IBPBII/1/436-333/11/MZ

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 14 lipca 2011 r. (data wpływu do tut. Biura - 20 lipca 2011 r.), uzupełnionym w dniu 29 września 2011 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie skutków podatkowych przeniesienia własności nieruchomości w trybie art. 231 Kodeksu cywilnego - jest prawidłowe.

W dniu 20 lipca 2011 r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej m.in. podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie skutków podatkowych przeniesienia własności nieruchomości w trybie art. 231 Kodeksu cywilnego.

Z uwagi na fakt, iż wniosek nie spełniał wymogów formalnych, pismem z dnia 20 września 2011 r. Znak: IBPB I/1/415-722/11/ZK, IBPB II/1/436-333/11/MZ, IBPP3/443-818/11/PK wezwano do jego uzupełnienia. Wniosek uzupełniono w dniu 29 września 2011 r. (wpływ brakującej opłaty).

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

W dniu 25 stycznia 1996 r. na podstawie aktu notarialnego Pan X i Pan Y jako osoby fizyczne pozostające w swoich związkach małżeńskich zakupili grunt w równych częściach, tj. po 50%. Grunt ten wydzierżawili na podstawie umowy dzierżawy z dnia 1 stycznia 2000 r. Wnioskodawcy - spółce jawnej, w której byli wspólnikami (każdy z nich posiadał udziały w wysokości 50%). W 2001 r. Wnioskodawca wybudował w ramach prowadzonej działalności na dzierżawionym gruncie budynek handlowo-usługowy. Pierwszą umowę wynajmu lokalu handlowego podpisano w dniu 28 maja 2002 r. W trakcie budowy Wnioskodawca odliczał podatek od towarów i usług od zakupów związanych z tą budową.

Pan X i Pan Y dokonali jako osoby fizyczne sprzedaży kilku działek i w związku z tym zarejestrowali się jako czynni podatnicy podatku od towarów i usług. W związku z tym wystawiali za dzierżawę ww. gruntu faktury VAT.

W dniu 29 grudnia 2010 r. zmarł wspólnik Wnioskodawcy Pan X. Na podstawie umowy spółki i prawa spadkowego w jego miejsce wstąpili spadkobiercy: Pani X - żona (nieprowadząca działalności jako osoba fizyczna), pełnoletnia córka - Pani Y (prowadząca działalność jako osoba fizyczna i będąca czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług) i pełnoletni syn - Pan Z (nieprowadzący działalności jako osoba fizyczna). Zgodnie z postanowieniem sądu z dnia 12 stycznia 2011 r. spadek nabyto w równych częściach, tj. po 1/3. Po śmierci Pana X sporządzono aneks do umowy dzierżawy ww. gruntu, w której spadkobiercy potwierdzili jej kontynuację. W dniu 16 marca 2011 r. sporządzono akt notarialny, w którym dokonano przeniesienia prawa własności gruntu na podstawie art. 231 § 1 Kodeksu cywilnego przez Pana Y, Panią X, Panią Y i Pana Z na rzecz Wnioskodawcy za wynagrodzenie, które zostanie zapłacone do dnia 31 grudnia 2011 r.

Wnioskodawca od lutego 2010 r. rozpoczął rozbudowę ww. budynku (będącego środkiem trwałym spółki) o lokale mieszkalne z zamiarem ich późniejszej sprzedaży oraz o dodatkowy lokal na działalność handlową, który pozostanie własnością Wnioskodawcy.

Koszty przeniesienia prawa własności gruntu w wysokości 75.000,00 zł plus koszty sporządzenia aktu notarialnego stanowią łącznie wartość gruntu, która zostanie po zakończeniu inwestycji przyjęta w proporcji do podniesienia wartości środka trwałego, tj. budynku handlowo-usługowego oraz jako składnik kosztu wybudowania mieszkań.

W związku z powyższym zadano m.in. następujące pytanie:

Czy Wnioskodawca ma naliczyć podatek od czynności cywilnoprawnych nie pobrany przez notariusza.

Zdaniem Wnioskodawcy, podatku od czynności cywilnoprawnych Wnioskodawca z tytułu przeniesienia praw własności gruntu nie płaci w związku z tym, że przeniesienie praw własności nie podlega tej ustawie.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Na wstępie zaznacza się, iż przedmiotem niniejszej interpretacji jest ocena stanowiska Wnioskodawcy tylko w zakresie podatku od czynności cywilnoprawnych. W pozostałym zakresie wniosku, dotyczącym podatku dochodowego od osób fizycznych oraz podatku od towarów i usług, zostaną wydane odrębne rozstrzygnięcia.

