IBPBII/2/415-11/13/ŁCz

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że Pani stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 31 grudnia 2012 r. (data wpływu do tut. Biura 4 stycznia 2013 r.), uzupełnionym w dniu 1 lutego 2013 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży nieruchomości uprzednio wywłaszczonej - jest prawidłowe.

W dniu 4 stycznia 2013 r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży nieruchomości uprzednio wywłaszczonej.

W związku z brakami formalnymi stwierdzonymi we wniosku, pismem z dnia 17 stycznia 2013 r. Znak: IBPB II/2/415-11/13/ŁCz wezwano wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku. Uzupełnienia dokonano w dniu 1 lutego 2013 r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Na podstawie decyzji Prezydenta Miasta z dnia 10 czerwca 2010 r. zwrócono na rzecz wnioskodawcy i jego współmałżonka nieruchomość, stanowiącą własność gminy. Nieruchomość została nabyta postanowieniem Sądu z dnia 25 czerwca 1997 r., którym stwierdzono nabycie spadku przez wnioskodawcę i jego współmałżonka - na podstawie testamentu sporządzonego w dniu 18 maja 1993 r. - po zmarłej H.K. (nabycie po #189; części nieruchomości przez wnioskodawcę i jego współmałżonka). W dniu 30 stycznia 2012 r. na podstawie umowy sprzedaży wnioskodawca i jego współmałżonek dokonali sprzedaży przedmiotowej nieruchomości. Przychód ze zbycia nieruchomości przeznaczony został na remont i modernizację budynku mieszkalnego.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy przychód ze sprzedaży nieruchomości, zwróconej wnioskodawcy i jego współmałżonkowi na podstawie decyzji Prezydenta Miasta po wywłaszczeniu jest opodatkowany podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Zdaniem wnioskodawcy, przychód uzyskany ze sprzedaży zwróconej nieruchomości nie podlega opodatkowaniu 19% zryczałtowanym podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

W przedmiotowej sprawie istotne jest ustalenie czy zwrot nieruchomości po wywłaszczeniu stanowi nabycie nieruchomości w myśl art. 10 ust. pkt 8 lit. a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Źródłem przychodu jest odpłatne zbycie nieruchomości lub ich części, jeżeli zbycie nastąpiło w wykonywanej działalności gospodarczej i zostało dokonane przed upływem 5 lat. W przedmiotowej sprawie nie zachodzi taki fakt.

Powyższa kwestia stanowiła przedmiot rozstrzygnięcia w uchwale Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 17 grudnia 1996 r. sygn. akt FPS 7/96, jak też w interpretacjach wydanych przez:

* US Warszawa-Targówek w dniu 30 maja 2006 r. Znak: 1437/ZI/423/160/DJW/06,

* US w Skarżysku-Kamiennej w dniu 12 grudnia 2006 r. Znak: DP/415-42/06.

Ponadto wnioskodawca wskazuje, że powyższe stanowisko potwierdza interpretacja wydana przez Dyrektora Izby Skarbowej działającego w imieniu Ministra Finansów, znak: ITPB1/415-26/07/PSZ.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c) ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.) źródłem przychodów jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

- jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.

Cytowany powyżej przepis formułuje generalną zasadę, iż sprzedaż nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości przed upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie rodzi obowiązek podatkowy w postaci zapłaty podatku dochodowego. Natomiast, jeżeli odpłatne zbycie nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości, nastąpiło po upływie 5 lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym miało miejsce nabycie - nie jest źródłem przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a tym samym przychód uzyskany ze sprzedaży w ogóle nie podlega opodatkowaniu.

Wobec powyższego, w przypadku sprzedaży nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości decydujące znaczenie w kwestii opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych uzyskanego z tego tytułu przychodu ma moment jej nabycia.

Ustawodawca w cytowanym wyżej przepisie posługuje się terminem nabycie. Termin "nabycie" oznacza każde przeniesienie na nabywcę własności rzeczy w ramach spadku, innej jednostronnej czynności, na podstawie aktu prawnego, umowy sprzedaży, zamiany, darowizny lub innej umowy zobowiązującej do przeniesienia własności rzeczy oznaczonej co do tożsamości. Tak więc nabycie rozumiane jest jako uzyskanie tytułu własności (nabycie własności) lub uzyskanie określonego prawa (nabycie prawa).

Wywłaszczenie nieruchomości jest instytucją, za pomocą której Państwo wkracza w sferę indywidualnych praw obywateli dla osiągnięcia celów o szczególnej doniosłości publicznej. W drodze decyzji dochodzi m.in. do pozbawienia dotychczasowego właściciela prawa własności nieruchomości, z drugiej zaś strony przejścia prawa własności na rzecz Skarbu Państwa lub gminy. Jednocześnie ustawa z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (tekst jedn.: Dz. U. z 2004 r. Nr 261, poz. 2603 z późn. zm.) zawiera swoistą gwarancję, że wywłaszczona nieruchomość będzie wykorzystywana wyłącznie zgodnie z celem, na który dokonano wywłaszczenia. Gwarancją tą jest instytucja zwrotu nieruchomości w przypadku, kiedy nieruchomość stała się zbędna z punktu widzenia celu, na jaki dokonano wywłaszczenia.

