IBPBII/1/436-40/08/MCZ

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 12 listopada 2008 r. (data wpływu do tut. Biura - 15 grudnia 2008 r.) uzupełnionym pismem z dnia 13 stycznia 2009 r. (data wpływu do tut. BKIP - 14 stycznia 2009 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od spadków i darowizn w zakresie zachowania prawa do ulgi podatkowej określonej w art. 16 ustawy o podatku od spadków i darowizn - jest nieprawidłowe.

W dniu 15 grudnia 2008 r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od spadków i darowizn w zakresie zachowania prawa do ulgi podatkowej określonej w art. 16 ustawy o podatku od spadków i darowizn.

Z uwagi na braki formalne wniosku pismem z dnia 31 grudnia 2008 r. znak: IBPBII/I/436-40/08/MCZ, wezwano wnioskodawcę do jego uzupełnienia. Wniosek uzupełniono w dniu 14 stycznia 2009 r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca w dniu 5 października 2004 r. otrzymał od ojca w drodze darowizny prawo własności lokalu mieszkalnego położonego w O., którego łączna powierzchnia użytkowa nie przekracza 110m2. Wnioskodawca skorzystał z ulgi przewidzianej w art. 16 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn.

W dniu 21 maja 2008 r. wnioskodawca zbył odpłatnie prawo własności wyżej opisanego lokalu.

W związku z tym zadano następujące pytania:

Czy w przypadku zbycia w dniu 21 maja 2008 r..prawa własności lokalu mieszkalnego, którego własność została nabyta w dniu 5 października 2004 r., do oceny skutków podatkowych zbycia należy stosować przepisy ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn w brzmieniu obowiązującym do dnia 1 stycznia 2007 r. tj. w brzmieniu sprzed wejścia w życie nowelizacji wprowadzonej ustawą z dnia 16 listopada 2006 r. o zmianie ustawy o podatku od spadków i darowizn oraz podatku od czynności cywilnoprawnych (Dz. U. z 2006 r. Nr 222, poz. 1629) czy w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2007 r....

Czy w konsekwencji, w świetle opisanego wyżej stanu faktycznego, celem zachowania prawa do ulgi przewidzianej w art. 16 ust. 1 i 2 ustawy o podatku od spadków i darowizn, wnioskodawcę obowiązuje termin 6 miesięcy na przeznaczenie środków uzyskanych ze zbycia lokalu na nabycie innego lokalu mieszkalnego lub budynku tj. termin przewidziany w art. 16 ust. 7 pkt 2 ustawy o podatku od spadków i darowizn w brzmieniu obowiązującym przed dniem 1 stycznia 2007 r.; czy wnioskodawcę obowiązuje termin 2 lat na przeznaczenie środków uzyskanych ze zbycia lokalu na nabycie innego lokalu mieszkalnego lub budynku tj. termin przewidziany w art. 16 ust. 7 pkt 2 ustawy o podatku od spadków i darowizn w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2007 r.

Zdaniem wnioskodawcy zgodnie z art. 16 ust. 7 pkt 2 ustawy o podatku od spadków i darowizn w brzmieniu nadanym ustawą z dnia 16 listopada 2006 r. o zmianie ustawy o podatku od spadków i darowizn oraz podatku od czynności cywilnoprawnych w celu zachowania prawa do ulgi przewidzianej w art. 16 ust. 1 i 2 ustaw o podatku od spadków i darowizn, w przypadku zbycia prawa własności lokalu mieszkalnego przed upływem okresu 5 lat od dnia nabycia prawa własności tegoż lokalu w drodze darowizny, zbywający w ciągu 2 lat do dnia zbycia powinien nabyć ze środków uzyskanych ze sprzedaży inny lokal mieszkalny lub budynek.

W świetle art. 3 ust. 1 ww. ustawy z dnia 16 listopada 2006 r., zgodnie z którym do nabycia własności rzeczy lub praw majątkowych, które nastąpiło przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy, stosuje się przepisy ustawy wymienionej o podatku od spadków i darowizn, w brzmieniu obowiązującym przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy (przed dniem 1 stycznia 2007 r.), należy uznać, iż do oceny skutków zbycia praw majątkowych, które nastąpiło po dniu 1 stycznia 2007 r. należy stosować przepisy ustawy od spadków i darowizn w brzmieniu obowiązującym po wejściu w życie nowelizacji z dnia 16 listopada 2006 r.

Artykuł 3 ust. 1 ww. ustawy nakazuje bowiem stosować przepisy "starej" ustawy o podatku dochodowym od spadków i darowizn jedynie do nabycia rzeczy i praw majątkowych. Mając na uwadze powyższe należy uznać, iż do oceny skutków zbycia przez wnioskodawcę prawa własności lokalu nabytego pod rządami "starej" ustawy o podatku od spadków i darowizn, należy stosować przepisy nowe. W konsekwencji należy przyjąć, iż wnioskodawcę celem zachowania prawa do ulgi, obowiązuje termin 2 lat na nabycie nowego lokalu mieszkalnego lub budynku ze środków uzyskanych ze sprzedaży lokalu otrzymanego w drodze darowizny, tj. przewidziany w art. 16 ust. 7 pkt 2 ustawy o podatku od spadków i darowizn w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2007 r.

W ocenie wnioskodawcy jego stanowiska znajduje potwierdzenie w obowiązujących na gruncie prawa podatkowego regułach interpretacji przepisów, akceptowanych, przez doktrynę i orzecznictwo (m.in. wyrok NSA z dnia 22 sierpnia 2000 r., sygn. akt I SA/Łd 1025/98), w myśl których przepisy prawa podatkowego należy interpretować ściśle, przy pomocy wykładni językowej. Nie ma możliwości stosowania wykładni rozszerzającej. Pogląd taki w sposób nie budzący wątpliwości wyraził Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 9 czerwca 1999 r., sygn. akt SA/Lu 384/98, w którym stwierdził: "Przepisy podatkowe powinny być interpretowane ściśle, zgodnie z zasadami wykładni językowej, a stosowanie analogii lub też wykładni rozszerzającej jest niedopuszczalne.".

Na tle przedstawionego stanu faktycznego stwierdzam, co następuje:

Ponieważ nabycie ww. nieruchomości w drodze darowizny nastąpiło przed 1 stycznia 2007 r. w niniejszej sprawie zastosowanie mają przepisy ustawy o podatku od spadków i darowizn w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2006 r. Zgodnie bowiem z treścią art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 16 listopada 2006 r. o zmianie ustawy o podatku od spadków i darowizn oraz ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych (Dz. U. z 2006 r. Nr 222, poz. 1629) do nabycia własności rzeczy lub praw majątkowych, które nastąpiło przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy, stosuje się przepisy ustawy o podatku od spadków i darowizn w brzmieniu obowiązującym przed dniem 1 stycznia 2007 r.

W myśl z art. 1 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn (tekst jedn. Dz. U. z 2004 r. Nr 142, poz. 1514 z późn. zm.) w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2006 r. podatkowi temu podlega nabycie przez osoby fizyczne tytułem darowizny własności rzeczy znajdujących się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub praw majątkowych wykonywanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Przy nabyciu w drodze darowizny obowiązek podatkowy powstaje z chwilą złożenia przez darczyńcę oświadczenia w formie aktu notarialnego - art. 6 ust. 4 ww. ustawy i ciąży solidarnie na obdarowanym i darczyńcy - art. 5 ww. ustawy.

Zgodnie z art. 16 ust. 1 ustawy o podatku od spadków i darowizn, w przypadku nabycia budynku mieszkalnego lub jego części, lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość, spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego oraz wynikających z przydziału spółdzielni mieszkaniowych: prawa do domu jednorodzinnego lub prawa do lokalu w małym domu mieszkalnym m.in. w drodze spadku lub darowizny przez osoby zaliczane do I grupy podatkowej, nie wlicza się do podstawy opodatkowania ich wartości do łącznej wysokości nieprzekraczającej 110 m² powierzchni użytkowej budynku lub lokalu.

Ulga o której mowa w ust. 1 art. 16 ustawy przysługuje osobom, które łącznie spełniają następujące warunki:

Mając na uwadze ww. przepisy ustawy o podatku od spadków i darowizn stwierdzić należy, że zasadniczym celem ustawodawcy jest zwolnienie bliskich spadkodawcy lub darczyńcy od obciążeń podatkowych z tytułu nabycia nieruchomości mieszkaniowej, gdy nie dysponują innym mieszkaniem czy domem i będą zamieszkać w uzyskanej nieruchomości przez 5 lat. Zatem nabywca, który chce skorzystać z ww. ulgi podatkowej świadomie podejmuje zobowiązanie zamieszkiwania w nabytym lokalu mieszkalnym przez okres 5 lat.

Niedopełnienie warunku zamieszkiwania w nabytym lokalu nie musi jednak bezwzględnie oznaczać, że spadkobierca lub obdarowany straci prawo do zastosowanej ulgi. Zgodnie bowiem z wolą ustawodawcy wyrażoną w art. 16 ust. 7 powołanej ustawy, nie stanowi podstawy do wygaśnięcia decyzji zbycie udziału w budynku lub lokalu na rzecz innego ze spadkobierców lub obdarowanych oraz zbycie budynku lub lokalu, jeżeli było ono uzasadnione koniecznością zmiany warunków mieszkaniowych, a nabycie innego budynku lub uzyskanie pozwolenia na jego budowę albo nabycie innego lokalu nastąpiło nie później niż w ciągu sześciu miesięcy od dnia zbycia.

Analiza treści powołanego przepisu wskazuje, że ustawodawca określił dwa warunki, które należy spełnić łącznie, aby podatnik, któremu przysługiwała omawiana ulga, nie utracił jej wskutek zbycia nieruchomości przed upływem 5 lat.

W świetle przytoczonego wyżej art. 16 ust. 7 ustawy, przesłanką uzasadniającą zbycie lokalu jest po pierwsze - wyjątkowa sytuacja życiowa podatnika, która powoduje konieczność zmiany warunków lub miejsca zamieszkania, a po drugie - nabycie innego budynku lub uzyskanie pozwolenia na jego budowę albo nabycie innego lokalu nie później niż w ciągu 6 miesięcy od dnia zbycia darowanego lokalu.

Z analizy treści wniosku wynika, że wnioskodawca w październiku 2004 r. nabył na podstawie aktu darowizny prawo własności lokalu mieszkalnego i skorzystał z ulgi przewidzianej w art. 16 ust. 1 i 2 ustawy o podatku od spadków i darowizn. W maju 2008 r. wnioskodawca zbył odpłatnie prawo własności ww. lokalu mieszkalnego.

Wobec tego, biorąc pod uwagę opisany we wniosku stan faktyczny oraz przedstawiony powyżej stan prawny, należy stwierdzić, że w przedmiotowej sprawie mają zastosowanie przepisy ustawy o podatku od spadków i darowizn w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2006 r., co wynika z faktu nabycia prawa własności lokalu mieszkalnego w październiku 2004 r. W konsekwencji tego wnioskodawca skorzystał z ulgi podatkowej przewidzianej w art. 16 ww. ustawy o podatku od spadków i darowizn w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2006 r. Dlatego też stwierdzenie czy podatnik wypełnił warunki ww. ulgi, czy też utracił do niej prawo bądź też spełnił warunki art. 16 ust. 7 winno również opierać się na przepisach ww. ustawy w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2006 r.

Zatem należy stwierdzić, że w przedmiotowej sprawie w przypadku zaprzestania zamieszkiwania w nabytym w darowiźnie lokalu mieszkalnym przed upływem 5 lat oraz jego zbyciem zastosowanie ma przepis art. 16 ust. 7 ww. ustawy o podatku od spadków i darowizn w brzmieniu obowiązującym przed dniem 1 stycznia 2007 r. pozwalający zachować prawo do ulgi z art. 16 ww. ustawy, o ile wnioskodawca spełni łącznie warunki niezbędne dla zachowania prawa do tej ulgi podatkowej.

Data zbycia prawa własności lokalu mieszkalnego w świetle powyższego jest tutaj zatem bez znaczenia.

Wobec tego stanowisko wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.

Należy tu zaznaczyć, że organ wydający pisemną interpretację jest związany opisem stanu faktycznego przedstawionym przez wnioskodawcę. Organ podatkowy nie jest uprawniony do prowadzenia postępowania wyjaśniającego w sprawie przedstawionej we wniosku.

Ponadto odnosząc się do przywołanego przez wnioskodawcę wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego w Łodzi z dnia 20 sierpnia 2000 r. (sygn. akt I SA/Łd 1025/98) i wyroku Naczelnego Sądu Administracyjny w Lublinie z dnia 9 czerwca 1999 r. (sygn. akt I SA/Lu 384/98,) należy stwierdzić, że powołane wyroki dotyczą konkretnych spraw podatników osądzonych w określonym stanie faktycznym i w tych sprawach rozstrzygnięcie w nich zawarte jest wiążące. Natomiast wyroki te nie są wiążące dla organu wydającego przedmiotowa interpretację, gdyż wyroki sądowe nie są źródłami prawa.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przestawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-100 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.