Przepis art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 9 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych (tekst jedn. Dz. U. z 2010 r. Nr 101, poz. 649 z późn. zm.) zawiera zamknięty katalog czynności podlegających opodatkowaniu tym podatkiem. Zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy podatkowi temu podlegają następujące czynności cywilnoprawne:

* umowy sprzedaży oraz zamiany rzeczy i praw majątkowych,

* umowy pożyczki pieniędzy lub rzeczy oznaczonych tylko co do gatunku,

* umowy darowizny - w części dotyczącej przejęcia przez obdarowanego długów i ciężarów albo zobowiązań darczyńcy,

* umowy dożywocia,

* umowy o dział spadku oraz umowy o zniesienie współwłasności - w części dotyczącej spłat lub dopłat,

* ustanowienie hipoteki,

* ustanowienie odpłatnego użytkowania, w tym nieprawidłowego, oraz odpłatnej służebności,

* umowy depozytu nieprawidłowego,

* umowy spółki.

Podatkowi od czynności cywilnoprawnych podlegają też zmiany ww. umów, jeżeli powodują one podwyższenie podstawy opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych oraz orzeczenia sądów, w tym również polubownych, oraz ugody, jeżeli wywołują one takie same skutki prawne (art. 1 ust. 1 pkt 2 i 3 ww. ustawy).

Ustawodawca wprowadził zasadę enumeratywnego określenia czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych. Jednocześnie ustawowe wyliczenie zostało wzmocnione zasadą, zgodnie z którą o kwalifikacji określonej czynności prawnej, a w konsekwencji o jej podleganiu opodatkowaniu tym podatkiem decyduje jej treść (elementy przedmiotowo istotne), a nie nazwa. Tym samym, jeżeli strony zawierają umowę i układają stosunki w jej ramach w określony sposób, to dla oceny czy powstanie obowiązek podatkowy w podatku od czynności cywilnoprawnych, w związku z dokonaniem wskazanej w ustawie czynności, miarodajne będą rzeczywiste prawa i obowiązki stron tej umowy pozwalające na ich kwalifikacje pod względem prawnym.

Szczegółowe określenie zakresu przedmiotowego ma określone konsekwencje. Ustawodawca, wprowadzając w ustawie o podatku od czynności cywilnoprawnych zasadę numerus clausus czynności podlegających opodatkowaniu, wyłączył od opodatkowania inne podobne, które nie zostały wyraźnie wskazane w przepisie. Oznacza to, że czynności niewymienione w ustawowym katalogu nie podlegają opodatkowaniu, nawet gdy wywołują skutki w sferze gospodarczej takie same bądź podobne do tych, które zostały w nim wyliczone.

Stosownie do art. 231 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.) samoistny posiadacz gruntu w dobrej wierze, który wzniósł na powierzchni lub pod powierzchnią gruntu budynek lub inne urządzenie o wartości przenoszącej znacznie wartość zajętej na ten cel działki, może żądać, aby właściciel przeniósł na niego własność zajętej działki za odpowiednim wynagrodzeniem.

Z kolei na podstawie art. 231 § 2 ww. ustawy właściciel gruntu, na którym wzniesiono budynek lub inne urządzenie o wartości przenoszącej znacznie wartość zajętej na ten cel działki, może żądać, aby ten, kto wzniósł budynek lub inne urządzenie, nabył od niego własność działki za odpowiednim wynagrodzeniem.

Z sytuacji przedstawionej we wniosku wynika, że na podstawie aktu notarialnego z dnia 16 marca 2011 r. wspólnik spółki jawnej - Wnioskodawcy oraz spadkobiercy drugiego wspólnika dokonali, w trybie art. 231 § 1 Kodeksu cywilnego, przeniesienia na rzecz Wnioskodawcy własności gruntu dzierżawionego wcześniej przez Wnioskodawcę, na którym Wnioskodawca w ramach prowadzonej działalności wybudował budynek handlowo

- usługowy.

Biorąc pod uwagę powyższe oraz obowiązujący stan prawny, należy stwierdzić, że ze względu na zamknięty katalog czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych, zawarty w art. 1 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych, przeniesienie własności nieruchomości w trybie art. 231 Kodeksu cywilnego nie jest czynnością podlegającą opodatkowaniu tym podatkiem. Zatem z tytułu tej czynności na Wnioskodawcy nie ciąży obowiązek zapłaty podatku od czynności cywilnoprawnych.

Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Do wniosku Wnioskodawca dołączył dokument. Należy jednak zauważyć, że wydając interpretacje w trybie art. 14b Ordynacji podatkowej Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów nie przeprowadza postępowania dowodowego w związku z czym nie jest obowiązany, ani uprawniony do oceny (weryfikacji) dokumentu; jest związany wyłącznie opisem stanu faktycznego przedstawionym przez Wnioskodawcę i jego stanowiskiem.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.