IBPBII/2/415-1097/10/AK

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że Pana stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 11 października 2010 r. (data wpływu do tut. Biura 15 października 2010 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości skorzystania z odliczeń w ramach tzw. ulgi odsetkowej - jest nieprawidłowe.

W dniu 15 października 2010 r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości skorzystania z odliczeń w ramach tzw. ulgi odsetkowej.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

W zeznaniu podatkowym za 2000 r. w ramach "odliczenia wydatków poniesionych na własne potrzeby mieszkaniowe podatnika" wnioskodawca odpisał od podatku kwotę 28,08 zł jako wkład budowlany/mieszkaniowy do spółdzielni mieszkaniowej. Ww. kwota została wpisana w załączniku PIT/D strona 3, komórka 69, zgodnie z wydanym przez Spółdzielnię Mieszkaniową zaświadczeniem z dnia 15 stycznia 2001 r., z którego wynikało, że od 1 lipca 2000 r. dokonano wpłat na fundusz termorenowacyjny, które zgodnie z art. 209 § 4 Prawa spółdzielczego zwiększają wkład budowlany/mieszkaniowy w wysokości 28,08 złotych. W związku z tym kwota przysługującego wnioskodawcy odliczenia w 2000 r. wyniosła 5,34 zł. Wpisano ją w PIT/D strona 3, komórka 70 zeznania podatkowego za 2000 r. Mieszkanie, o którym mowa wyżej zostało nabyte przez wnioskodawcę na rynku wtórnym (spółdzielcze własnościowe).

W związku ze zmianą sytuacji rodzinnej, pojawiła się potrzeba kupna mieszkania o większym metrażu. Aktem notarialnym z dnia 5 lutego 2007 r. wnioskodawca wraz z żoną stał się właścicielem nowego lokalu. Wobec powyższego na podstawie obowiązujących przepisów małżonkowie skorzystali z ulgi odsetkowej za lata 2006-2008.Wnioskodawca wskazał, że właściwy Urząd Skarbowy, który ze względu na sporządzoną przez małżonków korektę zeznania podatkowego przeprowadził w 2008 r. kontrolę dokumentacji uprawniającej do korzystania z ulgi odsetkowej wówczas nie kwestionował praw do korzystania z niej.

W lutym 2010 r. wnioskodawca uzyskał od pracownika Urzędu Skarbowego telefoniczną informację, że ów odpis z 2000 r. być może pozbawia małżonków (rozliczenie wspólne z żoną) prawa do korzystania z ulgi odsetkowej, z której skorzystali za lata 2006-2008.

Korzystając z odliczeń za lata 2006-2008 małżonkowie nie mieli świadomości, że inna ulga w wysokości 28,08 zł z 2000 r. może stać się powodem kwestionowania przez Urząd Skarbowy prawa do korzystania z ulgi odsetkowej, co realnie wpływa na sytuację materialną ich rodziny. W sytuacji, w której małżonkowie nie mają prawdopodobnie prawa do ewentualnej korekty za 2000 r., zdaniem wnioskodawcy w sposób oczywisty pozbawia się ich możliwości wpływu na zaistniałą sytuację.

Wnioskodawca nadmienił, że mając na uwadze obecne stanowisko wyrażone w rozmowie przez pracownika Urzędu Skarbowego, za 2009 r. nie odliczył ulgi odsetkowej, nie oznacza to jednak, że zgadza się z taką interpretacją. Podobnie jak nie zgadza się ze sposobem postępowania pracowników Urzędu po zakwestionowaniu prawa do ulgi odsetkowej.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

Zdaniem wnioskodawcy, zarówno wysokość odliczonej w 2000 r. kwoty, jak i fakt, że w rzeczywistości dotyczyła funduszu termoizolacyjnego nie wyklucza możliwości korzystania z późniejszej ulgi odsetkowej. Wnioskodawcy wydaje się, że inne stanowisko byłoby niesprawiedliwe i krzywdzące, albowiem odliczona w 2000 r. kwota nie może być traktowana jako zaspokojenie własnych potrzeb mieszkaniowych. Wnioskodawcy wydaje się przy tym, że nie taka również była intencja ustawodawcy.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego stwierdzam co następuje.

Przepis art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 16 listopada 2006 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz o zmianie innych ustaw (Dz. U. Nr 217, poz. 1588 z późn. zm.) w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2009 r. stanowi, iż podatnikowi, któremu w latach 2002-2006 został udzielony kredyt (pożyczka), o którym mowa w art. 26b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym przed dniem 1 stycznia 2007 r., przysługuje na zasadach określonych w tej ustawie prawo do odliczenia wydatków na spłatę odsetek:

Omawiane odliczenie stosuje się wyłącznie w sytuacji, gdy spełnione zostaną wszystkie warunki wymienione w art. 26b ust. 1-4 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 z późn. zm.) w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2006 r.

