IBPBII/2/415-1038/09/CJS

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że Pana stanowisko przedstawione we wniosku opatrzonym datą 20 listopada 2009 r. (data wpływu do tut. Biura 23 października 2009 r.), uzupełnionym w dniu 1 grudnia 2009 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zwolnienia z opodatkowania emerytury wypłacanej z włoskiej instytucji INPS osobie fizycznej zamieszkałej w Polsce - jest prawidłowe.

W dniu 23 października 2009 r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zwolnienia z opodatkowania emerytury wypłacanej z włoskiej instytucji INPS osobie fizycznej zamieszkałej w Polsce.

W związku z brakami formalnymi wniosku pismem z dnia 23 listopada 2009 r. Znak: IBPBII/2/415-1038/09/CJS wezwano wnioskodawcę do ich uzupełnienia. Uzupełnienia wniosku dokonano w dniu 1 grudnia 2009 r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca jest obywatelem włoskim na stałe zamieszkałym w Polsce. We Włoszech pracował na Kolei Państwowej "FS" - skąd też pobiera emeryturę, która wpływa na konto wnioskodawcy w Banku.

W miesiącu sierpniu wnioskodawca otrzymał pismo, że podatek od pobieranej emerytury musi uiścić w Polsce, jeśli nie był pracownikiem wykonującym pracę na rzecz Państwa. Wobec powyższego wnioskodawca przedstawił decyzję o przyznanej emeryturze, zaświadczenie z Ambasady Włoskiej, które potwierdza, że był takowym pracownikiem. Dokumenty okazały się jeszcze niewiarygodne, jednocześnie Bank nie jest w stanie określić o jaki dokument naprawdę chodzi.

Ponadto wnioskodawca nadmienia, iż przez całe życie wykonywał pracę tylko na rzecz Kolei Państwowej ("FS"- Ferrovie Statle) i zgodnie z ustawą o unikaniu podwójnego opodatkowania podatki potrącane ma we Włoszech.

Wnioskodawca jest żonaty z Polką, która pobiera emeryturę w Polsce.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Gdzie wnioskodawca powinien płacić podatek od emerytury.

Zdaniem wnioskodawcy, podatek od emerytury pobieranej z INPS - Włochy powinien być płacony we Włoszech, ponieważ 34 lata pracował na rzecz Państwa Włoskiego na Kolei Państwowej ("FS" - Ferrovie Statle) co potwierdza decyzja o otrzymanej emeryturze. W dniu 7 listopada 2009 r. wnioskodawca zwrócił się do INPS (Zakład Ubezpieczeń Społecznych) w Palermo - Włochy o wydanie zaświadczenia o podleganiu opodatkowaniu. W otrzymanym zaświadczeniu poinformowano wnioskodawcę, iż jego emerytura podlega opodatkowaniu we Włoszech.

Obecnie wnioskodawca płaci podwójny podatek tj. we Włoszech i w Polsce.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

W myśl art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.) osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy).

Stosownie do art. 3 ust. 1a ww. ustawy za osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej uważa się osobę fizyczną, która:

Przepisy art. 3 ust. 1, 1a, 2a i 2b stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska (art. 4a ww. ustawy).

Zgodnie z art. 18 umowy z dnia 21 czerwca 1985 r. między Rządem Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej a Rządem Republiki Włoskiej w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania (Dz. U. z 1989 r. Nr 62, poz. 374) z zastrzeżeniem artykułu 19 ustęp 2, emerytury oraz inne podobne świadczenia wypłacane osobie mającej miejsce zamieszkania w Umawiającym się Państwie z tytułu jej zatrudnienia w przeszłości będą opodatkowane tylko w tym Umawiającym się Państwie, w którym ich odbiorca ma stałe miejsce zamieszkania.

Stosownie do art. 19 ust. 2 lit. a) ww. umowy każda emerytura wypłacana bezpośrednio bądź z funduszy Umawiającego się Państwa lub jego jednostki politycznej, administracyjnej bądź władzy lokalnej każdej osobie fizycznej z tytułu usług, świadczonych na rzecz tego Państwa lub jednostki, lub władzy, będzie opodatkowana wyłącznie w tym Państwie. Jednakże taka emerytura będzie opodatkowana tylko w drugim Umawiającym się Państwie jeśli osoba fizyczna jest obywatelem oraz ma stałe miejsce zamieszkania w tym Państwie - art. 19 ust. 2 lit. b) ww. umowy.

Należy zauważyć, że do umowy między Rządem Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej a Rządem Republiki Włoskiej w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania podjęto dodatkowe postanowienia, które zawarto w protokole do tej umowy stanowiące jej integralną część. I tak zgodnie z lit. f) protokołu do ww. umowy wynagrodzenia wypłacane osobie fizycznej z tytułu świadczonych Włoskim Kolejom Państwowym (F.S.), Poczcie Włoskiej (P.P.TT.), Włoskiej Izbie Handlu Zagranicznego (I.C.E.) i Włoskiej Organizacji Turystycznej (E.N.I.T), jak również usług wobec odnośnych polskich instytucji, podlegają postanowieniom dotyczącym funkcji publicznych i w konsekwencji postanowieniom artykułu 19 ust. 1 i 2 umowy.

Zauważyć przy tym należy, iż ust. 1 ww. artykułu 19 dotyczy zasad opodatkowania wynagrodzeń innych niż emerytura, natomiast ust. 2 dotyczy emerytur uzyskiwanych przez pracowników państwowych.

Z treści wniosku wynika, że wnioskodawca na stałe mieszka w Polsce i otrzymuje emeryturę z Włoch z tytułu zatrudnienia w przeszłości na Kolei Państwowej (F.S.). Emerytura jest wypłacana bezpośrednio z funduszy Włoch (z Zakładu Ubezpieczeń Społecznych) z tytułu usług świadczonych na rzecz państwa Włochy. Wnioskodawca ma stałe miejsce zamieszkania w Polsce, jednakże mając na uwadze, iż w odpowiedzi na wezwanie Organu wnioskodawca nie wskazał, iż posiada polskie obywatelstwo, natomiast we wniosku jak i w jego uzupełnieniu wskazał, iż posiada obywatelstwo włoskie, zastosowanie znajdzie art. 19 ust. 2 lit. a) ww. umowy.

Wobec powyższego mając na uwadze uregulowania prawne zawarte w art. 19 ust. 2 lit. a) ww. umowy w sprawie unikania podwójnego opodatkowania oraz fakt, iż przedmiotowe świadczenie (emerytura) wypłacane jest wnioskodawcy bezpośrednio

z funduszy Włoch w związku z uprzednio łączącym go stosunkiem pracy świadczonej na rzecz Państwa Włoskiego tak otrzymywana emerytura podlega opodatkowaniu tylko we Włoszech.

W tym stanie rzeczy stanowisko wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Do wniosku wnioskodawca dołączył dokumenty. Należy jednak zauważyć, że wydając interpretację w trybie art. 14b Ordynacji podatkowej Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów nie przeprowadza postępowania dowodowego w związku z czym nie jest obowiązany, ani uprawniony do ich oceny; jest związany wyłącznie opisem stanu faktycznego przedstawionym przez wnioskodawcę i jego stanowiskiem. Wobec tego niniejszą interpretację wydano w oparciu o stan faktyczny przedstawiony przez wnioskodawcę w złożonym wniosku.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.