IBPBII/2/415-1067/10/MMa

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że Pani stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 6 października 2010 r. (data wpływu do tut. Biura 8 października 2010 r.), uzupełnionym w dniu 29 listopada 2010 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych odpłatnego zbycia udziału w nieruchomości:

* w części dotyczącej budynku mieszkalnego oraz budynków gospodarczych - jest prawidłowe,

* w części dotyczącej gruntu - jest nieprawidłowe.

W dniu 8 października 2010 r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych odpłatnego zbycia udziału w nieruchomości.

W związku z brakami formalnymi stwierdzonymi we wniosku, pismem z dnia 18 listopada 2010 r., Znak: IBPB II/2/415-1067/10/MMa wezwano wnioskodawczynię do jego uzupełnienia. Uzupełnienia wniosku dokonano w dniu 29 listopada 2010 r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Decyzją z dnia 12 maja 1978 r. na podstawie art. 45 i art. 52 ust. 2 oraz art. 8 ustawy z dnia 27 października 1977 r. o zaopatrzeniu emerytalnym oraz innych świadczeniach dla rolników i ich rodzin (Dz. U. Nr 32, poz. 140) Naczelnik Gminy postanowił przejąć na własność i w posiadanie Skarbu Państwa nieodpłatnie gospodarstwo rolne o powierzchni 0,69 ha składające się z działek o nr 637 i 649. Z przekazanego gospodarstwa wyłączone zostały budynki a oddający gospodarstwo rolne nie zrzekł się prawa do bezpłatnego korzystania z lokalu mieszkalnego i pomieszczeń gospodarczych w rozmiarze niezbędnym do zaspokojenia jego potrzeb oraz potrzeb jego rodziny.

Uprawnienia do budynków zostały ustalone w ten sposób, że wyłączone budynki będą stanowiły odrębną własność rodziców wnioskodawczyni. Budynki wyłączone z przejętego gospodarstwa rolnego znajdują się na działce oznaczonej nr 649 stanowiącej obszar gruntu niezbędnego do korzystania z tych budynków, równocześnie przydzielono do bezpłatnego użytkowania powyżej wymieniona działkę (nr 649 i inne).

Obecnie Starosta decyzją z dnia 18 sierpnia 2010 r. na podstawie ustawy z dnia 24 lutego 1989 r. o zmianie ustawy o ubezpieczeniu społecznym rolników indywidualnych i członków ich rodzin oraz o zmianie ustawy o podatku rolnym (Dz. U. Nr 10, poz. 53) oraz art. 104 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. - Kodeks postępowania administracyjnego (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 98, poz. 1071 z późn. zm.) po rozpatrzeniu wniosku wnioskodawczyni oraz jej sióstr, w sprawie przeniesienia własności działki nr 649, orzekł przenieść na ww. osoby w tym wnioskodawczynię po 1/3 części własność działki oznaczonej jako działka nr 649 o powierzchni 0,15 ha.

Starosta uzasadniając powyższą decyzję, powołał się na decyzję Naczelnika Gminy z dnia 12 maja 1978 r., który przejął na rzecz Skarbu Państwa nieodpłatnie za emeryturę gospodarstwo rolne rodziców wnioskodawczyni z wyłączeniem budynków usytuowanych na działce nr 649 o powierzchni 0,15 ha. Wyłączone z gospodarstwa budynki stanowiły odrębny od gruntu przedmiot własności. Postanowieniem z dnia 7 października 1983 r. Sąd Rejonowy stwierdził, że spadek po zmarłym w dniu 28 grudnia 1978 r. ojcu wnioskodawczyni nabyła żona spadkobiercy i jego dzieci po #188; części każdy. Spadkobiercy nabyli prawo do bezpłatnego użytkowania powyższej działki traktując to jako spadek. Postanowieniem sądu z dnia 30 czerwca 2010 r. Sąd Rejonowy stwierdził, że spadek po zmarłej w dniu 24 stycznia 1984 r. matce wnioskodawczyni nabyły córki, po 1/3 części każda. Ww. spadkobiercy - właściciele budynków znajdujących się na działce nr 649 zwrócili się z wnioskiem do Starostwa o przeniesienie własności przedmiotowej działki. Starosta biorąc pod uwagę powyższe zezwolił na podjęcie pozytywnej decyzji.

