974 r. o przekazywaniu gospodarstw rolnych na własność Państwa za świadczenia emerytalne i spłaty pieniężne (Dz. U. Nr 21, poz. 118) oraz § 4 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 31 maja 1974 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o przekazywaniu gospodarstw rolnych na własność Państwa za świadczenia emerytalne i spłaty pieniężne (Dz. U. Nr 21, poz. 125) i rozporządzenia Ministra Rolnictwa z dnia 31 maja 1974 r. w sprawie zasad ustalania dodatku do świadczeń emerytalnych za kooperację w produkcji rolnej (Dz. U. Nr 21, poz. 128) oraz art. 9 ust. 2 ustawy z dnia 23 października 1975 r. o dalszym zwiększaniu świadczeń dla kombatantów i więźniów obozów koncentracyjnych (Dz. U. Nr 34, poz. 186), Naczelnik Miasta i Gminy postanowił z dniem 1 września 1976 r. przejąć na własność Skarbu Państwa gospodarstwo rolne bez zabudowań o powierzchni 12,43 ha, którego właścicielem był ojciec wnioskodawczyni. Uprawnienia do budynków zostały ustalone w ten sposób, że zabudowania znajdujące się na działce nr 109 zostały wyłączone spod przejęcia, jako że stanowiły odrębną od gruntu własność z jednoczesnym ustaleniem prawa do bezpłatnego użytkowania działki gruntu ornego o powierzchni 0,50 ha wydzielonej z działki nr 110 na rzecz strony przekazującej to gospodarstwo rolne.

Decyzją z dnia 27 sierpnia 2009 r. Starosta, na podstawie art. 104 Kodeksu postępowania administracyjnego, art. 6 ustawy z dnia 24 lutego 1989 r. o zmianie ustawy o ubezpieczeniu społecznym rolników indywidualnych i członków ich rodzin oraz o zmianie ustawy o podatku rolnym (Dz. U. Nr 10, poz. 53), orzekł o nieodpłatnym przeniesieniu na wnioskodawczynię i jej siostrę prawa własności zabudowanej działki gruntu oznaczonej jako działka nr 109/2 o powierzchni 0,3010 ha, po #189; dla każdej z sióstr. Natomiast decyzją z dnia 27 sierpnia 2009 r. Starosta na podstawie art. 118 ust. 2a ustawy z dnia 20 grudnia 1990 r. o ubezpieczeniu społecznym rolników (Dz. U. Nr 7, poz. 25 z późn. zm.) orzekł o nieodpłatnym przeniesieniu na obie siostry prawa własności niezabudowanych działek gruntu oznaczonych nr 109/1 o powierzchni 0,1885 ha oraz nr 109/3 o powierzchni 0,2970 ha po #189; dla każdej z sióstr.

W momencie przekazywania gospodarstwa rolnego na rzecz Skarbu Państwa tylko jedna z działek o nr 109/2 była zabudowana.

Ponadto wnioskodawczyni we wniosku wskazała, że w dniu 12 lutego 2009 r. Sąd Rejonowy orzekł stwierdzenie nabycia spadku po zmarłym w dniu 28 kwietnia 1981 r. ojcu. Prawo do 1/3 części spadku po nim z ustawy nabyła żona, wnioskodawczyni oraz jej siostra. Tym samym postanowieniem Sąd orzekł również o nabyciu spadku po zmarłej w dniu 26 kwietnia 1998 r. matce wnioskodawczyni. Powołanymi do spadku z ustawy po 1/2 części zostały wnioskodawczyni i jej siostra, każda w udziale wynoszącym po #189;.

Nieruchomość została sprzedana przez wnioskodawczynię i jej siostrę za kwotę 130.000 zł.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

W jakiej wysokości powinien zostać uiszczony podatek od połowy sumy uzyskanej ze sprzedaży tych nieruchomości (druga połowa dotyczy siostry).

Czy w opisanej wyżej sytuacji wnioskodawczyni przysługują jakiekolwiek ulgi, jeśli tak to jakie.