Celem zwrotu jest więc przywrócenie stosunków własnościowych sprzed wywłaszczenia. Decyzja o zwrocie nieruchomości pełni zatem funkcję restytucyjną, przywraca bowiem prawo własności nieruchomości - w tym przypadku następcy prawnemu poprzedniego właściciela.

Stosownie do art. 136 ust. 3 ww. ustawy poprzedni właściciel lub jego spadkobierca mogą żądać zwrotu wywłaszczonej nieruchomości lub jej części, jeżeli stała się ona zbędna na cel określony w decyzji o wywłaszczeniu. W przypadku zwrotu nieruchomości nie mamy więc do czynienia z kreowaniem prawa własności tylko z jego przywróceniem. Oznacza to, że w przedmiotowej sprawie nie można mówić o przeniesieniu prawa własności na zasadach ogólnych wynikających z przepisów o charakterze cywilnoprawnym, ale jedynie o restytucji (przywróceniu) stanu sprzed wywłaszczenia.

W związku z powyższym tut. Organ zgadza się ze stanowiskiem wnioskodawcy, iż zwrot wywłaszczonej nieruchomości nie stanowi nabycia w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zwrot taki jest jedynie przywróceniem prawa własności na rzecz poprzedniego właściciela (współwłaścicieli) nieruchomości bądź ich następców prawnych. W przedmiotowej sprawie oznacza to, że datą nabycia przez wnioskodawcę udziału w zwróconej nieruchomości nie jest data jej zwrotu, lecz data nabycia spadku po zmarłym spadkodawcy.

Zauważyć należy, że zgodnie z art. 924 i 925 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (tekst jedn.: Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.) spadkobierca nabywa spadek z chwilą otwarcia spadku, natomiast otwarcie spadku następuje z chwilą śmierci spadkodawcy. Oznacza to, iż dniem nabycia spadku jest data śmierci spadkodawcy. Postanowienie o nabyciu spadku potwierdza prawo spadkobiercy do spadku od momentu jego otwarcia. Istotny dla podatku dochodowego jest zatem dzień otwarcia spadku czyli data śmierci spadkodawcy, a nie data postanowienia sądu o nabyciu spadku.

Jak wynika z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wnioskodawca jest współwłaścicielem wywłaszczonej nieruchomości, zwróconej mu w dniu 10 czerwca 2010 r., jako spadkobiercy poprzedniego właściciela. Pierwotnie nieruchomość została nabyta w latach 90 na podstawie testamentu z dnia 18 maja 1993 r. (postanowienie Sądu z dnia 26 czerwca 1997 r.). W tym miejscu należy podkreślić, że datą nabycia przez wnioskodawcę udziału w wywłaszczonej nieruchomości nie jest data jej zwrotu, jak również nie jest nią data wydania postanowienia stwierdzającego nabycie spadku, lecz data śmierci spadkodawcy. Z opisanego stanu faktycznego nie wynika jednoznacznie data śmierci H.K., po której wnioskodawca dziedziczył sprzedany udział w nieruchomości. Wnioskodawca w uzupełnieniu wniosku wskazał bowiem jedynie datę sporządzenia testamentu oraz informację o dacie postanowienia Sądu - 26 czerwca 1997 r., stwierdzającego nabycie spadku po zmarłym spadkodawcy. Jednakże mając na uwadze przepisy Kodeksu cywilnego, iż postanowienie Sądu o stwierdzeniu nabycia spadku potwierdza jedynie prawo spadkobierców do tego spadku od momentu jego otwarcia, uznać należało, że przed nadejściem tej daty zmarł spadkodawca. Wskazana data tj. 26 czerwca 1997 r. jest zatem datą postanowienia Sądu o nabyciu spadku, co oznacza, że H.K. zmarła przed tą datą. Oznacza to, że zbywając udział w nieruchomości w dniu 30 stycznia 2012 r. minęło już 5 lat licząc od końca roku podatkowego, w którym nastąpiło pierwotne nabycie przez wnioskodawcę udziału w nieruchomości po zmarłej H.K. Zatem przychód uzyskany przez wnioskodawcę ze sprzedaży w 2012 r. udziału w odzyskanej nieruchomości w ogóle nie stanowił źródła przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 cyt. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Tym samym na wnioskodawcy nie ciążył obowiązek zapłaty podatku dochodowego. Bez znaczenia pozostaje zatem cel na jaki środki ze sprzedaży udziału w nieruchomości zostały przez wnioskodawcę wydatkowane.

Stanowisko wnioskodawcy należało zatem uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-100 Gliwice po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.