IBPBII/2/415-1020/13/HS - Określenie skutków podatkowych w ujęciu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych odpłatnego zbycia lokalu mieszkalnego wchodzącego w skład majątku wspólnego małżonków.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) - Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z 7 października 2013 r. (data otrzymania 8 października 2013 r.), uzupełnionym 12 i 28 listopada 2013 r., o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych odpłatnego zbycia lokalu mieszkalnego - jest nieprawidłowe.

W dniu 8 października 2013 r. otrzymano ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych odpłatnego zbycia lokalu mieszkalnego.

W związku z brakami formalnymi stwierdzonymi we wniosku, pismami z 31 października 2013 r. i z 21 listopada 2013 r. Znak: IBPBII/2/415-1020/13/HS wezwano Wnioskodawcę do jego uzupełnienia. Uzupełnienia dokonano 12 i 28 listopada 2013 r.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

W dniu 22 czerwca 1998 r. Wnioskodawca wraz z małżonkiem aktem notarialnym kupił lokal mieszkalny w formie udziału w nieruchomości. W lokalu tym małżonkowie mieszkali i byli zameldowani do września 2010 r. W 2009 r. wraz z innymi współwłaścicielami Wnioskodawca wraz z małżonkiem rozpoczął procedurę zniesienia współwłasności, która zakończyła się 7 listopada 2011 r. wyrokiem sądowym, na podstawie którego została ustanowiona odrębna własność lokali. W wyniku zniesienia współwłasności lokal, który małżonkowie mieli do wyłącznej dyspozycji przekształcił się w odrębny, jednocześnie udział małżonków nie powiększył się od momentu pierwotnego nabycia w 1998 r. Ustanowienie odrębnej własności lokali nastąpiło bez dopłat. Tym samym, zdaniem Wnioskodawcy, Sąd uznał, że wartość posiadanego udziału odpowiada wartości wyodrębnionego lokalu. Wyrok Sądu brzmiał: "lokal mieszkalny nr (...) położony na (...) piętrze składający się z pokoju z kuchnią, łazienki, przedpokoju, korytarza, pomieszczenia gospodarczego i pokoju 2 o powierzchni użytkowej 49,22 m² wraz z pomieszczeniem przynależnym w postaci pomieszczenia piwnicy nr (...) o powierzchni 4,35 m^2, o łącznej powierzchni użytkowej 53,57 m² o wartości 147 660 zł (...) i przyznać go na wyłączną własność Wnioskodawcy i jego małżonkowi - we współwłasności ustawowej".

Wnioskodawca wskazuje, że w niedalekiej przyszłości planuje sprzedaż opisanego wyżej lokalu. W związku z tym powstały wątpliwości w zakresie ustalenia (płacenia) bądź nie podatku dochodowego od osób fizycznych od zbycia nieruchomości. Celem postępowania o zniesienie współwłasności w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeksu cywilnego (Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.) jest nowe ukształtowanie prawa własności rzeczy, która stanowi przedmiot współwłasności.

W uzupełnieniach wniosku z 12 i 28 listopada 2013 r. Wnioskodawca wskazał, że udział w nieruchomości nabytej wraz z małżonkiem 22 czerwca 1998 r. wynosił 33/1000, a wartość rynkowa całej nieruchomości od momentu wyceny do chwili zniesienia współwłasności nie zmieniła się i wynosiła 4 382 890,00 zł, co zostało potwierdzone przez Sąd.

W związku z powyższym zdarzeniem zadano następujące pytania:

Czy w przypadku zbycia lokalu mieszkalnego w ciągu najbliższych 2 lat Wnioskodawca musiałby płacić podatek dochodowy w wysokości 19% od zbycia ww. nieruchomości.

Jeżeli jednak uznać, że 5-letni termin liczy się od dnia wyroku sądowego (7 listopada 2011 r.), to czy kwota podatku będzie liczona od nadwyżki ponad kwotę wyceny lokalu z wyroku sądowego czyli 147 660 zł.