Zdaniem wnioskodawczyni, powinna ona uiścić 5% podatku od połowy sumy uzyskanej ze sprzedaży tych nieruchomości (druga połowa dotyczy siostry). Różnicę procentową" która wynika z procentu podatku od dochodu i sugerowane przez wnioskodawczynię 5% chciałaby potraktować jako ulgę podatkową, ponieważ od kilkunastu lat jest na emeryturze, a emerytura netto nie przekracza 1.000 zł, poza tym jest w wieku, który uniemożliwia jej rozpoczynanie jakichkolwiek inwestycji, po realizacji których wnioskodawczyni mogłaby liczyć na ulgę podatkową.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego stwierdzam, co następuje:

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 z późn. zm.) źródłem przychodów jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2 m.in.:

a.

nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,

b.

spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,

c.

prawa wieczystego użytkowania gruntów,

- jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.

Przepis art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych formułuje generalną zasadę, iż sprzedaż nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości przed upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie rodzi obowiązek podatkowy w postaci zapłaty podatku dochodowego. Tym samym jeżeli sprzedaż nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości nastąpi po upływie 5 lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie - nie jest źródłem przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a tym samym przychód uzyskany z odpłatnego zbycia nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości w ogóle nie podlega opodatkowaniu.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że z dniem 1 września 1976 r. w zamian za emeryturę ojciec wnioskodawczyni przekazał na rzecz Skarbu Państwa reprezentowanego przez Naczelnika Miasta i Gminy należące do niego gospodarstwo rolne o powierzchni 12,43 ha. Z przekazanego gospodarstwa rolnego wyłączone zostały budynki posadowione na działce nr 109, na których ustanowiono odrębną własność, natomiast działka gruntu o powierzchni 0,50 ha z wydzielonej działki nr 110 została oddana do bezpłatnego użytkowania przekazującemu gospodarstwo rolne. W dniu 28 kwietnia 1981 r. zmarł ojciec wnioskodawczyni natomiast w dniu 26 kwietnia 1998 r. zmarła jej matka. Spadek po zmarłym ojcu wnioskodawczyni nabyła w udziale wynoszącym 1/3, natomiast spadek po zmarłej matce wnioskodawczyni nabyła w udziale wynoszącym 1/2. W związku z powyższym wnioskodawczyni stała się spadkobierczynią rodziców w udziale wynoszącym #189;. Decyzją z dnia 27 sierpnia 2009 r. Starosta postanowił o nieodpłatnym przeniesieniu praw własności działek gruntu nr 109/1, 109/2 i 109/3 na wnioskodawczynię i jej siostrę w udziale po #189; na każda z nich.

W związku z powyższym wątpliwości wnioskodawczyni budzi kwesta sposobu opodatkowania przychodu uzyskanego z odpłatnego zbycia udziału jaki posiada w ww. nieruchomościach.

Zgodnie z art. 924 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.) spadek otwiera się z chwilą śmierci spadkodawcy, natomiast spadkobierca nabywa spadek z chwilą otwarcia spadku (art. 925 Kodeksu cywilnego). Oznacza to, że z chwilą śmierci należące do spadkodawcy prawa i obowiązki stają się spadkiem, który podlega przepisom prawa spadkowego, a data śmierci (chwila śmierci) spadkodawcy ustala, kto staje się spadkobiercą oraz co wchodzi w skład masy spadkowej. Natomiast postanowienie sądu o stwierdzeniu nabycia spadku potwierdza jedynie prawo spadkobiercy do tego spadku od momentu jego otwarcia. Istotny zatem dla podatku dochodowego jest dzień otwarcia spadku, czyli data śmierci spadkodawcy a nie data wydania postanowienia o stwierdzeniu nabycia spadku.

Wskazać należy również, że przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie definiują pojęcia nieruchomości, w związku z tym zasadne jest uwzględnienie w tym zakresie treści przepisu art. 46 Kodeksu cywilnego, który stanowi, że nieruchomościami są części powierzchni ziemskiej stanowiące odrębny przedmiot własności (grunty), jak również budynki trwale z gruntem związane lub części takich budynków, jeżeli na mocy przepisów szczególnych stanowią odrębny od gruntu przedmiot własności.