Decyzją starosty z dnia 18 sierpnia 2010 r. działka o powierzchni 0,15 ha została zwrócona dokumentacyjnie spadkobiercom, każdemu po 1/3 części. Działka ta była użytkowana przez spadkobierców od 1983 r. (spadek po matce). Z chwilą znalezienia kupca na działkę sprawy własnościowe zostały przeprowadzone zgodnie z obowiązującymi przepisami. W dniu 29 września 2010 r. wnioskodawczyni razem z siostrami dokonała sprzedaży tej działki.

Działka nr 649 zabudowana jest budynkami, które istniały w momencie przekazania gospodarstwa na rzecz Skarbu Państwa a stanowiącymi odrębną własność.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy dochód ze sprzedaży działki (spadku) podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym - spadek ten wnioskodawczyni wraz z siostrami otrzymała po matce w 1983 r. a w 2010 r. sporządzono dokumentację.

Zdaniem wnioskodawczyni, sprzedaż działki nie podlega opodatkowaniu ponieważ działka została nabyta w 1983 r. jako spadek po śmierci matki. Sprzedaży wnioskodawczyni wraz z pozostałymi spadkobiercami dokonała po 28 latach, tj. w 2010 r.

W opinii wnioskodawczyni, interpretacja, że Starosta przekazał działkę jako darowiznę jest mylne ponieważ działka była w posiadaniu i użytkowaniu spadkobierców a Starosta dopełnił tylko obowiązku służbowego, ponieważ od 1989 r. zgodnie z ustawą z dnia 24 lutego 1989 r. następowały zmiany w ubezpieczeniu społecznym rolników indywidualnych i członków ich rodzin (Dz. U. Nr 10, poz. 53) mógł przenieść działkę nr 649 z posiadania Skarbu Państwa na własność spadkobierców.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego stwierdzam, co następuje:

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 z późn. zm.) źródłem przychodów jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2 m.in.:

Przepis art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych formułuje generalną zasadę, iż sprzedaż nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości przed upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie rodzi obowiązek podatkowy w postaci zapłaty podatku dochodowego. Tym samym jeżeli sprzedaż nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości nastąpi po upływie 5 lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie - nie jest źródłem przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a tym samym przychód uzyskany z odpłatnego zbycia nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości w ogóle nie podlega opodatkowaniu.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że w dniu 12 maja 1978 r. w zamian za emeryturę rodzice wnioskodawczyni przekazali na rzecz Skarbu Państwa reprezentowanego przez Naczelnika Gminy należące do nich gospodarstwo rolne o powierzchni 0,69 ha. Z przekazanego gospodarstwa rolnego wyłączone zostały budynki, na których ustanowiono odrębną własność dla rodziców wnioskodawczyni. Działka nr 649, na której posadowione były ww. budynki została oddana do bezpłatnego użytkowania przekazującemu gospodarstwo rolne. W dniu 28 grudnia 1978 r. zmarł ojciec wnioskodawczyni natomiast w dniu 24 stycznia 1984 r. zmarła jej matka. Spadek po zmarłym ojcu wnioskodawczyni nabyła w udziale wynoszącym #188;, natomiast spadek po zmarłej matce wnioskodawczyni nabyła w udziale wynoszącym 1/3. W związku z powyższym wnioskodawczyni stała się właścicielką wynoszącego 1/3 udziału w ww. nieruchomości. W dniu 18 sierpnia 2010 r. działka o powierzchni 0,15 ha stanowiąca cześć gospodarstwa rolnego jej rodziców została przekazana spadkobiercom, każdemu po 1/3 części nieruchomości. W dniu 29 września 2010 r. wnioskodawczyni razem z siostrami dokonała sprzedaży tej działki.

