IBPBII/2/415-1/11/NG

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 5 i § 10 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że Pani stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 30 grudnia 2010 r. (data wpływu do tut. Biura - 3 stycznia 2011 r.), uzupełnionym w dniach 23 lutego 2011 r. i 28 marca 2011 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania przychodu ze sprzedaży lokalu mieszkalnego - jest nieprawidłowe.

W dniu 3 stycznia 2011 r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania przychodu ze sprzedaży lokalu mieszkalnego.

W związku z brakami formalnymi, pismami z dnia 8 lutego 2011 r. Znak: IBPBII/2/415-1/11/NG oraz z dnia 23 marca 2011 r. Znak: IBPBII/2/415-1/11/NG wezwano wnioskodawczynię do uzupełnienia wniosku. Uzupełnienia dokonano w dniach 23 lutego 2011 r. oraz 28 marca 2011 r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawczyni w dniu 28 sierpnia 2003 r. razem z mężem nabyła mieszkanie i stała się wraz z mężem jego właścicielem. W dniu 11 września 2007 r. sąd orzekł między wnioskodawczynią i jej mężem separację. W dniu 15 lutego 2008 r. w kancelarii notarialnej wnioskodawczyni wraz z mężem sporządziła umowę o częściowy podział majątku, wskutek której lokal mieszkalny stał się wyłączną własnością wnioskodawczyni.

W skład majątku wspólnego objętego częściowym podziałem z dnia 15 lutego 2008 r. wchodził lokal mieszkalny o powierzchni użytkowej 67,88 m#61447; oraz przynależnych dwóch piwnic o powierzchni użytkowej 12,17 m#61447; i 13,67 m#61447;, a także związany z własnością tego lokalu udział wynoszący 9.372/440.799 części we współwłasności wspólnych części budynków oraz w prawie współużytkowania wieczystego terenu stanowiącego tereny mieszkaniowe i tereny rekreacyjno-wypoczynkowe o pow. 0.9594 ha. W wyniku częściowego podziału majątku wspólnego ograniczonego do lokalu mieszkalnego, o którym mowa wraz z przynależnościami i z prawami związanymi z jego własnością, wnioskodawczyni otrzymała mieszkanie w całości na wyłączną własność. Mąż wnioskodawczyni nic nie otrzymał.

Wartość mieszkania, którego dotyczył podział wnioskodawczyni wraz z mężem określiła na kwotę 120 000 zł. Przed podziałem małżonkowie byli współwłaścicielami w udziałach wynoszących po #189; w opisywanej nieruchomości. W wyniku podziału, wynoszący #189; udział męża we współwłasności nieruchomości otrzymała wnioskodawczyni, natomiast mąż wnioskodawczyni nie otrzymał nic. Wartość tej otrzymanej przez wnioskodawczynię części nieruchomości to 60 000 zł. Wyżej wymieniony podział nastąpił bez spłat i dopłat ze strony wnioskodawczyni jak i jej męża.

W dniu 23 sierpnia 2010 r. wnioskodawczyni sprzedała przedmiotowe mieszkanie za cenę 130 000 zł W tym mieszkaniu wnioskodawczyni była zameldowana na pobyt stały od 1997 r. do 21 września 2010 r.

W dniu 30 marca 2009 r. nastąpił rozwód między wnioskodawczynią i jej mężem.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy wnioskodawczyni powinna zapłacić podatek od sprzedaży mieszkania, biorąc pod uwagę fakt, że była właścicielką tego lokalu od 28 sierpnia 2003 r. oraz była w nim zameldowana na pobyt stały był od 1997 r. do 2010 r.

Jeżeli tak, to jaka powinna to być kwota.

Zdaniem wnioskodawczyni, nie powinna zapłacić podatku, ponieważ była właścicielką mieszkania licząc od dnia 28 sierpnia 2003 r. ponad 5 lat.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego stwierdzam co następuje.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c) ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 z późn. zm.) źródłem przychodu jest - z zastrzeżeniem ust. 2 - odpłatne zbycie:

- jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.

