IBPBII/1/4514-35/15/MCZ

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) - Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni przedstawione we wniosku z 27 stycznia 2015 r. (data wpływu do Biura - 29 stycznia 2015 r.), uzupełnionym 31 marca i 10 kwietnia 2015 r., o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie skutków podatkowych nabycia majątku tytułem działu spadku - jest prawidłowe.

W dniu 29 stycznia 2015 r. wpłynął do Biura ww. wniosek o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej m.in. podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie skutków podatkowych nabycia majątku tytułem działu spadku.

Wniosek nie spełniał wymogów formalnych, dlatego w piśmie z 25 marca 2015 r. znak: IBPB II/2/4511-138/15/MMa i znak: IBPB II/1/4515-18/15/MCZ oraz znak: IBPB II/1/4514-35/15/MCZ wezwano o jego uzupełnienie. Wniosek uzupełniono 31 marca 2015 r. (uiszczenie opłaty) i 10 kwietnia 2015 r. (pozostałe braki formalne).

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

W dniu 10 grudnia 2014 r. Wnioskodawczyni zbyła w drodze sprzedaży cały swój udział, wynoszący 60/64, w nieruchomości zabudowanej kamienicą, której była współwłaścicielką.

Pierwotnie cała nieruchomość należała do dziadków Wnioskodawczyni, którzy zmarli: A.G. w 1942 r. a J.G. w 1960 r. Na podstawie dziedziczenia testamentowego udziały w tej nieruchomości nabyli ich synowie: E.G. (ojciec Wnioskodawczyni) - 50/64, J.G. - 10/64 oraz M.G. - 4/64.

Po śmierci ojca Wnioskodawczyni, na podstawie testamentu, cały posiadany przez niego udział (50/64) odziedziczyła matka Wnioskodawczyni, która zmarła w 1997 r. Na podstawie pozostawionego przez nią testamentu Wnioskodawczyni odziedziczyła po niej udział wynoszący 31/64 w opisywanej nieruchomości. Pozostałe 19/64 przypadło na podstawie tego testamentu bratu Wnioskodawczyni.

Po zmarłym w 1968 r. wuju Wnioskodawczyni - J.G. (bracie jej ojca), który posiadał 10/64 udziałów w tej nieruchomości, na podstawie postanowienia Sądu z 20 listopada 2012 r., spadek po nim - na podstawie dziedziczenia ustawowego - nabyli: jego żona F.N.G. oraz ich dzieci: J.S.D. i P.G. po 1/3 każdy. Spadek po zmarłej w 2003 r. F.N.G. nabyły jej dzieci, J.S.D. i P.G. Zatem na podstawie tego postanowienia sądu J.S.D. i P.G. ostatecznie nabyli prawo do udziałów w tej nieruchomości po 5/64 każdy.

Do dnia 26 listopada 2013 r. Wnioskodawczyni była współwłaścicielką w częściach ułamkowych majątku po A.G. i J.G. Udział wynosił 31/64.

Brat Wnioskodawczyni posiadał 19/64 w tym majątku.

Kuzynowie Wnioskodawczyni J.S.D. i P.G. posiadali po 5/64 udziałów w tej nieruchomości a D.B i M.B. po 2/64.

Postanowieniem z dnia 27 listopada 2013 r. Sąd Rejonowy dokonał podziału majątku wspólnego A.G. i J.G. oraz działu spadku po nich bez jakichkolwiek wzajemnych spłat, w ten sposób, że przyznał Wnioskodawczyni w prawie własności tej nieruchomości udział wynoszący 60/64 części, który w dniu 10 grudnia 2014 r. Wnioskodawczyni zbyła w drodze sprzedaży.

W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawczyni wskazała, co następuje:

Kuzyni Wnioskodawczyni: J.S.D. i P.G. nabyli prawo do spadku w części dotyczącej nieruchomości powoływanej w przedmiotowym wniosku w pewnej części po swoich rodzicach a więc po innych spadkodawcach niż Wnioskodawczyni i jej brat.

Wnioskodawczyni sprostowała, że jej kuzyni J.S.D. i P.G., posiadający uprzednio po 5/64 udziałów w nieruchomości, po 1/64 tych udziałów nabyli w drodze spadku po swoim wuju M.G., posiadającym po swoim ojcu A.G. udział 8/64 części nieruchomości. Natomiast udziały (po 4/64) kuzynostwo nabyło po swoich rodzicach.

Również Wnioskodawczyni i jej brat nabyli w drodze spadku po ich wuju M.G. po 1/64 tych udziałów a dopiero pozostałe 30/64 Wnioskodawczyni nabyła po swoich rodzicach. Brat Wnioskodawczyni nabył po nich udział 18/64 części.

Tak więc Wnioskodawczyni, jej brat oraz kuzynostwo po 1/64 odziedziczyli od tego samego spadkodawcy, którym był ich wuj M.G.

Wnioskodawczyni wskazała również, że jej kuzynostwo J.S.D. i P.G., udziały w nieruchomości wynoszące po 4/64 części, nabyli w drodze spadku po swoich rodzicach J.G. i F.N.G. na podstawie postanowienia Sądu wydanego na rozprawie toczącej się z wniosku Wnioskodawczyni.

Nabycie przez Wnioskodawczynię udziału 60/64 w nieruchomości nastąpiło na tej samej rozprawie Sądu Rejonowego toczącej się z jej wniosku o dział spadku po A.G. i J.G. - pierwotnych współwłaścicielach tej nieruchomości zmarłych odpowiednio w 1940 i 1960 r. Kserokopia postanowienia tego Sądu z 20 listopada 2012 r. została dołączona do wniosku o interpretację.

Natomiast zgodnie z prawomocnym postanowieniem Sądu Rejonowego z 27 listopada 2013 r. (kserokopię którego - potwierdzoną za zgodność z oryginałem - Wnioskodawczyni załączyła do złożonego wniosku o interpretację) jednoznacznie wynika, że udział 29/64 w nieruchomości, której dotyczył przedmiotowy wniosek Wnioskodawczyni nabyła wyłącznie w drodze działu spadku. W postanowieniu tym Sąd na jej wniosek, przy udziale i za zgodą wszystkich zainteresowanych osób, dokonał podziału i działu majątku wspólnego pierwotnych jego właścicieli - A.G. i J.G. Skoro zatem Sąd Rejonowy na rozprawie toczącej się o dział spadku na podstawie obowiązujących przepisów Kodeksu cywilnego dokonał podziału majątku wspólnego A.G. i J.G. oraz działu spadku po tych osobach w ten sposób, że przyznał Wnioskodawczyni udział wynoszący 60/64 części w prawie własności nieruchomości, to należy uznać, że udział w wysokości 29/64 nieruchomości został nabyty przez Wnioskodawczynię jedynie w wyniku działu spadku a nie w części w wyniku działu spadku i w części w wyniku zniesienia współwłasności.

W związku z powyższym zadano m.in. następujące pytanie:

Czy nabycie przeze Wnioskodawczynię udziału 29/64 w nieruchomości w drodze sądowego działu spadku bez wzajemnych spłat podlega opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych.

Zdaniem Wnioskodawczyni, nabycie przeze nią 29/64 udziałów w nieruchomości w drodze sądowego działu spadku bez wzajemnych spłat nie podlega opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych.

Uzasadniając swoje stanowisko Wnioskodawczyni powołała przepisy art. 1 ust. 1, 2 i 3 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych na podstawie, których stwierdziła, że z uwagi na to, że nabycie w drodze działu spadku bez wzajemnych dopłat nie jest wymienione w tychże przepisach nie podlega opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Na wstępie należy zaznaczyć, iż przedmiotem niniejszej interpretacji jest ocena stanowiska Wnioskodawczyni dotycząca wyłącznie podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie skutków podatkowych nabycia majątku tytułem działu spadku. W zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych oraz podatku od spadków i darowizn zostaną wydane odrębne rozstrzygnięcia.

Przepis art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 9 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych (Dz. U. z 2010 r. Nr 101, poz. 649 z późn. zm.) zawiera zamknięty katalog czynności podlegających opodatkowaniu tym podatkiem.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy podatkowi temu podlegają następujące czynności cywilnoprawne:

* umowy sprzedaży oraz zamiany rzeczy i praw majątkowych,

* umowy pożyczki pieniędzy lub rzeczy oznaczonych tylko co do gatunku,

* umowy darowizny - w części dotyczącej przejęcia przez obdarowanego długów i ciężarów albo zobowiązań darczyńcy,

* umowy dożywocia,

* umowy o dział spadku oraz umowy o zniesienie współwłasności - w części dotyczącej spłat lub dopłat,

* ustanowienie hipoteki,

* ustanowienie odpłatnego użytkowania, w tym nieprawidłowego, oraz odpłatnej służebności,

* umowy depozytu nieprawidłowego,

* umowy spółki.

Podatkowi od czynności cywilnoprawnych podlegają też zmiany ww. umów, jeżeli powodują one podwyższenie podstawy opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych oraz orzeczenia sądów, w tym również polubownych, oraz ugody, jeżeli wywołują one takie same skutki prawne (art. 1 ust. 1 pkt 2 i 3 ww. ustawy).

Mając powyższe na uwadze stwierdzić należy, że ustawodawca wprowadził zasadę enumeratywnego określenia czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych. Wobec tego wymienione w nim tytuły stanowią jedyne przypadki podlegające opodatkowaniu tym podatkiem.

Z treści wniosku wynika, że Wnioskodawczyni w wyniku postępowania sądowego nabyła w wyniku działu spadku bez spłat i dopłat udział w nieruchomości (kamienicy) wynoszący 29/64 części.

Powołane powyżej przepisy regulują opodatkowanie podatkiem od czynności cywilnoprawnych wyłącznie takich umów o dział spadku czy zniesienie współwłasności, z którymi związane są spłaty lub dopłaty.

W związku z powyższym stwierdzić należy, że skoro w opisanym stanie faktycznym został dokonany dział spadku - jak wskazała Wnioskodawczyni we wniosku i jego uzupełnieniu - jest on nieodpłatny, tj. bez spłat i dopłat, to jako czynność niewymieniona w art. 1 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych, nie podlega opodatkowaniu tym podatkiem. Wobec czego nie spowoduje powstania po stronie Wnioskodawczyni obowiązku podatkowego wynikającego z ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych.

Nadmienić należy, że tak samo opodatkowanie nie miałoby miejsca, gdyby nabycie nastąpiło w wyniku nieodpłatnego zniesienia współwłasności (czyli bez spłat i dopłat).

Wobec powyższego, stanowisko Wnioskodawczyni należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Końcowo wskazać należy, iż przedmiotowa interpretacja - zgodnie ze złożonym wnioskiem została wydana wyłącznie dla Wnioskodawczyni. Stosownie bowiem do art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej minister właściwy do spraw finansów publicznych, na wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną).

Do wniosku Wnioskodawczyni dołączyła kserokopie dokumentów. Należy jednak zauważyć, że wydając interpretacje w trybie art. 14b Ordynacji podatkowej Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów nie przeprowadza postępowania dowodowego w związku z czym nie jest obowiązany, ani uprawniony do jego oceny (weryfikacji); jest związany wyłącznie opisem stanu faktycznego przedstawionym przez Wnioskodawczynię i jej stanowiskiem. Zatem treść dołączonych do wniosku dokumentów pozostaje bez wpływu na załatwienie sprawy.

Jednocześnie wskazuje się, iż organ podatkowy rozpatruje sprawę tylko i wyłącznie w granicach zdarzenia (stanu faktycznego) przedstawionego we wniosku przez wnioskodawcę. Organ podatkowy nie ocenia zgodności opisu zdarzenia sformułowanego we wniosku z rzeczywistością. Jeżeli zatem zdarzenie przedstawione we wniosku (stan faktyczny) nie odpowiada rzeczywistości (co może zostać ustalone na etapie postępowania wyjaśniającego prowadzonego przez uprawniony organ podatkowy) interpretacja nie wywołuje skutków prawnych.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-100 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.