W niniejszej sprawie dokonując przejęcia na własność Skarbu Państwa gospodarstwa rolnego postanowiono jednocześnie o ustanowieniu odrębnej własności budynków położonych na gruncie i pozostawieniu ich we własności ojca wnioskodawczyni. Powyższe oznacza, że z dniem 1 września 1976 r. grunty należące do gospodarstwa rolnego przeszły na własność Skarbu Państwa, natomiast budynki będące odrębną własnością pozostały własnością ojca wnioskodawczyni. Tym samym do masy spadkowej po ojcu mogło wejść wyłącznie prawo własności budynków, gdyż prawo własności gruntów należało do Skarbu Państwa a nie do ojca wnioskodawczyni. Okoliczność, że ojcu przyznano prawo do bezpłatnego użytkowania gruntów nie uczyniło z niego w żadnym wypadku właściciela tego gruntu. Podobnie do masy spadkowej po matce wszedł udział we własności, ale jedynie budynków, gdyż tylko takie przysługiwało matce w spadku po mężu.

Zgodnie z art. 6 ustawy z dnia 24 lutego 1989 r. o zmianie ustawy o ubezpieczeniu społecznym rolników indywidualnych i członków ich rodzin oraz o zmianie ustawy o podatku rolnym (Dz. U. z 1989 r. Nr 10, poz. 53 z późn. zm.), właścicielom budynków znajdujących się na działce gruntu, która wchodziła w skład gospodarstwa rolnego przekazanego Państwu na podstawie przepisów obowiązujących przed dniem 1 stycznia 1983 r., przysługuje nieodpłatnie na własność działka gruntu, na której te budynki zostały wzniesione. Z własnością wyłączonej nieruchomości jest związana służebność gruntowa w zakresie niezbędnym do korzystania z niej. O przeniesieniu własności działki, jej wielkości oraz o ustanowieniu służebności orzeka terenowy organ administracji państwowej o właściwości szczególnej stopnia podstawowego.

Stosownie natomiast do art. 118 ust. 1 ustawy z dnia z dnia 20 grudnia 1990 r. o ubezpieczeniu społecznym rolników (tekst jedn. Dz. U. z 2008 Nr 50, poz. 291 z późn. zm.) osobie, której przysługuje prawo użytkowania działki gruntu z tytułu przekazania gospodarstwa rolnego Państwu, w myśl dotychczasowych przepisów, na jej wniosek przyznaje się nieodpłatnie własność tej działki. Zgodnie z ust. 4 powołanego przepisu, decyzje w sprawach określonych w ust. 1-2a wydaje starosta.

Powyższe oznacza, że zgodnie z przytoczonym przepisem ustawy o ubezpieczeniu społecznym rolników wnioskodawczyni jako spadkobierczyni przysługiwało jedynie prawo do wystąpienia do Starosty z wnioskiem o przeniesienie własności niezabudowanych działek. Wskazany przepis nie przewiduje bowiem możliwości nabycia własności z mocy samego prawa. Do nabycia prawa własności potrzebna była decyzja administracyjna. Nabycie na własność działki wiązało się zatem z wykonaniem praw właścicielskich przez przedstawiciela dotychczasowego właściciela czyli Skarbu Państwa. Oznacza to więc, że do nabycia działek doszło w 2009 r., czyli w momencie wydania przez właściwego Starostę decyzji o przyznaniu nieodpłatnie prawa ich własności. Powyższe konkluzje dotyczące kształtowania się uprawnień właścicielskich do gruntu i budynków bez wątpienia wnioskodawczyni będzie mogła potwierdzić analizując wpisy w księgach wieczystych.

Mając na uwadze przedstawiony we wniosku stan faktyczny oraz cytowane powyżej przepisy prawa stwierdzić należy, że nabycie udziału w budynkach nastąpiło przez wnioskodawczynię w dacie śmierci rodziców, tj. w 1981 r. w spadku po ojcu oraz w 1998 r. w spadku po matce.

Zatem jeśli sprzedaż udziału w nieruchomościach zostaje dokonana po upływie 5 letniego okresu, o którym mowa w wyżej cyt. art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy, to nie stanowi źródła przychodu. W związku z powyższym przychód tak uzyskany w ogóle nie będzie podlegał opodatkowaniu. W niniejszej sprawie źródłem przychodu dla wnioskodawczyni z tytułu sprzedaży nieruchomości nie będzie przychód przypadający na budynki będące odrębną własnością, jeśli sprzedaż nastąpiła po 31 grudnia 1996 r. (udział nabyty po ojcu) oraz 31 grudnia 2003 r. (udział nabyty w spadku po matce).

Natomiast sprzedaż udziału w działkach gruntu nabytych z dniem 27 sierpnia 2009 r. w wyniku nieodpłatnego przeniesienia własności nieruchomości nastąpiła przed upływem 5 letniego okresu, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym dokonano ich nabycia, zatem będzie stanowić źródło przychodu podlegające opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

I tak w myśl art. 30e ust. 1 i 4 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, od dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c), podatek dochodowy wynosi 19% podstawy obliczenia podatku i jest płatny w terminie złożenia zeznania za rok podatkowy, w którym nastąpiło odpłatne zbycie.

Zgodnie z art. 30e ust. 2 ww. ustawy, podstawą obliczenia podatku, jest dochód stanowiący różnicę pomiędzy przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw określonym zgodnie z art. 19, a kosztami ustalonymi zgodnie z art. 22 ust. 6c i 6d, powiększoną o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1, dokonanych od zbywanych nieruchomości lub praw.

Przy czym przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych oraz innych rzeczy, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8, jest wartość wyrażona w cenie określonej w umowie, pomniejszona o koszty odpłatnego zbycia (art. 19 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

Stosownie do art. 22 ust. 6d ww. ustawy za koszty uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c), nabytych w drodze spadku, darowizny lub w inny nieodpłatny sposób, uważa się udokumentowane nakłady, które zwiększyły wartość rzeczy i praw majątkowych, poczynione w czasie ich posiadania oraz kwotę zapłaconego podatku od spadków i darowizn w takiej części, w jakiej wartość zbywanej rzeczy lub prawa przyjęta do opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn odpowiada łącznej wartości rzeczy i praw majątkowych przyjętej do opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn.

Wysokość ww. nakładów, stosownie do art. 22 ust. 6e tej ustawy, ustala się na podstawie faktur VAT w rozumieniu przepisów o podatku od towarów i usług oraz dokumentów stwierdzających poniesienie opłat administracyjnych.

Podsumowując, przychód przypadający na działki gruntu można pomniejszyć w niniejszej sprawie wyłącznie o nakłady na te działki, jeśli w ogóle takie nakłady wnioskodawczyni poniosła. Nakładami w tym przypadku nie są natomiast nakłady na wybudowane budynki, gdyż budynki stanowią odrębną własność. Przychodu nie można pomniejszyć również o podatek od spadków i darowizn, gdyż od działek gruntu nie został on zapłacony, ponieważ działki gruntu nie wchodziły do spadku po rodzicach. Działki gruntu zostały nieodpłatnie nabyte przez wnioskodawczynię i jej siostrę w drodze decyzji Starosty, nie ma więc ceny ich nabycia.

Stosownie natomiast do art. 30e ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, po zakończeniu roku podatkowego podatnik jest obowiązany w zeznaniu podatkowym, o którym mowa w art. 45 ust. 1a pkt 3, wykazać:

* dochody uzyskane w roku podatkowym z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) i obliczyć należny podatek dochodowy od dochodu, do którego nie ma zastosowania art. 21 ust. 1 pkt 131, lub

* dochody, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 131.