Zgodnie z art. 26b ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w brzmieniu obowiązującym w latach 2002-2006, od podstawy obliczenia podatku ustalonej na podstawie regulacji zawartej w art. 26 ust. 1 odlicza się, z zastrzeżeniem ust. 2-4, faktycznie poniesione w roku podatkowym wydatki na spłatę odsetek od kredytu udzielonego podatnikowi, o którym mowa w art. 3 ust. 1, na sfinansowanie inwestycji mającej na celu zaspokojenie własnych potrzeb mieszkaniowych, związanej z:

Stosownie zaś do postanowień art. 26b ust. 2 pkt 7 ww. ustawy, prawo do odliczenia od podstawy opodatkowania faktycznie spłaconych w roku podatkowym odsetek od kredytu (pożyczki) mieszkaniowego przysługuje pod warunkiem, że ani podatnik, ani jego małżonek nie korzystał lub nie korzysta z odliczenia od dochodu (przychodu) lub podatku, wydatków poniesionych na własne cele mieszkaniowe, przeznaczonych na:

Powyższa lista pokrywa się dokładnie z katalogiem wydatków objętych tzw. "dużą ulgą budowlaną", zawartym w art. 27a ust. 1 pkt 1-2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych - w brzmieniu obowiązującym w 2000 r. (wyjąwszy wydatki na remont i modernizację mieszkania lub domu). Zgodnie bowiem z powołanym art. 27a ust. 1 pkt 1-2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w ww. brzmieniu, podatek dochodowy od osób, o których mowa w art. 3 ust. 1, obliczony zgodnie z art. 27a zmniejsza się na zasadach określonych w ust. 2-17, jeżeli w roku podatkowym podatnik:

Ustawodawca nie bez powodu tak skonstruował cały przepis art. 26b ust. 2 pkt 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym przed 1 stycznia 2007 r., aby stanowił on odzwierciedlenie dawnego brzmienia art. 27a ust. 1 pkt 1 i 2 ustawy. Intencja ustawodawcy była zatem taka, aby wyłączyć z dobrodziejstw "ulgi odsetkowej" podatników, którzy korzystali wcześniej z "dużej ulgi budowlanej".

Uznać zatem należy, iż każde odliczenie z tytułu tzw. "dużej ulgi budowlanej", za wyjątkiem ulgi na remont i modernizację lokalu lub budynku mieszkalnego oraz wpłat na wyodrębniony fundusz remontowy wspólnoty mieszkaniowej lub spółdzielni mieszkaniowej, dokonane przez podatnika lub jego małżonka, powoduje utratę prawa do skorzystania z odliczenia od podstawy obliczenia podatku spłaconych odsetek od kredytu (pożyczki), udzielonego na sfinansowanie inwestycji mającej na celu zaspokojenie własnych potrzeb mieszkaniowych podatnika.

W świetle powyższego, możliwości korzystania z tzw. ulgi odsetkowej zostały pozbawione osoby, które w latach obowiązywania przepisów ustawy, dokonywały odliczeń m.in. na podstawie art. 27a ust. 1 pkt 1 lit. a)-f) i pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym w latach 1997-2001, lub kontynuowały przedmiotowe odliczenia na zasadzie praw nabytych, ustanowionych przez ustawodawcę.

Ponadto zauważyć należy, że bez znaczenia pozostaje przy tym jakiego rozmiaru odliczeń dokonali podatnicy. Istotny jest bowiem sam fakt skorzystania z tychże odliczeń.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że wnioskodawca w zeznaniu podatkowym za 2000 r. odliczył od podatku w ramach "odliczenia wydatków poniesionych na własne potrzeby mieszkaniowe podatnika" kwotę 5,34 zł, jako wkład budowlany/mieszkaniowy do spółdzielni mieszkaniowej. Z kolei za lata 2006-2008, na podstawie obowiązujących wówczas przepisów wnioskodawca i jego żona skorzystali z ulgi odsetkowej, przy czym w zeznaniu za 2009 r. odliczenia ulgi już nie dokonali.

W konsekwencji bezspornym jest, że wnioskodawca skorzystał z "dużej ulgi budowlanej", pomniejszając w 2000 r. podatek w zeznaniu rocznym. Oznacza to, że wnioskodawca został pozbawiony możliwości korzystania z tzw. ulgi odsetkowej bowiem w przeszłości korzystał z tzw. "dużej ulgi budowlanej".