Zdaniem Wnioskodawcy, zniesienie współwłasności nie stanowiło nabycia rzeczy, ponieważ mienie to (lokal) odpowiada udziałowi, jaki przypadł Wnioskodawcy i jego małżonkowi w rzeczy wspólnej w 1998 r. i odbyło się bez spłat i dopłat. A więc za datę nabycia nieruchomości, zdaniem Wnioskodawcy, należy przyjąć datę jej pierwotnego nabycia czyli 1998 r. Z nabyciem Wnioskodawca miałby do czynienia, gdyby zwiększył się stan majątku osobistego, który nabył wraz z małżonkiem, a w sytuacji małżonków nie miało to miejsca. Dlatego zdaniem Wnioskodawcy, przychód uzyskany z tytułu odpłatnego zbycia nieruchomości nabytej w 1998 r. nie stanowi źródła przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych z uwagi na upływ 5-letniego terminu, o którym mowa w ww. przepisie. Powyższy termin upłynął 31 grudnia 2003 r.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c) ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.) - podlegającym opodatkowaniu źródłem przychodu jest, z zastrzeżeniem ust. 2, odpłatne zbycie:

- jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.

Przepis cytowanego art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych formułuje generalną zasadę, że nie płaci się podatku dochodowego, jeśli od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie nieruchomości lub praw upłynęło 5 lat. Natomiast jeśli od końca roku, w którym nastąpiło nabycie nieruchomości lub praw do dnia sprzedaży nie upłynęło 5 lat, sprzedaż podlega opodatkowaniu.

Zatem w przypadku sprzedaży nieruchomości decydujące znaczenie w kwestii opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych uzyskanego z tego tytułu przychodu ma moment jej nabycia.

Z opisanego we wniosku zdarzenia wynika, że Wnioskodawca wraz z małżonkiem 22 czerwca 1998 r. zakupił udział w nieruchomości wynoszący 33/1000, w ramach którego to udziału objął w posiadanie lokal mieszkalny, w którym zamieszkał. Następnie 7 listopada 2011 r. na podstawie sądowego zniesienia współwłasności Wnioskodawca i jego małżonek stali się właścicielami wyodrębnionego lokalu mieszkalnego.

W tym miejscu należy odnieść się do pojęcia "zniesienie współwłasności". Celem postępowania o zniesienie współwłasności - w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.) - jest nowe ukształtowanie prawa własności rzeczy, która stanowi przedmiot współwłasności. Stosownie do art. 195 ww. ustawy - współwłasność jest instytucją prawa cywilnego polegającą na tym, że własność tej samej rzeczy przysługuje niepodzielnie kilku osobom. Zgodnie z art. 196 § 1 Kodeksu cywilnego - współwłasność jest albo współwłasnością w częściach ułamkowych, albo współwłasnością łączną. Współwłasność łączną regulują przepisy dotyczące stosunków, z których ona wynika. Do współwłasności w częściach ułamkowych stosuje się przepisy Działu IV Księgi drugiej Kodeksu cywilnego - art. 196 § 2 tej ustawy.

Zgodnie z art. 210 i nast. Kodeksu cywilnego - każdy ze współwłaścicieli w każdym czasie może domagać się zniesienia współwłasności. Zniesienie współwłasności to fizyczny podział rzeczy wspólnej, polegający m.in. na przyznaniu każdemu ze współwłaścicieli wyodrębnionej rzeczy wspólnej, a wielkość tej części powinna odpowiadać wielkości udziału we współwłasności. Zniesienie współwłasności nie stanowi nabycia rzeczy tylko wówczas, jeżeli mieści się w ramach udziału jaki przypadał byłym współwłaścicielom w rzeczy wspólnej i odbył się bez spłat i dopłat. Wówczas datą nabycia nieruchomości jest data nabycia udziału w nieruchomości, a nie data zniesienia współwłasności. Natomiast gdy w wyniku zniesienia współwłasności udział danej osoby ulega powiększeniu (nawet bez spłat i dopłat), to traktowany jest w kategorii nabycia, ponieważ w ten sposób ulega powiększeniu zarówno zakres dotychczasowego władztwa tej osoby nad tą rzeczą (nieruchomością) jak i stan jej majątku osobistego. O tym zaś czy udział uległ powiększeniu, czy też nie, nie decyduje subiektywne odczucie dotychczasowego współwłaściciela, lecz obiektywne kryteria odwołujące się do cen rynkowych udziałów przed i po zniesieniu współwłasności.

