IBPBII/2/415-1005/14/MMa

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) - Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z 4 listopada 2014 r. (data otrzymania 7 listopada 2014 r.), uzupełnionym 20 stycznia 2015 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej zwrotu osobom fizycznym niektórych wydatków związanych z budownictwem mieszkaniowym w zakresie prawa do zwrotu w przypadku zakupu paneli korkowych - jest prawidłowe.

W dniu 7 listopada 2014 r. otrzymano ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej zwrotu osobom fizycznym niektórych wydatków związanych z budownictwem mieszkaniowym w zakresie prawa do zwrotu w przypadku zakupu paneli korkowych.

W związku ze stwierdzonymi brakami formalnymi, pismem z 8 stycznia 2015 r. Znak: IBPBII/2/415-1005/14/MMa, wezwano Wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku. Uzupełnienia dokonano 20 stycznia 2015 r.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

W związku z możliwością odliczenia VAT w budownictwie stosownie do prowadzonej od 2007 r. inwestycji budowlanej Wnioskodawca zakupił jeszcze przed końcem 2013 r. panele podłogowe tzw. korkowe jako, że posiadają podkład i fornir korkowy. Panel składa się na przekroju z następujących części:

* zintegrowany podkład korkowy - 1,5 mm,

* płyta HDF - 6 mm,

* warstwa elastycznego korka - 2,2 mm,

* naturalny fornir korkowy - 0,8 mm,

* lakier Xtreme WRT.

W wykazie materiałów budowlanych podlegających odliczeniu tzw. różnicy VAT obowiązujący od 1 stycznia 2011 r. (Dz. U. Ml z 2010 r. Nr 11, poz. 35) wykaz poz. 86 można uzyskać zwrot różnicy VAT w budownictwie na panele podłogowe i listwy przypodłogowe laminowane, wykonane na bazie płyty pilśniowej HDF, MDF lub na bazie płyty wiórowej bez względu na symbol PKWiU.

W związku z powyższym stanem faktycznym zadano następujące pytania.

Czy zakupione przez Wnioskodawcę panele zawierające w składzie ok. 60% płyty HDF mają tzw. bazę z płyty pilśniowej HDF czy nie i czy podlegają zwrotowi niektórych wydatków VAT w budownictwie mieszkaniowym dla osób fizycznych zgodnie z ustawą z dnia 29 sierpnia 2005 r. (Dz. U. Nr 177, poz. 1468 z późn. zm.).

Czy panele tzw. korkowe zakupione przez Wnioskodawcę według stanu i składu faktycznego powyżej podlegają pod obowiązującą do końca 2013 r. ustawę z dnia 29 sierpnia 2005 r. o zwrocie osobom fizycznym niektórych wydatków związanych z budownictwem mieszkaniowym i czy Wnioskodawca może dołączyć tę fakturę wraz z innymi do wniosku o tenże zwrot.

Zdaniem Wnioskodawcy, jeżeli główny składnik danego produktu wynosi ponad 50% całego produktu to śmiało można wnioskować, że jest on jego bazą czyli głównym składnikiem tzw. nośnikiem. I tak przecież do płyty HDF doklejano korek (a nie laminat foliowy jak w zwykłych panelach) jako wykończenie a nie do korka płytę.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 38 i art. 39 ustawy z dnia 27 września 2013 r. o pomocy państwa w nabyciu pierwszego mieszkania przez młodych ludzi (Dz. U. z 2013 r. poz. 1304 z późn. zm.) - z dniem 1 stycznia 2014 r. straciła moc ustawa z dnia 29 sierpnia 2005 r. o zwrocie osobom fizycznym niektórych wydatków związanych z budownictwem mieszkaniowym (Dz. U. Nr 177, poz. 1468 z późn. zm.) regulująca zasady zwrotu osobom fizycznym części wydatków poniesionych na zakup materiałów budowlanych przez te osoby w związku z budową i remontem budynku mieszkalnego lub jego części.

Jednakże na podstawie art. 32 ustawy o pomocy państwa w nabyciu pierwszego mieszkania przez młodych ludzi - osoba fizyczna, która przed dniem 1 stycznia 2014 r. poniosła wydatki na zakup materiałów budowlanych, o których mowa w ustawie z dnia 29 sierpnia 2005 r. o zwrocie osobom fizycznym niektórych wydatków związanych z budownictwem mieszkaniowym, ma prawo ubiegać się po dniu 31 grudnia 2013 r. o zwrot części wydatków na dotychczasowych zasadach.

Jednocześnie prawo do ubiegania się o zwrot części poniesionych wydatków ograniczone zostało w czasie.