Zgodnie z art. 924 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.) spadek otwiera się z chwilą śmierci spadkodawcy, natomiast spadkobierca nabywa spadek z chwilą otwarcia spadku (art. 925 Kodeksu cywilnego). Oznacza to, że z chwilą śmierci należące do spadkodawcy prawa i obowiązki stają się spadkiem, który podlega przepisom prawa spadkowego, a data śmierci (chwila śmierci) spadkodawcy ustala, kto staje się spadkobiercą oraz co wchodzi w skład masy spadkowej. Natomiast postanowienie sądu o stwierdzeniu nabycia spadku potwierdza jedynie prawo spadkobiercy do tego spadku od momentu jego otwarcia. Istotny zatem dla podatku dochodowego jest dzień otwarcia spadku, czyli data śmierci spadkodawcy a nie data wydania postanowienia o stwierdzeniu nabycia spadku.

Wskazać należy również, że przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie definiują pojęcia nieruchomości, w związku z tym zasadne jest uwzględnienie w tym zakresie treści przepisu art. 46 Kodeksu cywilnego, który stanowi, że nieruchomościami są części powierzchni ziemskiej stanowiące odrębny przedmiot własności (grunty), jak również budynki trwale z gruntem związane lub części takich budynków, jeżeli na mocy przepisów szczególnych stanowią odrębny od gruntu przedmiot własności.

W niniejszej sprawie dokonując przejęcia na własność Skarbu Państwa gospodarstwa rolnego postanowiono jednocześnie o ustanowieniu odrębnej własności budynków położonych na gruncie i pozostawieniu ich we własności rodziców wnioskodawczyni. Powyższe oznacza, że z dniem 12 maja 1978 r. grunty należące do gospodarstwa rolnego przeszły na własność Skarbu Państwa, natomiast budynki będące odrębną własnością pozostały własnością rodziców wnioskodawczyni. Tym samym do masy spadkowej po rodzicach mogło wejść wyłącznie prawo własności budynków, gdyż prawo własności gruntów należało do Skarbu Państwa a nie do rodziców wnioskodawczyni. Okoliczność, że rodzicom przyznano prawo do bezpłatnego użytkowania gruntów nie uczyniło z nich w żadnym wypadku właścicieli tego gruntu. Podobnie wnioskodawczyni jako spadkobierca użytkujący grunty nieodpłatnie nie nabyła z racji tego użytkowania prawa własności gruntów.

Stosownie do art. 118 ust. 1 ustawy z dnia z dnia 20 grudnia 1990 r. o ubezpieczeniu społecznym rolników (tekst jedn. Dz. U. z 2008 Nr 50, poz. 291 z późn. zm.) osobie, której przysługuje prawo użytkowania działki gruntu z tytułu przekazania gospodarstwa rolnego Państwu, w myśl dotychczasowych przepisów, na jej wniosek przyznaje się nieodpłatnie własność tej działki. Zgodnie z ust. 4 powołanego przepisu, decyzje w sprawach określonych w ust. 1-2a wydaje starosta.

Powyższe oznacza, że zgodnie z przytoczonym przepisem ustawy o ubezpieczeniu społecznym rolników wnioskodawczyni jako spadkobierczyni przysługiwało jedynie prawo do wystąpienia do Starosty z wnioskiem o przeniesienie własności przedmiotowej działki. Wskazany przepis nie przewiduje bowiem możliwości nabycia własności z mocy samego prawa. Do nabycia prawa własności potrzebna była decyzja administracyjna. Nabycie na własność działki wiązało się zatem z wykonaniem praw właścicielskich przez przedstawiciela dotychczasowego właściciela czyli Skarbu Państwa. Oznacza to więc, że do nabycia działki doszło w 2010 r., czyli w momencie wydania przez właściwego Starostę decyzji o przyznaniu nieodpłatnie prawa jej własności. Powyższe konkluzje dotyczące kształtowania się uprawnień właścicielskich do gruntu i budynków bez wątpienia wnioskodawczyni będzie mogła potwierdzić analizując wpisy w księgach wieczystych.

