IBPBII/2/415-1055/14/MZM

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) - Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z 12 listopada 2014 r. (data otrzymania 28 listopada 2014 r.), uzupełnionym 29 stycznia 2015 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży nieruchomości:

* - w części dotyczącej kwoty przychodu podlegającego opodatkowaniu - jest prawidłowe,

* - w części dotyczącej możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodu z odpłatnego zbycia nieruchomości spłaty dokonanej na rzecz byłego małżonka - jest prawidłowe,

* - w części dotyczącej możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodu z odpłatnego zbycia nieruchomości określonej kwoty nakładów poniesionych przez byłego małżonka na tę nieruchomość - jest nieprawidłowe.

W dniu 28 listopada 2014 r. otrzymano ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży nieruchomości.

W związku z brakami formalnymi stwierdzonymi we wniosku, pismem z 19 stycznia 2015 r. Znak: IBPBII/2/415-1055/14/MZM wezwano Wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku. Uzupełnienia dokonano 29 stycznia 2015 r.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

W dniu 8 maja 2014 r. została zawarta ugoda podziału majątku wspólnego przed Sądem Rejonowym, z której wynikało, że Wnioskodawca oświadczył wraz z uczestnikiem M.K., że w skład majątku wspólnego wchodzi niezabudowana nieruchomość obciążona hipoteką kaucyjną do kwoty 75.000,00 zł zakupiona w 2006 r. Wnioskodawca razem z uczestnikiem M.K. dokonali zgodnie podziału majątku wspólnego w ten sposób, że wyżej opisaną nieruchomość nabył Wnioskodawca. Wnioskodawca wraz z M.K. uzgodnili, że ww. nieruchomość sprzedadzą, przy czym M.K. nie wyraził zgody na sprzedaż nieruchomości wraz z Wnioskodawcą. Wnioskodawca znalazł kupca i ustalił sprzedaż ww. nieruchomość za kwotę 110.000,00 zł, co zostało zapisane w ugodzie sądowej. Wnioskodawca zobowiązał się zapłacić na rzecz uczestnika M.K. kwotę 45.000,00 zł tytułem spłaty w terminie 3 miesięcy od dnia zawarcia ugody. Następnie Wnioskodawca i M.K. zgodnie ustalili, że M.K. dokonał nakładów z majątku osobistego na majątek wspólny w kwocie 15.296,57 zł. Tym samym Wnioskodawca zobowiązał się zapłacić na rzecz M.K. kwotę 7.647,87 zł tytułem rozliczenia nakładów w terminie 3 miesięcy od dnia zawarcia ugody czyli łączną kwotę 52.647,87 zł. Wnioskodawca zobowiązał się również do uregulowania wobec banku należności tj. spłacenia pozostałej części kredytu w kwocie 16.267,13 zł, której dotyczyła hipoteka kaucyjna do kwoty 75.000,00 zł dla zabezpieczenia kredytu z 9 marca 2006 r. odsetek, prowizji oraz innych kosztów i należności ubocznych.

Wnioskodawca oświadczył, że jest skłonny zawrzeć ugodę, mocą której otrzyma nieruchomość przejmując wszelkie zobowiązania związane z kredytem i zapłaci M.K. kwotę 45.000,00 zł + 7.647,87 zł tytułem zapłaconych przez niego nakładów.

Na dzień dzisiejszy nieruchomość sprzedano za kwotę 110.000,00 zł. Wszelkie zobowiązania wobec banku zostały uregulowane. Wnioskodawca dodał, że ze względu na to, że uczestnik postępowania M.K. nie chciał wspólnie z Wnioskodawcą sprzedać ww. nieruchomości, Wnioskodawca poniósł dodatkowe koszty w kwocie 300,00 zł związane z wpisem do księgi wieczystej.

W związku z powyższym stanem faktycznym zadano następujące pytania.

1. Jaka kwota przychodu podlega opodatkowaniu.

2. Jaka - przy opodatkowaniu jest kwota kosztów uzyskania przychodu.

3. Od jakiej kwoty Wnioskodawca będzie musiał zapłacić podatek.

Ad. 1

Zdaniem Wnioskodawcy, kwota przychodu, która podlega opodatkowaniu to 50% należności otrzymanej z tytułu zbycia nieruchomości czyli kwota 55.000,00 zł.

Ad. 2

Wnioskodawca uważa, że koszt uzyskania przychodu będzie stanowiła kwota dokonanej spłaty na rzecz byłego małżonka, tj. 45.000,00 zł oraz kwota 7.648,28 zł tytułem rozliczenia poniesionych na nieruchomość nakładów.

Ad. 3

W opinii Wnioskodawcy, 19% podatku do urzędu skarbowego będzie musiał zapłacić od kwoty 2.351,72 zł co daje kwotę w wysokości 447,00 zł podatku należnego.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest częściowo prawidłowe a częściowo nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c) ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.) - podlegającym opodatkowaniu źródłem przychodu jest, z zastrzeżeniem ust. 2, odpłatne zbycie:

- jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.

W świetle powyższego przepisu każda czynność prawna, której przedmiotem jest odpłatne zbycie nieruchomości lub praw w nim wymienionych stanowi źródło przychodów, jeżeli zostanie dokonana w określonym czasie, tj. przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie i nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej.

Wobec powyższej regulacji prawnej należy wyjaśnić, że w przypadku sprzedaży nieruchomości decydujące znaczenie w kwestii opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych uzyskanego z tego tytułu przychodu ma moment i sposób jej nabycia.

Zatem w omawianej sprawie istotne jest ustalenie daty nabycia nieruchomości, która stanowiła majątek wspólny małżonków a w wyniku podziału stała się wyłączną własnością Wnioskodawcy.

Z wniosku wynika, że nieruchomość będąca przedmiotem podziału majątku została zakupiona w 2006 r. i wchodziła w skład majątku wspólnego. Wnioskodawca wraz z byłym małżonkiem dokonali w 2014 r. podziału majątku wspólnego w ten sposób, że nieruchomość nabył Wnioskodawca, przy czym w ugodzie sądowej zapisano, że Wnioskodawca ustalił sprzedaż ww. nieruchomości za kwotę 110.000,00 zł i zobowiązał się zapłacić na rzecz byłego małżonka M.K. kwotę 45.000,00 zł tytułem spłaty oraz kwotę 7.647,87 zł tytułem rozliczenia poniesionych przez niego nakładów w terminie 3 miesięcy od dnia zawarcia ugody, czyli łączną kwotę 52.647,87 zł.

Stosunki majątkowe pomiędzy małżonkami zostały uregulowane przepisami ustawy z dnia 25 lutego 1964 r. - Kodeks rodzinny i opiekuńczy (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 788 z późn. zm.).

Zgodnie z art. 31 § 1 ww. ustawy - z chwilą zawarcia małżeństwa między małżonkami z mocy prawa powstaje wspólność majątkowa obejmująca przedmioty nabyte w czasie jego trwania przez oboje małżonków lub jednego z nich.

Ustawowy ustrój majątkowy między małżonkami może ulec zniesieniu lub ograniczeniu na skutek zawartej między nimi umowy - art. 47 § 1 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego, na skutek orzeczenia sądu - art. 52 § 1 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego albo z mocy prawa np. ubezwłasnowolnienia jednego z małżonków - art. 53 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego. Zarówno w wypadku umownego wyłączenia wspólności ustawowej w czasie trwania małżeństwa, jak i w przypadku zniesienia tej wspólności przez sąd, a także w wyniku ustania małżeństwa, między małżonkami (byłymi małżonkami) ustaje wspólność ustawowa, a do majątku, który był nią objęty stosuje się odpowiednio przepisy o współwłasności w częściach ułamkowych. Natomiast w myśl art. 50¹ Kodeksu - w razie ustania wspólności, udziały małżonków są równe.