Jak wynika bowiem z art. 32 ust. 2 ustawy o pomocy państwa w nabyciu pierwszego mieszkania przez młodych ludzi - wniosek o zwrot części wydatków poniesionych na zakup materiałów budowlanych i udokumentowanych fakturą wystawioną dla osoby fizycznej w okresie:

W przypadku gdy wniosek, o którym mowa w ust. 2, składany jest po raz pierwszy po dniu 31 grudnia 2013 r., limity kwoty zwrotu obliczone zgodnie z zasadami określonymi w art. 3 ust. 5 i 6 ustawy wymienionej w ust. 1 dotyczą okresów liczonych od dnia złożenia tego wniosku do dnia 31 grudnia 2018 r. (art. 32 ust. 3 ustawy o pomocy państwa w nabyciu pierwszego mieszkania przez młodych ludzi).

Treść zacytowanych przepisów wskazuje, że osobie fizycznej spełniającej warunki określone w ustawie o zwrocie osobom fizycznym niektórych wydatków związanych z budownictwem mieszkaniowym przysługuje przez określony w ustawie czas prawo do ubiegania się o zwrot ww. wydatków pomimo uchylenia ustawy ten zwrot regulującej.

Zatem na podstawie ustawy z dnia 29 sierpnia 2005 r. o zwrocie osobom fizycznym niektórych wydatków związanych z budownictwem mieszkaniowym, tj. na dotychczasowych zasadach o zwrot części wydatków na zakup materiałów budowlanych według harmonogramu określonego w art. 32 ust. 2 ustawy o pomocy państwa w nabyciu pierwszego mieszkania przez młodych ludzi, mają prawo ubiegać się osoby fizyczne, które przed 1 stycznia 2014 r. faktycznie poniosły wydatki wynikające z wystawionych faktur na zakup materiałów budowlanych.

W myśl art. 3 ust. 1 ustawy o zwrocie osobom fizycznym niektórych wydatków związanych z budownictwem mieszkaniowym - osoba fizyczna ma prawo do zwrotu części wydatków poniesionych na zakup materiałów budowlanych w związku z:

W art. 2 pkt 1 ww. ustawy o zwrocie osobom fizycznym niektórych wydatków związanych z budownictwem mieszkaniowym została zawarta definicja budynku mieszkalnego. W myśl tego przepisu, ilekroć w ustawie jest mowa o budynku mieszkalnym - rozumie się przez to budynek lub jego część, służące zaspokajaniu potrzeb mieszkaniowych, oraz związane z nimi urządzenia techniczne zapewniające możliwość użytkowania tego budynku lub jego części zgodnie z ich przeznaczeniem, jak przyłącza i urządzenia instalacyjne, w tym służące oczyszczaniu lub gromadzeniu ścieków. Przepis ten definiuje pojęcie budynku mieszkalnego przez odniesienie do pojęcia budynku, które nie zostało jednak w ustawie o zwrocie osobom fizycznym niektórych wydatków związanych z budownictwem mieszkaniowym zdefiniowane.

Określając zatem pojęcie budynku, należy odnieść się do definicji zawartej w prawie budowlanym. Budynkiem, zgodnie z przepisami ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane (tekst jedn.: Dz. U. z 2013 r. poz. 1409 z późn. zm.) jest obiekt budowlany, który jest trwale związany z gruntem, wydzielony z przestrzeni za pomocą przegród budowlanych oraz posiada fundamenty i dach (art. 3 pkt 2 tej ustawy).

Stosownie do treści art. 3 ust. 2 ustawy o zwrocie osobom fizycznym niektórych wydatków związanych z budownictwem mieszkaniowym - zwrot, o którym mowa w ust. 1 dotyczy wydatków poniesionych i udokumentowanych fakturami wystawionymi od 1 maja 2004 r.

Zwrot, o którym mowa powyżej, dotyczy wydatków poniesionych na zakup materiałów budowlanych, które do 30 kwietnia 2004 r. były opodatkowane stawką podatku od towarów i usług w wysokości 7%, a od 1 maja 2004 r. są opodatkowane podatkiem VAT, tj. stawką 22% i wyższą (art. 3 ust. 3 w zw. z art. 11a ust. 1 ww. ustawy).

Zgodnie z art. 3 ust. 4 ww. ustawy - dokumentem stanowiącym podstawę do obliczenia kwoty zwrotu części wydatków, o których mowa w ust. 1, jest faktura wystawiona dla osoby fizycznej. Z kolei w myśl art. 2 pkt 3 ww. ustawy - ilekroć w ustawie jest mowa o fakturze - rozumie się przez to fakturę VAT w rozumieniu przepisów o podatku od towarów i usług, dokumentującą zakupy, o których mowa w art. 3 ust. 1.

Stosownie do art. 4 ust. 1 ww. ustawy - prawo do zwrotu, o którym mowa w art. 3 ust. 1, przysługuje, pod warunkiem że osoba fizyczna lub jej małżonek nie dokonywali czynności, o których mowa w art. 3 ust. 1, jako podatnicy podatku od towarów i usług, w celu wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu tym podatkiem.

W myśl art. 4 ust. 2 ww. ustawy - prawo do zwrotu, o którym mowa w art. 3 ust. 1, przysługuje pod warunkiem, że osoba fizyczna posiada:

Z kolei z treści art. 5 ust. 1 ww. ustawy wynika, że zwrot, o którym mowa w art. 3 ust. 1, dokonywany jest na wniosek osoby fizycznej złożony w urzędzie skarbowym, który to wniosek może być składany nie częściej niż raz w roku (art. 5 ust. 3 ww. ustawy).

W myśl regulacji zawartej w art. 5 ust. 5 ustawy o zwrocie osobom fizycznym niektórych wydatków związanych z budownictwem mieszkaniowym - do wniosku o zwrot niektórych wydatków związanych z budownictwem mieszkaniowym składanego w urzędzie skarbowym należy załączyć kopię:

Zgodnie z art. 6 ust. 1 ustawy o zwrocie osobom fizycznym niektórych wydatków związanych z budownictwem mieszkaniowym - w sprawie zwrotu, o którym mowa w art. 3 ust. 1, urząd skarbowy wydaje decyzję, w której określa kwotę zwrotu, z zastrzeżeniem ust. 3. Decyzję, o której mowa w ust. 1, urząd skarbowy wydaje w terminie 4 miesięcy od dnia złożenia wniosku (art. 6 ust. 2 ww. ustawy). Jeżeli prawidłowość złożonego przez osobę fizyczną wniosku, o którym mowa w art. 5 ust. 1, nie budzi wątpliwości, urząd skarbowy dokonuje zwrotu kwoty wykazanej we wniosku bez wydania decyzji (art. 6 ust. 3 ustawy).

W rozpatrywanej sprawie wątpliwości Wnioskodawcy budzi możliwość ubiegania się o zwrot części poniesionych wydatków na zakup paneli podłogowych, które posiadają podkład i fornir korkowy.

Od 1 stycznia 2011 r. do 31 grudnia 2013 r. obowiązywał załącznik do obwieszczenia Ministra Infrastruktury z dnia 3 września 2010 r. w sprawie ogłoszenia obowiązującego od dnia 1 stycznia 2011 r. wykazu materiałów budowlanych, które do dnia 30 kwietnia 2004 r. były opodatkowane stawką podatku od towarów i usług w wysokości 7%, a od dnia 1 maja 2004 r. są opodatkowane podatkiem VAT (Dz. Urz. Min. Infrastruktury Nr 11, poz. 35).

Ustawodawca w poz. 86 załącznika do ww. obwieszczenia wymienia - panele podłogowe i listwy przypodłogowe laminowane, wykonane na bazie płyty pilśniowej HDF, MDF lub na bazie płyty wiórowej bez względu na symbol PKWiU.

Z powyższych wyjaśnień wynika zatem, że skoro panele podłogowe wykonane na bazie płyty pilśniowej HDF zawierają się w spisie materiałów budowlanych określonych w załączniku do obwieszczenia Ministra Infrastruktury to ich zakup uprawnia Wnioskodawcę do ubiegania się o zwrot części wydatków poniesionych na ich zakup, na podstawie przepisów ustawy o zwrocie osobom fizycznym niektórych wydatków związanych z budownictwem mieszkaniowym.

Końcowo wskazać należy, że Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach wydaje w imieniu Ministra Finansów interpretację indywidualną w oparciu o przedstawiony przez Wnioskodawcę stan faktyczny, z którego jasno wynika, że Wnioskodawca nabył panele podłogowe wykonane na bazie płyty pilśniowej HDF. Skoro panele podłogowe wykonane na bazie płyty pilśniowej HDF (bez względu na symbol PKWiU) wymienione zostały w poz. 86 załącznika do obwieszczenia Ministra Infrastruktury - Organ uznał, że Wnioskodawcy przysługuje zwrot części wydatków związanych z ich zakupem przy spełnieniu pozostałych wymienionych w uzasadnieniu interpretacji warunków uprawniających go do zwrotu. Zauważyć jednak należy, że do kompetencji Organu nie należy analiza składu materiałów budowlanych pod kontem ich budowy celem przyporządkowania do konkretnej grupy materiałów budowlanych ani prowadzenia postępowania dowodowego w sprawie. Innymi słowy organ wydaje interpretację w oparciu o stan faktyczny przedstawiony przez Wnioskodawcę, który wskazał, że nabył panele podłogowe wykonane na bazie płyty pilśniowej HDF a te z kolei jako wymienione w załączniku do obwieszczenia Ministra Infrastruktury uprawniają go do zwrotu części wydatków związanych z budownictwem mieszkaniowym.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie, ul. Kraszewskiego 4a, 35-016 Rzeszów po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie - w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.