IBPBII/2/415-1089/11/MMa - Opodatkowanie dochodu uzyskanego z wypłaty z depozytu kwoty zdeponowanej po zlikwidowanej spółce akcyjnej.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 7 października 2011 r. (data wpływu do tut. Biura 11 października 2011 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków depozytariusza wypłacającego akcjonariuszom zlikwidowanej spółki akcyjnej kwoty należne po podziale majątku zlikwidowanej spółki - jest nieprawidłowe.

W dniu 11 października 2011 r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków depozytariusza wypłacającego akcjonariuszom zlikwidowanej spółki akcyjnej kwoty należne po podziale majątku zlikwidowanej spółki.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca będący spółką z ograniczoną odpowiedzialnością jest depozytariuszem kwoty pieniężnej należnej akcjonariuszom po podziale majątku innej zlikwidowanej spółki akcyjnej.

Podstawą przekazania wartości pieniężnych jest umowa depozytu nieprawidłowego zawarta z Likwidatorem spółki akcyjnej przed jej wykreśleniem z Krajowego Rejestru Sądowego. Zgodnie z tą umową wnioskodawca jest zobowiązany powiadomić akcjonariuszy zlikwidowanej spółki akcyjnej o przysługującym im prawie do otrzymania kwot pieniężnych z tytułu podziału majątku, o którym mowa w art. 474 Kodeksu spółek handlowych i dokonać ich wypłaty. Akcjonariuszami zlikwidowanej spółki akcyjnej są wyłącznie osoby fizyczne, które objęły akcje za wkład pieniężny.

Wnioskodawcy (depozytariusza) nie łączy z akcjonariuszami żaden stosunek prawny poza obowiązkiem wypłaty należnej kwoty z podziału majątku proporcjonalnie do posiadanych akcji. Kwota wypłaty z depozytu na jedną akcję wynosi 3,30 zł, przy cenie emisyjnej akcji (po jakiej je nabyto w momencie emisji) wynoszącej 5,00 zł.

Aktualni posiadacze akcji mogli je nabyć po cenie emisyjnej, jak również otrzymać akcje w drodze darowizny albo spadku.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Czy wnioskodawca - depozytariusz ma obowiązek dla każdej osoby fizycznej, która pobrała z depozytu kwotę należną po podziale majątku zlikwidowanej spółki sporządzić deklarację PIT-8C i wykazać te kwoty w pkt F poz. 2 "Realizacja praw wynikających z papierów wartościowych".

Czy Spółka powinna złożyć pisemną informację do urzędów skarbowych właściwych dla pobierających wypłatę z depozytu.

Zdaniem wnioskodawcy, nie jest on zobowiązany do sporządzenia deklaracji PIT-8C dla otrzymujących wypłaty z depozytu.

Ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych w rozdziale 7 definiuje zasady poboru podatku lub zaliczek na podatek przez płatników. Ponieważ pomiędzy wnioskodawcą (depozytariuszem) a osobami uprawnionymi do otrzymania kwot z podziału majątku zlikwidowanej spółki nie zachodzi żaden stosunek prawny opisany w tym rozdziale, wnioskodawca (depozytariusz) nie jest płatnikiem w rozumieniu ww. ustawy.

Osoba fizyczna uprawniona do otrzymania kwoty z podziału majątku winna opodatkować się samodzielnie.

Zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 4 lit. c) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych podział majątku likwidowanej spółki stanowi przychód z kapitałów pieniężnych. Jednocześnie zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 50a ww. ustawy, wolna od podatku dochodowego jest wartość otrzymanego majątku w związku z likwidacją osoby prawnej w części stanowiącej koszt nabycia lub objęcia udziałów (akcji).

Ponieważ wartość majątku otrzymanego w związku z likwidacją osoby prawnej przypadająca na 1 akcję jest niższa od kosztu nabycia (ceny emisyjnej), to osoby uprawnione do otrzymania wypłaty z depozytu, które nabyły akcje po cenie 5,00 zł nie wykazują otrzymanych wartości pieniężnych w zeznaniu rocznym.

Osoby, które nabyły akcje w drodze dziedziczenia lub darowizny, u których koszt nabycia był niższy niż wartość przypadającego po podziale majątku zlikwidowanej spółki, są zobowiązane do wykazania otrzymanych kwot w zeznaniu rocznym. W tych przypadkach osoby te w rozliczeniu rocznym na formularzu PIT-37 w części C poz. 5 "inne źródła przychodów", podają przychód oraz koszt jego uzyskania.

W opinii wnioskodawcy nie ma on obowiązku informowania urzędów skarbowych o dokonanych wypłatach, a jedynie powinien udzielić pisemnej informacji osobom dokonującym odbioru należnych im kwot z depozytu, że powinni opodatkować się samodzielnie.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego stwierdzam co następuje.

