IBPBII/1/436-356/12/AŻ

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 5 lutego 2013 r. Izba Skarbowa w Katowicach IBPBII/1/436-356/12/AŻ

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 18 października 2012 r. (data wpływu do tut. Biura - 22 października 2012 r.), uzupełnionym w dniu 31 grudnia 2012 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie skutków podatkowych przekazywania środków pieniężnych przez wspólników celem zaspokojenia bieżących potrzeb finansowych spółki cywilnej - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 22 października 2012 r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie skutków podatkowych przekazywania środków pieniężnych przez wspólników celem zaspokojenia bieżących potrzeb finansowych spółki cywilnej.

Jako, że wniosek nie spełniał wymogów formalnych pismem z dnia 17 grudnia 2012 r. znak: IBPB II/1/436-356/12/AŻ wezwano Wnioskodawcę o uzupełnienie. Uzupełnienia dokonano pismem z dnia 31 grudnia 2012 r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Małżonkowie są jedynymi wspólnikami spółki cywilnej. Spółka cywilna rozpoczęła i jest w trakcie kończenia przebudowy kamienicy miejskiej. Małżonkowie zamierzają przelewać na konto spółki cywilnej kwoty pieniężne w celu zaspokojenia potrzeb finansowych spółki wynikających z realizacji zobowiązań. Z przelanych środków spółka opłaci bieżące zobowiązania swoich kontrahentów.

W uzupełnieniu wniosku wskazano, iż zamiarem wspólników spółki cywilnej było bezumowne, nieodpłatne i doraźne przekazanie środków finansowych spółce, na pokrycie jej bieżących zobowiązań, z założeniem zwrotu tych środków w możliwe najszybszym terminie.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy w spółce cywilnej, w której jedynymi wspólnikami są małżonkowie powstanie podstawa opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych z tytułu przelanych przez współmałżonków środków pieniężnych na cele związane z realizacją zobowiązań wynikających z powziętych przez Spółkę (małżeńską) zadań gospodarczych.

Zdaniem Wnioskodawcy (Spółki cywilnej) przelanie środków pieniężnych na konto firmowe spółki cywilnej przez małżonków, będących jej jedynymi wspólnikami, w celu zaspokojenia bieżących potrzeb finansowych spółki, nie podlega obowiązkowi podatkowemu.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego stwierdzam, co następuje:

Przepis art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 9 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych (tekst jedn.: Dz. U. z 2010 r. Nr 101, poz. 649 z późn. zm.) zawiera zamknięty katalog czynności podlegających opodatkowaniu tym podatkiem. Zgodnie z art. 1 ust. 1 ww. ustawy podatkowi podlegają następujące czynności cywilnoprawne:

a.

umowy sprzedaży oraz zamiany rzeczy i praw majątkowych,

b.

umowy pożyczki pieniędzy lub rzeczy oznaczonych tylko co do gatunku,

c.

(uchylona),

d.

umowy darowizny - w części dotyczącej przejęcia przez obdarowanego długów i ciężarów albo zobowiązań darczyńcy,

e.

umowy dożywocia,

f.

umowy o dział spadku oraz umowy o zniesienie współwłasności - w części dotyczącej spłat lub dopłat,

g.

(uchylona),

h.

ustanowienie hipoteki,

i.

ustanowienie odpłatnego użytkowania, w tym nieprawidłowego, oraz odpłatnej służebności,

j.

umowy depozytu nieprawidłowego,

k.

umowy spółki.

Podatkowi od czynności cywilnoprawnych podlegają też zmiany ww. umów, jeżeli powodują one podwyższenie podstawy opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych oraz orzeczenia sądów, w tym również polubownych, oraz ugody, jeżeli wywołują one takie same skutki prawne (art. 1 ust. 1 pkt 2 i 3 ww. ustawy).

Ustawodawca wprowadził zasadę enumeratywnego określenia czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych. Jednocześnie ustawowe wyliczenie zostało wzmocnione zasadą, zgodnie z którą o kwalifikacji określonej czynności prawnej, a w konsekwencji o jej podleganiu tym podatkiem decyduje jej treść (elementy przedmiotowo istotne), a nie nazwa. Tym samym, jeżeli strony zawierają umowę i układają stosunki w jej ramach w określony sposób to dla oceny, czy powstanie obowiązek podatkowy w podatku od czynności cywilnoprawnych, w związku z dokonaniem wskazanej w ustawie czynności, miarodajne będą rzeczywiste prawa i obowiązki stron tej umowy pozwalające na ich kwalifikacje pod względem prawnym.

