IBPBII/2/415-11/10/JG

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 29 marca 2010 r. Izba Skarbowa w Katowicach IBPBII/2/415-11/10/JG

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że Pani stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 28 grudnia 2009 r. (data wpływu do tut. Biura 4 stycznia 2010 r.) uzupełnionym w dniu 18 lutego 2010 r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości skorzystania z odliczeń w ramach tzw. ulgi odsetkowej - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 4 stycznia 2010 r. do tut Biura wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości skorzystania z odliczeń w ramach tzw. ulgi odsetkowej.

W związku z brakami formalnymi wniosku pismem z dnia 3 lutego 2010 r. Znak: IBPBII/2/415-11/10/JG wezwano wnioskodawczynię do ich uzupełnienia. Uzupełnienia wniosku dokonano w dniu 18 lutego 2010 r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

W 2003 r. wnioskodawczyni wraz z rodzicami zakupiła lokal mieszkalny u dewelopera zaznaczając w akcie zakupu wielkość udziałów w prawie własności, wnioskodawczyni 3/10 a jej rodzice 7/10. Na zakup przedmiotowego lokalu mieszkalnego został zaciągnięty kredyt przez wnioskodawczynię i jej rodziców.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

1.

Czy w przedstawionym stanie faktycznym obowiązują zasady (względnie proporcje) w korzystaniu z tzw. ulgi odsetkowej.

2.

Czy wnioskodawczyni jako współkredytobiorca może spłacić 100% wartości kredytu.

3.

Czy istnieje możliwość zmiany pomiędzy wnioskodawczynią a jej rodzicami korzystania z ulgi odsetkowej.

Zdaniem wnioskodawczyni:

Ad. 1

Zgodnie z umową kredytową zawartą z bankiem jako współkredytobiorca jest odpowiedzialna za spłatę całości kredytu. W zależności od jej sytuacji i możliwości pozostałych współkredytobiorców wymienionych w umowie kredytowej, uważa że może spłacać część wielkości rat kredytowych lub 100% rat kredytowych a także nie brać udziału w spłacie jeżeli nie będzie mogła lub takie będą uzgodnienia z pozostałymi kredytobiorcami,

Ad. 2

Jeżeli współkredytobiorca spłaca całość kredytu - rat kredytowych to w takiej wartości powinien je wykazać i w takiej wielkości może zaliczyć wartość spłacanych odsetek do ulgi odsetkowej,

Ad. 3

Taka możliwość istnieje, a uzależniona jest od tego kto i w jakiej części spłaca raty kredytowe wraz z wartością odsetek.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zasady dokonania odliczeń wydatków poniesionych na spłatę odsetek od kredytu udzielonego podatnikowi na sfinansowanie inwestycji mającej na celu zaspokojenie własnych potrzeb mieszkaniowych regulują przepisy art. 26b ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.), obowiązujące w związku z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 16 listopada 2006 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz o zmianie niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 217, poz. 1588). Przepis art. 9 ust. 1 ustawy zmieniającej w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2008 r. stanowi, iż podatnikowi, któremu w latach 2002-2006 został udzielony kredyt (pożyczka), o którym mowa w art. 26b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym przed dniem 1 stycznia 2007 r., przysługuje na zasadach określonych w tej ustawie prawo do odliczenia wydatków na spłatę odsetek od tego kredytu (pożyczki), do upływu terminu spłaty określonego w umowie o kredyt (pożyczkę) zawartej przed dniem 1 stycznia 2007 r., nie dłużej jednak niż do dnia 31 grudnia 2027 r.

I tak zgodnie treścią art. 26b ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.) w brzmieniu obowiązującym do końca 2006 r. od podstawy obliczenia podatku, ustalonej zgodnie z art. 26 ust. 1 odlicza się, z zastrzeżeniem ust. 2-4, faktycznie poniesione w roku podatkowym wydatki na spłatę odsetek od kredytu (pożyczki) udzielonego podatnikowi na sfinansowanie inwestycji mającej na celu zaspokojenie własnych potrzeb mieszkaniowych, związanej z:

1.

budową budynku mieszkaniowego albo

2.

wniesieniem wkładu budowlanego lub mieszkaniowego do spółdzielni mieszkaniowej na nabycie prawa do nowo budowanego budynku mieszkalnego albo lokalu mieszkalnego w takim budynku, albo

3.

zakupem nowo wybudowanego budynku mieszkalnego lub lokalu mieszkalnego w takim budynku od gminy albo od osoby, która wybudowała ten budynek w wykonywaniu działalności gospodarczej, albo

4.

nadbudową lub rozbudową budynku na cele mieszkalne lub przebudową (przystosowaniem) budynku niemieszkalnego, jego części lub pomieszczenia niemieszkalnego na cele mieszkalne, w wyniku których powstanie samodzielne mieszkanie spełniające wymagania określone w przepisach prawa budowlanego.