Powyższy przepis formułuje generalną zasadę, że odpłatne zbycie nieruchomości w tym lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość przed upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło jego nabycie rodzi obowiązek podatkowy w postaci zapłaty podatku dochodowego. Tym samym jeżeli odpłatne zbycie ww. nieruchomości następuje po upływie 5 lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie - nie jest źródłem przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a tym samym przychód uzyskany z odpłatnego zbycia tej nieruchomości w ogóle nie podlega opodatkowaniu.

Aby zatem ustalić czy w przedmiotowej sprawie sprzedaż w 2010 r. lokalu mieszkalnego stanowiła źródło przychodu, należy ustalić od jakiego momentu liczy się bieg pięcioletniego terminu, o którym mowa w powołanym wyżej art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy, tj. czy od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lokalu mieszkalnego do majątku wspólnego małżonków (od 2003 r.) czy też od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpił częściowy podział majątku wspólnego małżonków (od 2008 r.).

Stosownie do treści z art. 31 § 1 ustawy z dnia 25 lutego 1964 r. - Kodeks rodzinny i opiekuńczy (Dz. U. Nr 9, poz. 59 z późn. zm.), z chwilą zawarcia małżeństwa powstaje między małżonkami z mocy ustawy wspólność majątkowa (wspólność ustawowa) obejmująca przedmioty majątkowe nabyte w czasie jej trwania przez oboje małżonków lub przez jednego z nich (majątek wspólny). Przedmioty majątkowe nieobjęte wspólnością ustawową należą do majątku osobistego każdego z małżonków.

W myśl art. 43 § 1 Kodeksu oboje małżonkowie mają równe udziały w majątku wspólnym. Zgodnie natomiast z art. 54 § 1 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego, orzeczenie separacji powoduje powstanie między małżonkami rozdzielności majątkowej. To oznacza, że z chwilą ustania wspólności ustawowej współwłasność majątku wspólnego przekształca się ze współwłasności łącznej we współwłasność w częściach ułamkowych. Z art. 50¹ Kodeksu wynika natomiast, że w razie ustania wspólności, udziały małżonków są równe.

Następnie małżonkowie mogą zdecydować o sposobie podziału majątku wspólnego. Zgodnie z teorią prawa rzeczowego przyznanie danej osobie na wyłączną własność rzeczy w wyniku podziału majątku wspólnego jest nabyciem tych rzeczy.

Natomiast mając na uwadze przyjętą linię orzecznictwa Naczelnego Sądu Administracyjnego nabyciem w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie jest przyznanie rzeczy na wyłączną własność jednemu z małżonków w wyniku podziału majątku wspólnego, jeśli:

* podział taki jest ekwiwalentny w naturze i nie towarzyszą mu spłaty i dopłaty lub

* wartość otrzymanej przez daną osobę rzeczy w wyniku podziału tego majątku, mieści się w udziale, jaki małżonkowi przysługuje w majątku dorobkowym małżeńskim.

Za datę nabycia nieruchomości lub prawa, które przypadły danej osobie w wyniku podziału majątku dorobkowego małżeńskiego, należy przyjąć datę ich nabycia w czasie trwania związku małżeńskiego, jeżeli podział jest ekwiwalentny w naturze i nie towarzyszą mu spłaty i dopłaty lub jeżeli wartość otrzymanych przez daną osobę nieruchomości lub praw w wyniku tego podziału mieści się w udziale, jaki temu małżonkowi przysługuje w majątku dorobkowym małżeńskim. Jeżeli natomiast podział odbył się w naturze, lecz w sposób, który był nieekwiwalentny i towarzyszyły mu spłaty lub dopłaty oraz gdy wartość otrzymanych przez byłego małżonka nieruchomości lub praw przekracza jego udział w majątku dorobkowym małżeńskim, to wówczas za datę nabycia tej części nieruchomości, która przekracza udział byłego małżonka w majątku dorobkowym, należy przyjąć dzień, w którym dokonano podziału majątku dorobkowego, nawet wówczas jeżeli nabycie to następuje nieodpłatnie (czyli bez spłat i dopłat). Bowiem wszelkie przypadki gdy udział danej osoby ulega powiększeniu, traktowany być musi w kategorii nabycia, gdyż w ten sposób ulega powiększeniu zarówno zakres dotychczasowego władztwa tej osoby nad rzeczą (nieruchomością) - jak też stan jej majątku osobistego. W tej części bowiem, w której przyznana na wyłączną własność nieruchomość przekracza wartość udziału w majątku wspólnym, podatnik niewątpliwie nabywa prawo własności nieruchomości w rozumieniu analizowanego przepisu. Przez pojęcie "nabycie" użyte w art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy należy rozumieć każde zwiększenie aktywów majątku podatnika.

Zatem nie ma wątpliwości, że nabycie własności nieruchomości w drodze podziału majątku wspólnego, w przypadku gdy wartość otrzymanego majątku jest nieekwiwalentna oraz przekracza udział, jaki przysługiwał małżonkowi w majątku wspólnym, zawiera się w pojęciu "nabycie", jakim posługuje się przepis art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Z treści wniosku wynika, że częściowy podział majątku wspólnego w przedstawionej sprawie nie był ekwiwalentny, albowiem lokal mieszkalny wraz z przynależnymi do niego piwnicami oraz udziałem w gruncie otrzymała wnioskodawczyni. O ekwiwalentnym podziale w naturze mówić można jedynie wówczas, gdy w wyniku podziału majątku wspólnego, każdy z małżonków otrzymuje na wyłączną własność majątek tej samej wartości. Z opisanego we wniosku stanu faktycznego wynika, że przedmiotem częściowego podziału majątku wspólnego był tylko lokal mieszkalny. W wyniku częściowego podziału majątku wspólnego lokal ten stanowiący wspólny dorobek małżeński przypadł wnioskodawczyni w całości.

Zatem wskutek częściowego podziału majątku dorobkowego małżeńskiego wnioskodawczyni uzyskała prawo do przedmiotowego lokalu mieszkalnego w części przekraczającej udział, jaki przysługiwał jej w majątku dorobkowym małżeńskim, albowiem jak sama wnioskodawczyni wskazała we wniosku, przed podziałem wnioskodawczyni była wraz z mężem współwłaścicielem przedmiotowego mieszkania, a każdy ze współwłaścicieli posiadał udział wynoszący #189; w przedmiotowym mieszkaniu.

Mając powyższe na uwadze stwierdzić należy, że wnioskodawczyni prawo własności do przedmiotowego lokalu mieszkalnego nabyła w części w 2003 r. i w części w 2008 r.

Z uwagi na to, że nabycie prawa do przedmiotowego lokalu mieszkalnego nastąpiło odpowiednio w części w 2003 r. oraz w 2008 r., pięcioletni termin o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 należy oddzielnie liczyć w stosunku do każdego udziału jaki wnioskodawczyni nabyła.

Ponieważ od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie udziału w lokalu mieszkalnym w ramach wspólności ustawowej małżeńskiej, a więc od końca 2003 r. do daty sprzedaży minęło pięć lat, to ta część przychodu uzyskanego z odpłatnego zbycia przypadająca na ów udział nie stanowi źródła przychodu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych a tym samym nie podlega w ogóle opodatkowaniu podatkiem dochodowym. Oznacza to, że po stronie wnioskodawczyni nie powstanie obowiązek zapłaty podatku dochodowego od przychodu uzyskanego ze zbycia ww. lokalu mieszkalnego w części przypadającej na udział nabyty w 2003 r.

Opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegać będzie natomiast przychód z tytułu odpłatnego zbycia przypadający na pozostały udział w lokalu mieszkalnym wraz z przynależnościami oraz udział w gruncie nabyty w 2008 r. w wyniku częściowego podziału majątku dorobkowego, ponieważ zbycie tego udziału nastąpiło w 2010 r. tj. przed upływem pięciu lat od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie.

Dokonując oceny skutków podatkowych zbycia przedmiotowego lokalu mieszkalnego, w odniesieniu do udziału nabytego w 2008 r. należy stosować przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym na dzień 31 grudnia 2008 r. Zgodnie bowiem z art. 8 ust. 1 ustawy z dnia 6 listopada 2008 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz o zmianie niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 209, poz. 1316 z późn. zm.) do przychodu (dochodu) z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nabytych lub wybudowanych (oddanych do użytkowania) w okresie od dnia 1 stycznia 2007 r. do dnia 31 grudnia 2008 r., stosuje się zasady określone w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym na dzień 31 grudnia 2008 r.

I tak stosownie do art. 30e ust. 1 i 4 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w brzmieniu obowiązującym na dzień 31 grudnia 2008 r. od dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c), podatek dochodowy wynosi 19% podstawy obliczenia podatku i jest płatny w terminie złożenia zeznania za rok podatkowy, w którym nastąpiło odpłatne zbycie.

Podstawą obliczenia podatku, jest dochód stanowiący różnicę pomiędzy przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw określonym zgodnie z art. 19, a kosztami ustalonymi zgodnie z art. 22 ust. 6c i 6d, powiększoną o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1, dokonanych od zbywanych nieruchomości lub praw (art. 30e ust. 2 ww. ustawy). Przy czym przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych oraz innych rzeczy, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8, jest wartość wyrażona w cenie określonej w umowie, pomniejszona o koszty odpłatnego zbycia (art. 19 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych). Jeżeli jednak cena, bez uzasadnionej przyczyny, znacznie odbiega od wartości rynkowej tych rzeczy lub praw, przychód ten określa organ podatkowy lub organ kontroli skarbowej w wysokości wartości rynkowej (art. 19 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

Pojęcie kosztów odpłatnego zbycia (sprzedaży) nie zostało przez ustawodawcę zdefiniowane w ustawie, należy zatem stosować językowe rozumienie tego wyrażenia, zgodnie z którym za koszty sprzedaży nieruchomości lub praw majątkowych uważa się wszystkie wydatki poniesione przez sprzedającego, które są konieczne, aby transakcja sprzedaży mogła dojść do skutku (wszystkie niezbędne wydatki bezpośrednio związane z tą czynnością). Do wydatków takich można zaliczyć przykładowo koszty wyceny nieruchomości przez rzeczoznawcę majątkowego, prowizje pośredników w sprzedaży nieruchomości, koszty ogłoszeń w prasie związanych z zamiarem sprzedaży nieruchomości, wydatki związane ze sporządzeniem przez notariusza umowy cywilnoprawnej, koszty i opłaty sądowe, koszt uzyskania wypisu z ksiąg wieczystych itp. Pomiędzy tymi wydatkami a dokonanym odpłatnym zbyciem musi istnieć związek przyczynowo - skutkowy.

W tym miejscu należy jednak zaznaczyć, że jeśli wnioskodawczyni poniosła wydatki, które mogą stanowić koszty odpłatnego zbycia, to koszty te dotyczą sprzedaży całego mieszkania, które w części nabyła w 2003 r. oraz w części w 2008 r. Jak już wyżej wyjaśniono opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlega wyłącznie część przychodu odpowiadająca udziałowi nabytemu w 2008 r. w drodze częściowego podziału majątku wspólnego małżeńskiego. W związku z tym przychód podlegający opodatkowaniu może zostać obniżony wyłącznie o tę część poniesionych przez wnioskodawczynię kosztów odpłatnego zbycia, które proporcjonalnie przypadają na udział nabyty w 2008 r. (czyli #189;).

Stosownie natomiast do art. 22 ust. 6d ww. ustawy za koszty uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c), nabytych w drodze spadku, darowizny lub w inny nieodpłatny sposób, uważa się udokumentowane nakłady, które zwiększyły wartość rzeczy i praw majątkowych, poczynione w czasie ich posiadania oraz kwotę zapłaconego podatku od spadków i darowizn w takiej części, w jakiej wartość zbywanej rzeczy lub prawa przyjęta do opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn odpowiada łącznej wartości rzeczy i praw majątkowych przyjętej do opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn. Wysokość tych nakładów, ustala się na podstawie faktur VAT w rozumieniu przepisów o podatku od towarów i usług oraz dokumentów stwierdzających poniesienie opłat administracyjnych (art. 22 ust. 6e ww. ustawy).

Dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c) nie łączy się z dochodami (przychodami) z innych źródeł stosownie do art. 30e ust. 5 ww. ustawy. Jak wynika z art. 30e ust. 4 ustawy podatek jest płatny w terminie złożenia zeznania, o którym mowa w art. 45, za rok podatkowy, w którym nastąpiło odpłatne zbycie.

Jednakże, zgodnie z zapisem art. 21 ust. 1 pkt 126 ww. ustawy, wolne od podatku dochodowego są przychody uzyskane z odpłatnego zbycia:

- jeżeli podatnik był zameldowany w budynku lub lokalu wymienionym w lit. a-d) na pobyt stały przez okres nie krótszy niż 12 miesięcy przed datą zbycia, z zastrzeżeniem ust. 21 i 22.

Przepis art. 21 ust. 1 pkt 126 ustawy nie określa daty, od której należy liczyć okres zameldowania. Tym samym nie uzależnia zameldowania od posiadania tytułu własności do nieruchomości lub lokalu, lecz stanowi, że istotny jest fakt zameldowania podatnika na pobyt stały w zbywanym lokalu czy też budynku przez okres nie krótszy niż 12 miesięcy przed datą zbycia. Bez znaczenia są natomiast stosunki własnościowe istniejące w okresie tych 12 miesięcy.

Zwolnienie to ma zastosowanie do przychodów podatnika, który w terminie 14 dni od dnia dokonania odpłatnego zbycia nieruchomości lub prawa majątkowego, złoży oświadczenie, że spełnia warunki do zwolnienia, w urzędzie skarbowym, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania podatnika - art. 21 ust. 21 ww. ustawy.

Natomiast w myśl art. 8 ust. 3 ww. ustawy zmieniającej podatnicy, do których mają zastosowanie ust. 1 lub ust. 2, tj. podatnicy, którzy zbywają nieruchomości lub prawa nabyte w okresie od 1 stycznia 2007 r. do 31 grudnia 2008 r., oświadczenie, o którym mowa w art. 21 ust. 21 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w brzmieniu obowiązującym na dzień 31 grudnia 2008 r., składają w terminie złożenia zeznania, o którym mowa w art. 45 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za rok podatkowy, w którym nastąpiło odpłatne zbycie nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W przypadku, o którym mowa w zdaniu pierwszym, 14-dniowy termin określony w art. 21 ust. 21 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w brzmieniu obowiązującym na dzień 31 grudnia 2008 r., nie ma zastosowania.

Przedmiotowe zwolnienie ma przy tym zastosowanie wyłącznie do przychodów ze zbycia lokalu mieszkalnego, opodatkowaniu podlega natomiast przychód z odpłatnego zbycia nieruchomości w części przypadającej na udział w gruncie oraz w częściach wspólnych budynku a także w części przypadającej na piwnice przynależne do przedmiotowego lokalu. Należy bowiem zauważyć, że przepis art. 21 ust. 1 pkt 126 lit. b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych zwalnia z opodatkowania dochód uzyskany z odpłatnego zbycia wyłącznie lokalu mieszkalnego, stanowiącego odrębną nieruchomość lub udziału w takim lokalu. Przepis ten nie obejmuje swoją dyspozycją gruntu lub udziału w gruncie związanego z tym lokalem oraz lokali niemieszkalnych.

Pamiętać należy, iż wszelkie ulgi i zwolnienia są wyjątkiem od zasady powszechności opodatkowania, dlatego muszą być interpretowane ściśle, a każda wykładnia rozszerzająca jest zabroniona.

Skoro zatem treść art. 21 ust. 1 pkt 126 ustawy wskazuje jednoznacznie na objęcie zwolnieniem jedynie przychodu ze sprzedaży lokalu mieszkalnego lub udziału w takim lokalu, to brak jest prawnych podstaw do objęcia wskazanym zwolnieniem również udziału w gruncie oraz udziału w częściach wspólnych budynku, czy też przedmiotowych piwnicach przynależnych do lokalu.

Wobec powyższego, zwolnienie o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 126 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych uzależnione jest od spełnienia łącznie dwóch warunków:

* okres zameldowania na pobyt stały nie krótszy niż dwunastomiesięczny przed datą zbycia,

* terminowe złożenie oświadczenia o spełnieniu warunków do zwolnienia; w przypadku uzyskania tego rodzaju przychodu w 2010 r. najpóźniej do 30 kwietnia 2011 r.

Mając zatem na uwadze przytoczone powyżej uregulowania prawne oraz przedstawiony we wniosku stan faktyczny należy stwierdzić, iż przychód uzyskany ze sprzedaży lokalu mieszkalnego przypadający na udział nabyty w 2008 r. w drodze częściowego podziału majątku dorobkowego małżonków, będzie korzystał z przedmiotowego zwolnienia, ale tylko w sytuacji, jeśli wnioskodawczyni w wymaganym ustawowo terminie złoży oświadczenie o spełnieniu warunków do skorzystania z przedmiotowego zwolnienia. Przy czym przedmiotowe zwolnienie nie dotyczy tej części przychodu, która przypada na udział w gruncie oraz w częściach wspólnych budynku oraz przynależnych do budynku piwnicach.

Podsumowując należy stwierdzić, iż sprzedaż lokalu mieszkalnego w części odpowiadającej udziałowi nabytemu przez wnioskodawczynię w 2003 r. w ogóle nie stanowi źródła przychodu podlegającego opodatkowaniu z uwagi na upływ 5-letniego terminu zawartego w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Natomiast opodatkowaniu 19% podatkiem dochodowym podlegać będzie część dochodu uzyskanego ze sprzedaży przedmiotowego lokalu mieszkalnego odpowiadająca udziałowi nabytemu przez wnioskodawczynię w 2008 r. w wyniku częściowego podziału majątku dorobkowego, chyba że wnioskodawczyni weźmie pod uwagę brzmienie przepisu art. 21 ust. 1 pkt 126 i skorzysta ze zwolnienia z podatku dochodowego od osób fizycznych przychodu uzyskanego ze sprzedaży lokalu mieszkalnego na podstawie tzw. ulgi meldunkowej - o ile złoży wymagane prawem oświadczenie, przy czym zwolnienie to nie obejmuje dochodu przypadającego na udział w gruncie oraz w częściach wspólnych budynku a także piwnic w części w jakiej zostały nabyte w drodze podziału majątku wspólnego małżonków.

Mając powyższe na uwadze, stanowisko wnioskodawczyni, iż nie powinna zapłacić podatku z tytułu sprzedaży lokalu mieszkalnego, ponieważ była właścicielką mieszkania licząc od dnia 28 sierpnia 2003 r. ponad 5 lat, jest nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Do uzupełnienia wniosku z dnia 21 lutego 2011 r. wnioskodawczyni dołączyła plik dokumentów. Należy jednak zauważyć, że wydając interpretacje w trybie art. 14b Ordynacji podatkowej Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów nie przeprowadza postępowania dowodowego w związku z czym nie jest obowiązany, ani uprawniony do ich oceny; jest związany wyłącznie opisem stanu faktycznego przedstawionym przez wnioskodawczynię i jej stanowiskiem.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Opolu, ul. Kośnego 70, 45-372 Opole po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.