Powyższe oznacza, że z datą ustania małżeństwa, a więc również wspólności majątkowej, współwłasność łączna jaka istnieje między małżonkami przekształca się we współwłasność w częściach ułamkowych. Zatem w chwili ustania małżeństwa co do zasady każdy z małżonków ma wynoszący #189; udział w majątku wspólnym, a więc w każdej rzeczy, jaka do tego majątku należy. W chwili ustania małżeństwa Wnioskodawca był więc właścicielem wynoszącego #189; udziału we wszystkich składnikach majątku wspólnego małżonków, podobnie jak jego małżonek.

Zgodnie z teorią prawa rzeczowego przyznanie danej osobie na wyłączną własność rzeczy w wyniku podziału majątku wspólnego jest nabyciem tych rzeczy. Natomiast mając jednak na uwadze przyjętą linię orzecznictwa Naczelnego Sądu Administracyjnego nabyciem - w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych - nie jest przyznanie rzeczy na wyłączną własność jednemu z małżonków w wyniku podziału majątku wspólnego, jeśli:

* podział taki jest ekwiwalentny w naturze i nie towarzyszą mu spłaty i dopłaty lub

* wartość otrzymanej przez daną osobę rzeczy w wyniku podziału tego majątku mieści się w udziale, jaki byłemu małżonkowi przysługuje w majątku dorobkowym małżeńskim.

Za datę nabycia nieruchomości, która przypada danej osobie w wyniku podziału majątku wspólnego, należy przyjąć datę jej nabycia w czasie trwania związku małżeńskiego (do majątku wspólnego), ale tylko wówczas jeżeli podział taki jest ekwiwalentny w naturze i nie towarzyszą mu spłaty lub dopłaty albo wartość otrzymanej przez daną osobę nieruchomości w wyniku podziału majątku mieści się w udziale, jaki temu małżonkowi przysługuje w majątku dorobkowym małżeńskim. Jeżeli natomiast podział odbył się w naturze, lecz w sposób, który był nieekwiwalentny i towarzyszyły mu spłaty lub dopłaty albo gdy wartość otrzymanej przez danego małżonka nieruchomości lub prawa przekracza jego udział w majątku dorobkowym małżeńskim, to wówczas za datę nabycia tego udziału w nieruchomości, który przekracza udział danego małżonka w majątku dorobkowym, należy przyjąć dzień, w którym dokonano podziału majątku dorobkowego.

W każdej sytuacji, kiedy w wyniku podziału majątku jeden z małżonków został zobowiązany do spłaty, mamy do czynienia z nieekwiwalentnym podziałem majątku, a po stronie małżonka zobowiązanego do spłaty następuje nabycie majątku przekraczające pierwotnie posiadany przez niego udział w majątku wspólnym. W tej części bowiem, w której przyznane na wyłączną własność składniki majątkowe przekraczają wartość udziału w majątku wspólnym, małżonek musi zapłacić odpowiednią kwotę tytułem wyrównania udziałów w postaci dopłaty pieniężnej. W tym zakresie niewątpliwie podatnik nabywa prawo własności nieruchomości w rozumieniu analizowanego przepisu. Przez pojęcie "nabycie" użyte w art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy należy rozumieć każde zwiększenie aktywów majątku podatnika.