Stosownie do treści art. 474 § 1 i § 2 ustawy z dnia 15 września 2000 r. - Kodeks spółek handlowych (Dz. U. Nr 94, poz. 1037 z późn. zm.), podział między akcjonariuszy majątku pozostałego po zaspokojeniu lub zabezpieczeniu wierzycieli nie może nastąpić przed upływem roku od dnia ostatniego ogłoszenia o otwarciu likwidacji i wezwaniu wierzycieli. Majątek, o którym mowa w § 1, dzieli się między akcjonariuszy w stosunku do dokonywanych przez każdego z nich wpłat na kapitał zakładowy. Statut może określać inne zasady podziału majątku (art. 474 § 4 Kodeksu).

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 7 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 z późn. zm.) źródłem przychodów są m.in. kapitały pieniężne i prawa majątkowe.

Katalog przychodów należących do kapitałów pieniężnych wymieniony został w art. 17 wyżej powołanej ustawy. W myśl art. 17 ust. 1 pkt 4 lit. c) ww. ustawy za przychody z kapitałów pieniężnych uważa się dywidendy i inne przychody z tytułu udziału w zyskach osób prawnych, których podstawą uzyskania są udziały (akcje) w spółce mającej osobowość prawną lub spółdzielni, w tym również podział majątku likwidowanej spółki (spółdzielni).

Przy ustalaniu wartości przychodu, o którym mowa w ww. przepisie stosuje się odpowiednio przepisy art. 19, co wynika bezpośrednio z art. 17 ust. 2 ustawy. Powołany przepis stanowi, że w przypadku gdy cena określona w umowie, bez uzasadnionej przyczyny, znacznie odbiega od wartości rynkowej określonych rzeczy lub praw, przychód ten określa organ podatkowy lub organ kontroli skarbowej w wysokości wartości rynkowej. Organ podatkowy lub organ kontroli skarbowej jest uprawniony do określenia wartości przychodu z uwzględnieniem opinii biegłego lub biegłych, jeżeli podatnik nie wskaże przyczyn, które uzasadniają podanie ceny znacznie odbiegającej od wartości rynkowej. Jeżeli wartość ustalona w ten sposób odbiega co najmniej o 33% od wartości wyrażonej w cenie, koszty opinii biegłego lub biegłych ponosi podatnik (art. 19 ust. 1 i ust. 4 ustawy).

Z treści art. 24 ust. 5 pkt 3 ww. ustawy wynika, iż dochodem (przychodem) z udziału zyskach osób prawnych jest dochód (przychód) faktycznie uzyskany z tego udziału, w tym także wartość majątku otrzymanego w związku z likwidacją osoby prawnej.

Zgodnie z art. 30a ust. 1 pkt 4 od uzyskanych dochodów (przychodów) pobiera się 19% zryczałtowany podatek dochodowy, z zastrzeżeniem art. 52a, w tym z dywidend i innych przychodów z tytułu udziału w zyskach osób prawnych.

Zryczałtowany podatek, o którym mowa w ust. 1 pkt 1-4 oraz pkt 6, 8 i 9, pobiera się bez pomniejszania przychodu o koszty uzyskania, z zastrzeżeniem art. 24 ust. 5 pkt 1 i 4, ust. 5a i 5d (art. 30a ust. 6 ww. ustawy).

Jednakże zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 50a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wolna od podatku dochodowego jest wartość majątku otrzymanego w związku z likwidacją osoby prawnej w części stanowiącej koszt nabycia lub objęcia udziałów (akcji) albo wkładów w spółdzielni. Przy czym, dyspozycją tego przepisu objęta jest równowartość faktycznie poniesionych przez podatnika, który otrzymuje przysporzenie, wydatków na nabycie lub objęcie udziałów (akcji).

Stosownie do art. 41 ust. 4 ustawy, płatnicy czyli osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej obowiązani są pobierać zryczałtowany podatek dochodowy od dokonywanych wypłat (świadczeń) lub stawianych do dyspozycji podatnika pieniędzy lub wartości pieniężnych z tytułów określonych w art. 29, art. 30 ust. 1 pkt 2, 4-5a i 13 oraz art. 30a ust. 1, z zastrzeżeniem ust. 5. Płatnicy, zgodnie z art. 42 ust. 1 ww. ustawy, przekazują kwoty pobranych zaliczek na podatek oraz kwoty zryczałtowanego podatku w terminie do dnia 20 miesiąca następującego po miesiącu, w którym pobrano zaliczki (podatek) - na rachunek urzędu skarbowego, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania płatnika, a jeżeli płatnik nie jest osobą fizyczną, według siedziby bądź miejsca prowadzenia działalności, gdy płatnik nie posiada siedziby.