Ponadto w myśl art. 26b ust. 2 ustawy, odliczenie wydatków na spłatę odsetek od kredytu na sfinansowanie inwestycji mającej na celu zaspokojenie potrzeb mieszkaniowych podatnika stosuje się, jeżeli:

1.

kredyt (pożyczka) był udzielony po dniu 1 stycznia 2002 r.,

2.

kredyt (pożyczka) był udzielony przez podmiot uprawniony na podstawie przepisów prawa bankowego albo przepisów o spółdzielczych kasach oszczędnościowo-kredytowych do udzielania kredytów (pożyczek), a z umowy kredytu (pożyczki) wynika, że dotyczy on jednej z inwestycji wymienionych w ust. 1,

3.

inwestycja wymieniona w ust. 1 dotyczy budynków mieszkalnych lub lokali mieszkalnych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przeznaczonych pod budownictwo mieszkaniowe w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego, a w razie braku tego planu - określonym w decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, wydanej na podstawie obowiązujących ustaw,

4.

inwestycja wymieniona w ust. 1 dotyczy budynku mieszkalnego lub lokalu mieszkalnego, którego budowa została zakończona nie wcześniej niż w 2002 r., a ponadto w przypadku inwestycji:

a.

o których mowa w ust. 1 pkt 1 albo pkt 4 - zakończenie nastąpiło przed upływem trzech lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym zgodnie z prawem budowlanym uzyskano pozwolenie na budowę, nadbudowę lub rozbudowę budynku na cele mieszkalne lub przebudowę (przystosowanie) budynku niemieszkalnego, jego części lub pomieszczenia niemieszkalnego na cele mieszkalne, i zostało potwierdzone określonym w przepisach prawa budowlanego pozwoleniem na użytkowanie budynku mieszkalnego, a w razie braku obowiązku jego uzyskania - zawiadomieniem o zakończeniu budowy takiego budynku,

b.

o których mowa w ust. 1 pkt 2 albo pkt 3 - została zawarta umowa o ustanowieniu spółdzielczego własnościowego lub lokatorskiego prawa do lokalu mieszkalnego albo umowa w formie aktu notarialnego o ustanowieniu odrębnej własności lokalu mieszkalnego, o przeniesieniu na podatnika własności budynku mieszkalnego lub lokalu mieszkalnego, której jedną ze stron jest podatnik,

5.

do zeznania, o którym mowa w art. 45 składanego za rok, w którym po raz pierwszy dokonuje się odliczenia, o którym mowa w ust. 1, podatnik dołączy oświadczenie, według określonego wzoru, o wysokości wszystkich poniesionych wydatków związanych z daną inwestycją, w tym o wysokości wydatków udokumentowanych fakturami wystawionymi przez podatników podatku od towarów i usług niekorzystających ze zwolnienia od tego podatku,

6.

odsetki od kredytu:

a.

zostały faktycznie zapłacone, a ich wysokość i termin zapłaty są udokumentowane dowodem wystawionym przez podmiot wymieniony w pkt 2,

b.

nie zostały zaliczone do kosztów uzyskania przychodów lub nie zostały zwrócone podatnikowi w jakiejkolwiek formie, chyba że zwrócone odsetki zwiększyły podstawę obliczenia podatku,

c.

nie zostały odliczone od przychodów na podstawie art. 11 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym,

7.

podatnik lub jego małżonek nie korzystał lub nie korzysta z odliczenia od dochodu (przychodu) lub podatku wydatków poniesionych na własne cele mieszkaniowe, przeznaczonych na:

a.

zakup gruntu lub odpłatne przeniesienie prawa wieczystego użytkowania gruntu pod budowę budynku mieszkalnego,

b.

budowę budynku mieszkalnego,

c.

wkład budowlany lub mieszkaniowy do spółdzielni mieszkaniowej,

d.

zakup nowo wybudowanego budynku mieszkalnego lub lokalu mieszkalnego w takim budynku od gminy albo od osoby, która wybudowała ten budynek w wykonywaniu działalności gospodarczej,

e.

nadbudowę lub rozbudowę budynku na cele mieszkalne,

f.

przebudowę strychu, suszarni albo przystosowanie innego pomieszczenia na cele mieszkalne oraz wykończenie lokalu mieszkalnego w nowo wybudowanym budynku mieszkalnym, do dnia zasiedlenia tego lokalu,

g.

systematyczne gromadzenie oszczędności na rachunku oszczędnościowo-kredytowym w banku prowadzącym kasę mieszkaniową, według zasad określonych w odrębnych przepisach.