Zatem nie ma wątpliwości, że nabycie własności nieruchomości w drodze podziału majątku wspólnego, w przypadku gdy wartość otrzymanego majątku jest nieekwiwalentna lub przekracza udział, jaki przysługiwał małżonkowi w majątku wspólnym, zawiera się w pojęciu "nabycie", jakim posługuje się przepis art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Przenosząc powyższe uregulowania prawne na grunt rozpatrywanej sprawy należy stwierdzić, że dokonany podział majątku dorobkowego małżonków dokonany 8 maja 2014 r. nie był ekwiwalentny w naturze dla obojga małżonków. O ekwiwalentnym podziale w naturze mówić bowiem można jedynie wówczas, gdy w wyniku podziału majątku dorobkowego każdy z małżonków otrzymuje na wyłączną własność majątek o tej samej wartości. Tymczasem na mocy umowy z 2014 r. Wnioskodawca stał się wyłącznym właścicielem nieruchomości z obowiązkiem spłaty na rzecz byłego małżonka w kwocie 45.000,00 zł. Powyższa okoliczność jednoznacznie przesądza o braku ekwiwalentnego podziału majątku dorobkowego małżonków. Sposób podziału wskazuje również, że Wnioskodawca otrzymał majątek, który przekracza jego udział w majątku wspólnym, gdyż wartość otrzymanego przez niego składnika majątku (nieruchomości) jest większa niż udział jaki Wnioskodawca posiadał w majątku dorobkowym tj. #189;. Wnioskodawca z chwilą ustania wspólności ustawowej był właścicielem udziału #189; w nieruchomości. Taki sam udział w tej rzeczy (nieruchomości) należał do małżonka Wnioskodawcy. Wynika to wprost z art. 50¹ Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego. Otrzymując na wyłączną własność nieruchomość Wnioskodawca otrzymał więcej niż przysługiwało mu z tytułu udziału w majątku wspólnym, gdyż w majątku wspólnym miał jedynie udział #189; w nieruchomości.

Zatem z analizy wniosku wynika, że udziały w omawianej nieruchomości Wnioskodawca nabył w różnym czasie i w różny sposób:

* udział #189; nabył w 2006 r. w trakcie trwania związku małżeńskiego (do majątku wspólnego),

* udział przekraczający jego udział w majątku wspólnym (#189;) w nieruchomości nabył w wyniku podziału majątku dorobkowego w 2014 r. - podział ten był bowiem w sposób oczywisty nieekwiwalentny i przekraczał udział w majątku dorobkowym małżeńskim, w którym udział miał Wnioskodawca.

Pięcioletni termin, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych - z uwagi na fakt, że nabycie nieruchomości miało miejsce w dwóch datach (2006 r. i 2014 r.) - powinien być liczony oddzielnie w stosunku do każdej z tych dat (do każdego udziału jaki nabył Wnioskodawca).

Fakt, że Wnioskodawca sprzedał w 2014 r. nieruchomość, w której udział #189; nabył w 2006 r., a drugi udział #189; w tej samej nieruchomości nabył w 2014 r. w wyniku podziału majątku wspólnego ma istotne znaczenie, gdyż przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych uzależniają skutki podatkowe sprzedaży nieruchomości od daty jej nabycia. Bez wątpienia nieruchomość została nabyta w dwóch datach, tj. w 2006 r. w trakcie trwania związku małżeńskiego na zasadzie ustawowej wspólności majątkowej małżonków oraz w wyniku podziału majątku w 2014 r. Zatem w omawianej sprawie termin, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych biegnie odrębnie w stosunku do udziału #189;, od 2006 r. i odrębnie w stosunku do udziału #189; od daty podziału majątku, tj. od 2014 r.

Przychód uzyskany ze sprzedaży nieruchomości jaki przypada na udział #189; nabyty w 2006 r. w ogóle podlega opodatkowaniu z uwagi na fakt, że od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie upłynął pięcioletni okres czasu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Natomiast źródłem przychodu podlegającym opodatkowaniu będzie przychód przypadający na udział #189;, który nabyty został w 2014 r. w wyniku podziału majątku, ponieważ od końca roku, w którym miało miejsce nabycie w wyniku podziału majątku wspólnego do dnia sprzedaży nie upłynął 5-letni okres, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Przy sprzedaży zastosowanie znajdą przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2009 r.