Natomiast w oparciu o art. 42 ust. 1a ww. ustawy, w terminie do końca stycznia roku następującego po roku podatkowym płatnicy, o których mowa w art. 41, są obowiązani przesłać do urzędu skarbowego, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania płatnika, a jeżeli płatnik nie jest osobą fizyczną, według siedziby bądź miejsca prowadzenia działalności, gdy płatnik nie posiada siedziby, roczne deklaracje, według ustalonego wzoru (PIT-8AR).

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że wnioskodawca jest depozytariuszem kwoty pieniężnej zlikwidowanej spółki akcyjnej. Na podstawie umowy depozytu nieprawidłowego wnioskodawca jest zobowiązany powiadomić akcjonariuszy zlikwidowanej spółki akcyjnej o przysługującym im prawie do otrzymania kwot z tytułu podziału majątku i kwoty te wpłacić.

Zgodnie z art. 845 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.) jeżeli z przepisów szczególnych albo z umowy lub okoliczności wynika, że przechowawca może rozporządzać oddanymi na przechowanie pieniędzmi lub innymi rzeczami oznaczonymi tylko co do gatunku, stosuje się odpowiednio przepisy o pożyczce (depozyt nieprawidłowy). Czas i miejsce zwrotu określają przepisy o przechowaniu.

Z powyższego wynika, że depozyt nieprawidłowy jest szczególną formą przechowywania. Co do zasady ma też charakter zwrotny. Jednak w niniejszej sprawie na mocy zawartej umowy likwidator upoważnił depozytariusza nie tylko do powiadomienia akcjonariuszy, ale też do wypłaty im sum likwidacyjnych. To oznacza, że wnioskodawca przyjmując obowiązek wypłaty z depozytu kwoty zdeponowanej u niego po zlikwidowanej spółce akcyjnej, w momencie dokonania wypłat poszczególnym akcjonariuszom kwot przypadających im w zamian za posiadane akcje staje się płatnikiem zobowiązanym do pobrania ewentualnego podatku. Nie sposób zgodzić się z wnioskodawcą, że z nie łączą go stosunki prawne z osobami uprawnionymi do otrzymania kwoty z podziału majątku zlikwidowanej spółki akcyjnej. Wszak wnioskodawca przyjął na siebie zobowiązanie do wypłacenia uprawnionym zdeponowanych u siebie kwot. Skoro zatem na mocy umowy zawartej z likwidatorem to on będzie podmiotem wypłacającym świadczenie, to na wnioskodawcy jako depozytariuszu ciążyć będzie obowiązek płatnika. W wyniku zastosowania zwolnienia, o którym mowa w powołanym art. 21 ust. 1 pkt 50a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych podlegać będzie różnica pomiędzy wartością majątku otrzymanego w wyniku likwidacji spółki a wydatkami poniesionymi na objęcie lub nabycie akcji. Jeżeli wartość wypłaconego świadczenia jest mniejsza niż wydatki poniesione na nabycie akcji uzyskany przychód będzie w całości korzystał ze zwolnienia od podatku dochodowego od osób fizycznych. Zryczałtowany podatek dochodowy, o którym mowa w art. 30a ust. 1 pkt 4 ww. ustawy, w przypadku podziału majątku likwidowanej osoby prawnej, pobiera się od wartości majątku otrzymanego w wyniku likwidacji (przychodu z likwidacji), pomniejszonego o poniesione wydatki na objęcie (nabycie) akcji. W przypadku nabycia akcji w drodze spadku lub darowizny nie ma ceny nabycia. Zatem wnioskodawca, jako płatnik zobowiązany będzie do pobrania zryczałtowanego podatku dochodowego i przekazania go do właściwego urzędu skarbowego, zgodnie z dyspozycją zawartą w art. 41 ust. 4 i art. 42 ust. 1 ustawy podatkowej, a następnie do końca stycznia roku następującego po roku podatkowym wnioskodawca winien przesłać do właściwego urzędu skarbowego roczną deklarację PIT-8AR. Wnioskodawca nie ma podstaw aby uchylać się od obowiązku poboru ewentualnego podatku przerzucając ten obowiązek na akcjonariuszy. Tym bardziej za niedopuszczalne należy uznać sugerowanie, że akcjonariusze sami mają wykazać kwoty dochodu z tytułu udziału w zyskach osób prawnych w zeznaniu PIT-37 i odprowadzić podatek według skali podatkowej. Tego rodzaju dochód jest opodatkowany podatkiem zryczałtowanym 19% a obowiązek jego poboru ciąży na wypłacającym należność.

W tym stanie faktycznym sprawy stanowisko wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.