W omawianej sprawie zniesiono współwłasność całej nieruchomości w ten sposób, że Wnioskodawca wraz z małżonkiem został wyłącznym właścicielem wyodrębnionego lokalu mieszkalnego. Aby zatem ustalić czy w dacie zniesienia współwłasności całej nieruchomości i przeniesienia na Wnioskodawcę własności wyodrębnionego lokalu mieszkalnego można mówić o nabyciu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych należy porównać rynkową wartość lokalu nabytego przez Wnioskodawcę wyrokiem sądowym z 7 listopada 2011 r. z wartością udziału wynoszącego 33/1000 w całej nieruchomości ustaloną również na dzień zniesienia współwłasności. Wnioskodawca wartości te określił odpowiednio na 147 660,00 zł i 4 382 890,00 zł powołując się przy tym na Sąd.

To oznacza, że wartość udziału Wnioskodawcy w majątku przed zniesieniem współwłasności wynosiła 144 635,37 zł (33/1000 x 4 382 890,00 zł). A zatem wartość majątku Wnioskodawcy po zniesieniu współwłasności wzrosła o 3 024,63 zł (147 660,00 zł - 144 635,37 zł). Zatem Wnioskodawca wraz z małżonkiem po zniesieniu współwłasności nabył nieruchomość w udziale wynoszącym 2,05% (3 024,63 zł x100%: 147 660,00 zł).

Zatem w wyniku porównania dokonanego na podstawie wartości podanej przez Wnioskodawcę (i w oparciu o wycenę Sądu) okazało się, że przyznanie Wnioskodawcy i jego małżonkowi na wyłączną własność określonego lokalu mieszkalnego spowodowało wzrost jego majątku o 2,05% w porównaniu do stanu poprzedniego (a więc w porównaniu do wartości udziału 33/1000 w całej nieruchomości). Oznacza to, że czynność ustanowienia odrębnej własności lokalu i przeniesienia go na Wnioskodawcę ma wpływ na określenie początku biegu terminu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Skoro tak, to przychód uzyskany przez Wnioskodawcę ze sprzedaży lokalu mieszkalnego przypadający wyłącznie na udział nabyty w 1998 r. wynoszący 97,95% (100% - 2,05%) nie będzie stanowił w ogóle źródła przychodu podlegającego opodatkowaniu, gdyż 5-letni termin, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych upłynął z końcem 2003 r.

Z kolei pozostały przychód tj. przychód przypadający na udział nabyty w drodze nieodpłatnego zniesienia współwłasności w 2011 r. i wynoszący 2,05% będzie stanowił źródło przychodu podlegające opodatkowaniu według zasad określonych w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2009 r.

Ustawą z dnia 6 listopada 2008 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 209, poz. 1316 z późn. zm.) zmieniono m.in. zasady opodatkowania przychodów z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Nowe zasady opodatkowania - zgodnie z art. 14 ustawy zmieniającej - mają zastosowanie do uzyskanych dochodów (poniesionej straty) od 1 stycznia 2009 r.

I tak w myśl art. 30e ust. 1 i art. 45 ust. 4 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w ww. brzmieniu - od dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c), podatek dochodowy wynosi 19% podstawy obliczenia podatku i jest płatny w terminie złożenia zeznania za rok podatkowy, w którym nastąpiło odpłatne zbycie.

Stosownie do art. 30e ust. 2 ww. ustawy - podstawą obliczenia podatku, jest dochód stanowiący różnicę pomiędzy przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw określonym zgodnie z art. 19, a kosztami ustalonymi zgodnie z art. 22 ust. 6c i 6d, powiększoną o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1, dokonanych od zbywanych nieruchomości lub praw. Przy czym przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych oraz innych rzeczy, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8, jest wartość wyrażona w cenie określonej w umowie, pomniejszona o koszty odpłatnego zbycia. Jeżeli jednak cena, bez uzasadnionej przyczyny, znacznie odbiega od wartości rynkowej tych rzeczy lub praw, przychód ten określa organ podatkowy lub organ kontroli skarbowej w wysokości wartości rynkowej (art. 19 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

Pojęcie kosztów odpłatnego zbycia (sprzedaży) nie zostało przez ustawodawcę zdefiniowane w ustawie, należy zatem stosować językowe rozumienie tego wyrażenia, zgodnie z którym za koszty sprzedaży nieruchomości lub praw majątkowych uważa się wszystkie wydatki poniesione przez sprzedającego, które są konieczne, aby transakcja sprzedaży mogła dojść do skutku (wszystkie niezbędne wydatki bezpośrednio związane z tą czynnością, np. koszty wyceny nieruchomości przez rzeczoznawcę majątkowego przeprowadzonej w celu sprzedaży, prowizje pośredników w sprzedaży nieruchomości, koszty ogłoszeń w prasie związanych z zamiarem sprzedaży nieruchomości).

Zgodnie z przepisem art. 22 ust. 6d ww. ustawy - za koszty uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c) nabytych w drodze spadku, darowizny lub w inny nieodpłatny sposób, uważa się udokumentowane nakłady, które zwiększyły wartość rzeczy i praw majątkowych, poczynione w czasie ich posiadania oraz kwotę zapłaconego podatku od spadków i darowizn w takiej części, w jakiej wartość zbywanej rzeczy lub prawa przyjęta do opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn odpowiada łącznej wartości rzeczy i praw majątkowych przyjętej do opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn. Wysokość nakładów, o których mowa w ust. 6d, ustala się na podstawie faktur VAT w rozumieniu przepisów o podatku od towarów i usług oraz dokumentów stwierdzających poniesienie opłat administracyjnych (art. 22 ust. 6e ustawy).

Przychodem ze sprzedaży stanowiącym podstawę opodatkowania 19% podatkiem dochodowym będzie więc cena określona w umowie sprzedaży przypadająca na udział wynoszący 2,05% nabyty w 2011 r., pod warunkiem że będzie odpowiadać rynkowej wartości lokalu mieszkalnego, pomniejszona o koszty odpłatnego zbycia oraz koszty uzyskania przychodu, o jakich mowa w art. 22 ust. 6d, o ile takie koszty w ogóle zostały poniesione przez Wnioskodawcę. Przy czym koszty należy również rozliczyć proporcjonalnie do wielkości udziału nabytego w 2011 r.

W myśl art. 30e ust. 4 ww. ustawy - po zakończeniu roku podatkowego podatnik jest obowiązany w zeznaniu podatkowym, o którym mowa w art. 45 ust. 1a pkt 3 (PIT-39), wykazać:

Dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c) nie łączy się z dochodami (przychodami) z innych źródeł stosownie do art. 30e ust. 5 ww. ustawy.

Natomiast w przypadku niewypełnienia warunków określonych w art. 21 ust. 1 pkt 131 podatnik jest obowiązany do złożenia korekty zeznania, o którym mowa w art. 45 ust. 1a pkt 3, i do zapłaty podatku wraz z odsetkami za zwłokę; odsetki nalicza się od następnego dnia po upływie terminu płatności, o którym mowa w art. 45 ust. 4 pkt 4, do dnia zapłaty podatku włącznie (art. 30e ust. 7 ww. ustawy).

Jednakże stosownie do treści art. 21 ust. 1 pkt 131 ww. ustawy - wolne od podatku dochodowego są dochody z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, o których mowa w art. 30e, w wysokości, która odpowiada iloczynowi tego dochodu i udziału wydatków poniesionych na własne cele mieszkaniowe w przychodzie z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, jeżeli począwszy od dnia odpłatnego zbycia, nie później niż w okresie dwóch lat od końca roku podatkowego, w którym nastąpiło odpłatne zbycie, przychód uzyskany ze zbycia tej nieruchomości lub tego prawa majątkowego został wydatkowany na własne cele mieszkaniowe; udokumentowane wydatki poniesione na te cele uwzględnia się do wysokości przychodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych.

Należy wyjaśnić, że powyższe zwolnienie obejmuje taką część dochodu uzyskanego z tytułu odpłatnego zbycia lokalu mieszkalnego, jaka proporcjonalnie odpowiada udziałowi poniesionych wydatków na własne cele mieszkaniowe w osiągniętych przychodach z odpłatnego zbycia.

Podsumowując, o tym czy w chwili planowanej sprzedaży lokalu upłynie pięć lat od końca roku kalendarzowego, którym doszło do jego nabycia decyduje w pierwszej kolejności ustalenie czy zniesienie współwłasności w 2011 r. spowodowało przysporzenie na rzecz Wnioskodawcy, a więc czy w jego wyniku zwiększył się stan majątku osobistego Wnioskodawcy w stosunku do stanu posiadania sprzed 2011 r.

Aby to zaś ustalić należy odwołać się do wartości całej nieruchomości, obliczyć 33/1000 jej wartości i porównać do wartości lokalu, który Wnioskodawca otrzymał na wyłączną własność wskutek zniesienia współwłasności. Przy czym wartości winny być ustalone według cen rynkowych nieruchomości obowiązujących na dzień zniesienia współwłasności nieruchomości. Z wartości podanych przez Wnioskodawcę wynika, że rok 2011 stanowi o nowej dacie nabycia udziału w nieruchomości, gdyż wówczas doszło do wzrostu majątku osobistego Wnioskodawcy i jego małżonka o 2,05%. Zatem 2011 r. jest datą nabycia, ale nie datą nabycia całego lokalu mieszkalnego, lecz tylko udziału w nim wynoszącego 2,05%. W takim przypadku Wnioskodawca sprzedając lokal przed upływem 5 lat liczonych od końca roku, w którym miało miejsce nabycie tego udziału (2011 r.), sprzeda zarówno udział nabyty nim w 1998 r. jak i udział nabyty w drodze zniesienia współwłasności w 2011 r. W przypadku Wnioskodawcy data zniesienia współwłasności - 2011 r. - będzie wówczas datą nowego nabycia tego udziału w lokalu mieszkalnym, o który zwiększył się udział w nim po dokonaniu zniesienia współwłasności w stosunku do udziału posiadanego w całej nieruchomości uprzednio.

Nie można więc przyjąć, że lokal został nabyty tylko w 1998 r. jak czyni to Wnioskodawca.

Zatem przychód ze sprzedaży lokalu mieszkalnego, ale tylko w części odpowiadającej udziałowi nabytemu w 1998 r. (97,95%) nie będzie w ogóle podlegał opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, z uwagi na upływ pięcioletniego terminu, o którym mowa w przywołanym wyżej art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy.

Opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych na zasadach obowiązujących od 1 stycznia 2009 r. podlegał będzie natomiast przychód ze sprzedaży tego lokalu mieszkalnego, który odpowiada udziałowi nabytemu w 2011 r. (2,05%) w wyniku zniesienia współwłasności.

Podstawą obliczenia podatku będzie dochód stanowiący różnicę pomiędzy przychodem z odpłatnego zbycia przypadającym na udział nabyty w 2011 r. wynoszący 2,05% (tekst jedn.: wartością wyrażoną w cenie określonej w umowie, pomniejszoną o koszty odpłatnego zbycia) a kosztami, o których mowa w art. 22 ust. 6d ww. ustawy, o ile wnioskodawca je poniósł. Koszty należy również rozliczyć proporcjonalnie do udziału nabytego w 2011 r.

Zatem nieprawidłowe jest stanowisko Wnioskodawcy, że sprzedaż lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość nie będzie skutkowała opodatkowaniem transakcji sprzedaży, ponieważ zniesienie współwłasności w 2011 r., wbrew przekonaniu Wnioskodawcy, przekroczyło o 2,05% uprzednio posiadany przez Wnioskodawcę udział i stanowi o nowym nabyciu tego udziału w 2011 r.

Stanowiska wnioskodawcy nie można było uznać za prawidłowe.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-100 Gliwice po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) - w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie - w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.