Obecnie nie ma już znaczenia czy wydatki odliczone w 2000 r., dotyczące wpłaty na fundusz termorenowacyjny (nazywany zamiennie przez wnioskodawcę termoizolacyjnym) w poprzednim mieszkaniu wnioskodawca mógł faktycznie odliczyć jako "dużą ulgę budowlaną", czyli czy wnioskodawcy w tamtym okresie przysługiwało prawo do powyższych odliczeń, czy też nie, ponieważ faktem jest, że wnioskodawca skutecznie skorzystał z ulgi na podstawie art. 27a ust. 1 pkt 1 lit. d) ww. ustawy. Liczy się bowiem fakt, że wnioskodawca z ulgi korzystał czyli wykazał w zeznaniu za 2000 r. stosowne kwoty. Jedynie tytułem wyjaśnienia wspomnieć należy, że spółdzielnia działając zgodnie z art. 209 § 4 Prawa spółdzielczego wpłaty na fundusz termorenowacyjny prawidłowo zaliczyła na zwiększenie wkładu budowlanego/mieszkaniowego. Przepis ten stanowił bowiem, że w wypadku modernizacji budynku członek spółdzielni jest obowiązany uzupełnić wkład budowlany lub mieszkaniowy. Wnioskodawca zaś otrzymując informację o zwiększeniu wkładu budowlanego/mieszkaniowego miał prawo dokonać odliczenia w ramach "dużej ulgi budowlanej", co też uczynił. Swoich praw do tego odliczenia ani poprawności zaświadczenia przygotowanego przez spółdzielnię nie kwestionował przy tym w chwili dokonywania rozliczenia, nie może tego zatem robić po 10 latach od złożenia zeznania podatkowego. Skoro po upływie dekady organy podatkowe nie mogą zakwestionować zeznania podatkowego podatnika, to i sam podatnik nie może skutecznie prawidłowości tego zeznania podważać.

Tłumaczenie wnioskodawcy, że kwota odliczeń była niewielka, a urzędnicy nie zauważyli wcześniej błędu, nie daje wnioskodawcy prawa do zachowania ulgi odsetkowej. Fakt skorzystania z odliczenia w ramach "dużej ulgi budowlanej" przez wnioskodawcę jest oczywisty i w chwili obecnej ponosi on konsekwencje swojego uprzedniego działania w postaci braku prawa do skorzystania z ulgi odsetkowej.

Możliwość skorzystania z ulgi podatkowej to przywilej, z którego podatnik chcąc skorzystać musi spełnić ściśle określone przez ustawodawcę warunki. Niedopełnienie natomiast któregokolwiek z tych warunków skutkuje utratą prawa do ulgi. W przedmiotowej sprawie warunkiem wykluczającym możliwość skorzystania z ulgi odsetkowej jest wcześniejsze skorzystanie z odliczeń w ramach "dużej ulgi budowlanej" z tytułu wydatków przeznaczonych na wkład budowlany/mieszkaniowy do spółdzielni mieszkaniowej. Przepis art. 26b ust. 2 pkt 7 ustawy wyraźnie mówi, że aby skorzystać z ulgi odsetkowej ani podatnik, ani jego małżonek nie korzystają ani nigdy nie korzystali z odliczeń z tytułu "dużej ulgi budowlanej". W przedmiotowej sprawie zaś poza wszelkim sporem jest, że z odliczeń takich korzystał wnioskodawca. Nie ma natomiast znaczenia, że odliczenie to dotyczyło innego mieszkania, niż to, na które wnioskodawca zaciągnął kredyt i skorzystał z ulgi odsetkowej oraz bardzo odległego czasu. Ustawodawca w przepisie art. 26b ust. 2 pkt 7 ustawy wyraźnie wskazał bowiem, że dla skorzystania z ulgi odsetkowej wykluczone jest odliczenie kiedykolwiek w przeszłości lub w teraźniejszości wydatków poniesionych na wkład budowlany lub mieszkaniowy do spółdzielni mieszkaniowej. Bez znaczenia jest zatem kiedy i w związku z jaką inwestycją wydatki zostały poniesione, istotny jest sam fakt ich odliczenia. Oznacza to, że skorzystanie przez wnioskodawcę z "dużej ulgi budowlanej" wyklucza możliwość skorzystania ulgi odsetkowej.

O nieskorzystaniu z "dużej ulgi budowlanej" można byłoby mówić jedynie wówczas gdyby wnioskodawca dokonał korekty zeznania podatkowego za 2000 r., w którym to korzystał z odliczeń. Jednakże w rozpatrywanych przypadku nie jest już możliwe złożenie przez wnioskodawcę korekty zeznania za 2000 r. tj. rok podatkowy, w którym odliczył w ramach "dużej ulgi budowlanej" wskazaną kwotę i dokonanie zwrotu tej kwoty z odsetkami, z uwagi na upływ terminu przedawnienia zobowiązania w podatku dochodowym od osób fizycznych za 2000 r.