Z cyt. wyżej przepisu art. 26b ust. 2 pkt 7 wynika, iż uprawnienia do skorzystania z przedmiotowej ulgi będą miały osoby, które w latach ubiegłych nie korzystały z tzw. dużej ulgi mieszkaniowej, czyli osoby, które wcześniej nie odliczały od dochodu lub podatku wydatków związanych z zaspokojeniem własnych potrzeb mieszkaniowych.

Należy zaznaczyć, że zgodnie z art. 26b ust. 3 pkt 6 ww. ustawy, jeżeli przyznany kredyt wykorzystany jest na inwestycję mieszkaniową oraz zakup gruntu albo prawa wieczystego użytkowania gruntu, odliczeniu nie podlegają odsetki od tej części kredytu ustalonej w takiej proporcji, w jakiej pozostają wydatki na nabycie gruntu albo prawa wieczystego użytkowania gruntu w łącznych udokumentowanych wydatkach mieszkaniowych, ze względu na fakt, iż w zakresie omawianej ulgi nie mieszczą się powyższe wydatki.

Na mocy przepisu art. 26b ust. 4 pkt 1-2 cytowanej ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, odliczenie z tytułu spłaty odsetek od kredytu hipotecznego obejmuje wyłącznie odsetki:

1.

naliczone za okres począwszy od dnia 1 stycznia 2002 r., z zastrzeżeniem ust. 5, i zapłacone od tego dnia,

2.

od tej części kredytu, która nie przekracza kwoty stanowiącej iloczyn 70 m2 powierzchni użytkowej i wskaźnika przeliczeniowego 1 m2 powierzchni użytkowej budynku mieszkalnego, ustalonego do celów obliczenia premii gwarancyjnej od wkładów na oszczędnościowych książeczkach mieszkaniowych za III kwartał roku poprzedzającego rok podatkowy, określonej na rok zakończenia inwestycji, z zastrzeżeniem ust. 10.

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych określa także termin, od którego możliwe jest dokonywanie odliczeń z tytułu spłaty odsetek od kredytu mieszkaniowego.

Zgodnie z art. 26b ust. 5 ww. ustawy pierwszego odliczenia z tytułu omawianej ulgi można dokonać najwcześniej za rok podatkowy, w którym została zakończona dana inwestycja. Jeżeli odsetki, o których mowa w ust. 4 zostały zapłacone także przed rokiem zakończenia inwestycji sfinansowanej kredytem, to wówczas mogą być one odliczone od podstawy obliczenia podatku za rok podatkowy, w którym podatnik po raz pierwszy odlicza odsetki, a także mogą być odliczone od podstawy obliczenia podatku również w roku podatkowym bezpośrednio następującym po roku, w którym podatnik po raz pierwszy odliczył odsetki; w tym przypadku odliczeniu podlega wyłącznie różnica między sumą odsetek przypadających do odliczenia a kwotą odsetek faktycznie odliczonych w roku, w którym podatnik dokonał pierwszego odliczenia (art. 26b ust. 6 i ust. 7 ww. ustawy).

Biorąc pod uwagę przytoczone powyżej unormowania prawne, uprawnienie do odliczenia od podstawy opodatkowania wydatków poniesionych na spłatę odsetek od kredytu mieszkaniowego jest możliwe jedynie w przypadku spełnienia wszystkich wyżej wymienionych warunków.

Z opisanego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż kwestia dokonania odliczenia odsetek nie budzą wątpliwości wnioskodawczyni, wątpliwości takie budzi jedynie ustalenie osoby, której przysługiwać będzie odliczenie zapłaconych odsetek. Wnioskodawczyni wraz z pozostałymi współkredytobiorcami (rodzicami) w 2003 r. zakupiła lokal mieszkalny, do którego prawo własności przysługiwało jej w udziale 3/10 oraz jej rodzicom w udziale 7/10. Zakup ww. lokalu mieszkalnego został sfinansowany kredytem zaciągniętym przez trzech ww. współwłaścicieli.