Natomiast w przypadku niewypełnienia warunków określonych w art. 21 ust. 1 pkt 131 podatnik jest obowiązany do złożenia korekty zeznania, o którym mowa w art. 45 ust. 1a pkt 3, i do zapłaty podatku wraz z odsetkami za zwłokę; odsetki nalicza się od następnego dnia po upływie terminu płatności, o którym mowa w art. 45 ust. 4 pkt 4, do dnia zapłaty podatku włącznie (art. 30e ust. 7 ww. ustawy).

Przepis art. 21 ust. 1 pkt 131 ww. ustawy stanowi, iż wolne od podatku dochodowego są dochody z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, o których mowa w art. 30e, w wysokości, która odpowiada iloczynowi tego dochodu i udziału wydatków poniesionych na własne cele mieszkaniowe w przychodzie z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, jeżeli począwszy od dnia odpłatnego zbycia, nie później niż w okresie dwóch lat od końca roku podatkowego, w którym nastąpiło odpłatne zbycie, przychód uzyskany ze zbycia tej nieruchomości lub tego prawa majątkowego został wydatkowany na własne cele mieszkaniowe; udokumentowane wydatki poniesione na te cele uwzględnia się do wysokości przychodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych.

W myśl art. 21 ust. 25 pkt 1 i 2 ww. ustawy, za wydatki poniesione na cele, o których mowa w ust. 1 pkt 131, uważa się:

1.

wydatki poniesione na:

a.

nabycie budynku mieszkalnego, jego części lub udziału w takim budynku, lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość lub udziału w takim lokalu, a także na nabycie gruntu lub udziału w gruncie albo prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, związanych z tym budynkiem lub lokalem,

b.

nabycie spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub udziału w takim prawie, prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udziału w takim prawie,

c.

nabycie gruntu pod budowę budynku mieszkalnego lub udziału w takim gruncie, prawa użytkowania wieczystego takiego gruntu lub udziału w takim prawie, w tym również z rozpoczętą budową budynku mieszkalnego, oraz nabycie innego gruntu lub udziału w gruncie, prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, jeżeli w okresie, o którym mowa w ust. 1 pkt 131, grunt ten zmieni przeznaczenie na grunt pod budowę budynku mieszkalnego,

d.

budowę, rozbudowę, nadbudowę, przebudowę lub remont własnego budynku mieszkalnego, jego części lub własnego lokalu mieszkalnego,

e.

rozbudowę, nadbudowę, przebudowę lub adaptację na cele mieszkalne własnego budynku niemieszkalnego, jego części, własnego lokalu niemieszkalnego lub własnego pomieszczenia niemieszkalnego

- położonych w państwie członkowskim Unii Europejskiej lub w innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego albo w Konfederacji Szwajcarskiej,

2.

wydatki poniesione na:

a.

spłatę kredytu (pożyczki) oraz odsetek od tego kredytu (pożyczki) zaciągniętego przez podatnika przed dniem uzyskania przychodu z odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c), na cele określone w pkt 1,

b.

spłatę kredytu (pożyczki) oraz odsetek od tego kredytu (pożyczki) zaciągniętego przez podatnika przed dniem uzyskania przychodu z odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c), na spłatę kredytu (pożyczki), o którym mowa w lit. a),

c.

spłatę każdego kolejnego kredytu (pożyczki) oraz odsetek od tego kredytu (pożyczki) zaciągniętego przez podatnika przed dniem uzyskania przychodu z odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c), na spłatę kredytu (pożyczki), o których mowa w lit. a) lub b)

- w banku lub w spółdzielczej kasie oszczędnościowo-kredytowej, mających siedzibę w państwie członkowskim Unii Europejskiej lub w innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego albo w Konfederacji Szwajcarskiej, z zastrzeżeniem ust. 29 i 30,

Należny podatek, wynikający z tego zeznania jest płatny w terminie do dnia 30 kwietnia roku następującego po roku podatkowym (art. 45 ust. 4 pkt 4 ww. ustawy).