Mając na uwadze przedstawiony we wniosku stan faktyczny oraz cytowane powyżej przepisy prawa stwierdzić należy, że nabycie budynków (w skład których wchodził lokal mieszkalny i pomieszczenia gospodarcze) nastąpiło w dacie śmierci rodziców wnioskodawczyni, tj. w 1978 r. w spadku po ojcu oraz w 1984 r. w spadku po matce. Zatem sprzedaż przez wnioskodawczynię udziału w nieruchomości budynkowej w dniu 29 września 2010 r. w części przypadającej na lokal mieszkalny i budynki gospodarcze nabyte w spadku po rodzicach nastąpiło po upływie 5 lat o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8. W związku z powyższym przychód uzyskany z odpłatnego zbycia udziału w nieruchomości w części przypadającej na lokal mieszkalny i budynki gospodarcze w ogóle nie podlega opodatkowaniu.

Natomiast sprzedaż w dniu 29 września 2010 r. przedmiotowej działki gruntu o powierzchni 0,15 ha nabytej w dniu 18 sierpnia 2010 r. w wyniku nieodpłatnego przeniesienia własności nieruchomości czyli przed upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego w którym dokonano jej nabycia będzie źródłem przychodu podlegającym opodatkowaniu.

I tak w myśl art. 30e ust. 1 i 4 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, od dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c), podatek dochodowy wynosi 19% podstawy obliczenia podatku i jest płatny w terminie złożenia zeznania za rok podatkowy, w którym nastąpiło odpłatne zbycie.

Zgodnie z art. 30e ust. 2 ww. ustawy, podstawą obliczenia podatku, jest dochód stanowiący różnicę pomiędzy przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw określonym zgodnie z art. 19, a kosztami ustalonymi zgodnie z art. 22 ust. 6c i 6d, powiększoną o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1, dokonanych od zbywanych nieruchomości lub praw.

Przy czym przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych oraz innych rzeczy, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8, jest wartość wyrażona w cenie określonej w umowie, pomniejszona o koszty odpłatnego zbycia (art. 19 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

Pojęcie kosztów odpłatnego zbycia (sprzedaży) nie zostało przez ustawodawcę zdefiniowane w ustawie, należy zatem stosować językowe rozumienie tego wyrażenia, zgodnie z którym za koszty sprzedaży nieruchomości lub praw majątkowych uważa się wszystkie wydatki poniesione przez sprzedającego, które są konieczne, aby transakcja sprzedaży mogła dojść do skutku (wszystkie niezbędne wydatki bezpośrednio związane z tą czynnością, np. koszty wyceny nieruchomości przez rzeczoznawcę majątkowego, prowizje pośredników w sprzedaży nieruchomości, koszty ogłoszeń w prasie związanych z zamiarem sprzedaży nieruchomości). Jeżeli zatem takiego rodzaju koszty wnioskodawczyni poniosła, to może o te koszty pomniejszyć cenę ze sprzedaży przypadającą na grunt pamiętając jednak, że wydatek wcześniej musi podzielić proporcjonalnie na budynki i grunt (w stosunku do ich wartości) i odliczyć sobie jedynie tę część kosztów odpłatnego zbycia, która przypadła na grunt.

Natomiast stosownie do art. 22 ust. 6d ww. ustawy za koszty uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c), nabytych w drodze spadku, darowizny lub w inny nieodpłatny sposób, uważa się udokumentowane nakłady, które zwiększyły wartość rzeczy i praw majątkowych, poczynione w czasie ich posiadania oraz kwotę zapłaconego podatku od spadków i darowizn w takiej części, w jakiej wartość zbywanej rzeczy lub prawa przyjęta do opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn odpowiada łącznej wartości rzeczy i praw majątkowych przyjętej do opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn.

Wysokość ww. nakładów, stosownie do art. 22 ust. 6e tej ustawy, ustala się na podstawie faktur VAT w rozumieniu przepisów o podatku od towarów i usług oraz dokumentów stwierdzających poniesienie opłat administracyjnych.

Stosownie natomiast do art. 30e ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, po zakończeniu roku podatkowego podatnik jest obowiązany w zeznaniu podatkowym, o którym mowa w art. 45 ust. 1a pkt 3, wykazać:

* dochody uzyskane w roku podatkowym z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) i obliczyć należny podatek dochodowy od dochodu, do którego nie ma zastosowania art. 21 ust. 1 pkt 131, lub

* dochody, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 131.

Natomiast w przypadku niewypełnienia warunków określonych w art. 21 ust. 1 pkt 131 podatnik jest obowiązany do złożenia korekty zeznania, o którym mowa w art. 45 ust. 1a pkt 3, i do zapłaty podatku wraz z odsetkami za zwłokę; odsetki nalicza się od następnego dnia po upływie terminu płatności, o którym mowa w art. 45 ust. 4 pkt 4, do dnia zapłaty podatku włącznie (art. 30e ust. 7 ww. ustawy).

Przepis art. 21 ust. 1 pkt 131 ww. ustawy stanowi, iż wolne od podatku dochodowego są dochody z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, o których mowa w art. 30e, w wysokości, która odpowiada iloczynowi tego dochodu i udziału wydatków poniesionych na własne cele mieszkaniowe w przychodzie z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, jeżeli począwszy od dnia odpłatnego zbycia, nie później niż w okresie dwóch lat od końca roku podatkowego, w którym nastąpiło odpłatne zbycie, przychód uzyskany ze zbycia tej nieruchomości lub tego prawa majątkowego został wydatkowany na własne cele mieszkaniowe; udokumentowane wydatki poniesione na te cele uwzględnia się do wysokości przychodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych.

W myśl art. 21 ust. 25 pkt 1 i 2 ww. ustawy, za wydatki poniesione na cele, o których mowa w ust. 1 pkt 131, uważa się:

Należny podatek, wynikający z tego zeznania jest płatny w terminie do dnia 30 kwietnia roku następującego po roku podatkowym (art. 45 ust. 4 pkt 4 ww. ustawy).

Reasumując przychód uzyskany przez wnioskodawczynię ze sprzedaży udziału w nieruchomości przypadający na budynek mieszkalny oraz budynki gospodarcze nie będzie podlegał opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, gdyż od końca roku kalendarzowego, w którym doszło do nabycia do dnia sprzedaży upłynął określony w ustawie pięcioletni okres, po upływie którego sprzedaż udziału w nieruchomości w ogóle nie podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Natomiast przychód uzyskany z odpłatnego zbycia nieruchomości w części przypadającej na działkę gruntu nr 649 o powierzchni 0,15 ha, której własność w drodze decyzji Starosty została nieodpłatnie przeniesiona na rzecz wnioskodawczyni oraz pozostałych spadkobierców w dniu 18 sierpnia 2010 r., a której odpłatnego zbycia dokonano w dniu 29 września 2010 r. będzie podlegał opodatkowaniu 19% podatkiem dochodowym od osób fizycznych na zasadach określonych w art. 30e ww. ustawy, chyba że wystąpią warunki uprawniające do skorzystania ze zwolnienia na mocy art. 21 ust. 1 pkt 131.

Mając powyższe na uwadze, stanowisko wnioskodawczyni w zakresie sposobu opodatkowania przychodu uzyskanego z odpłatnego zbycia nieruchomości w części przypadającej na budynek mieszkalny oraz budynki gospodarcze należy uznać za prawidłowe, natomiast stanowisko wnioskodawczyni w zakresie opodatkowania części przychodu uzyskanego ze sprzedaży gruntu należy uznać za nieprawidłowe.

W przedmiotowej sprawie nie mamy bowiem do czynienia z restytucją czyli zwrotem, lecz z nieodpłatnym przeniesieniem prawa własności. Nie jest zatem prawdą jakoby wnioskodawczyni była właścicielką gruntu przez 28 lat czyli od daty śmierci matki, gdyż właścicielką udziału w działce gruntu została dopiero w 2010 r. na mocy decyzji o nieodpłatnym przeniesieniu prawa własności.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przestawionym stanie faktycznym.

Do wniosku z dnia 6 października 2010 r. dołączono plik dokumentów. Należy jednak zauważyć, że wydając interpretacje w trybie art. 14b Ordynacji podatkowej Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów nie przeprowadza postępowania dowodowego w związku z czym nie jest obowiązany, ani uprawniony do ich oceny; jest związany wyłącznie opisem stanu faktycznego przedstawionym przez wnioskodawczynię i jej stanowiskiem.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie, ul. Kraszewskiego 4a, 35-016 Rzeszów po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.