IBPBII/1/436-89/09/MCZ

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko wnioskodawczyni przedstawione we wniosku z dnia 27 marca 2009 r. (data wpływu do tut. Biura - 30 marca 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od spadków i darowizn w zakresie zachowania prawa do ulgi podatkowej określonej w art. 16 ustawy o podatku od spadków i darowizn - jest prawidłowe.

W dniu 30 marca 2009 r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie, dotyczącej podatku od spadków i darowizn w zakresie zachowania prawa do ulgi podatkowej określonej w art. 16 ustawy o podatku od spadków i darowizn.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Na mocy postanowienia Sądu Rejonowego z dnia 1 lutego 2005 r. wnioskodawczyni nabyła spadek po matce. Zeznanie podatkowe wnioskodawczyni złożyła w ustawowym terminie, tj. w terminie miesiąca od dnia powstania obowiązku podatkowego.

W zeznaniu zostały wykazane następujące składniki majątkowe nabyte po zmarłej matce:

* #190; spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego o powierzchni 47,2 m ^2,

* #189; gospodarstwa rolnego zabudowanego o powierzchni 1,88 ha.

Wraz z zeznaniem podatkowym wnioskodawczyni złożyła oświadczenie o spełnieniu warunków do korzystania z ulgi przewidzianej w art. 16 ustawy o podatku od spadków i darowizn.

W dniu 3 sierpnia 2005 r. wnioskodawczyni dokonała zameldowania na pobyt stały w nabytym mieszkaniu. W dniu 26 września 2005 r. organ podatkowy wydał decyzję stwierdzającą, iż nie powstało zobowiązanie podatkowe w zakresie podatku od spadków i darowizn pod warunkiem spełnienia wymogów o których mowa w art. 16 ww. ustawy.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy przekazanie córce i zięciowi w drodze darowizny nabytego w spadku spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego przed upływem 5 lat od dnia zameldowania w nabytym lokalu spowoduje utratę prawa do ulgi określonej w art. 16 ustawy o podatku od spadków i darowizn w sytuacji, gdy darczyńca będzie nadal zamieszkiwał w tymże lokalu.

Zdaniem wnioskodawczyni przekazanie w drodze darowizny nabytego spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego na rzecz córki i zięcia nie spowoduje utraty ulgi z art. 16 ustawy o podatku od spadków i darowizn w sytuacji, gdy wnioskodawczyni nadal będzie zamieszkiwała w tymże lokalu.

Nabycie spadku po matce oraz wydanie decyzji przez organ podatkowy nastąpiło bowiem w 2005 r., czyli w okresie kiedy zgodnie z art. 16 ust. 2 pkt 5 ww. ustawy wystarczyło zamieszkiwać w nabytym lokalu przez 5 lat by można było zastosować ulgę. Powyższy przepis nie zawierał wówczas zakazu zbycia lokalu - art. 16 nie nakładał na korzystającego z ulgi obowiązku utrzymywania tytułu prawnego do nabytego lokalu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Ponieważ opisane we wniosku nabycie w drodze spadku nastąpiło przed 1 stycznia 2007 r. w niniejszej sprawie zastosowanie mają przepisy ustawy o podatku od spadków i darowizn w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2006 r. Zgodnie bowiem z treścią art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 16 listopada 2006 r. o zmianie ustawy o podatku od spadków i darowizn oraz ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych (Dz. U. z 2006 r. Nr 222, poz. 1629) do nabycia własności rzeczy lub praw majątkowych, które nastąpiło przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy, stosuje się przepisy ustawy o podatku od spadków i darowizn w brzmieniu obowiązującym przed dniem 1 stycznia 2007 r.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn (tekst jedn. Dz. U. z 2004 r. Nr 142, poz. 1514 z późn. zm.) podatkowi temu podlega nabycie przez osoby fizyczne własności rzeczy znajdujących się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub praw majątkowych wykonywanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej tytułem spadku.

Stosownie do treści art. 16 ust. 1 ustawy o podatku od spadków i darowizn - w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2006 r. - w przypadku nabycia budynku mieszkalnego lub jego części, lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość, spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego oraz wynikających z przydziału spółdzielni mieszkaniowych: prawa do domu jednorodzinnego lub prawa do lokalu w małym domu mieszkalnym:

W myśl art. 16 ust. 2 ww. ustawy z omawianej ulgi mogą skorzystać nabywcy, którzy łącznie spełniają następujące warunki:

Mając na uwadze ww. przepisy ustawy o podatku od spadków i darowizn stwierdzić należy, że zasadniczym celem ustawodawcy jest zwolnienie bliskich spadkodawcy lub darczyńcy od obciążeń podatkowych z tytułu nabycia nieruchomości mieszkaniowej, gdy nie dysponują innym mieszkaniem czy domem i będą zamieszkać w uzyskanej nieruchomości przez 5 lat od dnia określonego w cytowanym wyżej przepisie art. 16 ust. 2 pkt 5 ustawy o podatku od spadków i darowizn.

Ponieważ przepisy prawa podatkowego nie definiują pojęcia "miejsce zamieszkania", dlatego należy posiłkować się definicją miejsca zamieszkania znajdującą się w art. 25 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.). Miejscem zamieszkania osoby fizycznej, zgodnie z ww. przepisem jest miejsce, w którym ta osoba przebywa z zamiarem stałego pobytu. Do ustalenia zatem miejsca zamieszkania potrzebne są według tego przepisu dwa momenty: moment zewnętrzny, tj. faktyczne przebywanie i wewnętrzny, tj. zamiar stałego pobytu, które muszą występować łącznie.

Powyższe oznacza faktyczne przebywanie w tym lokalu mieszkalnym, który był przedmiotem nabycia w drodze spadku i został objęty ulgą mieszkaniową. Należy przy tym zauważyć, iż unormowania art. 16 ustawy o podatku od spadków i darowizn nie nakładają obowiązku utrzymywania tytułu prawnego do nabytego w drodze spadku lokalu.

Poza tym, przepisy art. 16 ustawy o podatku od spadków i darowizn należy odnieść zawsze do skonkretyzowanego przedmiotu nabycia w drodze spadku, tj. w przedstawionym zdarzeniu przyszłym do części własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego objętego ulgą mieszkaniową i tylko zamieszkiwanie w tym konkretnym nabytym lokalu mieszkalnym jest spełnieniem warunków określonych dla ulgi mieszkaniowej.

Fakt, iż wnioskodawczyni zamierza dokonać darowizny na rzecz córki i zięcia nabytej w drodze spadku części własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego zamieszkując w nim nadal, tj. co najmniej przez okres 5 lat od dnia zamieszkania w nabytym lokalu, nie skutkuje utratą nabytej ulgi mieszkaniowej, bowiem wszystkie warunki określone w art. 16 ust. 2 wyżej wymienionej ustawy, jakie nałożył ustawodawca na podatnika, aby zachować prawo do ulgi będą spełnione łącznie.

Wszelkie bowiem zwolnienia w prawie podatkowym są wyjątkiem od konstytucyjnej zasady powszechności opodatkowania, dlatego też wykładnia przepisów ustanawiających te zwolnienia musi być wykładnią ścisłą i enumeratywny katalog zwolnień przedmiotowych nie może być poprzez interpretację rozszerzany.

Reasumując, stwierdzić należy, że wnioskodawczyni, która przekaże tytułem darowizny własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego na rzecz córki i zięcia, nie utraci z tego tytułu prawa do ulgi zawartej w art. 16 ust. 1 ustawy o podatku od spadków i darowizn, jeżeli przez okres 5 lat będzie w tym mieszkaniu zamieszkiwała, począwszy od dnia określonego w art. 16 ust. 2 pkt 5 ww. ustawy.

Wobec tego stanowisko wnioskodawczyni należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).