Szczegółowe określenie zakresu przedmiotowego ma określone konsekwencje. Ustawodawca, wprowadzając w ustawie o podatku od czynności cywilnoprawnych zamknięty katalog czynności podlegających opodatkowaniu, wyłączył od opodatkowania inne podobne, które nie zostały wyraźnie wskazane w przepisie. Oznacza to, że czynności niewymienione w ustawowym katalogu nie podlegają opodatkowaniu nawet, gdy wywołują skutki w sferze gospodarczej takie same bądź podobne do tych, które zostały w nim wyliczone.

Stosownie do art. 1 ust. 3 pkt 1 ww. ustawy w przypadku umowy spółki za zmianę umowy przy spółce osobowej, uważa się:

* wniesienie lub podwyższenie wkładu, którego wartość powoduje zwiększenie majątku spółki albo podwyższenie kapitału zakładowego,

* pożyczkę udzieloną spółce przez wspólnika,

* dopłaty oraz

* oddanie przez wspólnika spółce rzeczy lub praw majątkowych do nieodpłatnego używania.

Z powyższego przepisu wynika, iż oddanie spółce pieniędzy, czyli rzeczy sui generis, do nieodpłatnego używania może zostać dokonane przez wspólnika spółki poprzez użyczenie lub ustanowienie użytkowania.

W świetle art. 710 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.) przez umowę użyczenia użyczający zobowiązuje się zezwolić biorącemu, przez czas oznaczony lub nie oznaczony, na bezpłatne używanie oddanej mu w tym celu rzeczy.

Zgodnie z art. 252 Kodeksu cywilnego rzecz można obciążyć prawem do jej używania i do pobierania jej pożytków (użytkowanie).

Z kolei w myśl art. 264 Kodeksu cywilnego, jeżeli użytkowanie obejmuje pieniądze lub inne rzeczy oznaczone tylko co do gatunku, użytkownik staje się z chwilą wydania mu tych przedmiotów ich właścicielem. Po wygaśnięciu użytkowania obowiązany jest do zwrotu według przepisów o zwrocie pożyczki (użytkowanie nieprawidłowe).

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że małżonkowie są jedynymi wspólnikami spółki cywilnej. Spółka cywilna rozpoczęła i jest w trakcie kończenia przebudowy kamienicy miejskiej. Małżonkowie zamierzają przelewać na konto spółki cywilnej kwoty pieniężne w celu zaspokojenia potrzeb finansowych spółki wynikających z realizacji zobowiązań. Z przelanych środków spółka opłaci bieżące zobowiązania swoich kontrahentów.

Wnioskodawca stoi na stanowisku, iż przelanie środków pieniężnych na konto firmowe spółki cywilnej przez małżonków, będących jej jedynymi wspólnikami w celu zaspokojenia bieżących potrzeb finansowych spółki, nie podlega obowiązkowi podatkowemu.

Z powyższym stanowiskiem nie można się jednak zgodzić. Należy zauważyć, iż w treści uzupełnienia wskazano, iż zamiarem wspólników spółki cywilnej było bezumowne, nieodpłatne i doraźne przekazanie środków finansowych spółce, na pokrycie jej bieżących zobowiązań, z założeniem zwrotu tych środków w możliwe najszybszym terminie.

Niewątpliwie zatem w przedstawionym stanie faktycznym mamy do czynienia z oddaniem spółce przez wspólnika pieniędzy do nieodpłatnego używania. W świetle art. 1 ust. 3 pkt 1 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych czynność taka - tj. oddanie przez wspólnika spółce pieniędzy do nieodpłatnego używania - stanowi zmianę umowy spółki. Obowiązek podatkowy z tego tytułu powstanie z chwilą dokonania czynności cywilnoprawnej (art. 3 ust. 1 pkt 1 ustawy) i będzie ciążył przy umowie spółki cywilnej na wspólnikach (art. 4 pkt 9 ustawy). Stosownie do art. 6 ust. 1 pkt 8 lit. e ustawy podstawę opodatkowania przy oddaniu spółce rzeczy lub praw majątkowych do nieodpłatnego używania stanowić będzie roczna wartość nieodpłatnego używania, którą przyjmuje się w wysokości 4% wartości rynkowej rzeczy lub prawa majątkowego oddanego do nieodpłatnego używania. Zaś stawka podatku w myśl art. 7 ust. 1 pkt 9 ustawy wynosi 0,5%.

Wbrew zatem stanowisku Wnioskodawcy przekazanie pieniędzy przez wspólnika na rzecz spółki nawet, jeżeli nie będzie dokonane w drodze np. umowy pożyczki czy też wniesienia wkładu do spółki podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych. Art. 1 ust. 3 pkt 1 ustawy wyraźnie bowiem traktuje oddanie przez wspólnika spółce rzeczy lub praw majątkowych do nieodpłatnego używania jako zmianę umowy spółki. W związku z dokonaniem tej czynności obowiązek podatkowy ciążyć będzie jednak nie na Wnioskodawcy (spółce cywilnej) lecz na wspólnikach.

Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-100 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl