IBPBII/1/436-72/12/HK

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 29 lutego 2012 r. (data wpływu do tut. Biura - 2 marca 2012 r.), uzupełnionym w dniu 29 i 30 maja 2012 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie opodatkowania sprzedaży przedsiębiorstwa - jest nieprawidłowe.

W dniu 3 marca 2012 r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej m.in. podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie opodatkowania sprzedaży przedsiębiorstwa.

Wniosek nie spełniał wymogów formalnych, dlatego pismem z dnia 16 maja 2012 r. znak: IBPP1/443-254/12/BM, IBPB II/1/436-72/12/HK, IBPBI/1/415-263/12/RM wezwano o jego uzupełnienie. Uzupełnienie wniosku wpłynęło w dniu 29 maja 2012 r. (opłata) i 30 maja 2012 r. (pozostałe braki formalne).

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca - jako osoba fizyczna - od 1997 r. prowadzi jednoosobowe przedsiębiorstwo, zatrudniając 11 pracowników.

W skład firmy wchodzą:

* pawilon stacji paliw (tekst jedn.: sklep i bar) o pow. 420 m²,

* budynek zaplecza technicznego (myjnia i diagnostyka) o pow. 196 m^2,

* zadaszenie nad dystrybutorami 725 m².

Wokół stacji paliw znajdują się podziemne zbiorniki na paliwa i naziemne z gazem, oraz parking dla TIR-ów.

Wnioskodawca ma zamiar sprzedać całość przedsiębiorstwa wraz z działką o powierzchni 0,78 ha, na której jest ono usytuowane - w formie umowy kupna-sprzedaży - przez spisanie aktu notarialnego.

Do umowy kupna-sprzedaży zostanie dołączony jako protokół przekazania spis majątku trwałego i majątku obrotowego firmy, zgodny z ewidencją środków trwałych firmy, wg stanu w dniu sprzedaży.

W umowie kupna-sprzedaży kupujący zobowiąże się przejąć - jako nowy pracodawca - kadrę (sprzedawców, kierownika, księgową).

Od powyższej czynności sprzedający ma zamiar odprowadzić podatek od czynności cywilno-prawnych, od całości transakcji, w wysokości 2% otrzymanego przychodu.

Wnioskodawca rozlicza się z tyt. osiąganych dochodów uzyskanych z działalności gospodarczej na podstawie art. 30c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług z tytułu prowadzonej działalności gospodarczej. Z chwilą sprzedaży firmy nastąpi całkowita likwidacja działalności.

W treści uzupełnienia z dnia 28 maja 2012 r. (wpływ do tut. Biura - 30 maja 2012 r.) Wnioskodawca doprecyzował zdarzenie przyszłe informując, że zamierza sprzedać całe przedsiębiorstwo, w rozumieniu art. 551 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.), tj.:

Natomiast nie zostaną sprzedane:

W związku z powyższym zadano m.in. następujące pytanie:

Czy słusznym jest stanowisko Wnioskodawcy, że należy odprowadzić podatek od czynności cywilnoprawnej od całości przychodu, tj. z tytułu sprzedanego przedsiębiorstwa.

Wnioskodawca, przywołując treść art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. a i art. 6 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych, wskazuje, iż - w jego ocenie - prawidłowo postąpi, jeżeli odprowadzi 2% podatku od całości wskazanej transakcji, tj. 2% przychodu otrzymanego z transakcji kupna - sprzedaży.

Zdaniem Wnioskodawcy, prawidłowym i zgodnym z przepisami jest, aby niniejszy podatek, tj. podatek od czynności cywilnoprawnych, zapłacił sprzedający.

Na tle przedstawionego zdarzenia przyszłego stwierdzam, co następuje:

Na wstępie zaznacza się, iż przedmiotem niniejszej interpretacji jest ocena stanowiska Wnioskodawcy tylko w zakresie podatku od czynności cywilnoprawnych. W pozostałym zakresie wniosku, dotyczącym podatku dochodowego od osób fizycznych oraz podatku od towarów i usług zostaną wydane odrębne rozstrzygnięcia.

Przepis art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 9 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych (tekst jedn.: Dz. U. z 2010 r. Nr 101, poz. 649 z późn. zm.) zawiera zamknięty katalog czynności podlegających opodatkowaniu tym podatkiem. Zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. a ww. ustawy podatkowi temu podlegają umowy sprzedaży oraz zamiany rzeczy i praw majątkowych.

Podatkowi od czynności cywilnoprawnych podlegają też zmiany ww. umów, jeżeli powodują one podwyższenie podstawy opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych oraz orzeczenia sądów, w tym również polubownych, oraz ugody, jeżeli wywołują one takie same skutki prawne (art. 1 ust. 1 pkt 2 i 3 ww. ustawy).

W myśl art. 6 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych podstawę opodatkowania przy umowie sprzedaży stanowi wartość rynkowa rzeczy lub prawa majątkowego. Zgodnie z art. 6 ust. 2 ww. ustawy wartość rynkową określa się na podstawie przeciętnych cen przedmiotu czynności cywilnoprawnych stosowanych w obrocie rzeczami tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem ich miejsca położenia, stanu i stopnia zużycia, oraz w obrocie prawami majątkowymi tego samego rodzaju, z dnia dokonania tej czynności, bez odliczania długów i ciężarów.

Przepis art. 7 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych określa stawki podatku, które wynoszą od umowy sprzedaży:

O powstaniu obowiązku uiszczenia podatku od czynności cywilnoprawnej decyduje, w myśl art. 3 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych, moment dokonania czynności cywilnoprawnej.

Na podstawie art. 4 pkt 1 ww. ustawy obowiązek podatkowy przy umowie sprzedaży ciąży na kupującym.

W związku z powyższym, należy stwierdzić, że umowa sprzedaży rzeczy i praw majątkowych podlega generalnie opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych na podstawie art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. a ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych i obowiązek uiszczenia tegoż podatku ciąży na kupującym.

Ze zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku wynika, że Wnioskodawca zamierza dokonać sprzedaży przedsiębiorstwa. W skład tego przedsiębiorstwa wchodzą:

* nazwa przedsiębiorstwa,

* własność nieruchomości i rzeczy ruchomych, w tym urządzeń, materiałów, towarów,

* prawa wynikające z umów i wynikające z innych stosunków prawnych,

* koncesje, licencje i zezwolenia.

Wnioskodawca rozlicza się z tyt. osiąganych dochodów uzyskanych z działalności gospodarczej na podstawie art. 30c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług z tytułu prowadzonej działalności gospodarczej. Z chwilą sprzedaży firmy nastąpi całkowita likwidacja działalności.

Przenosząc powołane powyżej przepisy na grunt przedstawionego zdarzenia przyszłego stwierdzić należy, iż z tytułu planowanej sprzedaży przedsiębiorstwa nie będzie ciążyło na Wnioskodawcy zobowiązanie w podatku od czynności cywilnoprawnych i tym samym brak jest podstaw do odprowadzenia przez Wnioskodawcę podatku w wysokości 2% od opisywanej transakcji. W przypadku umowy sprzedaży podatkowi temu podlegają bowiem umowy sprzedaży oraz zamiany rzeczy i praw majątkowych, a nie przychód osiągnięty przez sprzedającego. Jednocześnie wskazać należy, iż obowiązek podatkowy przy umowie sprzedaży ciąży zawsze na kupującym. Wnioskodawca w przedstawionym zdarzeniu przyszłym występuje jako sprzedający, zatem nie jest podmiotem zobowiązanym do uiszczenia tegoż podatku.

Powyższe oznacza, że w przedmiotowej sprawie stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.