IBPBII/2/415-1067/09/AK

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 22 października 2009 r. (data wpływu do tut. Biura 3 listopada 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie sposobu opodatkowania kwot wypłaconych pracownikom jako zwrot poniesionych wydatków na remont własnego instrumentu - jest prawidłowe.

W dniu 3 listopada 2009 r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie sposobu opodatkowania kwot wypłaconych pracownikom jako zwrot poniesionych wydatków na remont własnego instrumentu.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Niektórzy muzycy zatrudnieni u wnioskodawcy na podstawie umowy o pracę korzystają w pracy z własnych instrumentów. Na podstawie regulaminu wynagradzania obowiązującego u wnioskodawcy ww. muzycy otrzymują co miesiąc ekwiwalent za używanie własnych instrumentów, który zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 13 ustawy o podatku od osób fizycznych jest zwolniony przedmiotowo z podatku.

Regulamin wynagradzania stanowi, że pracownik zatrudniony co najmniej 15 lat ma prawo do remontu ww. instrumentu. W związku z powyższym pracownikowi przysługuje zwrot poniesionych kosztów na remont tegoż instrumentu ze środków wnioskodawcy. Pracownik dokumentuje przeprowadzony remont instrumentu rachunkiem lub fakturą. W oparciu o przepisy regulaminu wynagradzania ww. pracownik otrzymuje zwrot części bądź całości koszów poniesionych na remont na rachunek bankowy lub gotówką.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy kwota wypłacona pracownikowi przez wnioskodawcę jako zwrot poniesionych kosztów na remont własnego instrumentu stanowi podstawę do opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Zdaniem wnioskodawcy, zwrot poniesionych kosztów z tytułu przeprowadzonego remontu instrumentu zwiększa podstawę opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych ponieważ jest przychodem pracownika wynikającym ze stosunku pracy. Zaistniałe zdarzenie nie jest wymienione w żadnym punkcie art. 21 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, który definiuje zwolnienia przedmiotowe z ww. podatku.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

W myśl art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Zgodnie z art. 11 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych przychodami są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Na podstawie art. 12 ust. 1 ww. ustawy za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za nie wykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

Stosownie do art. 21 ust. 1 pkt 13 ww. ustawy, wolne od podatku dochodowego od osób fizycznych są ekwiwalenty pieniężne za używane przez pracowników przy wykonywaniu pracy narzędzia, materiały lub sprzęt, stanowiące ich własność.

Z powyższego przepisu wynika, że zwrot kosztów poniesionych przez pracownika z ww. tytułu ma zastosowanie po spełnieniu łącznie kilku warunków:

Po spełnieniu powyższych warunków kwota wypłaconego ekwiwalentu korzysta ze zwolnienia od podatku.

Przedstawiając stan faktyczny sprawy wnioskodawca wskazał, iż niektórzy muzycy zatrudnieni u wnioskodawcy na podstawie umowy o pracę korzystają w pracy z własnych instrumentów. Na podstawie regulaminu wynagradzania obowiązującego u wnioskodawcy ww. muzycy otrzymują co miesiąc ekwiwalent za używanie własnych instrumentów. Ponadto regulamin wynagradzania stanowi, że pracownik zatrudniony co najmniej 15 lat ma prawo do remontu ww. instrumentu. W związku z powyższym wnioskodawca wypłaca zwrot części bądź całości poniesionych kosztów z tytułu przeprowadzonego remontu instrumentu swoim pracownikom.

Z powyższego wynika zatem, że zwrot części bądź całości poniesionych kosztów z tytułu przeprowadzonego remontu instrumentu stanowi odrębne - dodatkowe, obok ekwiwalentu za używanie własnych instrumentów, świadczenie pieniężne wypłacane przez wnioskodawcę na rzecz swoich pracowników, zatrudnionych co najmniej 15 lat. W związku z tym kwoty wypłacane przez wnioskodawcę pracownikom jako zwrot poniesionych kosztów na remont własnego instrumentu nie stanowią ekwiwalentu, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 13 ww. ustawy, tym samym nie mogą podlegać zwolnieniu z opodatkowania.

Mając na uwadze powyższe, uznać należy, iż wypłacony przez pracodawcę zwrot wydatków poniesionych przez pracownika, związanych z remontem własnego instrumentu, stanowić będzie dla pracownika przychód ze stosunku pracy, zgodnie z art. 12 ust. 1 powołanej ustawy podatkowej, podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym, łącznie z innymi składnikami wynagrodzenia. Ponadto podkreślić należy, iż żaden inny przepis zawarty w zamkniętym katalogu art. 21 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nie stanowi, iż ww. świadczenia są wolne od opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z powołanymi powyżej przepisami stanowisko wnioskodawcy uznaje się za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.