Ustawą z dnia 6 listopada 2008 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 209, poz. 1316 z późn. zm.) zmieniono m.in. zasady opodatkowania przychodów z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Nowe zasady opodatkowania - zgodnie z art. 14 ustawy zmieniającej - mają zastosowanie do uzyskanych dochodów (poniesionej straty) od 1 stycznia 2009 r.

I tak w myśl art. 30e ust. 1 i art. 45 ust. 4 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w ww. brzmieniu - od dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c) podatek dochodowy wynosi 19% podstawy obliczenia podatku i jest płatny w terminie złożenia zeznania za rok podatkowy, w którym nastąpiło odpłatne zbycie.

Stosownie do art. 30e ust. 2 ww. ustawy - podstawą obliczenia podatku jest dochód stanowiący różnicę pomiędzy przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw określonym zgodnie z art. 19, a kosztami ustalonymi zgodnie z art. 22 ust. 6c i 6d, powiększoną o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1, dokonanych od zbywanych nieruchomości lub praw. Przy czym przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych oraz innych rzeczy, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8, jest wartość wyrażona w cenie określonej w umowie, pomniejszona o koszty odpłatnego zbycia. Jeżeli jednak cena, bez uzasadnionej przyczyny, znacznie odbiega od wartości rynkowej tych rzeczy lub praw, przychód ten określa organ podatkowy lub organ kontroli skarbowej w wysokości wartości rynkowej (art. 19 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

Pojęcie kosztów odpłatnego zbycia (sprzedaży) nie zostało przez ustawodawcę zdefiniowane w ustawie, należy zatem stosować językowe rozumienie tego wyrażenia, zgodnie z którym za koszty sprzedaży nieruchomości lub praw majątkowych uważa się wszystkie wydatki poniesione przez sprzedającego, które są konieczne, aby transakcja sprzedaży mogła dojść do skutku (wszystkie niezbędne wydatki bezpośrednio związane z tą czynnością), np. koszty wyceny nieruchomości przez rzeczoznawcę majątkowego, prowizje pośredników w sprzedaży nieruchomości, koszty ogłoszeń w prasie związanych z zamiarem sprzedaży nieruchomości. Pomiędzy tymi wydatkami a dokonanym odpłatnym zbyciem musi istnieć bezpośredni związek przyczynowo-skutkowy. Koszty te nie są kosztami nabycia, lecz jako koszty odpłatnego zbycia pomniejszają przychód.

W tym miejscu należy jednak zaznaczyć, że jeśli Wnioskodawca poniósł takie koszty, to koszty dotyczyły całej nieruchomości, którą w udziale #189; nabył w 2006 r. oraz w udziale #189; w 2014 r. Jak już wyjaśniono, opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlega jedynie zbycie udziału nabytego w 2014 r. Zatem Wnioskodawca odliczyć może jedynie taką część kosztów, która proporcjonalnie odpowiada udziałowi nabytemu w wyniku podziału majątku dorobkowego, bo tylko przychód z odpłatnego zbycia nieruchomości przypadający na ten udział stanowi źródło przychodu. To oznacza, że Wnioskodawca odliczyć od podlegającego opodatkowaniu przychodu może jedynie koszty proporcjonalnie przypadające na udział nabyty w 2014 r., gdyż pozostała część kosztów przypada na udział nabyty w 2006 r., którego zbycie nie stanowi w ogóle źródła przychodu (a skoro tak, to nie może generować także kosztów).

Stosownie natomiast do art. 22 ust. 6c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych - za koszty uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c), z zastrzeżeniem ust. 6d, uważa się udokumentowane koszty nabycia lub udokumentowane koszty wytworzenia, powiększone o udokumentowane nakłady, które zwiększyły wartość rzeczy i praw majątkowych, poczynione w czasie ich posiadania.

Zgodnie z art. 22 ust. 6e ww. ustawy - wysokość nakładów, o których mowa w ust. 6c, ustala się na podstawie faktur VAT w rozumieniu przepisów o podatku od towarów i usług oraz dokumentów stwierdzających poniesienie opłat administracyjnych.

W przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości w części odpowiadającej udziałowi nabytemu w wyniku podziału majątku dorobkowego, kosztem uzyskania przychodu może być w pełnej wysokości udokumentowana kwota faktycznej spłaty na rzecz byłego małżonka, ponieważ mieści się ona w kategorii kosztów nabycia, o których mowa w ww. art. 22 ust. 6c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Spłata stanowi bowiem wydatek na nabycie udziału w nieruchomości, która w połowie należała do małżonka Wnioskodawcy. Zatem kwota spłaty na rzecz byłego małżonka w pełnej wysokości 45.000,00 zł może stanowić koszt nabycia zbywanej nieruchomości, o który Wnioskodawca może pomniejszyć uzyskany ze sprzedaży przychód. W tym zakresie stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe.

Natomiast w przypadku, gdy małżonek Wnioskodawcy poniósł nakłady na ww. nieruchomość w wysokości 15.296,57 zł a po podziale majątku wspólnego Wnioskodawca spłacił byłego małżonka kwotą 7.647,87 zł tytułem rozliczenia poniesionych przez niego nakładów, to tylko połowa tej kwoty może być udokumentowanym nakładem i stanowić koszt uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia. Podobnie jak w przypadku kosztów odpłatnego zbycia Wnioskodawca będzie mógł odliczyć jedynie #189; kosztów uzyskania przychodu czyli #189; nakładów przypadających na zbytą nieruchomość, ponieważ tylko połowa tych nakładów przypada proporcjonalnie na udział nabyty w 2014 r., zaś pozostała druga połowa nakładów przypada na udział nabyty w 2006 r., którego zbycie nie stanowi w ogóle źródła przychodu. W tym też zakresie stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.

Podstawę obliczenia podatku stanowi więc dochód, czyli w rozpatrywanej sprawie różnica pomiędzy przychodem ze sprzedaży przypadającym na udział nabyty w 2014 r. w drodze ugody o podział majątku (ustalonym zgodnie z art. 19 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych), tj. kwota 55.000,00 zł a kosztami uzyskania przychodu, ustalonymi zgodnie z art. 22 ust. 6c ustawy. Takim kosztem uzyskania przychodu z odpłatnego zbycia nieruchomości w sytuacji Wnioskodawcy może być zarówno kwota spłaty na rzecz byłego małżonka w pełnej wysokości 45.000,00 zł, o ile faktycznie została przez Wnioskodawcę poniesiona oraz kwota nakładów poniesionych przez byłego małżonka Wnioskodawcy, ale w wysokości przypadającej proporcjonalnie na udział #189; w nieruchomości nabyty przez Wnioskodawcę w 2014 r., a więc tylko połowa kwoty 7.647,87 zł.

Dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c) nie łączy się z dochodami (przychodami) z innych źródeł (art. 30e ust. 5 ww. ustawy).

W myśl art. 30e ust. 4 ww. ustawy - po zakończeniu roku podatkowego podatnik jest obowiązany w zeznaniu podatkowym, o którym mowa w art. 45 ust. 1a pkt 3 (PIT-39), wykazać:

Stosownie do treści art. 21 ust. 1 pkt 131 ww. ustawy - wolne od podatku dochodowego są dochody z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, o których mowa w art. 30e, w wysokości, która odpowiada iloczynowi tego dochodu i udziału wydatków poniesionych na własne cele mieszkaniowe w przychodzie z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, jeżeli począwszy od dnia odpłatnego zbycia, nie później niż w okresie dwóch lat od końca roku podatkowego, w którym nastąpiło odpłatne zbycie, przychód uzyskany ze zbycia tej nieruchomości lub tego prawa majątkowego został wydatkowany na własne cele mieszkaniowe; udokumentowane wydatki poniesione na te cele uwzględnia się do wysokości przychodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych.

Katalog wydatków stanowiących własne cele mieszkaniowe zawiera art. 21 ust. 25 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W przypadku niewypełnienia warunków określonych w art. 21 ust. 1 pkt 131 podatnik jest obowiązany do złożenia korekty zeznania, o którym mowa w art. 45 ust. 1a pkt 3 i do zapłaty podatku wraz z odsetkami za zwłokę; odsetki nalicza się od następnego dnia po upływie terminu płatności, o którym mowa w art. 45 ust. 4 pkt 4, do dnia zapłaty podatku włącznie (art. 30e ust. 7 ww. ustawy).

Podsumowując, przy sprzedaży omawianej nieruchomości Wnioskodawca powinien przyjąć dwie daty nabycia tej nieruchomości - 2006 r., w którym wraz ze swoim małżonkiem nabył ją w trakcie trwania związku małżeńskiego w udziale #189; oraz datę podziału majątku wspólnego czyli 2014 r. Przy czym #189; przychodu uzyskanego ze sprzedaży przypadającego na udział #189; w nieruchomości nabyty w 2006 r. nie podlega w ogóle opodatkowaniu podatkiem dochodowym z uwagi na fakt, że od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie upłynął pięcioletni okres czasu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Natomiast przychód uzyskany ze sprzedaży tej nieruchomości, przypadający na pozostały udział #189; w nieruchomości nabyty w 2014 r. w wyniku podziału majątku jest opodatkowany 19% podatkiem dochodowym - na podstawie art. 30e ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2009 r.

Wnioskodawca zobowiązany jest więc do złożenia zeznania o wysokości osiągniętego dochodu (poniesionej straty) za rok podatkowy 2014 najpóźniej do 30 kwietnia 2015 r. i wykazania w nim przychodu uzyskanego ze sprzedaży udziału #189; w nieruchomości w wysokości 55.000,00 zł, ponieważ tylko ten udział podlega opodatkowaniu. Wskazać należy, że na podstawie art. 22 ust. 6c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych #8722; Wnioskodawca do kosztów uzyskania przychodów może zaliczyć kwotę spłaty w pełnej wysokości 45.000,00 zł oraz połowę spłaty udokumentowanych nakładów proporcjonalnie przypadających na udział nabyty w 2014 r. jako wydatek poniesiony tytułem rozliczenia nakładów poniesionych przez byłego małżonka.

Stanowiska Wnioskodawcy nie można było zatem uznać w całości za prawidłowe.

Należy również wyjaśnić, że wydając interpretacje w trybie art. 14b Ordynacji podatkowej Organ nie dokonuje wyliczeń kwoty dochodu (straty) i ewentualnej wysokości podatku z tytułu np. sprzedaży nieruchomości, lecz przeprowadza wykładnię przepisów prawa podatkowego. W związku z powyższymi informacjami Organ wydając interpretację prawa podatkowego nie jest uprawniony do wyliczania kwoty należnego podatku, dlatego też nie może potwierdzić prawidłowości wyliczonej kwoty jaką wskazał Wnioskodawca dokonujący wyliczenia kwoty podlegającej opodatkowaniu podatkiem dochodowym. Zgodnie z zasadą samoopodatkowania obowiązującą w polskim systemie podatkowym, to na podatniku spoczywa obowiązek dokonania oceny własnej sytuacji prawnopodatkowej, a po jej dokonaniu zachowania się zgodnie z przepisami prawa podatkowego, bowiem prawidłowość takiego rozliczenia podlega weryfikacji przez organ podatkowy w toku ewentualnego postępowania podatkowego, a nie przez Organ interpretacyjny.

Mając na uwadze powyższe wyjaśnienie Organ uznał, że pytanie nr 3 zadane przez Wnioskodawcę jest bezprzedmiotowe i nie udzielił na nie odpowiedzi.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-100 Gliwice po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) - w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie - w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.