IBPBII/1/4511-115/15/MCZ

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) - Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 9 lutego 2015 r. (data wpływu do Biura - 13 lutego 2015 r.) o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącego podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości odliczenia w zeznaniu rocznym za 2014 r. w ramach ulgi rehabilitacyjnej wydatku poniesionego na turnus rehabilitacyjny - jest nieprawidłowe.

W dniu 13 lutego 2015 r. wpłynął do Biura ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości odliczenia w zeznaniu rocznym za 2014 r. w ramach ulgi rehabilitacyjnej wydatku poniesionego na turnus rehabilitacyjny.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Od kilku lat Wnioskodawca jest osobą niepełnosprawną z powodu choroby Parkinsona i leczy się neurologicznie. W ostatnim roku stan zdrowia Wnioskodawcy znacznie się pogorszył, w związku z czym został skierowany na turnus rehabilitacyjny w niepublicznym zakładzie opiekuńczo-leczniczym o profilu psychogeriatrycznym w Ośrodku. W ośrodku tym przebywał od 5 maja do 4 czerwca 2014 r.

Niestety Wnioskodawca zbyt długo zwlekał ze złożeniem wniosku o ustalenie stopnia niepełnosprawności i formalny status osoby niepełnosprawnej z orzeczeniem o znacznym stopniu niepełnosprawności, której przyczyną jest choroba Parkinsona, nabył z dniem złożenia wniosku, tj. od 3 lipca 2014 r. W orzeczeniu w punkcie IV. jest zaznaczone "Niepełnosprawność istnieje - nie da się ustalić".

Na dowód, iż w momencie poniesienia wydatku związanego z pobytem na turnusie rehabilitacyjnym w okresie od 5 maja do 4 czerwca 2014 r. był osobą niepełnosprawną Wnioskodawca przytoczył fragmenty karty informacyjnej z Ośrodka.

"ROZPOZNANIE: Choroba Parkinsona.G20. Łagodne zaburzenia poznawcze (MCI). Przewlekły zespół bólowy kręgosłupa i stawów. Anemia do dalszej diagnostyki. Przewlekle zaparcia."

"EPIKRYZA: Pacjent z zespołem parkinsonowskim przyjęty do Ośrodka celem poszerzenia diagnostyki, optymalizacji terapii i usprawnienia ruchowego.

Pierwsze objawy choroby przed ok 3 laty pod postacią drżenia spoczynkowego prawej kończyny górnej, zaburzeń chodu i spowolnienia ruchowego. Od ok. 6 miesięcy leczony (...) bez wyraźnej poprawy sprawności. Od miesiąca obserwowane pogorszenie pamięci, obniżenie nastroju spowodowane niesprawnością. W wywiadzie bez istotnych obciążeń, skarży się na przewlekły zespół bólowy kręgosłupa i stawów biodrowych oraz przewlekle zaparcia. Neurologicznie przy przyjęciu: czterokończynowy z. parkinsonowski z lateralizacją prawostronną-sztywność i spowolnienie ruchowe P>L, drżenie spoczynkowe P>L, sylwetka w przodopochyleniu, chód z ograniczeniem współruchów, szurający, znacznego stopnia frezing przy chodzeniu, zaznaczona retropulsja (...)"

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy Wnioskodawca jako osoba niepełnosprawna może skorzystać z ulgi rehabilitacyjnej, jeśli orzeczenie o niepełnosprawności zostało wydane w trakcie roku podatkowego, w którym poniósł wydatek datowany wcześniej niż uzyskane orzeczenie o niepełnosprawności, w sytuacji gdy niepełnosprawność istnieje od kilku lat a na orzeczeniu o stopniu niepełnosprawności jest zaznaczone, że nie da się ustalić od kiedy niepełnosprawność istnieje.

Zdaniem Wnioskodawcy, osoba niepełnosprawna może skorzystać z ulgi rehabilitacyjnej jeśli orzeczenie o niepełnosprawności zostanie wydane w trakcie roku podatkowego. Warunkiem odliczenia wydatków na cele rehabilitacyjne zgodnie z art. 26 ust. 7d pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jest m.in. posiadanie przez osobę, która poniosła wydatek, orzeczenia o zakwalifikowaniu przez organy orzekające do jednego z trzech stopni niepełnosprawności.

Z powyższego przepisu nie wynika, że warunkiem dokonania odliczenia jest dysponowanie stosownym orzeczeniem przez cały rok.

Dlatego też w ocenie Wnioskodawcy, orzeczenie o niepełnosprawności wydane w trakcie danego roku podatkowego, nie pozbawia podatnika prawa do dokonania odliczeń wydatków na cele rehabilitacyjne za ten rok.

Co do zasady odliczeniu podlegają wydatki poniesione od daty uzyskania orzeczenia o niepełnosprawności, chyba że w orzeczeniu tym wskazano, że niepełnosprawność datowana jest wcześniej niż data wydania orzeczenia. W takiej sytuacji podatnik może odliczyć wydatki poniesione po dniu wskazanym w orzeczeniu jako data ustalenia niepełnosprawności.

Wnioskodawca uważa, że w jego przypadku powinno się odstąpić od tej zasady, gdyż oczywistym jest, że w momencie poniesienia wydatku związanego z pobytem na turnusie rehabilitacyjnym od 5 maja 2014 r. do 4 czerwca 2014 r. był osobą niepełnosprawną a fakt, iż nie datowano na orzeczeniu od kiedy niepełnosprawność istnieje wynika z tego, że trudno było się odnieść się do konkretnej daty, dlatego też w punkcie IV orzeczenia o stopniu niepełnosprawności jest zaznaczone "Niepełnosprawność istnieje od - nie da się ustalić".

Zdaniem Wnioskodawcy sytuacja taka nie powinna go pozbawiać prawa do skorzystania z ulgi rehabilitacyjnej. Dlatego Wnioskodawca uważam, że przysługuje mu prawo do skorzystania z ulgi rehabilitacyjnej.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego stwierdzam co następuje:

Zgodnie z art. 26 ust. 1 pkt 6 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r. poz. 361, z późn. zm.) podstawę obliczenia podatku z zastrzeżeniem art. 29-30c oraz art. 30e, stanowi dochód ustalony zgodnie z art. 9, art. 24 ust. 1, 2, 3b-3e, 4, 4a - 4e, ust. 6 lub art. 24b ust. 1 i 2 lub art. 25, po odliczeniu kwot wydatków na cele rehabilitacyjne oraz wydatków związanych z ułatwieniem wykonywania czynności życiowych, poniesionych w roku podatkowym przez podatnika będącego osobą niepełnosprawną lub podatnika, na którego utrzymaniu są osoby niepełnosprawne.

Rodzaje wydatków na cele rehabilitacyjne uprawniające do odliczeń od dochodu przed opodatkowaniem zawiera art. 26 ust. 7a ww. ustawy, zaś zasady i warunki dokonywania tych odliczeń określone zostały w ust. 7 i 7b - 7g tego artykułu.

W myśl art. 26 ust. 7d ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych warunkiem odliczenia wydatków, o których mowa w ust. 7a, jest posiadanie przez osobę, której dotyczy wydatek:

Zgodnie z art. 26 ust. 7f tejże ustawy o podatku dochodowym ilekroć w przepisach ust. 7a jest mowa o osobach zaliczonych do:

1. I grupy inwalidztwa - należy przez to rozumieć odpowiednio osoby, w stosunku do których, na podstawie odrębnych przepisów orzeczono:

2. II grupy inwalidztwa - należy przez to rozumieć odpowiednio osoby, w stosunku do których, na podstawie odrębnych przepisów, orzeczono:

Wydatki, o których mowa w ust. 7a, podlegają odliczeniu od dochodu, jeżeli nie zostały sfinansowane (dofinansowane) ze środków zakładowego funduszu rehabilitacji osób niepełnosprawnych, zakładowego funduszu aktywności, Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych lub ze środków Narodowego Funduszu Zdrowia, zakładowego funduszu świadczeń socjalnych albo nie zostały zwrócone podatnikowi w jakiejkolwiek formie. W przypadku, gdy wydatki były częściowo sfinansowane (dofinansowane) z tych funduszy (środków), odliczeniu podlega różnica pomiędzy poniesionymi wydatkami a kwotą sfinansowaną (dofinansowaną) z tych funduszy (środków) lub zwróconą w jakiejkolwiek formie (art. 26 ust. 7b ustawy).

Natomiast w myśl postanowień art. 26 ust. 13a ww. ustawy, wydatki na cele określone w ust. 1 podlegają odliczeniu od dochodu, jeżeli nie zostały zaliczone do kosztów uzyskania przychodów lub nie zostały odliczone od przychodu na podstawie ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym lub od dochodu na podstawie ustawy z dnia 24 sierpnia 2006 r. o podatku tonażowym albo nie zostały zwrócone podatnikowi w jakiejkolwiek formie.

W myśl art. 26 ust. 7 pkt 4 powołanej ustawy, wysokość wydatków na cele określone w ust. 1, z zastrzeżeniem ust. 7c, ustala się na podstawie dokumentu stwierdzającego ich poniesienie, zawierającego w szczególności: dane identyfikujące kupującego (odbiorcę usługi lub towaru) i sprzedającego (towar lub usługę), rodzaj zakupionego towaru lub usługi oraz kwotę zapłaty (...).

Podstawowym warunkiem odliczenia wydatków na cele rehabilitacyjne zgodnie z ww. przepisami jest posiadanie przez osobę, która poniosła wydatek, m.in. orzeczenia o zakwalifikowaniu przez organy orzekające do jednego z trzech stopni niepełnosprawności. Co do zasady więc, odliczeniu podlegają wydatki poniesione od daty uzyskania orzeczenia o stopniu niepełnosprawności, chyba że w orzeczeniu tym wskazano, iż stopień niepełnosprawności datowany jest wcześniej niż data wydania orzeczenia. W takiej sytuacji podatnik, który posiada orzeczenie o niepełnosprawności może odliczyć wydatki poniesione od dnia wskazanego w orzeczeniu jako data ustalenia stopnia niepełnosprawności.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż Wnioskodawca posiada orzeczony znaczny stopień niepełnosprawności. W orzeczeniu wskazano, że nie można ustalić daty od której istniej niepełnosprawność Wnioskodawcy ("Niepełnosprawność istnieje - nie da się ustalić"). W orzeczeniu tym wskazano natomiast, że ustalony stopień niepełnosprawności datowany jest od 3 lipca 2014 r.

Mając na uwadze powyższe, należy stwierdzić, iż Wnioskodawca nie może skorzystać z tzw. ulgi rehabilitacyjnej za 2014 r., gdyż z ww. orzeczenia o stopniu niepełnosprawności jasno wynika, że stopień niepełnosprawności datowany jest od 3 lipca 2014 r.

Brak ustalenia daty, od której istnieje niepełnosprawność Wnioskodawcy nie ma żadnego znaczenia, podobnie jak wskazanie w orzeczeniu daty, od której istnieje niepełnosprawność, gdyż jak wyżej wskazano warunkiem niezbędnym do skorzystania z tzw. ulgi rehabilitacyjnej jest m.in. posiadanie orzeczenia o stopniu niepełnosprawności, co oznacza, że odliczeniu podlegają wydatki poniesione od daty uzyskania orzeczenia o stopniu niepełnosprawności, chyba że w orzeczeniu tym wskazano, iż stopień niepełnosprawności datowany jest wcześniej niż data wydania orzeczenia.

A zatem poniesione przez Wnioskodawcę wydatki na cele rehabilitacyjne oraz wydatki ułatwiające wykonywanie czynności życiowych mogą zostać odliczone, jednakże dopiero od dnia wskazanego jako data ustalenia stopnia niepełnosprawności czyli od 3 lipca 2014 r., bowiem od tego dnia został ustalony stopień niepełnosprawności. Powołany powyżej przepis jednoznacznie odsyła bowiem do orzeczenia o stopniu niepełnosprawności a nie do orzeczenia o niepełnosprawności.

Wobec powyższego, stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-100 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.