Reasumując, przychód uzyskany przez wnioskodawczynię ze sprzedaży udziału w nieruchomości przypadający na budynki nie będzie podlegał opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, o ile od końca roku kalendarzowego, w którym doszło do ich nabycia do dnia sprzedaży upłynął określony w ustawie pięcioletni okres, po upływie którego sprzedaż udziału w nieruchomości w ogóle nie podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, czyli jeżeli sprzedaż nastąpiła po 1996 r. oraz po 2003 r.

Natomiast sprzedaż udziałów w działkach gruntu o nr 109/1, 109/2 i 109/3, których własność w drodze decyzji Starosty została nieodpłatnie przeniesiona na rzecz wnioskodawczyni i jej siostry w dniu 27 sierpnia 2009 r. (czyli przychód ze sprzedaży przypadający na grunt) podlega opodatkowaniu 19% podatkiem dochodowym od osób fizycznych na zasadach określonych w art. 30e ww. ustawy, chyba że wystąpią warunki uprawniające do skorzystania ze zwolnienia na mocy art. 21 ust. 1 pkt 131.

Odnosząc się natomiast do argumentacji wnioskodawczyni zaprezentowanej we własnym stanowisku a dotyczącej propozycji zastosowania wobec niej ulgi podatkowej w postaci opodatkowania przychodu ze sprzedaży 5% stawką podatku należy stwierdzić, że takiego rozwiązania w ogóle nie przewidują przepisy prawa. Prawo podatkowe nie dopuszcza negocjacji stawki podatku, jaką podatnik chciałby opodatkować uzyskany przez siebie przychód. Tak jak nie przewiduje wybierania sobie przez podatników ulg jakie chcieliby aby miały do nich zastosowanie.

Wskazać należy, iż zgodnie z konstrukcją i systematyką ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wszelkie ulgi i zwolnienia podatkowe stanowią wyjątek od generalnej zasady powszechności opodatkowania wyrażonej w art. 9 ust. 1 tej ustawy. Tym samym wszystkie ulgi i zwolnienia są wyjątkiem od zasady powszechności opodatkowania wynikającej z art. 84 Konstytucji RP stanowiącego, że każdy jest obowiązany do ponoszenia ciężarów i świadczeń publicznych, w tym podatków określonych w ustawie. Oznacza to, że wszelkie odstępstwa od tej zasady muszą bezwzględnie wynikać z przepisów prawa i być interpretowane ściśle z jego literą. Tym samym zabroniona jest rozszerzająca wykładnia przepisów prawa podatkowego.

Wobec powyższego twierdzenie wnioskodawczyni, że z uwagi na jej wiek, który ogranicza ją w rozpoczęciu jakichkolwiek inwestycji, po realizacji których mogłaby ubiegać się o skorzystanie z ulgi, chciałaby różnicę procentową potraktować jako ulgę podatkową należało uznać za bezzasadne. Wyjaśnić należy, iż o możliwości skorzystania z ulgi określonej w art. 21 ust. 1 pkt 131 ww. ustawy decyduje jedynie fakt spełnienia wszystkich łącznie wymienionych w tym artykule przesłanek. W sytuacji kiedy wnioskodawczyni nie wydatkuje uzyskanego przychodu na cele mieszkaniowe określone w tym przepisie, będzie zobowiązana do opodatkowania 19% stawką przychodu jaki uzyska z odpłatnego zbycia udziału w nieruchomościach w części przypadającej na działki gruntu. Dla prawa do zwolnienia nie mają także znaczenia pozostałe okoliczności wymienione przez wnioskodawczynię takie jak wysokość pobieranej przez nią emerytury.

W tym stanie rzeczy stanowisko wnioskodawczyni należało uznać w całości za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przestawionym stanie faktycznym.

Do wniosku z dnia 18 października 2010 r. dołączono plik dokumentów. Należy jednak zauważyć, że wydając interpretacje w trybie art. 14b Ordynacji podatkowej Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów nie przeprowadza postępowania dowodowego w związku z czym nie jest obowiązany, ani uprawniony do ich oceny; jest związany wyłącznie opisem stanu faktycznego przedstawionym przez wnioskodawczynię i jej stanowiskiem.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-100 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl