IBPBII/1/436-406/10/MCZ

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko wnioskodawczyni przedstawione we wniosku z dnia 15 listopada 2010 r. (data wpływu do tut. Biura - 29 grudnia 2010 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od spadków i darowizn w zakresie skutków podatkowych nabycia na podstawie zapisu testamentowego lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość - jest prawidłowe.

W dniu 27 grudnia 2010 r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od spadków i darowizn w zakresie skutków podatkowych nabycia na podstawie zapisu testamentowego lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

W dniu 7 listopada 1997 r. babcia wnioskodawczyni sporządziła przed notariuszem w formie aktu notarialnego testament, w którym zobowiązała swoich spadkobierców do nieodpłatnego przeniesienia własności lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość na rzecz wnioskodawczyni. Testament ten nie został odwołany. W dniu 3 marca 2009 r. babcia wnioskodawczyni zmarła. Postanowieniem z dnia 29 marca 2009 r. Sąd stwierdził, że spadek po babci wnioskodawczyni nabyły jej dzieci - wszyscy po 1/3 części spadku (tj. matka wnioskodawczyni oraz rodzeństwo matki). Wszyscy spadkobiercy mieszkają na stałe za granicą i wszyscy udzielili bratu wnioskodawczyni pełnomocnictwa notarialnego do nieodpłatnego przeniesienia na jej rzecz, tytułem wykonania zapisu testamentowego, własności lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość. Brat wnioskodawczyni, jako pełnomocnik spadkobierców zamierza dokonać nieodpłatnego przeniesienia ww. lokalu na rzecz wnioskodawczyni.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy w związku z tym, iż wnioskodawczyni nabędzie lokal mieszkalny stanowiący odrębną nieruchomość tytułem zapisu testamentowego, dokonanego przez jej babcię będzie zwolniona od podatku.

Zdaniem wnioskodawczyni, na podstawie art. 1 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od spadków i darowizn nabycie tytułem zapisu podlega podatkowi. Z kolei art. 4a ww. ustawy przewiduje zwolnienie od podatku nabycia własności rzeczy i praw majątkowych przez zstępnych. W związku z tym, ponieważ lokal mieszkalny wnioskodawczyni nabędzie nieodpłatnie od spadkobierców, to nabycie to odbędzie się tytułem zapisu testamentowego od babci wnioskodawczyni, dla której jest zstępną. Zatem w tym przypadku zostaną spełnione przesłanki do zwolnienia od podatku od spadków i darowizn.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn (tekst jedn. Dz. U. z 2009 r. Nr 93, poz. 768) podatkowi temu podlega nabycie przez osoby fizyczne własności rzeczy znajdujących się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub praw majątkowych wykonywanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej tytułem zapisu.

Zgodnie z art. 968 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.) spadkodawca może przez rozrządzenie testamentowe zobowiązać spadkobiercę ustawowego lub testamentowego do spełnienia określonego świadczenia majątkowego na rzecz oznaczonej osoby (zapis).

Skutkiem prawnym ustanowienia zapisu jest powstanie w chwili otwarcia spadku stosunku zobowiązaniowego pomiędzy spadkobiercą a zapisobiercą. Wprawdzie wymagalność roszczenia zapisobiercy powstaje zasadniczo, w braku odmiennej woli spadkodawcy, niezwłocznie po ogłoszeniu testamentu (art. 970 k.c.), jednakże dopiero spełnienie świadczenia skutkuje wykonaniem nałożonego na spadkobiercę zobowiązania.

Zatem osoba, na rzecz której spadkodawca sporządził zapis w testamencie nie nabywa własności rzeczy lub praw majątkowych, z chwilą otwarcia spadku (śmierci spadkodawcy). Moment śmierci spadkodawcy nie oznacza zatem równoczesnego przeniesienia własności rzeczy lub praw majątkowych na inne podmioty tytułem zapisu. Uprawnienie zapisobiercy ma bowiem charakter prawa majątkowego, jest roszczeniem - jak w przedmiotowej sprawie - o przeniesienie własności lokalu stanowiącego odrębną nieruchomość. Spełnienie świadczenia skutkuje wykonaniem nałożonego na spadkobiercę zobowiązania. To oznacza, że momentem nabycia rzeczy lub praw majątkowych w drodze zapisu jest chwila wykonania zapisu, czyli jak w przypadku wnioskodawczyni - moment przeniesienia prawa własności ww. lokalu mieszkalnego na jej rzecz.

Stosownie do art. 5 ww. ustawy o podatku od spadków i darowizn obowiązek podatkowy ciąży na nabywcy własności rzeczy i praw majątkowych.

W myśl art. 6 ust. 1 pkt 2 ww. ustawy obowiązek podatkowy powstaje przy nabyciu w drodze zapisu, dalszego zapisu lub z polecenia testamentowego - z chwilą wykonania zapisu, dalszego zapisu lub polecenia.

Natomiast art. 4a ust. 1 ww. ustawy o podatku od spadków i darowizn stanowi, że zwalnia się od podatku nabycie własności rzeczy lub praw majątkowych przez małżonka, zstępnych, wstępnych, pasierba, rodzeństwo, ojczyma i macochę, jeżeli:

W przypadku niespełnienia warunków, o których mowa w ust. 1 i 2, nabycie własności rzeczy lub praw majątkowych podlega opodatkowaniu na zasadach określonych dla nabywców zaliczonych do I grupy podatkowej - art. 4a ust. 3 ww. ustawy.

Obowiązek zgłoszenia nie obejmuje przypadków, gdy:

Wyżej wymienione zwolnienie stosuje się, jeżeli w chwili nabycia nabywca posiadał obywatelstwo polskie lub obywatelstwo jednego z państw członkowskich Unii Europejskiej lub państw członkowskich Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA) - stron umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym lub miał miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub na terytorium takiego państwa - art. 4 ust. 4 powołanej ustawy.

Z treści złożonego wniosku wynika, że babcia wnioskodawczyni, zmarła w dniu 3 marca 2009 r., w sporządzonym w dniu 7 listopada 1997 r. testamencie dokonała na jej rzecz zapisu lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość. Postanowieniem Sądu z dnia 29 marca 2009 r. spadek po babci wnioskodawczyni nabyły jej dzieci - wszyscy po 1/3 części spadku. Spadkobiercy nie wykonali jeszcze zapisu testamentowego. Brat wnioskodawczyni, jako pełnomocnik spadkobierców zamierza dokonać - tytułem wykonania zapisu - nieodpłatnego przeniesienia ww. lokalu na rzecz wnioskodawczyni.

Mając powyższe na uwadze należy stwierdzić, że, dopiero przeniesienie prawa własności lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość oznacza nabycie tego prawa majątkowego w drodze zapisu, o którym mowa w art. z art. 1 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy o podatku od spadków i darowizn. Z tą datą możemy mówić o wykonaniu zapisu przez spadkobierców na rzecz uprawnionej osoby. Wobec czego do ww. nabycia będą miały zastosowanie przepisy ustawy o podatku od spadków i darowizn obowiązujące w chwili wykonania zapisu, a nie przepisy obowiązujące w chwili otwarcia spadku (śmierci spadkodawcy). Zatem wnioskodawczyni będzie mogła skorzystać ze zwolnienia na podstawie art. 4a ust. 1 cyt. ustawy o podatku od spadków i darowizn pod warunkiem, że zgłosi ww. nabycie właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego, w terminie 6 miesięcy od dnia powstania obowiązku podatkowego, na formularzu SD-Z2.

Wobec powyższego stanowisko wnioskodawczyni należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.