IBPBII/1/436-8/13/MCZ

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 15 października 2012 r. (data wpływu do tut. Biura - 18 października 2012 r.), uzupełnionym w dniu 03, 08 i 28 stycznia 2013 r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od spadków i darowizn w zakresie skutków podatkowych otrzymania rekompensaty za mienie pozostawione poza granicami Polski - jest prawidłowe.

W dniu 18 października 2012 r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej m.in. podatku od spadków i darowizn w zakresie opodatkowania rekompensaty za mienie pozostawione poza granicami Polski.

Z uwagi na fakt, iż wniosek nie spełniał wymogów formalnych pismem z dnia 17 grudnia 2012 r. znak: IBPB II/1/415-893/12/MCZ oraz pismem z dnia 15 stycznia 2013 r. znak: IBPB II/1/415-893/12/MCZ i IBPB II/1/436-8/13/MCZ wezwano do jego uzupełnienia. Wniosek uzupełniono w dniu 3 stycznia 2013 r. (uiszczenie opłaty) i 08 oraz 28 stycznia 2013 r. (pozostałe braki formalne).

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Po 22 latach usilnych starań Wnioskodawca otrzymał rekompensatę za mienie pozostawione poza granicami RP w wysokości 36.259,00 zł, tj. 20% wartości mienia (do podziału z bratem).

Z uzupełnienia wniosku wynika, że:

* wniosek o przyznanie rekompensaty został złożony przez Wnioskodawcę w dniu 29 grudnia 1989 r. na prośbę rodziców, którzy przekazali mu oryginalne dokumenty dotyczące zabudowań i ziemi pozostawionych poza granicami RP,

* prawo do rekompensaty z tytułu pozostawienia mienia poza granicami Polski Wnioskodawca nabył (wraz z bratem) tytułem spadku po rodzicach: ojcu zmarłym 22 września 1984 r. i matce zmarłej 4 września 1990 r., co potwierdza postanowienie Sądu z dnia 14 marca 2001 r. o nabyciu spadku po ww.,

* prawo do ww. rekompensaty zostało potwierdzone decyzją Wojewody z dnia 12 czerwca 2012 r. na podstawie przepisów art. 5, art. 6, art. 8 ust. 1 i art. 13 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 8 lipca 2005 r. o realizacji prawa do rekompensaty z tytułu pozostawienia nieruchomości poza obecnymi granicami Rzeczypospolitej Polskiej oraz art. 7, art. 8, art. 9, art. 77 i art. 104 ustawy - Kodeks postępowania administracyjnego,

* w dniu 5 grudnia 2008 r. brat Wnioskodawcy złożył oświadczenie o wskazaniu Wnioskodawcy jako osoby uprawnionej do ww. rekompensaty,

* w ww. decyzji Wojewody - zawierającej ww. oświadczenie brata Wnioskodawcy - jako osoba uprawniona w całości do rekompensaty wymieniony został Wnioskodawca,

* świadczenie pieniężne w kwocie 36.636,00 zł zostało Wnioskodawcy wypłacone na polecenie Ministra Skarbu przez Bank....

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Zdaniem Wnioskodawcy, od kwoty przyznanej rekompensaty nie powinien płacić żadnego podatku.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Na wstępie należy wskazać, iż niniejsza interpretacja indywidualna stanowi pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego dotyczącą podatku od spadków i darowizn, natomiast w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych zostało wydane odrębne rozstrzygnięcie znak: IBPB II/1/415-893/12/MCZ.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn (tekst jedn.: Dz. U. z 2009 r. Nr 93, poz. 768 z późn. zm.) podatkowi od spadków i darowizn, zwanemu dalej "podatkiem", podlega nabycie przez osoby fizyczne własności rzeczy znajdujących się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub praw majątkowych wykonywanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, tytułem m.in. dziedziczenia.

Ustawa o podatku od spadków i darowizn nie zawiera definicji pojęcia "spadek", dlatego należy w tym zakresie odwołać się do przepisów ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.). W myśl przepisu art. 922 § 1 i § 2 Kodeksu cywilnego przez spadkobranie należy rozumieć przejście praw i obowiązków majątkowych zmarłego z chwilą jego śmierci na jedną lub kilka osób. Na spadek składa się ogół praw i obowiązków należących do zmarłego w chwili jego śmierci, które ze swej istoty mogą przejść na jego następców prawnych. Zgodnie natomiast z § 2 ww. przepisu nie należą do spadku prawa i obowiązki zmarłego ściśle związane z jego osobą, jak również prawa, które z chwilą jego śmierci przechodzą na oznaczone osoby niezależnie od tego, czy są one spadkobiercami.

Z przedstawionego we wniosku i jego uzupełnieniu stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawcy została przyznana rekompensata z tytułu pozostawienia przez rodziców mienia poza granicami RP. Wnioskodawca jest spadkobiercą rodziców i na mocy prawomocnego postanowienia Sądu z dnia 14 marca 2001 r. o stwierdzeniu nabycia spadku odziedziczył wraz z bratem prawo do ww. rekompensaty.

Prawo do rekompensaty z tytułu pozostawienia przez rodziców (spadkodawców) nieruchomości poza granicami RP zostało potwierdzone decyzją Wojewody z dnia 12 czerwca 2012 r. na podstawie przepisów art. 5, art. 6, art. 8 ust. 1 i art. 13 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 8 lipca 2005 r. o realizacji prawa do rekompensaty z tytułu pozostawienia nieruchomości poza obecnymi granicami Rzeczypospolitej Polskiej oraz art. 7, art. 8, art. 9, art. 77 i art. 104 ustawy - Kodeks postępowania administracyjnego, po rozpatrzeniu wniosku Wnioskodawcy z dnia 29 grudnia 1989 r. W dniu 5 grudnia 2008 r. brat Wnioskodawcy złożył oświadczenie o wskazaniu Wnioskodawcy jako osoby uprawnionej do ww. rekompensaty. W ww. decyzji Wojewody - zawierającej ww. oświadczenie brata Wnioskodawcy - jako osoba uprawniona w całości do rekompensaty wymieniony został Wnioskodawca. Wnioskodawca wskazał, iż świadczenie pieniężne w kwocie 36.636,00 zł zostało mu wypłacone na polecenie Ministra Skarbu przez Bank....

W świetle powyższego należy wskazać, iż na podstawie art. 2 ustawy z dnia 8 lipca 2005 r. o realizacji prawa do rekompensaty z tytułu pozostawienia nieruchomości poza granicami Rzeczypospolitej Polskiej (Dz. U. Nr 169, poz. 1418 z późn. zm.) prawo do rekompensaty przysługuje właścicielowi nieruchomości pozostawionych poza obecnymi granicami Rzeczypospolitej Polskie, jeżeli spełnia on łącznie następujące wymogi:

Natomiast art. 3 ust. 2 tej ustawy stanowi, że w przypadku śmierci właściciela nieruchomości pozostawionych poza obecnymi granicami Rzeczypospolitej Polskiej, prawo do rekompensaty przysługuje wszystkim spadkobiercom albo niektórym z nich, wskazanym przez pozostałych spadkobierców, jeżeli spełniają wymóg określony w art. 2 pkt 2. Wskazanie osoby uprawnionej do rekompensaty następuje przez złożenie oświadczenia z podpisem poświadczonym notarialnie lub przed organem administracji publicznej albo przez złożenie oświadczenia w polskiej placówce konsularnej.

Z wniosku wynika, że Wnioskodawca na mocy postanowienia sądu o stwierdzeniu nabycia spadku odziedziczył prawo do rekompensaty.

Prawo do rekompensaty jest prawem majątkowym wchodzącym w skład spadku, którego nabycie co do zasady podlega opodatkowaniu podatkiem od spadków i darowizn.

Jednakże zgodnie z art. 4 ust. 1 pkt 16 ustawy o podatku od spadków i darowizn zwalnia się od podatku nabycie w drodze spadku prawa do rekompensaty w rozumieniu ustawy z dnia 8 lipca 2005 r. o realizacji prawa do rekompensaty z tytułu pozostawienia nieruchomości poza obecnymi granicami Rzeczypospolitej Polskiej.

W związku z powyższym, stwierdzić należy, że skoro Wnioskodawca skorzystał jako spadkobierca byłych właścicieli nieruchomości z prawa do rekompensaty na podstawie przepisów ww. ustawy o realizacji prawa do rekompensaty z tytułu pozostawienia nieruchomości poza obecnymi granicami Rzeczypospolitej Polskiej, to nabycie tego prawa tytułem dziedziczenia stanowi składnik masy spadkowej i podlega podatkowi od spadków i darowizn, jednakże zgodnie z art. 4 ust. 1 pkt 16 tej ustawy nabycie to zwolnione jest z opodatkowania. To oznacza, że z tego tytułu Wnioskodawca nie jest zobowiązany do płacenia podatku.

Wskazać także należy, że prawo do rekompensaty z tytułu pozostawienia nieruchomości (mienia) poza obecnymi granicami Rzeczypospolitej Polskiej korzysta bezwarunkowo z opisanego zwolnienia wynikającego z ustawy o podatku od spadków i darowizn, w rezultacie czego na Wnioskodawcy nie spoczywał obowiązek złożenia zeznania podatkowego w związku z omawianym nabyciem prawa do rekompensaty, gdyż przepisy ustawy nie nakładają takiego obowiązku.

Jednocześnie zauważyć należy, że opodatkowaniu podatkiem od spadków i darowizn, co wskazano wyżej, podlega jedynie nabycie prawa do rekompensaty za mienie pozostawione poza obecnymi granicami Rzeczypospolitej Polskiej. Prawo to odróżnić należy od otrzymania samej rekompensaty, czyli, tak jak w opisanym stanie faktycznym, kwoty pieniężnej przyznanej na podstawie decyzji właściwego organu administracji.

W świetle powyższego stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.