Korekta deklaracji ma na celu poprawienie błędu, który został popełniony przy poprzednim jej sporządzeniu i może dotyczyć każdej jej pozycji - o ile odrębne przepisy nie stanowią inaczej. Skorygowanie deklaracji polega więc na ponownym - poprawnym już - wypełnieniu jej formularza z zaznaczeniem, iż w tym przypadku mamy do czynienia z korektą uprzednio złożonej deklaracji, z wynikającym z przepisu prawa obowiązkiem dołączenia pisemnego uzasadnienia przyczyn korekty.

Zgodnie z art. 81 § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.), jeżeli odrębne przepisy nie stanowią inaczej, podatnicy, płatnicy i inkasenci mogą skorygować uprzednio złożoną deklarację. Stosownie do § 2 ww. artykułu, skorygowanie deklaracji następuje przez złożenie korygującej deklaracji wraz z dołączonym pisemnym uzasadnieniem przyczyn korekty.

Natomiast, stosownie do art. 70 § 1 ustawy - Ordynacja podatkowa zobowiązanie podatkowe przedawnia się z upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym upłynął termin płatności podatku.

Powyższe oznacza, że zobowiązanie podatkowe za 2000 r. przedawniło się z upływem 31 grudnia 2006 r. Po tym okresie wnioskodawca nie mógł już skutecznie dokonać korekty zeznania za 2000 r. Nawet zaś gdyby prawo wnioskodawcy do ulgi odsetkowej zostało zakwestionowane w 2008 r. podczas kontroli dokumentacji, to wnioskodawca nie był już w stanie cofnąć wtedy okoliczności skorzystania z "dużej ulgi budowlanej". Nie oceniając zatem sposobu prowadzenia czynności przez właściwy dla wnioskodawcy organ podatkowy, gdyż taka ocena nie może być przedmiotem interpretacji, stwierdzić należy, że brak zakwestionowania w 2008 r. podczas kontroli prawidłowości odliczenia ulgi odsetkowej przez pracowników Urzędu - w żaden sposób nie pozbawił wnioskodawcy możliwości ukształtowania przez niego sytuacji na nowo, tak aby mógł zachować prawo do ulgi odsetkowej. Wnioskodawca prawa takiego nie miał bowiem od pierwszego dokonanego w ramach ulgi odsetkowej odliczenia. Usprawiedliwieniem skorzystania z ulgi nie może być przy tym powoływana przez wnioskodawcę nieświadomość. Okoliczność, że wcześniejsze odliczenie wydatków z tytułu wkładu mieszkaniowego lub budowlanego pozbawia prawa do ulgi odsetkowej wynikała wprost z ustawy, z art. 26b ust. 2 pkt 7 lit. c), natomiast okoliczność skorzystania z tego odliczenia - z zeznania za 2000 r. Podatnik w takim samym stopniu jak i organ podatkowy jest obowiązany do porównania warunków ulgi ze stanem rzeczywistym.

Reasumując, nie ma znaczenia fakt czy odliczenie za 2000 r. wpłaty na fundusz termorenowacyjny w rzeczywistości wnioskodawcy przysługiwało i czy kwota 5,34 zł mogła zostać odliczona w ramach tzw. "dużej ulgi budowlanej" oraz jakiej wysokości odliczenia wnioskodawca dokonał. Liczy się wyłącznie fakt, że wnioskodawca w PIT/D za 2000 r., strona 3, komórka 70 wpisał kwotę 5,34 zł i skorzystał tym samym z odliczenia w ramach tzw. "dużej ulgi budowlanej". Z uwagi na powyższe wnioskodawca nie może skorzystać z tzw. ulgi odsetkowej, bowiem w przeszłości korzystał z odliczeń z tytułu wkładu budowlanego/mieszkaniowego do spółdzielni mieszkaniowej, w ramach tzw. "dużej ulgi budowlanej". Jest to jedyna dopuszczalna interpretacja, gdyż tylko w ten sposób zostaje zachowana konstytucyjna zasada równości wobec prawa, która nakazuje pozbawić praw do ulgi odsetkowej wszystkich tych, którzy dokonali odliczeń w ramach "dużej ulgi budowlanej" z tytułu wydatków przeznaczonych na wkład budowlany i mieszkaniowy - prawa, które od tej reguły nie przewiduje żadnych wyjątków. Wysokość dokonanego odliczenia nie ma zatem znaczenia.

Tym samym stanowisko wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.