Odnosząc powyższe uregulowania prawne na grunt rozpatrywanej sprawie w kontekście zapytań ujętych w przedmiotowym wniosku stwierdzić należy, iż na podstawie cyt. powyżej przepisu art. 26b ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych od podstawy obliczenia podatku, ustalonej zgodnie z art. 26 ust. 1, odlicza się z zastrzeżeniem ust. 2-4, faktycznie poniesione w roku podatkowym wydatki na spłatę odsetek od kredytu (pożyczki) udzielonego podatnikowi, o którym mowa w art. 3 ust. 1, na sfinansowanie inwestycji mającej na celu zaspokojenie własnych potrzeb mieszkaniowych, wymienionej w pkt 1-4 tego przepisu. Odliczenia odsetek od kredytów zaciągniętych w celu sfinansowania inwestycji mieszkaniowych określonych w art. 26b ust. 1 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych dokonuje się w ramach limitu ustalonego na rok zakończenia inwestycji. W latach 2002-2007 limit ten wynosił 189.000 zł.

W konsekwencji, prawo do odliczenia - na zasadach określonych w ustawie - przysługuje podatnikowi, który faktycznie w roku podatkowym dokonał spłaty odsetek od kredytu (pożyczki) mieszkaniowego udzielonego przez podmiot uprawniony na podstawie przepisów prawa bankowego albo przepisów o spółdzielczych kasach oszczędnościowo-kredytowych do udzielania kredytów (pożyczek), a z umowy kredytu (pożyczki) wynika, że dotyczy on jednej z inwestycji wymienionych przez ustawodawcę (wyjątek od tej zasady stanowią odsetki od kredytów określonych w art. 26b ust. 3).

Jednocześnie przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie zawierają regulacji, zgodnie z którą kwotę odliczeń przysługującą każdemu ze współkredytobiorców w ogólnej kwocie spłaconych odsetek, należy ustalać proporcjonalnie do udziału we współwłasności, a w razie braku dowodu określającego wysokość udziałów współkredytobiorców należy przyjąć, że udziały we współwłasności (kredytu) są równe.

Zatem, jeżeli z umowy kredytowej wynika, iż kredytobiorcą jest więcej niż jedna osoba i każda odpowiada solidarnie za spłatę zadłużenia (w tym odsetek), to prawo do odliczeń na podstawie art. 26b ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych przysługuje temu kredytobiorcy (współkredytobiorcy), który faktycznie dokonał (dokonuje) spłaty odsetek od udzielonego kredytu, o ile spełnia pozostałe warunki określone przez ustawodawcę i w ramach limitu.

Reasumując, w przypadku omawianej ulgi, istotne znaczenie ma to, kto faktycznie dokonał spłaty odsetek. Tak więc w przedmiotowym stanie faktycznym bez względu na wielkość posiadanych udziałów, prawo do dokonywania odliczenia odsetek od kredytu udzielonego trzem kredytobiorcom przysługuje temu współkredytobiorcy, który dokonał spłaty odsetek od kredytu i dysponuje dowodem potwierdzającym ten fakt. Jeżeli zatem całej spłaty odsetek od kredytu udzielonego trzem kredytobiorcom dokonała (dokona) wnioskodawczyni i będzie dysponować dowodem potwierdzającym ten fakt to prawo do dokonania odliczenia w kwocie odsetek faktycznie spłaconych (100%) przysługuje wnioskodawczyni, o ile odsetki te będą mieścić się w ustawowym limicie. W przypadku dokonywania spłat w innym udziale, odliczeniu będą podlegać odsetki faktycznie zapłacone do wysokości limitu określonego na rok zakończenia inwestycji. Jeżeli natomiast wnioskodawczyni pomimo, że jest współwłaścicielem mieszkania i współkredytobiorcą nie będzie dokonywała spłat odsetek od kredytu, wówczas nie będzie jej przysługiwało prawo do dokonywania stosownych odliczeń.

Wobec powyższego stanowisko wnioskodawczyni należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Niniejsza interpretacja stosownie do art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej, który stanowi, że Minister Finansów, na pisemny wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną), została wydana wyłącznie dla wnioskodawczyni. Stosownie do powyższego pozostali współkredytobiorcy chcąc uzyskać interpretację indywidualną winni wystąpić z odrębnymi zapytaniami i uiścić stosowną opłatę.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-100 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl